thingman

De beleving zelf is inderdaad nogal anders, maar het frequentiebereik niet. Sublaag komt volgens mij prima aan bij het trommelvlies, zo zonder de kamerinvloed erbij, is mijn ervaring.

Dat is een feit. Maar de kamerafmetingen zelf belemmeren frequenties niet, ook niet die welke veel lange golflengtes hebben dan die kamer zelf. Hoe lager je wilt weergeven, hoe groter de akoestische uitdagingen om het ook neer te kunnen zetten. Waarschijnlijk dat ik het daarom nog nergens overtuigend heb gehoord, behalve in het echt.

Weet je, als dat echt waar zou zijn, dan kwam een koptelefoon niet onder de 5000 Hz. Ofwel: een onzinverhaal à la Dr. Bose. De begrensde lengte zorgt er wel voor dat de golf niet ongevouwen past en dus voor staande golven gaat zorgen in die ruimte. Maar 16,8Hz kan gewoon overal klinken, zelfs in een ruimte zo klein als je gehoorgang plus hoofdtelefoonschelp.

Heb je misschien alleen de topictitel gelezen en gedacht dat ik het was die daar een vraag stelde? Er stond namelijk nog een gelijknamig artikeltje onder...

Nou, die Spido wist ook hoe dat moest en beter ook. Let's agree to disagree in this...

Gelukkig niet, anders was jij er nu ook niet meer...

Houden we van bas dankzij ons evenwichtsorgaan? De wetenschap barst van wilde ideeën die nog onbewezen zijn. Maar hoe overtuigend zijn ze? Deze week: we houden van dreunende basklanken omdat we die voelen met ons evenwichtsorgaan. Wat is het idee? Lekkere bas: voor de een is dat de festivalbeat die door je hoofd gonst, voor de ander het ritme van drums of de groove van basgitaren. Onze muziekliefde ligt besloten in lage tonen, denkt onderzoeker en muzikant Neil Todd, en volgens hem komt dat doordat ons evenwichtsorgaan dienst doet als basgevoelig gehoororgaan, een reliek uit de tijd dat onze prehistorische voorouders nog rondzwommen als vis en het orgaantje gebruikten om bewegingen en trillingen waar te nemen. Sterker: omdat vissen en veel andere diersoorten hun versie van het orgaan gebruiken om seksuele partners te verleiden met bromtonen, ligt het volgens Todd voor de hand dat ook onze seksuele verlangens zich erdoor laten sturen, schrijft hij in American Scientist. Prikkel het evenwichtsorgaan op de juiste manier en je hebt als het ware de G-spot in het hoofd te pakken. Daarom geven niet alleen basritmes zo’n kick, zegt Todd, maar doen achtbanen dat ook. Wat is er zo wild aan? Het lijkt wat overdreven, dat het evenwichtsorgaan ook aan geluidsregistratie doet terwijl we met ons trommelvliesgehoor al prima kunnen horen. Toch is de gedachte logisch, vond de Canadese arts John Tait zo’n honderd jaar geleden al. Als we zijn geëvolueerd uit diersoorten die er wél mee horen, dan ligt het voor de hand dat wij het ook nog kunnen, dacht hij. Todds theorie zet het evenwichtsorgaan sowieso in een ander daglicht, zegt Herman Kingma, emeritus hoogleraar vestibulologie van het MUMC+. ‘Mensen associëren het evenwichtsorgaan vaak met alleen misselijkheid, duizeligheid en braken. Maar het kan met muziek en ritme ook positieve gevoelens opwekken.’ Waarom zou het kunnen kloppen? Kingma zegt meteen dat het idee ‘vanuit zintuigfysiologisch standpunt gewoon klopt’. In zijn vakgebied is allang aangetoond dat het zogeheten statoliet-orgaan binnen in het evenwichtsorgaan gevoelig is voor lage tonen – dove mensen kunnen er bijvoorbeeld alsnog muziek mee waarnemen en ervan genieten. Verder is het evenwichtsorgaan bij mensen direct verbonden met hersengebieden die emoties en gedrag regelen, zegt Kingma. ‘Dat maakt het voor mij aannemelijk dat we muziek niet alleen horen, maar op deze manier ook vóélen.’ Mensen lijken zelfs een speciaal basgehoor te hebben. Speel muziekachtige ritmes af met lage tonen die het evenwichtsorgaan stimuleren, en mensen herkennen er makkelijker de juiste maat in, schreven onderzoekers in 2018 in het blad PNAS. Wat spreekt de theorie tegen? Maar het is de vraag of al onze muzikaliteit te herleiden valt tot de basliefde van ons evenwichtsorgaan, zoals Todd stelt. Hoogleraar muziekcognitie Henkjan Honing van de Universiteit van Amsterdam betwijfelt het. Er is volgens hem niet veel onderzoek gedaan dat bevestigt hóé het evenwichtsorgaan nou precies mensen hun maat- en muziekgevoel zou geven. Honing mist in de theorie vooral een goede verklaring voor hoe het kan dat mensen en enkele diersoorten regelmaat kunnen waarnemen, maar apen bijvoorbeeld niet. ‘Die hebben ook allemaal zo’n evenwichtsorgaan, maar geen maatgevoel.’ ‘Bij mensen zijn allerlei hersennetwerken bij maatgevoel betrokken, weten we uit onderzoek van de afgelopen jaren’, zegt Honing. Hij vermoedt daarom dat de balans anders ligt: de basis voor muzikaliteit ligt volgens hem in het brein, ongeacht met welk orgaan je precies luistert. Ronald Veldhuizen Volkskrant 26 maart 2021

Juist! En zo hebben beiden nog altijd gelijk, al doelt Guido ook nog altijd op iets anders dan Hans... Case closed.

