Mediator

Ik denk maar aan twee dingen Edje, waarvan je er één al min of meer zelf noemt. Om met die laatste te beginnen: de plaatsing van de speaker. Dit let in mijn ervaring nauw. Een paar millimeter verschil is hier al merkbaar. Het eerste had ik al genoemd. En misschien dat de Nelson versterker qua klankkleur dan beter matched maar een versterker moet ook genoeg kunnen leveren aan vermogen om de speaker goed te kunnen laten ‘ademen’. Dat kan zich dan uitten in allerhande klachten. Succes er verder mee.

Nou ga maar in je stoel zitten Edje. Een TAD speaker, een buizenvoorversterker, nota bene een Gerard 301 met een bak drive, een eindversterker van Nelson. Allemaal muzikale spullen dus ik zie werkelijk geen enkele reden dat iets dun zou moeten klinken. Gelukkig plaats je geen opmerking over zogeheten ruk-opnames want in mijn optiek zijn er die niet zoveel zijn dan menigeen wil doen overkomen. Ik heb eens naar de specs gekeken van je speakers. Een 85db gevoeligheid en 4 ohm als opgegeven impendantie. Kan het zijn dat die first watt van Nelson de boel een beetje knijpt door net wat vermogen tekort te hebben? Ik vraag me oprecht af of voetjes uitkomst gaan bieden. Misschien niet het antwoord dat je wilde horen en uiteraard heb ik het bij jou niet beluisterd en moet je mijn opmerking als mogelijke richting zien. Ik kan er zo niets over vinden maar is je eindversterker te bruggen als mono? Dat zou wat mij betreft een interessant experiment zijn.

Het grootste deel van mijn buizenketen bestaat uit E88CC. Wat je aangeeft Bebatoli zou ik het omschrijven als een neutrale buis. Maar je kunt nog wel iets als ‘kleur’ kiezen door te wisselen van merk. Kennelijk vind ik het wel fijn om als eerste buis waar het signaal doorheen gaat wat anders te hebben dan E88CC. Zowel digitaal als analoog trouwens. Ik gebruik maarliefst zeven paartjes E88CC in mijn set. Iedereen heeft wel zijn eigen ‘schatjes’ qua merk. Per buistype varieert dat bij mij en ook per apparaat en apparaat type. Ik zie tegenwoordig ook een soort van SET ontwerp met zendbuizen die dan een behoorlijke hoeveelheid vermogen leveren. Als je erover leest is men heel enthousiast. Dus die ontwikkeling heb je ook nog voor wat betreft buizen die eigenlijk niet ontworpen zijn voor audio. Mijn eindbuizen werden gebruikt in de Russische MIG, de westerse tegenhanger van de F15 en F16. Klinkt natuurlijk lekker stoer. Over welk type buis een soort van ‘de beste’ is lopen de mening dan uiteen stel ik maar vast. Op Audiofreaks is er iemand die zijn eigen versterkers maakt en goede dingen te melden heeft over E88CC. Van wat ik weet zijn favoriete type voorversterker buis. Ik ben zelf heel pragmatisch. Zodra een buis op zijn figuurlijke plek valt, en dat hoor je, dan is dat mijn favoriete buis. Ik gebruik dus diverse types en merken.

Echte (ongebruikte) NOS kopen is soms wel lastiger. Het hangt ook een beetje ervan af welke buis je zoekt. Ik koop vaker bij gerenommeerde adressen. Ik merk nu ook dat ik liever met ongebruikte buizen werk vanwege meer zekerheid dat je dan langer zonder gedoe speelt. Gedoe in de zin dat je op zoek moet welke buis niet goed meer is. Beetje rust opzoeken in het leven is tegenwoordig ook wat waard. Dat kost me dan wel weer iets meer want gerenommeerde adressen zijn vaker wel weer iets duurder. @Tubejack leuk dat je dochter ook buizen meekrijgt. Bij Engeland ervaar ik tegenwoordig ook wel een drempel. Vroeger bestelde ik nogal eens onderdelen maar dat koop ik tegenwoordig elders. Ik denk maar zo, ze hebben het aan zichzelf te danken. Het volk heeft daar gesproken al een langere tijd terug. Repair onder garantie kende ik nog niet. Leuke uitvlucht, maar zoals ik al aangaf ben ik uitgeweken. Zoiets zal ook met name werken bij apparatuur vermoed ik.

Het mag inderdaad een paar euro kosten wat mij betreft Jack. Hier heb ik inmiddels ook de eerste buizen vervangen na drie jaar. Ik krijg er ook weer een hoop muziekplezier voor terug. En als je het over drie jaar uitstrijkt waar hebben we het dan eigenlijk over. Een beurt voor je auto kost al meer. Welke buizen je gebruikt blijft toch iets persoonlijks. Ik had hier laatst een type NOS buis die volgens overlevering de beste voor audio moet zijn. Maar ik vond het tegenvallen. Gelukkig heb ik nog genoeg op voorraad. Ik gebruik Brimar ecc83, maar dan een NOS versie, in mijn digitale keten. Echt een heel mooie buis en een merk met historie. Gelukkig leven buizen bij sommigen nog. Weliswaar oude techniek maar zo mooi.

