jeroen_d

Peter, je bent in vorm . Twee posts achter elkaar waar ik dubbel om lig .

En w

Dat weet ik niet zeker maar afgaande op het uiterlijk en het genoemde afstraalpatroon is het gewoon een kast met gaatjes en dempingsmateriaal. De hoeveelheid gaatjes en het gaatjespatroon in combinatie met de hoeveelheid dempingsmateriaal op de juiste plek kunnen het hypercardioid afstraalpatroon bewerkstelligen. Dit is een kwestie van veel meten en uitproberen van de fabrikant. Heb je dat eenmaal achter de rug, juiste gaatjespatroon en hoeveelheid dempingsmateriaal bepaald, dan is de kast relatief eenvoudig te produceren. Het principe berust er dus op dat je het door de driver achterwaarts afgestraalde geluid, dat in tegenfase is, gecontroleerd laat weglekken naar de zijkant waardoor het systeem als geheel niet meer kan rondstralen. Het bereiken van dit effect over een grote bandbreedte is lastig. Maar dit is geen punt, want de tweeter met waveguide neemt het op een gegeven moment over. Hierbij een linkje naar verschillende afstraalpatronen, cardioid en hypercardioid zijn voor microfoons veel bekender dan voor luidsprekers. http://www.sweetwater.com/shop/studio/stud...ing-guide.php#3 De 'figure-8' bij deze plaatjes is karakteristiek voor dipoolgedrag. Oeps, sorry, mag ik niet meer over posten

Het heeft inderdaad niets met dipool te maken, maar net zo min wat met een aperiodisch gedempt systeem. Waarom accepteer je mijn uitleg niet?

Natuurlijk, maar als je het duidelijker voelt dan de luchtbeweging direct voor de driver is het niet goed. Het moet niet gaan blazen natuurlijk .

Ik heb de Thiel diamand tweeter ook gehoord, ik heb dezelfde ervaring als jij bij B&W. Klonk fluweelzacht, ik vind dat erg mooi. Maar ik ben het wel met Toine eens, het verschil in kwaliteit met een goede softdome is het geld absoluut niet waard.

Ik voel me ernstig aangesproken . Ik zal dan maar stoppen met uitleggen hoe het precies zit met dipolen en de laatste post van spido laten voor wat ie is. Helaas is mijn ideale speaker niet toegelaten tot dit topic .

Het gaat weliswaar om 1 membraan, maar omdat de afmeting van dit membraan niet oneindig klein is vertegenwoordigt dit membraan 2 bronnen in tegenfase op enige afstand van elkaar.

Dat is inderdaad precies wat ik zeg. Een traditioneel boxsysteem straalt rond bij lage frequenties, dan gaat het om de baffle heen. Maar bij afmetingen ordegrootte kwartgolflengte gaat de baffle al meespelen en kan het geluid niet volledig om de box heen. Bij de 1 meter hoge box is dit effect al zeer groot bij 300 Hz in het verticale vlak en op de luisteras recht voor de box treedt er in combinatie met diffractie dan zelfs al meer dan 6 dB versterking op. Zaken die in de praktijk kunnen worden nagemeten en conform de theorie van Huygens zijn. Het bafflestep effect bestaat niet bij dipoolsystemen, vanwege de akoestische kortsluiting op 90 graden. Op andere hoeken dan 90 graden is de akoestische kortsluiting niet volledig. Een dipool bestaat uit twee bronnen met tegengestelde fase op enige afstand van elkaar. Slechts op het vlak precies tussen die twee bronnen, 90 graden dus ten opzichte van de lijn die je door de twee bronnen heen kunt trekken, levert de opstelling van deze bronnen een 0=vector als resultaat op. Ook zaken die in de praktijk kunnen worden nagemeten en conform de theorie van Huygens zijn.

