spido

Beste Pjotr, Dank je wel voor je reactie. Het is wel duidelijk dat jij over grote ervaring met ontwerp-software beschikt, en je dus bewust bent van de gunstige mogelijkheden ervan, maar ook van de beperkingen. Het verbaast me dat je van mij kennelijk veronderstelt dat ik me daar niet van bewust ben, terwijl mijn openingsstukje daar juist van getuigde. Maar enfin, het schijnt dat jij er een vaste gewoonte van hebt gemaakt mij opzettelijk niet te begrijpen. Je doet maar, jongeman. Wat mij in de afgelopen decennia soms ergerde, was het grote belang dat aan door computers gegenereerde predicties & simulaties werd gehecht. Vaak werd met beeldschermplaatjes "bewezen" hoe geweldig goed een ontwerp van een fabrikant of bijvoorbeeld een hifi-luidsprekerzelfbouwblaadje was, terwijl zo'n ontwerp zich nooit in de praktijk had bewezen. Kennelijk maakte alleen al het gebruik van de computer grote indruk op de onnozelen. Het eerste voorbeeld van computergebruik bij luidspreker-ontwerp dat ik ken, was de 901 van Amar Bose. Dat wekte voldoende argwaan bij scherpzinnige luisteraars. Ik woon in de natuur, en elke ochtend raak ik weer onder de indruk van wat de Almachtige allemaal zònder digitale apparatuur heeft ontworpen en gemaakt. En wanneer ik in de Steden der Mensen kom, zie ik prachtige paleizen, kathedralen, kastelen en andere gebouwen, bruggen, torens en andere architectuurmonumenten, indrukwekkende schilder- en beeldhouwkunst... allemaal zònder computers gemaakt. Ik bedoel maar: laat je niet bedotten door beeldscherm-afbeeldingen. De Werkelijkheid is ànders!

Nog steeds in het kader van "Hoor de Verschillen met de Leak Stereo 70" de laatste dagen de volgende CD (boxen) flink laten klinken: - "Alchemy", het live concert van Dire Straits in 1984, met Mark Knopfler's verschrikkelijk slechte articulatie (zeg maar: gemompel & gestamel) en fabuleuze fingerpicking op elektrische gitaar. Veel dynamiek en ambiance. - "Queen: The Platinum Collection(2011 Remaster)". In mijn jongere jaren weigerde ik veelal naar "die aanstellerige nichtenpop" te luisteren. Maar vooral sinds ik hormoontherapie onderga en al mijn testosteron wordt afgevangen, sta ik meer open voor hun vakmanschap en voor de genialiteit van hun muziek & tekst. Wat een muzikale & dichterlijke veelzijdigheid! - "Berlin", het live concert van Ellen ten Damme op 9 mei 2014 in het Concertgebouw. Een vleugje van Gods Genade raakte de aarde op die avond: prachtig oud & nieuw Duits materiaal (Andersen, Kneff, Dietrich, Mey, Brecht, Lindenberg, Holländer, Mulisch e.a.) in heel persoonlijke, schitterende vertolkingen. Deze CD werd in korte tijd één van de pronkjuwelen in mijn verzameling. Het was genieten! (En - o ja - de Stereo 70 was weer superieur aan al die moderne rommel!)

Al tientallen jaren is er simulatie- en predictiesoftware voor het ontwerpen van hifi-apparatuur. Tot enige tevredenheid heb ik zulke software zelf gebruikt voor het berekenen van luidsprekerontwerpen. (Reflex-afstemming, filters e.d.) Maar ik stel vast dat zulke software dikwijls een te gunstig beeld geeft. De prestaties van apparatuur onder dynamische omstandigheden (belasting), complexe signaaltoevoer en m.n. gedurende langere tijd, blijven achter bij de getoonde resultaten. Dikwijls presteert ("vintage") apparatuur uit het pre-silicium beter dan apparaten die met behulp van computers en bijpassende software werden ontwikkeld. Kunnen we die moderne simulatie- en predictiesoftware niet genoegzaam rangschikken onder de term "sjoemel-software"?

Op een dag... Ga je gewoon weer plaatjes draaien. En CD's. Op een dag kom je gewoon weer tot bezinning.

