s0000884

Eindelijk! Ik ben erachter waarom een marantz premium zo veel beter klinkt dan een gewone marantz. Zitten namelijk metalen afstandsbedieningen bij! Bedankt!

Dat zegt toch niets over de muzikale kwaliteit? Totdat je een goed afgeregelde pa-installatie gehoord hebt niet nee. Ik heb echter nog nooit zo'n mooi weergegeven drumsolo gehoord als met dat type versterkers/speakers.

noem er eens een paar?? Ik doelde natuurlijk op bryston (=pa) maar ook interessant zijn bijvoorbeeld de SRA series van QSC. Zag een paar jaar geleden op een PA/muziekbeurs een JBL model dat een dempingsfactor had van 30.000 (kan me nauwelijks voorstellen eigenlijk).

En ik ken genoeg PA versterkers die jullie pornobakjes eruit spelen.

Hoeft niet altijd het geval te zijn. Als je een geldpakhuis van 100 kubieke kilometer hebt weten leeg te krijgen voor audioonzin, dan zal de hierin ontstane vrije ruimte in de audioband geen galm hebben. Een vol pakhuis met 70 kubieke meter inhoud over heeft dan meer galm.

Label(s) en uitvoerenden naast Rachmaninov? Toevallig ook op Naxos? Daar heb ik de vier pianoconcerten van Pianoconcerten van Rachmaninov worden het beste gespeeld (op Rachmaninov na) door Nikolai Lugansky en John Lill vind ik (NIET door Horowitz en Askenazy). Voor mij een typisch geval waarbij de goedkope kruidvat cd's tien keer beter zijn dan de beste philips classics / sony classical whatever. Redelijke opname maar SUPER goed gespeeld = beter dan superopname en mindere uitvoering. Pech gehad als er buiten een auto voorbijrijdt.

Onder die voorwaarde dat die sjoelbakschijfschijf een paar meter groot is, maar inderdaad het kan verschil maken.

Skin effect heeft ervoor gezorgd dat ik de spoorstaven van ProRail die ik eerst had vastgelast, weer heb losgemaakt, maar dunner dan bliksemafleider wil ik het echt niet maken, das slecht voor de dempingsfactor en dan krijg je blubberlaag.

Ik moet het nog even navragen aan die gasten die ook kabels aan TenneT verkopen, maar volgens mij zijn hoogspannings kabels gevlochten en nog dikker dan die koperkabel die ik nu heb. Als dat waar is dan moet ik dat hebben.

Ik gebruik zelf bliksemafleider massieve koperstaven van 1 cm dik (het is wel moeilijk om te buigen, das onhandig als je je speakers verplaatst maar toch). Voor isolatie heb ik een stuk tuinslang over de staven getrokken (past precies). Dan las ik de staven vast achter de speakerterminals van de versterker en achter de aansluitklemmen van de speaker. Ik zit erover te denken om binnenkort te upgraden naar hoogspanningskabels. Het schijnt dat je geluid dan meer souplesse en definitie krijgt.

Mijn favoriet: Rachmaninov plays Rachmaninov

Typisch wat ik hier lees. SACD zou beter zijn dan CD. LP zou beter zijn dan CD. CD zou beter zijn dan LP. En nu: fout in SACD; dus slechter dan CD. Men presteert het zelfs hierover te gaan schelden. Waarom is het criterium niet gewoon: IK luister graag naar surround / stereo, IK vind deze muziek mooi, die is TOEVALLIG / toevallig NIET op sacd uit en daarom heb ik / heb ik NIET een SACD speler. Ik hoop voor de mensen die zeggen dat sacd beter klinkt dan cd overigens wel dat ze dit hebben aangetoond, anders is deze thread wel extra kansloos.

Helemaal mee eens dat je een betere sub voor minder zelf kunt bouwen (heb zelf peerless XLS met passief membraan), en is niet moeilijk als je een beetje kan doe-het-zelven. Zorg wel even dat je je kamer kent. Als je ventilatiegaten / naden onder de deur en veel demping hebt, dan heb je minder roomgain. Er kunnen ook plaatsafhankelijk sterke knopen en buiken in je luisterruimte zitten. Dat kun je wellicht met een test-cd en je huidige sub al aardig te weten komen.

