Werner

Hamish Robertson designed the Ariston RD11 in 1971 with Castle Precision Engineering Ltd machining many of the parts. Robertson left Ariston, which had been taken over by Dunlop Westayr Ltd and reorganised as Ariston Audio Ltd. In February 1973 Linn Products Ltd. was formed to sell turntables made by Castle Precision Engineering. This was officially announced in an advertisement in Hi-Fi News & Record Review, with the following text: "The turntable previously available under the name Ariston RD11 is now available under the name Linn LP12." Hamish ... dood ... Ivor ... rijk

Dat is dan heel straf want Jan Allaerts gebruikt dezelfde naalden en cantilevers als Benz.

Moeilijk te zeggen. Ik meen me te herinneren dat de Mycro in 1991 of 1992 is gelanceerd. Een Syncro II of Murano moet dan uit de 3-4 jaren daarvoor stammen.

Ik heb jaren geleden een recensie geschreven over de 501 MkII. Die klonk wel goed, maar maakte qua bouwkwaliteit en precisie weinig indruk. Benz (of Lyra) daarentegen ...

Formeel is het een Transrotor Murano, maar feitelijk is het een tweede-generatie Michell Syncro, met daarop de motor van een Michell GyroDec. Hier is een originele Syncro: Later verving Michell de Syncro door de Mycro: een Syncro met zwart-acryl plateau en een kleinere versie van het geinverteerde lager van de GyroDec. Transrotor verkocht die versie onder de naam Black Murano.

Het signaal gaat nergens heen. De signaalstroom, die op zich van geen belang is, vloeit door de weerstand van de volumepot naar grond, maar dat is onafhankelijk van de stand van die pot. De signaalspanning, die wel telt, verschijnt in meer of mindere mate op de loper van de pot. Maar het deel dat daar niet verschijnt gaat nergens heen.

Dat is niet vreemd, omdat je maar de helft van het gebalanceerde signaal gebruikt. En vermits die helft van nature al aan de RCA connector van de Droplet hangt kun je lang zoeken naar verschillen: die zijn er niet. "Dus naar aarde." Nee.

Niets.

De 6moons foto's zijn vrij duidelijk (zo heeft die site toch nog enig nut). We zien vier triodes, vier uitgangscondensatoren, en twee dubbele relais. Verder is er nog een printbaantje dat een veelzeggende richting uitgaat... Aangezien ik twee ingenieursdiploma's heb, en daarnaast de complete werken van A.C.Doyle meermaals heb gelezen, zeggen we met zekerheid: Heel dat boeltje is gebalanceerd en drijft de XLRs aan. Daarnaast drijft een fase van hetzelfde boeltje de RCAs aan. M.a.w. er is geen enkel verschil wanneer je een niet-gebalanceerde connectie maakt via de RCAs of via een fase van de XLR-connector. Maar jij hebt de niet-gebruikte fase nu wel kortgesloten, waardoor de betreffende triodehelften meer stroom moeten leveren, en de totale buizenvoeding sterk gemoduleerd wordt. Misschien vind je dat geluid wel mooier.

"Aan de XLR zijde is de vlecht is verbonden met aansluiting 1 en 2. de massadraad op drie. Aan de cinchzijde is het draadje wat van 2 afkomt op de pen aangesloten, de andere twee draden op de buitenkant. " Pin 1 is aarde, 2 +, 3 -. Nu heb je - kortgesloten. Niet goed. "Doordat ik nu met XLR speel, moet ik natuurlijk gebruik maken van de XLR aansluitingen op m'n Droplet. Deze aansluiting geeft de dubbele spanning wat een verschil van 3 dB betekent." Dubbele spanning is 6dB, niet 3dB. Maar je hebt geen dubbele spanning als je een fase kortsluit.

Nee, de 306 heeft een koppelcondensator aan de ingang. Eigenlijk wel een heel goede versterker voor het geld.

Niet echt. Het uitgangsniveau van een kanaal is evenredig met de sinus van de hoek A die de naald maakt met de plaat. En als A voldoende dicht bij 90 graden ligt geldt dat sin(A) ~= sin(90) = 1. Zelfs bij 10 graden afwijking veroorzaakt dit minder dan een halve dB kanaalverschil. Heel anders is het met de overspraak: zoals je ziet op de Japanse site gaat de overspraak van kanaal 1 in kanaal 2 met de cosinus van de hoek tussen naald en plaat. Een afwijking van 1 graad limiteert dan de kanaalscheiding al tot zo'n 35dB. Wil je weten of azimuth goed staat dan moet je een breedbandmeting van de kanaalscheiding doen. Dat is overigens niet moeilijk. Ter illustratie een horrorverhaaltje: http://www.tnt-audio.com/sorgenti/shure_m97xe_e.html

Hier http://www7a.biglobe.ne.jp/~yosh/distortions.xls vind je een spreadsheet voor zowat alle vervormingen inherent aan plaatweergave met conventionele elementen. Vanaf lijn 331 gaat het over overspraak.

Voor zover ik weet hadden de Delphi's tot en met V geen demping voor de ophanging. Twee voorbeelden van merken die dit echter wel doen/deden zijn SME en Townshend. Oh, en de oude Pro-Ject 6.1 had ook zoiets, zij het nogal primitief.

De oorspronkelijke SME 309 had een aluminium armbuis, maar ergens rond 2001 of 2002 is dat magnesium geworden.