Sodejuu

Vorige maand naar deze set op de audioclub geluisterd. Niks audiofiels, maar het maakte wel muziek. Gewoon ouwe meuk uit de beginjaren van de serieuze audio. Dynaco Pat5 BiFET*, Dynaco ST120 en Dynaco A25 speakers. Aangesloten via "dropveters" en "waslijn". Helaas was nieuwe snaar op de Yamaha platenspeler 1mm te breed, waardoor de 33rpm niet juist was. Als bron werd daarom een Xoro HSD8470 gebruikt, een DVD speler vab €40, die als CD-speler menig gerenomeerde spelers het nakijken geeft *) Ja, het is dezelfde PAT5 die Rene van Es destijds voor zijn artikel op Audio Creative heeft gebruikt en het ding is nog steeds origineel. https://audio-creative.nl/versterker/dynaco-pat-5-vintage-voorversterker/

Juiste interpretatie

Als je normaal naar MC luistert en je daarna naar een Nagaoka MP200, dan geeft een MP200 best veel laag. T.o.v. andere MM elementen is de MP200 echter redelijk gematigd

Storm en Strata zijn subs uit de ST reeks. Sinds Rel in Canadese handen is, wordt die reeks niet meer gemaakt. Bovendien zijn de huidige Rel subs aanzienlijk sneller dan de Engelse van vroeger. Een kennis van mij heeft een Rel Studio. Daar heb je zowat een heftruck voor nodig om die te verplaatsen. Die gaat diep, maar haalt het nog steeds niet tegen de huidige top uit de T reeks BTW, ik heb hier ook nog een Rel Q-100E staan. Al een eeuwigheid niet meer gebruikt. Ik zal binnenkort eens kijken of die nog leeft. Ze hebben immers een foam rand an die kan na 23 jaar wel vergaan zijn.

Voor mij staat een sub pas goed ingestelt als je niet echt extra laag ebij krijgt, maar wel een grotere stage, meet "diepte" in de afbeelding en het ruimtelijker gaat klinken. Maar ook ik ben van menig dat 2 verschillende principe weergevers (electrostaat en dynamisch) moeilijk met elkaar te combineren zijn. En helaas voor Carl zijn er geen (of heel weinig) electrostatische subwoofers te koop.

Dit jaar niet. Volgend jaar wellicht weer.

Dat "appels met peren" valt wel mee. De eigenlijke phonostage is bij beiden gewoon een passief RC filter. De instap Phasemation heeft echter geen instelmogelijkheden. Die staat vast op 47k voor MM en 470Ω voor MC. Ik heb bij de bouw van de Pass bijzonder gelet op het matchen van componenten. Dat doet ook niet iedereen, maar de componenten in het linker kanaal wijken niet of maar minimaal af van de componenten in het rechter kanaal. Daarnaast heb ik de MC stage van de Xono erbij gebouwd. Met wat ingrepen kan ik die ook nog behoorlijk opwaarderen. Advies verkoopprijs van de EA220 is €1450. De importeur had een fout gemaakt in de prijslijst. Daar heb ik 'm op gewezen end at is bij de mijn volgende bestelling ook gecorrigeerd geworden Carl heeft een T-550 van Phasemation. Die kan hij ervoor zetten. De Sut is geschikt voor elementen van 1-40Ω. De Benz van Carl zit daar binnen met 12Ω Ik heb de phonostage meegegeven om Carl te laten proeven aan de klankleur van Phasemation. Juist omdat hij als zoveel phonotrappen in huis heeft gehad, leek me dat een goede gedachte. Hij kan immers vergelijken. Daarnaast heb ik voor de EA220 gekozen omdat die in een prijsklaasse valt waar je maar weinig phonotrappen tegenkomt. Onder de €800 en boven de €2000 heb je genoeg keuze, maar daar tussen is de spoeling dun. Ik heb de EA220 zelf vergeleken met een Pro-ject Phonobox DS3, een Parks Audio Puffin (dsp), een Pass kloon van mij en een Ayre P5Xe. Helaas was de kloon koud. Die heeft echt enkele dagen nodig om op volle oorlogssterkte te spelen. Daarom was de Phasemation net iets mooier. De Ayre schoot daar weer boven uit. De Pro-Ject deed het niet slecht, maar tegen het geweld van de andere 3 kon hij niet op. De Parks Audio Puffin is een leuk ding, maar die viel echt een beetje er buiten. Die heeft wel leuke gadgets ingebouwd en je kunt 'm prima naar je hand zetten, maar een DSP als RIAA is het niet helaas niet helemaal. Je hebt nl eerst een AD omzetting, dan verwerking en dan weer een DA omzetting. Dat is blijkbaar teveel voor laten we zeggen €600. Maar je hebt een magic stand weermee tikken verwijderd worden en je kunt bas en trebble regelen. Of fase draaien en nog een aantal geinige dingen. De Puffin is inmiddels vervangen door de Waxwing. Die doet hetzelfde in een kleiner kastje en die kun je via BT met een app bedienen ipv een doorloop-menu. Maar het ging dus over de Phasemation EA220 en die vond ik toch wel erg goed voor het geld. Ik heb duurdere phonotrappen gehoord die minder waren.