Euhm Jack en Bebatoli, als het Svetlana én zogenaamde ‘Winged C’ zijn dan staan die buizen voor wat betreft geluid door de bank genomen heel goed aangeschreven. Ik ben er naar op zoek geweest voor mijn eindbuizen maar je komt er bij wat ik zoek niet meer dan af en toe een enkeling tegen.

Mijn volgende telefoon wordt in ieder geval geen Apple. Ook niet uit China trouwens. Spoeling wordt dun … Maar dit is zo’n beetje het enige dat ik kan doen.

Dankjewel voor je reactie. En ik zou zeggen vooral veel succes met hetgeen je in de laatste alinea noemt.

Wat ik me dan afvraag als ik de term ‘levensecht’ en ‘live’ hoor. Ik heb in het verleden onder andere een peperdure Goldmund set met evenzo dure speakers van Avalon gehoord. Ik kwam binnen en het klonk enorm goed, live en echt. Een eigen opname zo werd verteld. Vervolgens werd gevraagd of iemand een verzoeknummer had. Ik mocht een verzoek nummertje. Een unplugged album zoals er zovele in die tijd uitkwamen. Wat ik vervolgens hoorde klonk zo plat als een dubbeltje en enorm onrustig. Typisch zo’n set waarmee je met tien audiofiele opnamen beland en de rest kun je niet meer draaien. Wat de vraag bij mij doet opkomen. Heeft iemand ook ‘gewone’ opnames gedraaid en wat deed dat?

Die 1.16 spoel zal waarschijnlijk een lage weerstand hebben aangezien die ook ferrietkern is. Maar mogelijk is dat nog te doen die te vervangen. Hoewel het probleem hier ook is dat je de weerstand van beide spoelen niet weet. Dan wordt het gokken. Ik hou daar persoonlijk niet van. Belangrijk voor de scherpte in het midden is wel waar dit vandaan komt. Akoestiek? Condensator voor het middengebied? Combinatie met je versterker? Uit de speakerunit zelf? Persoonlijk vind ik Clarity Cap het mooist voor wat betreft het middengebied. Maar dat zeg ik omdat Tannoy dit vaak gebruikt. Toevallig mijn ‘cup of tea’.

Ik ben meer fan van Clarity Cap. Maar dat is uiteraard persoonlijk. Mundorf Mcap kost niet veel en klinkt levendig. En als er geen financiële limiet is Duelund. De vraag is wel wat voor iets er nu in zit en wat dan ‘beter’ is. Weerstanden van Duelund zijn erg mooi en tenminste wat ik me herinner betaalbaar. De insteek van Walt om te kiezen lijkt me erg praktisch. Ik heb destijds en kernspoelen van mijn speakers wel vervangen maar het koste een boel geld. Ik heb toen gekozen voor CFC serie van Mundorf.

Wat Leobus zegt volg ik. Een kernspoel heeft een lage weerstand. Wil je van die kern af dan moet de draaddikte serieus omhoog om aan dezelfde lage weerstand te komen. Dat kost centen. En dan ben je nog maar richting een luchtspoel.

Paul post regelmatig filmpjes en ik heb ze best vaak bekeken. Sommige neigen in mijn optiek dan toch maar wat hij verkoopt en natuurlijk is dat logisch maar ik vind er niet altijd aansluiting. Misschien heeft mijn (negatieve) Powerplant premier ervaring daar ook nog wel mee te maken. Maar dit filmpje is voor mij dan wel objectief (voor anderen weer subjectief). En dat is dan eigenlijk wat velen al ervaren. Dat er ook in digitaal net zo goed variabelen zijn. Een weergave waarin een 1 een 1 is en een 0 een 0, of met digitaal kan niks mis, het is perfect, etc. …. (Maak deze zin zelf maar af naar gelang je eigen observatie).

Ik zit net digitaal te luisteren en mijn Novosibirsk buisjes voor de buizenvoeding lopen helaas tegen het eind. Vernieuwd en vervolgens wat usual suspects gedraaid (digitaal). Maar het rock hart gaat bloeden dus daarna Jimi Hendrikx opgezet maar dan vanaf vinyl. Het is daarom met volle overtuiging. Van zowel digitaal als analoog word ik enthousiast en gaat het bloed letterlijk sneller lopen. Maar wel op een net iets andere manier. Dat heb ik trouwens mijn hele leven al gehad dus set gebonden is het niet. Ik las ergens anders dat je nooit tegenkomt dat analoog en digitaal op eenzelfde niveau in een set presteren. Sinds wanneer maken we daarin als audiofielen compromissen? Gelijkwaardigheid is altijd mijn streven en ik heb daar toch een andere mening over en ervaringen in. En of digitaal geen variabelen heeft. Kabels, switches, type DAC en uiteindelijk maakt alles verschil. Uiteindelijk is een feit dat livemuziek analoog is en dat we analoog luisteren. Wat er daartussen gebeurt dat noemen we dan analoog of digitaal. Ook mijn ervaring is dat VTA niet heel nauw let. Behalve dan als de VTA/arm te laag staat. Alle andere facetten letten wel (heel) nauw. Hieronder helaas mijn ‘gesneuvelde buisjes’. Heel mooie Novosibirsk 6n6p uit 1974 met ‘red dot’. Ik speel nu met 1978 exemplaren die gematched zijn door een professional.

Zo’n bekend album in die jaren. Ik heb hem zelf ook nog in de kast staan. Ben benieuwd wie er überhaupt nog leeft omdat het toen al oude mannen waren