Ik ben meer voor Bush

Opgesomd: 1. Opnames moeten aangepast worden voor akoestische monopolen met probleemlaag. Pech voor mensen die hun zaakjes w

O, sorry vergeten, ik ben geen opnametechnicus, ik voel mij ook zeker niet aangevallen. Wat betreft dat voorbeeld: Natuurlijk klinkt een cd thuis nooit zo als ie zou moeten, iedere akoestiek is anders. Maar het is wel zo dat opnametechnici en musici prioriteiten stellen. Wat moet onder alle omstandigheden gehoord kunnen worden, en wat is minder interressant? Bij die dire straits cd is het duidelijk dat de baslijn een hoge prioriteit heeft. Dat dergelijke muziek wordt afgemixed om op een midisetje goed te klinken, meen je dat nou echt voor een dire straits CD? Zou een muziekvereteraan als Mark Knopfler dat nou belangrijk vinden? Het is toch logisch dat ALS de opnametechnicus zich zou moeten bezighouden met de onvolkomenheden van de afspeelruimtes, hij allerlei versies zou moeten maken van een CD? Eentje voor dipool luidsprekers in een dempende kamer, eentje voor een driewegbox die teveel in de hoek staat, eentje voor mensen met hoornspeakers enz. Dat blijkbaar velen kiezen voor een gesloten / basreflex monopool met alle nadelen, moet een opnametechnicus dan slechts met die mensen rekening gaan houden?

Het voorbeeld dat jeroen-d noemt, is inderdaad super foute boel, mee eens. Ik geloof echter niet dat dat schering en inslag is, ik heb toch zelf erg veel klassieke opnames gehoord, en kan ze ook vergelijken met het echte werk want ik ben naar talloze klassieke concerten geweest. Nou ik kan je zeggen dat de echte zaalakoestiek er gewoon is, regelmatig hoor je een auto voorbijrijden buiten ofzo, die vast niet achteraf is toegevoegd. Ik ga er dus niet vanuit dat opnametechnici het voor het zeggen hebben, maar dat de musici het voor het zeggen hebben. Natuurlijk moet je musici in de juiste akoestiek laten spelen. De akoestiek van de zaal neem je mee in de opname, en als je die opname ineen dode ruimte afspeelt, heb je nog steeds de akoestiek van de zaal. Heel simpel. Als er opnames zijn die niet aan dit protocol voldoen, dan is dat inderdaad bagger. Het rechtvaardigt de audiofiel (die vaak nul kaas gegeten heeft van muziek) echter niet om uitspraken te doen als: de akoestiek van MIJN kamer, DIE zorgt ervoor dat de muziek plezierig kinkt WANT die musici + opnametechnici kunnen er niets van. De suggestie van Pjotr dat er maar een handjevol goede opnametechnici zijn, vind ik eerlijk gezegd een beetje zielig. Zelfs als die uitspraak waar zou zijn dan nog wordt de uiteindelijke opname zoals die op de cd staat gecontroleerd door de musici, die willen tenslotte bijvoorbeeld controleren of ze een foutje dat ze tijdens het spelen gemaakt hebben er wel is uitgehaald. Nou wil ik ook even met een voorbeeld komen (ik kan er ook tientallen noemen hoor, maar dan even de andere kant op). Neem nou de cd on every street van Dire Straits. In pornoblad HVT staat dat die cd met teveel bas is opgenomen. Niet onderbouwd. De recensent weet het beter dan Mark Knopfler. Punt uit. Gaan we even kijken waar de oorzaak zou kunnen zitten. Veel nummers op die cd hebben nog al ingewikkelde harmonische modulaties, bij nummer 6 (you and your friend) is er zelfs sprake van een verlaagde 2e trap (As groot) na de subdominant (c klein), die oplost in de tonica g klein. Zo gaat het nog wel een tijdje door. Dit is erg uitzonderlijk en moeilijk te volgen als je niet de grondtoon van ieder accoord goed aangeeft (muzikale regel). Wat zegt Knopfler dan tegen zo'n opnametechnicus: Zet die basgitaar (die alle de grondtonen doet) zodanig op de cd, dat bij een platte frequentieresponse je nog steeds de harmonie goed kunt volgen. Bij de hierboven genoemde modulatie zijn de drie noten C, As en G (tussen As en G zit slechts 4%, het kleinste tonale interval dat we hebben in de muziek, de kleine secunde, dat wil je goed aangeven). Das ongeveer 62 Hz, 51 Hx en 49 Hz. Frequenties waarbij een driewegbox in een kamer met een RT60 >0 wel eens een dB of 6 teveel uitspuugt. Gevolg: de basgitaar klinkt te hard op die pornobox van die recensent, conclusie van meneer recensent: Te veel bas. Bij nummer 4 (Fade to black) heb je eenzelfde probleem in de basgitaar. Bij nummer 1 (calling elvis) moet het drumstel dynamiek aangeven in het verloop van de plaat. Dat wil zeggen dat bij dezelfde harmonie hij de ene keer moet rammen en de andere keer rustiger aan moet doen (luister naar de laatste 3 minuten) dat doet hij met veel syncopes en assymetrische ritmes. Dit moet ook duidelijk overkomen. Pech gehad als dat verkeerd gaat in veel luisterruimtes, het moet goed op de cd staan.