Met toenemende frequentie begint de driver te bundelen en dan wordt de invloed van de bafflestep inderdaad verwaarloosbaar. Laat de bafflestep nu net plaatsvinden in het gebied waar de driver niet bundelt, bij de meeste kleine tweeweg systemen die op een standaard worden geplaatst zit dit gebied tussen 100 en 1000 Hz met het centrum van de bafflestep rond 300 Hz. Als je bij zo'n 2-weg de bafflestep niet compenseert klinkt het systeem te dun in het lagere middengebied. De mate van benodigde compensatie is afhankelijk van de luisterruimte en voorkeur van de luisteraar. Bij een groot drieweg systeem zit de bafflestep veel lager. Bij een systeem van 35cm breed en 1m hoog zit het centrum van de bafflestep ergens bij 100 Hz. In dat geval is het vaak niet nodig om de bafflestep te compenseren, door kamerresonanties beneden 100 Hz is het juist goed dat de bas wat zwakker wordt weergegeven. Bij beide systemen, in een normale kast, blijf je met het probleem zitten dat het laag rondstraalt, het midden met stijgende frequentie begint te bundelen, de tweeter weer wat minder bundelt daar waar hij begint (vaak rond 2-3kHz) en boven 6000 Hz in toenemende mate weer begint te bundelen. Bepaald geen uniform afstraalgedrag dus. Voor het hoog lossen studiomonitors het vaak op met een waveguide voor de tweeter om het afstraalgedrag bij dat van de middentoner te laten aansluiten. Deze tweeter met waveguide bundelt dan vanaf 3000 Hz frequentieonafhankelijk tot zo'n 10kHz, zodat het afstraalgedrag in samenwerking met de middentoner boven ongeveer 1000 Hz uniform blijft.

Tsjongejonge, zeg! En dat zo'n vierhonderd jaar n

De monitorluidspreker in de studio, waarmee de klankbalans van de opname wordt gecontroleerd, is voorzien van bafflestepcorrectie. Als een zanger zingt door een gat in een paneel van 25x50cm hoor je wat er gebeurt als er geen bafflestep correctie wordt toegepast . Je zal bovendien merken dat het geluid niet meer natuurlijk klinkt. Het geluid wordt teveel naar voren gericht, het kan niet meer rondstralen. Gebruik daarom lekker smalle baffles zodat het geluid tot op een zo hoog mogelijke frequentie in het middengebied nog rondstraalt. Gebruik nog liever een luidspreker die over het hele spectrum uniform afstraalt. In dat licht bezien is bafflestep correctie een lapmiddel, slechts nuttig voor een min of meer rechte karakteristiek op de luisteras.

Hear kan ik het alleen maar roerend mee eens zijn! Groet, Jacco Beste Jacco, Zo'n reactie zegt minstens net zoveel over de schrijver (zijn audioperfectionisme - of wellicht juist het gebrek daar aan) als over diens akoestiek, diens weergavesysteem, en wellicht zelfs over zijn muzikale voorkeur. Een diffuus weergavekarakter, kenmerkend voor dipoolluidsprekers, kan wellicht nog pruimbaar zijn in het geval van piano met strijkers. Bij de weergave van instrumenten met een "rondom-stralend" karakter, dus. Maar vooral bij trompetten, hoorns, trombones e.d. is het voor de ervaring van realisme noodzakelijk dat de geluidsbron exact plaatsbaar is. Het is een essenti

Jazeker. Ik vermoed dat je met een volledige rondstraler hetzelfde effect kan bereiken maar dat je dan een zwaarder gedempte ruimte nodig hebt om te voorkomen dat de ruimte overladen wordt met reflecties. Daarbij is dipool in de vorm van open baffle een erg aantrekkelijk concept vanwege de eenvoudige kastconstructie.

Beste Jeroen-d, Gelezen en bekeken! Welbedankt, Jeroen. De gedempte versie is dus het beste wat U-frame dipoles hebben te bieden? Leuk, hoor! Maar moest het hear niet over hifi gaan? Dus over apparataar die minstens voldoet aan DIN 45.500? Joh, Jeroen, daar ga je toch niet meer serieus op in of wel? Laat die vent toch gaan... Dit is geen gesprek meer... Och, een linkje geven kost weinig moeite en ik post het niet alleen voor spido maar iedereen die interesse heeft kan er zijn voordeel mee doen. Zijn twee vragen zijn retorisch van aard dus daar zal ik inderdaad niet op ingaan.

