1ennalloor

Recente reguliere albumheruitgaves van Blue Note hebben geen barcode. Tenminste, niet de paar die ik heb. Maar deze 45-ers zijn ook geen replica's natuurlijk, dus eigenlijk maakt het niet uit.

Mensen die nog denken dat de techniek voor de productie van analoge weergave sinds 1958 niet verbeterd is zouden zeker voor de oude persingen moeten gaan. Net als alle anderen die panisch zijn voor elke verwijzing naar digitaal binnen die verder ontwikkelde techniek.

Ik ook.

Zoals jij dan ongetwijfeld ook zult weten wordt de originele opnamemaster niet gebruikt voor het snijden. Maar een van de analoge kopi

Ik trok de conclusie nadat ik dit enige tijd geleden las (moest even zoeken waar ook alweer...): "Jan 1, 2008: More Blue Note 45 RPM and SACD madness! Analogue Productions (the releasing arm of ACOUSTIC SOUNDS) is releasing 25 primo vintage BLUE NOTE titles on both 45 RPM virgin vinyl AND dual-layer SACD's starting this year. These are some of the best known Blue Notes, mastered by Steve Hoffman and Kevin Gray from the original Rudy Van Gelder master tapes. Keep an eye out for these!" Er wordt niet gerept over tweemaal masteren en het lijkt me dat ze voor archivering de meest hoogstwaardige opslagmethode kiezen. Maar dat laatste is een veronderstelling, dus mijn conclusie zou onjuist kunnen zijn. Ik vermoed echter dat analoog remasteren zeker apart vermeld zou zijn op de Music Matters/Blue Note pagina met n

"A Love Supreme" is wel al enige tijd geleden op sacd uitgebracht, overigens. Zou het dan nogmaals van de originele tape gekopieerd zijn? Zij zijn wel eerlijk daar: "High Definition Tape Transfers introduces 24/192 Resolution Transfers. All the titles are totally remastered. What you will hear from 24/192 resolution is more clarity, and more of the spatial cues of the recording venue. The transfer is virtually indistinguishable from the tape it was mastered from." Dus je vorige wens gaat hierbij niet op: Ik vermoed dat er nogal eens onduidelijkheid is over wat de term remastering zoal kan inhouden. Een nieuwe master maken aan de hand van het origineel z

25 van de Blue Notes door Analogue zouden inmiddels zijn uitgebracht op 45-toeren en er zijn er nu 47 op hybride sacd verkrijgbaar. Er volgen er meer. Of het "poetsen" en "remasteren" een bewerking van de muziek van de opnametape inhoudt zou ik niet durven zeggen. In feite kan kopi

Ik heb geen idee, vroeg het me gewoon af. Dit soort "spontane" items over boeken of muziek worden altijd zorgvuldig geregisseerd door de marketing afdeling van uitgeverijen. Het hoeft overigens niet per se van EMI te komen, de link met Okki was er immers ook nog. En er is binnenkort een beurs. Overigens doet dat wat mij betreft niets af aan hoe het in de uitzending overkwam: knullig, niet echt goed onderbouwd maar lekker luchtig stellingen poneren en daaroverheen praten, zoals daar meestal gebeurt. Vermaak uit een doordraaiende wereld, in een vastgesteld tijdbestek per item besproken. Leuk dat het ditmaal ook over vinyl ging, het oudere publiek kan zich er misschien zelfs wel in herkennen.

De reden voor 45 toeren, volgens Kevin Gray van AcousTech Mastering. Op dezelfde pagina redenen waarom stereo de voorkeur heeft boven mono (bij deze Blue Note uitgaves) en 180 gram boven 200 grams persing. Over hoe EMI deze 45 toerenschijven onder de aandacht heeft kunnen brengen bij DWDD wordt met geen woord gerept.

Dat bedoelde ik niet. Iedereen komt in zijn ontwikkeling wel min of meer terug op sommige vroeger gehuldigde meningen, door minder bekrompen inzichten en levenservaring. Maar wat ik bedoelde met betrekking tot John Lennon is dat hij tegelijkertijd de (wereld-)vrede en liefde voor iedereen verkondigde en zijn vroegere vriend niets goeds wenste. Hoe hypocriet ben je dan...

"We wrote a lot of stuff together, one on one, eyeball to eyeball. Like in 'I Want to Hold Your Hand,' I remember when we got the chord that made the song. We were in Jane Asher's house, downstairs in the cellar playing on the piano at the same time. And we had, 'Oh you-u-u... got that something...' And Paul hits this chord and I turn to him and say, 'That's it! Do that again!' In those days, we really used to absolutely write like that

Q.E.D.

En relativerende leden al helemaal niet.