Wat minder messen kopen en iets minder BBQ-en, misschien kom je er dan.

Ik stream hier alleen maar draadloos en ik heb nergens problemen. Ik heb geen zin om weer een kabel door het huis te trekken. Ik zie zelfs voordelen om draadloos te spelen, want dan ben je de voedingstroep van de PC ook gelijk kwijt. Echter een nadeel is dat de keuze voor goede streamers daarmee beperkt is. Alle grote namen van streamers werken mer een LAN aansluiting en Wifi , daar doen ze niet aan (Aurender, Auralic, Lumis, etc). Ik zit dus redelijk vast aan mij Limetree Bridge, maar voor mij is die meer dan goed genoeg.

In het begin mocht ie alleen maar zingen bij Kayak. Hij wâs de zanger. De trommels werden door Pim Koopman bediend. Pas toen Pim de band verliet, nam Max de stokjes over. Max Werner heeft nog een solo hit gescoord met Rain in May (1981)

Kijk uit met gel. Hoe zachter de gel, hoe slechter. Daar zitten oplosmiddelen in die slecht heel langzaam verdampen. Daardoor kan de de naald los weken van de cantilever. Wil je per se een gel gebruiken, neem dan een gel die "hard" is (zoals die van Onzow). Die is minder gevaarlijk, maar ook die kan de naald losweken. Een (vluchtige) vloeistof is dan een stuk veiliger. Maar kijk uit voor overmatig gebrui. Niet bij elke plaat gebruiken. Eentje die ik wel kan aanraden is een van de goedkoopste op de markt, nl die van Simply Vinyl. Die is op zeepbasis, kost nog een €10 per flesje en reinigt prima. Gebruik zo'n naaldreiniger alleen als het schoonmaken met enkel een naaldborsteltje niet meer afdoende is.

Volgens de NEN mag een apparaatsnoer (netsnoer) NIET van solid core koper gemaakt zijn. Maar als je de NEN helemaal volgt zijn de meeste "hobby" nentsnoeren afkeur: kabel volgens NEN-EN 50525-2-31 of NEN-EN 50525-2-42 bij een vaste verbinding of een verbinding met een van toepassing zijnde installatieconnector, of zowel bij normaal als zwaar gebruik volgens de NEN-EN 50565-reeks. met rubber geïsoleerde buigzame leidingen en snoeren volgens NEN-EN 50525-2-21of met PVC geïsoleerde buigzame leidingen volgens NEN-EN 50525-2-11, voor normaal of zwaar gebruik volgens de NEN-EN 50565-reeks, bij een verbinding door middel van een steker en contactdoos of met een van toepassing zijnde installatieconnector volgens de NEN-EN-IEC 61565-reeks. Meubilair met de bedoeling dat het kan worden verplaatst, moet zijn uitgerust met buigzame leidingen of snoeren volgens NEN-EN 50525-2-21of NEN-EN 50525-2-11. NEN1010 eist dat voldaan wordt aan de Europese normen zoals de NEN-EN IEC61535. NEN-EN-IEC61535 stelt dat een verbinding van connectoren in een stekerbare installatie geproduceerd moeten zijn volgens de specificaties van één fabrikant. In de praktijk betekent dit dat verschillende merken niet door elkaar gebruikt mogen worden. Gebruikt men verschillende merken installatiestekers door elkaar dan voldoet de installatie derhalve NIET aan NEN1010.

Het IS een 5-polige XLR en verzorgt de AC spanning van het voorversterkerdeel. In het kleine kastje zitten 3 trafo's (geen voedingen). Een (XLR-5) voor de preamp en 2 (met PowerCON) voor de eindsecties. Heeft het zin de onderlinge netsnoeren te vervangen? In principe heeft het net zoveel nut dan als je een gewoon netsnoer vervangt.