Ik krijg een beetje een gevoel van "de beste stuurlui staan aan wal" als ik jullie comments over het blijkbaar onkundige handelen van opnametechnici lees. Over het algemeen weten die wat meer van muziek af dan audiofielen. Ik heb sterk het idee dat wat jullie uit je luidsprekers WILLEN horen, iets anders is dan wat de artiest bedoelt, maar omdat je dat idee niet accepteert "moet" het wel aan de opnametechnici liggen. Zelfs Linkwitz denkt op die manier.

Ik ga ervanuit dat de mensen die een plaat opnemen wel weten wat ze doen, en dat ze de ambiance die bij de plaat hoort (=omgeving waarin de muziek thuishoort volgens de artiest) al op de cd hebben gezet. Daar hoef ik toch zeker geen 2e akoestiek aan toe te voegen (lees: reflecties aan toe te voegen)? Ik vindt overigens wel dat een dode kamer veel minder aangenaam is om in te leven. Maar als je zegt: het is niet plezierig in een dode kamer te luisteren dan zeg je eigenlijk ook: ik vindt de audio die als zodanig op de cd staat niet plezierig, die wordt pas plezierig als ik er reflecties aan toevoeg.

Das denk ik een fundamenteel verschil tussen mij en heel veel mensen. Ik luister altijd in mijn eentje naar muziek/film (dus kan ik precies op de juiste plek zitten) en het liefst heb ik later ook een kamer die anechoisch is (nagalmtijd = 0). Ik snap gewoon niet waarom mensen 100% direct geluid niet als ideaal beschouwen (gegeven dat je op de juiste luisterpositie zit).

Een hoorn gaat niet werken als je er 5 nodig hebt in een kamer van 4 bij 3,5. open baffle speakers hebben slechts 4,8 dB minder totale powerresponse als ze als volledige dipool werken, (bij hogere frequenties wordt het weer een bipool). Dit vindt ik een beetje een afname van niks eerlijk gezegd. Ik heb met simulaties kunnen aantonen dat als je speakers in een juiste array met een juiste filtering toepast, je zo 25 dB van de powerresponse kunt afhalen boven de 500 Hz. Maar das hier niet relevant, ik noemde het even omdat gesteld werd dat afstand tot je speaker geen rol speelt. "zo verschrikkelijk belangrijk" vind ik het niet. 1,2 meter afstand is JUIST een goede benadering in die gevallen, waarbij je zeker weet dat de muziek waar je naar luistert is afgemixed in een studio met monitoren onder dezelfde omstandigheden. Toevallig is het voor mij praktisch. Als ik verder weg had moeten zitten, had ik veel meer pritex opgehangen. Dus inderdaad: ieder zijn smaak.