Inmiddels volledig van teruggekomen. Niks softer en waziger midden, bij een goed geplaatste open baffle zit je gewoon veel meer in de concertzaal als dat je bereikt met de weergave van een gesloten midhoog kast.

http://www.musicanddesign.com/NaO-II-U-frame.html

Ja, 't zijn dan ook echte WIJSNEUZEN, h

Ik kan je vertellen dat het reuze meevalt met de vervorming in de praktijk. Ik begrijp niet wat voor probleem je ziet met de Q. Waarom moet die laag zijn? Een Q van 0.5 is prima en voorhanden met de keuze van de juiste woofer. De resonantiefrequentie is meteen de begrenzing in het laag dus dat is ook een parameter waarop je de woofer moet kiezen. Bij een gesloten box gaat de resonantiefrequentie omhoog en heb je een Q van 0.3 of iets dergelijks nodig om op een box Q van 0.5 uit te komen (voor optimaal strakke bas). Bij TL en BR kom je lager dan de eigenresonantiefrequentie van de woofer. Bij zowel TL als BR gaat dit ten koste van snelheid in het diepe laag, hoewel dit bij juist ontwerp helemaal geen probleem hoeft te zijn. Ik zou willen zeggen, Toine heeft het ook nog gezegd, alle systemen hebben hun voors en tegens. In de praktijk van de huiskamer echter, denk aan een vloeroppervlak van ca 40 m2, komt de dipool erg goed tot zijn recht. Zet je een dipool in een grote demonstratiezaal, dan wordt het niks en is de monopool in het voordeel. In een erg kleine ruimte komt de specifiek hierop afgestemde gesloten box het best tot zijn recht (net als in de auto). Het mooie is dat in het geval van die redelijk ruime woonkamer met een dipool daarin de klankechtheid van de bas zeer goed is. Het lijkt erg veel op de bas zoals je die in de concertzaal hoort. Als jij anders hebt gehoord was oftewel de ruimte bar en boos voor dipooltoepassing, oftewel had je de pech te luisteren naar een dipoolsysteem dat niet zodanig was ontworpen dat het voldoende laag kwam. Ik kan je dus geen ongelijk geven, totdat ik zelf de eerste goede basreflex hoorde zag ik ook niet veel in zo'n systeem. Volstaat te zeggen dat mensen die bij mij langs zijn geweest zonder uitzondering serieus gaan nadenken of ze ook niet zoiets moeten doen. Wat ze vaak tegenhoudt is de actieve electronica. Het gros wil een kant-en-klare box met passief scheidingsfilter die zo op een versterker kan worden aangesloten.

Beste Martin-Jan, Het is van belang dat een breedband (dipool)electrostaat

Minus achttien decibel blijft nog steeds een kwestie van "kwantiteit" in plaats van "kwaliteit". Beste Richard 2, Zoiets zou ik z

Je hebt gelijk wat betreft die smoothing. Stereophile doet verschillende metingen. Metingen met MLSSA (gesimuleerde dode kamermetingen zonder smoothing) en RTA metingen vaak met 1/3oct smoothing. De MLSSA metingen geven een nauwkeurig beeld van wat de speaker zelf doet en wat zijn afstraalgedrag is. De RTA metingen zijn alleen specifiek voor wat de speaker in de desbetreffende luisterruimte doet en zeggen niet zoveel over wat ze bij jou thuis zullen doen. Luisterruimtes zijn nogal verschillend en ook monopool en dipoolspeakers reageren daar anders op. Je kan dan ook moeilijk van te voren zeggen wat de ideale speaker voor jouw luisterruimte is en het is ook afhankelijk van je smaak. De RTA metingen die Erik bij mij uitvoerde waren voornamelijk interessant om Erik te laten zien dat er wel degelijk druk wordt opgebouwd door dipoolbas. En ik wilde die RTA meter een tijdje lenen om hem te vergelijken met de RTA optie van DLSA Pro (dat zowel RTA als MLSSA metingen kan uitvoeren). DLSA Pro bleek uitstekend te voldoen in vergelijking met de professionele meter van Erik, dat was mooi meegenomen voor mij. Wat M44 zegt, over grote woofers, die ervaring heb ik ook. E

Het is maar wat je wil lezen. Pieken van 5 en 7 dB op de luisterplek in een niet anechoische ruimte is juist zeer goed. De luidspreker zelf zit tussen +/-1 dB. Als je jouw redenatie doorzet, dan is een CD-speler ook niet vlak. Dus inderdaad: vooroordelen. jammer. verspilde energie van mij om iets proberen uit te leggen. Vind jij spido zielig? Ik niet hoor, hij is gewoon weer lekker bezig. Is maar goed ook, voor je het weet krijg je weer een draadje "wat is het weer saai hear"