De plug op de foto is een Neutrik PowerCON. Die is goed te verwerken en geeft een beter contact dan de standaard IEC aansluiting. Die kun je bij Thomann of Bax gewoon kopen

Ik zeg kunnen. In 95% van de gevallen is het echter de condensator. Als je iets langer wacht met het opleggen van een plaat, dan kan de condensator weer net te leeg zijn om die 90º fasedraaing te maken. Dan draait de motor weer de verkeerde kant op. Als je echter direct na het draaien van een plaat de volgende plaat op legt, zou die de goede kant op moeten starten*. Ik heb het zelf pas een keer meegemaakt dat het niet de condensator was. *) als in met zo'n thorens speel, dan laat ik het plateau ook gewoon draaien tijdens het wisselen van de plaat

Dan is het de condensator die op zijn eind komt. Die kan altijd wel een keer vervangen worden. Het heeft geen haast. Die doet het nog jaren zo, maar dan zul je wel dat zetje moeten geven. Ook daar wen je aan.

DE condensator zorgt voor een 90º fasedraaiing. Dat is prima om de motor juist te laten draaien. Als hij af en toe de verkeerde kant op draait, is dat alleen in het begin als je begint te spelen of random? Als het alleen in het begin gebeurd is het meestal de condensator Die begint dan "end of life" te raken. Zo lang die na de eerste keer starten nog iets aan lading heeft, draait ie daarna de juiste kant op. Gebeurt het random, dan kunnen het de spoelen zijn. Om te voorkomen dat hij de verkeerde kant op draait, kun je het plateau een zet in de juiste richting geven en dan gelijk de snelheidsknop omzetten. Dan start ie altijd de juiste kant op. Het is sowieso beter het plateau een zet te geven tijdens het starten. Dan leeft de snaar langer en ook de motor wordt minder belast.

Zo'n "voeding" is toch gewoon een regeltrafo? Zo ver ik weet gebruikt Märklin AC voor de aandrijving. Dan heb je aan die trafo's op zich niet veel.

Het CDM9 loopwerk wat het laatste draaiarm loopwerk. Daarna is Flips overgestapt op lineaire loopwerken als de VAM12.x en CDM12.x. De oude draaiarm loopwerken hadden minder last van leesfouten, maar met verbetering van de elektronica mogen tegenwoordig de eisen die eerder aan een loopwerk gesteld werden naar beneden bijgesteld worden. Het meest complexe loopwerk is het CDM1 ding. Die werd ook in gietaluminium gemaakt. De CDM1-MkII was geen verbetering, maar een kostenbesparing. Deze werd opgevolgd door de CDM2, waar nog meer aluminium het pad moest ruimen voor goedkoper plastic. Toppers zijn nog alijd de CDM4-Pro en CDM9-Pro, waarbij de laatste in nagenoeg alle toppers van de late 90's gebruikt is

dubbel

Klopt. Om laag te tackelen heb je massa nodig. Als die schuimdingen nou van lood waren, dan was het een ander verhaal. Maar als je nou tegn de lange wanden hetzelfde doet als je met de achterwand hebt gedaan, dan werkt het. Dus een kast waar je LP's en boeken in kunt zetten. Dan heb je de muziek en lectuur bij de hand en het fungeert ook nog eens als akoestisch paneel, (want platen en bergen papier, hebben voldoende massa). Het is functioneel en het is goedkoper dan al die akoestische crap

Zoals reeds eerder gezegd zorg dat je op de lange wanden "brekers" (= diffusers) plaatst. De ruimte is te leeg (hard). Alleen ruimte aankleden zal je van de vervelende dreun afhelpen.