Het punt was niet of het hoorbaar is, maar veilig is! Ik gooide maar een balletje op omdat ik zelf eens 0,1 ohm hoorde in samenhang hiermee, wat bijna nooit met 1 pen te realiseren valt.

De uitersten van het muzikale spectrum opzoeken betekent vaak ook je inlaten met lastig op te lossen problemen. Als je echt 20Hz wilt neerzetten is dat nog niet zo makkelijk, daar zijn de meesten al wel achter. Voor wat betreft het andere uiterste: veel mensen kampen nog steeds met scherpte die uit het hoge middengebied komt en die men bij gebrek aan kennis "digitaal randje" pleegt te noemen maar het natuurlijk niet hoeft te zijn. Die luisteraars wensen zich in dat stadium echt niet " meer hoog" toe en hun gedachten gaan niet uit naar aanschaf van supertweeters... Het horen van boventonen gebeurt niet alleen met de oren, zo heeft wetenschap inmiddels vastgesteld, al is het mechanisme nog niet geheel bekend. Zo wordt duidelijk waarom er niets boven echte instrumenten gaat. Een set elektronica mist in de meeste gevallen nog het een en ander dat in een akoestische live situatie van nature aanwezig is, je zintuigen bereikt en de beleving nogal versterkt.

Okee, dan is de vraag of dat goed genoeg is en of het niet nul komma nog wat Ohm moet zijn. Waarom is het gevaarlijk,, volgens de engelsen?

Huh? Geblazen of geslagen koper gaat gewoon tot ver boven 40kHz in de boventonen, wist je dat echt nog niet? En dat is nog maar 1 voorbeeld...

Zelf geslagen, die pen? Daar zal 'm waarschijnlijk de kneep zitten. Je hebt dan niet kunnen meten hoe het zit. Soms is 1 pen niet afdoende en zijn er 2 of 3 vlakbij elkaar nodig.

Dat klopt, maar de materiaaldruk van het vinyl op de verhoogde groeven zal lokaal groter zijn. Dat lijkt me evident. Daardoor worden eventuele stofjes op die plekken dieper de groeven in gedrukt.

Goed verhaal René! Daar heb je die materialen weer. Zal wel toeval zijn...

Hans heeft ook gelijk en jullie praten langs elkaar. Er is lokaal meer materiaaldruk, tenzij de mat volledig vlak zou zijn.

Oei... das toch een heel kapitaal dan. Wel fijn dat 1 goeie versterker ook kan volstaan!

Haha... Maar wat zijn dat nou eigenlijk? Allemaal minisetjes van de Mediamarkt met van die platte kabels er vast aangezet?

Puike solid core kabel voor bijna niets. Doet het inderdaad heel goed bij luidsprekers. En je kan er high-end netsnoeren mee maken bovendien. Denk dat zelfs een afgeschermd interlinkje tot de mogelijkheden behoort als je net wat meer wil uitgeven!

Nee Hans, we zijn op zoek naar de hectometerprijs!

Van storing heb ik gelukkig geen hoorbare last bij het afspelen van muziek. Hoe men het aan opnamezijde regelt moet men daar zien uit te vogelen. Afspeelzijde is in ieder geval in orde.

Getsie, afgeschermde interlinks... hoorbaar slechter maar meetbaar ongetwijfeld beter. Al 25 jaar niet meer in gebruik. En wil je een adres posten waar ik zo'n hectometer 2,5 luidsprekerkabel voor een paar euro kan kopen?

Het lijkt mij niet dat hiervan enige invloed op het geluid uitgaat. Zou er niet teveel aan ophangen. Het lijkt me fabrieksmatig vooral een goedkope afwerking die minder nauw komt. Hoogglans uitvoeringen presteren volgens mij identiek aan spuitwerk-met-spikkels-erin varianten.

Sander heeft gelijk. Dit heeft niets met chemie van doen. De vraag, "wat is leven?" heeft de wetenschap tot op heden niet kunnen beantwoorden. En erkent dat ook gewoon volmondig. Er bestaat een erg mooi en leerzaam boekje over de 10 grootste mysteries die de wetenschap nog altijd tracht te beantwoorden. Die van het leven staat (niet toevallig) op 1...

Ik zou zeggen dat het denkvermogen zelf in bepaalde gevallen de beperkende factor kan zijn. Het wenst en bedenkt zich dan vooral "zekerheden" en "waarheden". "Don't believe everything you think."