thingman

Wanneer de muziek thuis met een zekere vanzelfsprekendheid en overtuigingskracht kan worden weergegeven, blijkt het brein - zonder daarvoor moeite te hoeven doen - zelf in staat te zijn om ontbrekende informatie aan boven- en onderkant van het spectrum in te brengen in de beleving. Waardoor het ook daadwerkelijk in de muziekbeleving bestaat. Dus zonder meetbaar aanwezig te zijn. Degene die deze vanzelfsprekendheid een beetje in zijn setweergave heeft weten te weven komt automatisch tot audiofiele rust. Dat kan gelukkig ook heel goed met heel bescheiden hardware.

Aan "hoge Hz-en" is helemaal niets overdreven. Het verbaasd me dat jij dat zo kunt ventileren. Heb je wel enig idee wat boventonen zijn Carl? Grondtonen in de muziek gaan maar tot 4000 Hz. Alles daarboven zijn boventonen of harmonischen. Die maken instrumenten herkenbaar. Boventonen bepalen dat een klarinet herkenbaar is als een klarinet en niet als een trompet of een sax, want qua grondtonenbereik zijn ze allemaal identiek. Het zijn de boventonen die de muziek laten leven, snap je? Die hoor je inderdaad niet uitsluitend met je oren, maar het helpt wel enorm als die nog iets doen in het bereik van de boventonen.

Nou, noem heel het spectrum aan boventonen maar "niets". Nog even en de tweeter kan worden losgekoppeld...

Dat kan ik helemaal volgen, Jack. Jij bent, net als ik, iemand die niet alleen maar wil vasthouden aan metingen en onwrikbare theoretische principes, maar die de luisterervaring even zwaar of misschien wel zwaarder laat wegen. Als ik telkens door zoiets als flac-weergave eenzelfde indruk krijg van gebrekkige overtuigingskracht van wat ik hoor (wat overigens niets van doen heeft met klankeigenschappen, want die zijn verder niet anders), en als precies diezelfde muziek in wav die eigenschap vervolgens niet heeft, dan hoef ik verder geen theorie te gaan doorgronden. Dan ben ik overtuigd door eigen ervaring. In laatste instantie gaat het mij om de luisterervaring en muziekbeleving en niet om de bevestiging van een theorie die al dan niet klopt. Er bestaat immers ook in wetenschappelijke kringen nog steeds zoiets als voortschrijdend inzicht, al vergeten veel verstokte theoretici dat weleens. Dat zorgt dan voor verhitte discussies op forums...

Dat kan prima. Ik heb meerdere klanten gekend die hun actieve filter op de ruimte hebben afgestemd. Niet dat het dan automatisch iets goeds opleverde, maar meettechnisch was het dan geweldig goed... Dsp, zo dacht men toen nog, zou zaligmakend zijn. Dat zal best zo zijn, wanneer je de coherentie en samenhang van het geluidsbeeld buiten beschouwing laat.

Okee, ik had niet begrepen dat wav ook ingepakt is en dus ook moet worden uitgepakt. Blijft over mijn indruk die, verdeeld over 10 jaar, dezelfde is: voor mij liever geen flac. Ik kreeg onlangs weer wat mooie albums in flac en miste betrokkenheid en ambiance bij het afspelen. Na omzetting naar wav geen last meer van. Dezelfde indruk als 5 en 10 jaar geleden. Suggestie? Misschien, maar voor mij werkt het dus zo.

Maar je gaat niet in op wat ik zei: om af te spelen moet een flac eerst worden uitgepakt en een wav niet. Daar zou het verschil, dat ik daadwerkelijk ook hoor, uit voort kunnen komen. Nogmaals, het maakt niet echt uit. Wat ik hoor is doorslaggevend en als theorie het kan ondersteunen is dat mooi. Zo niet, dan missen we ergens nog iets...

Ik koop ook geen McLaren maar ik ben ook niet boos op McLaren.

Ik geloof jou, technisch gezien. En ik geloof mijzelf, dwz mijn oren. Een flac afspelen vereist meer digitaal handelen dan een wav afspelen. Misschien dat het daar in zit, geen idee. Maakt ook niet uit...

Helemaal to the point gezegd, Wil. Zo is het precies, sjappoo!

Dat beweer ik al jaren. Flac klinkt gewoon niet hetzelfde als wav. Jammer, maar zo is het nu eenmaal.

Dat mag zo zijn, maar Ruud, Kraus en ik vinden dat precies diezelfde klasse-D versterker onze vorige versterkers, toch niet de minsten, wel wegspeelt. Ik denk dat ie heel best raad weet met de Finals en dat je dan een laagweergave ervaart die onvoorwaardelijk onder controle blijft bij elk vermogen binnen de specs.

Klasse B en Klasse D misschien, Wiel?

Van jou was het ongetwijfeld als grap bedoeld ja...

Geloof jij echt dat iemand kan horen of een muziekstuk in A-440Hz of in A-432Hz wordt gespeeld? Zo ja, dan gaan we dat eens testen met een aantal voorbeelden.

Ik heb het experiment met zekeringen een hele tijd geleden ook eens gedaan. Ik geloof niet dat het me iets heeft gebracht dat me is bijgebleven. Wat me wel altijd is bijgebleven is hoe het klinkt als je de zekering bypassed. Dat levert zeker wel winst op. Jammer dat ze nodig zijn...

Dat is een heel wijze aanpak zo. 1 parameter tegelijk.

Als iets zoveel geld moet kosten en ik mag niet weten hoe het werkt, laat dan maar. Dan speelt er meer dan objectiviteit.

Ik vond het zeer interessant, ja. En inderdaad, hier ook klasse D met modules van Bruno.

Een automatisch gevolg van persoonsverheerlijking is het verdwijnen van objectiviteit.

Prima, maar wat heeft het permanent "verdwijnen van een aantal moleculen" in een zekering te maken met de geluidskwaliteit?

Hoe kun je nu een volgende stap plannen in deze context? Een volgende stap wordt toch ingegeven doordat 1 parameter tekortschiet? Ga toch eens keer luisteren. Elke keer als de opstelling ook maar iets veranderd is er verbetering Ergo: die opstelling eerst uitwerken voor je ook maar iets anders gaat veranderen. Dit traject gaat eeuwig door... er komt nooit audiofiele rust.

Ze waren nooit scherp, lees jij wel? Scherpte zat en zit in andere zaken dan in passieve componenten. Hoe elementair wil je 't hebben.

Ik vroeg gewoon om uitleg van een fenomeen waar al jaren oeverloos over gezwateld wordt. Als ook jij het niet begrijpbaar kunt uitleggen, zeg dat dan gewoon en laat de raadseltjes achterwege.

Nee, dat helpt niet bij het inzicht in deze materie, tenzij een hoger stroomdoorlatend vermogen dan gespecificeerd de reden voor klankverbetering zou zijn. Wat niet het geval kan zijn, want dan zou een simpele maar zwaardere zekering beter klinken dan de voorgeschreven waarde.