Wat bedoel je daarmee? N.B. In de Gouden Tijd van de high fidelity, toen iedereen nog vintage buizenversterkers had, waren de luidsprekers vrijwel altijd van het geheel gesloten type. Want die luidsprekers leverden de minste vervorming. (De wetenschap t.a.v. correcte reflex-afstemming was nog niet ontwikkeld.) Zulke gesloten luidsprekers hadden op hun systeemresonantie een enorme impedantiepiek: vaak wel zo'n zestig of zeventig ohm. Toch vond men (en sommige wolgevulde audiofielen vinden nog stééds) dat juist zulke luidsprekers de beste, meest gecontroleerde en meest gelijkmatige basweergave boden (bieden).

Impedantie kun je niet horen. Paneelresonanties wèl.

Wijlen Peter Walker (Quad) wist precies hoe hij de meetmicrofoon exact voor het midden van een ESL63 moest houden, en op welke afstand daar vandaan, om een redelijke afbeelding van een weergegeven blokgolf met een bepaalde draagfrequentie op de scoop te kunnen laten verschijnen. Op dat punt - in het centrum en op die afstand van het membraan en bij die "toon" - was de ESL63 dus een puntbron. Tja... http://www.stereophile.com/news/121503walker/#WPHF0BUGWEw4wCte.97

Conny Stuart "Portret" (4 cd box). Beslaat haar hele carrière: vanaf de tijd dat zij Franse chansons voor de radio zong (voor onze jongeren: dat was in de Tweede Wereldoorlog), via de dagen van het Cabaret van Wim Sonneveld naar de grote Musicals van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink. Sfeervol, smaakvol en beschaafd. (Kom daar tegenwoordig eens om!)

Wil je de deelnemers tot onzekerheid, innerlijke verdeeldheid en vertwijfeling leiden?

Als je niet weet wat je meemaakt, is er iets mis.

Héél!! Wat zien we daar rechts van "dat lelijke ding"?? Móói, hoor! Overigens is het leuk, vind ik, om zo nu en dan wat buiten dit forum òm te sneupen. Zo kwam ik op http://forum.mfbfreaks.com/viewtopic.php?t=3907 , waar behandeld wordt hoe een nieuwe snaar kan worden aangelegd bij de Philips 22GA230 / 22GA2230 draaitafel (1966). Het apparaat heeft kennelijk een aandrijfsysteem dat min of meer overeenkomt met dat van de Thorens TD124: een combinatie van aandrijfwiel met snaar. Vier snelheden, dus inclusief 78 rpm! Wie meer wil lezen over deze illustere draaitafel en zijn directe voorganger AG2230 (1964), zie http://www.grammofoon.com/frameset.htm?http://www.grammofoon.com/Philips/Philips_AG2230.htm&ContentFrame De Philips 22GA230 heeft een arm met dwarsdrukcompensatie

Beste Wol, Stap je nu niet tè achteloos over de aftastproblemen bij draaitafels/(MC) elementen heen? Rumble, wow & flutter, beperkte trackability, pinching, arm/element-resonantie e.d.? Het staat misschien wel perfect op de plaat... Maar of het daar altijd perfect van af komt?

Natuurlijk, Wol! En Leak lijkt me ook helemaal niéts voor iemand als jij...

Dinsdag j.l. stond de hele aflevering van "De Wereld Draait Door" in het teken van Frank Sinatra, ter gelegenheid van diens honderdste geboortedag. Het Metropole Orkest speelde fantastisch! Felix Maginn, Hadewych Minis, Ruben Hein en Greetje Kauffeld leverden vocale bijdragen. Paul Haenen en Twan Huys bespraken het leven en de carrière van Sinatra in de muziek, de wereld, de onderwereld, de foute politiek (Kennedy's!) en met de vele, vele vrouwen. Uit de muziekfragmenten die werden gespeeld, bleek duidelijk hoe groot het talent en de vocale vaardigheid van Sinatra waren in de veertiger tot zestiger jaren, maar ook hoe gestaag hij achteruitging in later jaren. Hij had beter moeten weten, en veel eerder moeten stoppen. De tranen sprongen mij in de ogen toen hetzelfde het geval bleek te zijn bij Greetje Kauffeld. Zij was tientallen jaren lang onze First Lady of Jazz... maar haar bijdrage aan dit programma toonde aan dat haar grote jaren voorbij zijn. Vooral de onvastheid in het lagere register was schokkend. Met een brok in de keel zette ik daarom één van de pronkjuwelen van mijn LP-collectie op: "Some Other Spring", uit 1980. Zo'n plaat die je voor geen goud meer zou wegdoen. Alleen al haar intieme duet met bassist Niels Henning Ørsted Pedersen "Polkadots and Moonbeams". Prachtig! Zó wens ik me mijn Greetje te herinneren... http://www.discogs.com/Greetje-Kauffeld-Some-Other-Spring/release/3270900

You're gonna miss it when it's gone...

