Alexandrov

Ik ben het eens wat betreft resultaat met de Nagra. Afregelen van 2 sets en 7 phonostages valt niet mee en bij de Nagra was de match/afstelling blijkbaar=hoorbaar minder geslaagd ten nadele van het laag. De luisterpositie maakte veel uit wat betreft laagweergave. Ik zat dicht bij de deur te luisteren daar liep het laag regelmatig dicht. Ging ik staan dan werd het laag een stuk losser en gecontroleerder.

Ik volg het draadje maar af en toe, een wat late toelichting daarom Gelijk maken van de verschillende phono's hebben we als volgt gedaan: Testplaat met 1000 Hz toon. Spanning op de terminals van de luidsprekers op vaste waarde instellen (2,8Volt meen ik en dit kwam aardig overeen met een normale luistersterkte) Dit voor elke phonotrap doen en met volume knop gelijkmaken (Octave Jubilee met streepjes op strookje papier op knop en front) Bij de EMMLabs PRE SE is dit makkelijker door de 0-100 volumestand aflezing.

Ivan, bedankt voor je foto's en verslag. Vind je het goed als ik op mijn Facebookpagina link naar je verslag? www.facebook.com/A10AudioRoom4Music

Ivan attendeerde me op dit topic, inderdaad zijn jullie van harte welkom voor een phonotrappen bijeenkomst (PB) Wat betreft de datum, in elk geval na 17 oktober...oeps. ik ben in de gelukkige omstandigheid de week ervoor op de Rock Mountain Audio Fest show in Denver te zijn.

Sorry ik plof zomaar in deze discussie, maar ben zelf ook zeer geboeid door de low-level effekten al of niet resulterend in een groter gevoel van being-there, meer ambiance. Ik denk ook dat het referentiekader (regelmatig luisteren naar acoustische life-muziek, luisterervaringen thuis of met referentiesystemen) van grootst belang is of men karakteristieke verschillen opmerkt bij gereproduceerde muziek.

Toine, van wie zijn je quotes?

Ja dat bedoelde ik de voeding is er om het microfoonsignaal direct vanaf het kapsel te versterken cq de impedantie aan te passen. De essentie in de kabeltest is denk ik, de impedantie die de kabel ziet en de hoge weerstand van de Second. Zee vertelde dat in zijn CD speler, waar de Cinch bussen direct vanaf de Alps potmeter aangesloten zijn, de uitgangsweerstand ruwweg kan varieren van een paar Ohm tot een paar KOhm. Afhankelijk van de stand van de potmeter.

OT lijkt me ook. Wat de vdH Second betreft, ik heb er zelf ervaring mee, geballanceerd gebruikt. Niet zo dramatisch als in de opstelling bij Zee. Klank was ronder en iets minder gedetailleerd dan WWGoldIII. De lengte van 10 meter is mi door de hoge Ri inderdaad te groot voor deze kabel. Zou hem zelf wel in willen korten, maar weet iemand hoe? Was in gebruik bij studio als microfoonkabel. Vreemd genoeg werkt het daar wel, terwijl de signaaltjes toch redelijk delicaat zijn. Wel microfoons met phantomvoeding gebruikt.

Eerst even voorstellen, Alexandrov, al heel wat jaartjes met audio bezig. Van HiFi naar Hi End, naar "audiofiel". Dit is mijn eerste berichtje op het Forum (en ook op enig ander forum). Lees wel al langer mee, maar het verhaal van Zee en de verzuchting hoe vind ik goede lange interlinks, deed me reageren met het al beschreven aanbod om wat andere lange IC's te vergelijken. Een steeds weerkerend onderwerp in de opbouw van een set. Lange IC's maken het nog moeilijker en lange dure IC's al bijna onmogelijk (of onbetaalbaar). De set van Zee bied hier goede uitgangspunten om zo'n vergelijk te maken. Mooie vrij opstelling van de Virgo's in een prettige acoustiek. Neutrale Krells en een goede getweakte Sony als bron. Spelen zonder VV zag ik wel als een mogelijk minder punt. Zeker in combinatie met lange IC's. Bovendien had ik de proto van de Array A(2) VV in huis dus nam ik die ook mee. Met de conclusies van Zee en Picoso kan ik het helemaal eens zijn. Wat betreft de Second's wil ik aanvullen dat we door het abominabele resultaat bij aansluiten direct tussen CD en EV, verzuimd hebben te proberen wat de Array ertussen zou doen. Vast staat wel dat de Second in die lengte en opzet niet werkt. De muziek: bewust koos ik een heel simpele track, van een heel schone opname. De Bosendorfer en contrabas staan op een CD van een van mijn favoriete labels, namelijk M.A Recordings gerund door Todd Garfinkle. Uitgave M001A uit '87, opgenomen met twee omni microfoons direct naar DAT. Niet de laatste stand van de techniek, maar wel met een natuurlijke acoustiek en bekende instrumenten. Ook van Veen en de Mahler opname waren erg onthullend. Het resultaat bij de laatste sessie met Array en WWorld was top, gedrieen genieten en daar doe je het voor. Sorry dat er te vroeg een eind aan kwam, ik had andere plannen voor de avond. Het was erg prettig op deze manier te kunnen luisteren en ik bedank Zee voor je gastvrijheid en de lekkere MonChou-taart en Picoso voor zijn oren en de heldere analyses. Volgende keer bij mij.