Zo, nu ff mijn 2 centen over de TAD, de MA Studio 20 en de ruimte. Ik heb de Quad dus niet in deze ruimte gehoord, maar helaas ook niet de MA 20, maar die ken ik van de zolder. Verder ken ik Carl's set goed en ook hoe hij wil dat het speelt. Zoals gezegd was ik gisteren uitgenodigd mijn defecte Goldmund Mimesis 3 en een platenspelersnaar op te halen en mijn onverbloemde mening te ventileren betreffende de TAD speakers. Ik had de CE1 al eens gehoord bij Highendaudio.nl en dat beviel wel. Deze ME1 kende ik alleen van foto's. Tijdens de koffie had Carl al aangegeven dat dit niet zijn speakers waren. Hij vond het hoog te prominent aanwezig. Dat kan gewenning aan de MA20 zijn, maar ook iets anders. Daarover later meer. Intussen waren een van Carls dochters met de familie ook binnen gekomen. De schoonzoon van Carl zou later ook nog even komen luisteren In de souterain beland ben ik gelijk op de luisterplek gaan zitten. De speakers stonden vrij ver naar voren. Dat heet, best wel vrij in de ruimte. OP de aangegeven plek stonden dus eerder de Monitor Audio speakers. Het eerste wat mij opviel was dat het zoals het nu speelde de coherentie er niet was. Er was wel wat laag, maar dat paste niet. Het midden en hoog waren wel prima, maar de balans was er niet. intussen was de schoonzoon ook beneden gearriveerd. Ook hij miste iets, maar kon er de vinger niet opleggen. Na een aantal nummers verdween de schoonzoon weer. Na weer een paar nummers gehoord te hebben en de nodige woordenwisselingen betreffende de ruimte en het "laagprobleem" vond ik het laagprobleem wel meevallen. Ja, er wordt een bepaalde frequentie aangeslagen die niet bepaald prettig was en volgens mijn primitieve RTA meeting met een app op de telefoon was er idd wel een bult van 10-12dB op ca 60Hz (zo nauwkeuring is die app helaas niet). Vervolgens heb ik Carl gevraagd de speakers eens een halve meter naar achteren te schuiven. Zo gezegd zo gedaan. En wat denk je. Ineens was de zoemtoon veel minder, het gebonk was weg en de speakers gaven nu wel coherentie. Na nog wat geschuif en gedraai stond het eindelijk op zijn plek. En het maakte muziek. Dit vond Carl ook eindelijk goed en homogeen klinken. Ineens was de TAD wel een serieuze kandidaat, want het beeld klopte. NOg ff gecheckt met de app op de phone en ook die gaf een nagenoeg rechte karakteristiek. De bult bij 60Hz was iig niet meer aanwezig (of iig 10dB gezakt) Daarna de CD speler nog geprobeerd, want CD geeft meestal toch meer druk in het laag. Dat was nu ook het geval en ja, die kreeg de ruimte weer aan het zoemen. DAt heeft volgens mij niet met de speakers of de ruimte te maken, maar eerder met de demping van de Conrad Johnson. Qua vermogen kan ijde TAD's prima aan., Qua demping zou die iets strakker mogen. Maar m.i. heeft die ruimte niet veel tweaking meer nodig. Hooguit wat meer vulling in de vorm van een kast en wat tegen de muur (boekenrekje oid) om de paralelliteit wat te breken. De PSI AAVA214 werde ook geprobeerd. Die deden het wel als de druk er was, maar beneden een bepaalde druk, vielen ze weg, terwijl er nog altijd teveel "bonk" in zat. Op de plek waar ze nu staan vind ik ze overbodig. In een lege ruimte met parallele wanden is het onvermijdelijk om ergens een bepaalde frequentie aan te slaan die door blijft zingen. Dat is allemaal wel op te lossen en daar heb je geen dure dingen voor nodig, mits je wel iets in die ruimte wil zetten. Hoe leger je de ruimte laat, hoe meer problemen dat je houdt. Ik vind de ruimte bij Carl nog net iets te leeg. De galmtijd schat ik op 0.45-0.5s. Ik vind een galmtijd tussen 0.3 en 0.4s prettig. Lager wil ik niet gaan, want dat vind ik ten kosten gaan van het luistergenot. Het word mij dan te strak.

Een hoog rendement is idd geen garantie om een lichte versterker te kunnen gebruiken. Zie mijn Thiels. Rendement is bijna 92dB, maar toch vreet ie stroom, omdat het een complexe load vormt voor de versterker. Nominaal zou die 4Ω moeten zijn, maar het gros van het frequentiespectrum zit meer in de buurt van de 3Ω of er soms nog onder. Mijn SF Guarneri, met een rendement van 86dB waren minder lastig (8Ω nominaal), al moest de volumeknop wel wat verder open.

Xoro HSD8470. Kwam bij een test in het blad Hifi & Musik als winnaar uit de bus qua klank met CD. Deed niet onder voor de Oppo BDP95EU op de digitale uitgang. En dat voor €40 bij Amazon