Ingaand op DIY-freak: Dat je als ontwerper invloed op power response hebt, is een gevaarlijke opmerking. Ik neem aan dat je daarmee het formaat en vorm v/d baffle, het type behuizing (dipool, monopool), configuratie van de drivers en crossover keuzes mee bedoelt. Die kun je niet ongestraft vari

Even om duidelijk te maken voor de anderen: de afstraling van een speaker wordt voornamelijk bepaald door de weer te geven frequentie en de diameter van de speaker. Hoe hoger het k.a product (golfgetal keer diameter) hoe meer een speaker bundelt (de functie die dit beschrijft is een 1e soort 1e orde Bessel functie als je het infinite baffle model gebruikt als benadering). Bij abrupte overgangen in speakerdiameters vormt dit een probleem: de tweeter bundelt op de crossoverfrequentie veel minder dan de mid-hoog eenheid bijvoorbeeld. Even ingaand op Jeroen_D: Natuurlijk hebben tweeters op lage frequenties vrij identieke afstraalpatronen. Maar ik ben hier zolang ik niets gemeten heb niet zo zeker over, als ik een ringradiator vervang voor een dome. Wellicht is hier ook op lagere frequenties (3k) een verschil. Ik doelde echter meer op het feit dat gesteld werd door DIY freak dat de crossover frequentie voor de tweeter naar benedenkon worden gebracht (dat was immers met de Seas mogelijk), echter dat heeft een toename in total power response tot gevolg, en dus meer reflecties in het 1-2k gebied. Dit kan ongewenste gevolgen hebben in bepaalde luisterruimtes. Leg je die frequentie juist hoger dan bundelt de midrange meer en zakt je power response in, wat weer een abrupte overgang met de tweeter zal geven. Dit kan ook vervelende gevolgen hebben. Uiteindelijk komt het er op neer dat je je luisterruimte moet kennen, om uitspraak te doen over hoe omnidirectioneel je speaker moet wezen. Wellicht is de SS7000 dan geen slecht compromis geweest voor bepaalde toepassingen.

Dat hoger gefilterde tweeters minder uitslag geven, minder vermogen dissiperen en dus minder vervormen klopt natuurlijk. Dat de millenium een grotere maximaaldruk c.q. conusuitslag heeft zal ook wel kloppen. Hieruit kun je echter niet concluderen dat je ongestraft de millenium 2 keer lager kunt filteren. Hier kun je pas uitspraken over doen als je plotjes hebt waarop je duidelijk kunt zien hoeveel harmonische en intermodulatievervorming een tweeter geeft, op verschillende vermogens voor beide tweeters. Linkwitz doet dat bijvoorbeeld op z'n site. Stel dat de millenium met dezelfde filtering als de 7000 inderdaad beter scoort op deze vervorming, dan is dat nog geen reden om automatisch deze tweeter te gebruiken. De power response op de crosoverfrequentie van de woofer en de tweeter moet je ook meten. Als het verschil tussen de drivers groter is bij de millenium, dan zal dit in een niet al te dempende ruimte meer verkleuring opleveren. Tevens moet je meenemen met welke units je het eenvoudigste filter (minste aantal componenten / minste rendementsverzwakking) kunt maken, een passief filter introduceert ook vervorming. Zo makkelijk zeggen: 4e orde hopitee betekent ook veel meer componenten dan een 2e orde filter, waar je ook 2-weg speakers mee kunt filteren. Ook het idee dat je voor hetzelfde geld een 3-weg speaker zou kunnen maken, is geen rechtvaardiging in alle gevallen om dit ook te doen. Een 3-weg speaker heeft een slechtere power response dan een 2 weg, omdat hier sprake is van 3 radiatoren i.p.v. 2, en 2 abrupte afstralingsovergangen i.p.v.1. Dit hoeft helemaal geen probleem te zijn (zeker niet in grotere ruimtes, als je ver van de speaker zit) maar er zijn luisterruimtes waar monitoren het gewoon beter doen (mijn kamer), al helemaal omdat ik mijn speakers toch niet zo superhard zet.