In het kader van herontdekking van oudjes/vertrouwdjes via de gerenoveerde Leak Stereo 70: "Live at Blues Alley" van Eva Cassidy (1996). Het was allemaal weer geweldig! Zowel muzikaal als wat de registratie betreft. "Nieuwe details" gehoord: in kleine tingeltjes en tangeltjes, maar ook in slam & wham! Toch vroeg ik me op een bepaald ogenblik af: "Dat had zo'n meissie toch niet nódig?" Ik bedoel: die nagalm op haar stem. Alléén op haar stem. Geen echo, hoor: dàt gelukkig nu ook weer niet. Maar wel een wat overdreven uitsterftijd. Was me via al die andere versterkers niet opgevallen. Die opgekalefaterde Leak is toch wel erg precies, hoor. Van dat héle precieze, weet je wel?

Ik stel vast dat het audioleven voor velen hier aanwezig véél ingewikkelder is dan voor mij...

Symptoombestrijding! Begin met goede luidsprekers, die zèlf de bastonen niet "versmeren" (als gevolg van na-ijling/paneelresonanties m.n.). Zorg dan voor een akoestiek zonder flutter-echo's. Dan ben je meestal al klaar. Of bijná.

Hepta??

Hallo Tubejack, Zo nu en dan worden (werden) ze wel los aangeboden op Ebay.UK: de single kastjes (voor een versterker of tuner) of - minder vaak - de kastjes voor twee apparaten (versterker èn tuner). Vrij duur, vind ik, met de shipping (transport) er bij. Als je wilt zoeken: de kastjes worden meestal aangeduid als "wooden sleeves". http://www.ebay.co.uk/sch/i.html?_odkw=Leak&_osacat=293&_from=R40&_trksid=p2045573.m570.l1313.TR0.TRC0.H0.XLeak+amplifier+cabinet.TRS0&_nkw=Leak+amplifier+cabinet&_sacat=293

Zijn de specificaties in http://www.dagogo.com/hana-cartridges-of-japan-now-available-in-the-u-s juist? In dat geval zou de eigen impedantie (feitelijk de spoelweerstand) van low-output modellen EL en SL slechts 30Ω bedragen: een waarde die we bij subtoppers wel vaker tegenkomen.

Is een spoelweerstand van 400Ω niet erg véél bij een low-output element?

En eerder zei je nog: "Volgens mij is er geen basinstrument opgenomen."

Beste Hans, Jouw waarneming en de bovenstaande reactie bevestigen voor mij dat er bij jou nog meer niet in orde is dan alleen je luidsprekers. Als je nog eens in de buurt van Appelscha komt, ga dan eens bij KF naar deze CD luisteren. Of haalt jouw gehoor de laagste frequenties niet? Nogmaals: er wordt wel degelijk op een akoestische bas gespeeld, en de basmelodieën zijn duidelijk te volgen. Bij gebruik van goede luidsprekers, tenminste. Misschien doen je Pied Pipers (als je ze tenminste niet teveel verpest hebt) het wel beter. Zitten daar de originele Sonics woofertjes nog in? Of anders zulke speakers als de Tannoy "Super Red Monitor" of de "Classic Monitor", die we onlangs in rubriek Vintage signaleerden i.v.m. een demofilmpje van zangeres Adele. Die gaan ècht laag. En echt góed laag. Je reactie doet me denken aan die van één onzer meest eminente forummers van een paar jaar geleden, die in "Send in the Clowns" van het Carnegie Hall Concert van Cleo Laine 1974, duidelijk de inzet van een cello hoorde... terwijl het toch echt een contrabas was.

Beste Hans, De akoestische bas op "Unplugged" wordt bespeeld door Nathan East. Als jij laag gerommel hoort, in plaats van duidelijke basmelodieën, is dat waarschijnlijk te wijten aan je speakers. De meeste moderne popmuziek wordt begeleid door elektrische bas of basgitaar. Omdat veel luidsprekers onvoldoende bereik en controle in het diepe laag hebben, worden de bastonen overbriljant (d.w.z. opgepept met hogere harmonischen via toonregeling) opgenomen. De bastonen op Unplugged zijn echter fundamenteel en ècht. https://en.wikipedia.org/wiki/Unplugged_(Eric_Clapton_album)