Ze schijnen wel in Scandinavi

fotootje Specs: 1

Platen kopen kan nog steeds leuk zijn, maar als muziekliefhebber zou ik mijzelf dan toch wat te kort doen. Die schijven zijn er wat mij betreft niet om te verzamelen maar om te beluisteren en wat niet op de ene soort schijf staat is nogal eens wel op de andere te vinden. Die hoort er dan gewoon bij. Na aankoop niet meer wegdoen, zie ik niet als verzamelen. De ontbrekendevoetbalplaatjesdrive uit mijn prille jeugd is in de loop der tijd op natuurlijke wijze verloren gegaan. Net als de hekel aan mijn ouders en de bevooroordeelde keuze voor slechts

In luidsprekersnoeren (kabels... trossen...) selecteren de electronen niet aan de hand van de geluidsfrequenties of ze sneller of langzamer het signaal moeten doorgeven van het snoerbegin aan de versterker tot het eind bij de luidspreker. Voordat de hoge en lage frequenties de luidsprekers bereiken zijn het dan ook geen geluidstrillingen. Geluidsfrequentie is niet hetzelfde als stroomfrequentie. De omzetting ervan wordt pas weer gerealiseerd in scheidingfilters en luidsprekerunit-aansturing in de luidsprekerkast. Bij platenspelers wordt dit principe andersom in het element bewerkstelligd.

Aha, dus dat maakt dan (ondermeer?) het verschil met de originele lp en cd.

Ik vermoed dat je een column van Ruud Jonker aanhaalt. Ik ken het blad niet verder dan de omslag. Gezien de titel "Music & Emotion" zal er een deel over muziek gaan. Wat betreft "Emotion" is dit topic een bewijs dat het daar wel goed mee zit. Ik word al nieuwsgierig naar het blad, ze bereiken blijkbaar hun doel, op een interessante wijze. In ieder geval publiceert er duidelijk al één goede schrijver in het blad.

The Ambiophonic method achieves exceptionally realistic reproduction of staged, acoustically or electronically generated music especially from the existing library of two-channel sources such as CDs or LPs. Ambiophonic reproduction of most such existing recordings will outperform any existing or proposed surround, multichannel recording or reproduction system for music, video, or games. link Doet me denken aan AMSI (AMbient Surround Imaging) van de Emil Berliner Studio's: AMSI I (Ambient Surround Imaging) has been developed in order to convert stereo masters/material to (Dolby-Prologic) surround compatible formats. A Dolby-Prologic Decoder is required for simulating the surround effect. Such decoders are available in most of the standard amplifiers, as it is in yours. A computer-based process uses phase-shifts in the stereo material, which results in a surround effect for the back loudspeaker channel as well as for the centre channel. By means of different specific processes the effect is even improved. The best possible tuning of the Prologic amplifiers can be achieved with disabling the additional DSP effects as "stadium", "theatre", etc. Only this makes sure that the listener has the same conditions as in a mastering or postproduction studio. As the successor process we have developed AMSI II:. AMSI II is a process that depicts stereo audio material into 5.1 Surround Sound, ready for storage on DVD Audio, DVD Video or SACD. And we have found, for instance, that AMSI II and DVD Video make an ideal pair: we add the AMSI II-processed Surround version (Dolby AC3 and/or DTS) to the original stereo sound track of DVD Videos. And we hope that this process will also gain more and more acceptance in the film industry. citaat uit een brief op een forum: klik De Berliner Studio's zijn al enige tijd geleden met dit AMSI gestopt, voorzover ik heb begrepen.

"Laat me niet alleen Ik bedenk voor jou Woorden rood en blauw Taal voor jou alleen En met warme mond Zeggen wij elkaar: Eens was er een paar Dat zichzelf weer vond Ook vertel ik jou Van de koning die Stierf van nostalgie Hunkerend naar jou Laat me niet alleen Laat me niet alleen Laat me niet alleen Laat me niet alleen" Ja, dat zit toch wel h

Niet de hele dag door muziek "moeten" willen horen voorkomt dat het behang wordt. Muziek is om te genieten, niet om stilte te verdrijven. "Toets alles, maar behoudt het goede." (zoals enkele kerkleiders na hem heeft ook Paulus wel eens iets zinnigs geschreven) slaat óók op het omgaan met de middelen waarmee muziek tot iemand kan komen. De godganse dag radio (op 't werk of thuis) is zoiets dat ik al lang geleden getoetst heb en niet behouden. Overdag geen muziek, maakt het 's avonds een genot. Dat heeft niet zoveel te maken met nieuwe ontdekkingen maar met het exclusieve van de momenten waarop men luistert. Het is maar goed dat het fysiek onmogelijk is om continu sex te hebben, anders zou zelfs dát saai worden, voor mensen die van geen stoppen weten.

Ook al is er een nieuwe layout sinds ik hier voor het laatst was, sommige dingen zijn vertrouwd ouderzwets... De cd bevat hetzelfde principe als bij die lp, alleen is de spiegel dan geen lachspiegel meer. Het blijft wonderlijk dat er luisteraars zijn die het "aan elkaar plakken van stukjes" alleen opmerken bij digitale signaalstromen en het heen en weer springen van een naald in een groef als een geheel vloeiende beweging lijken te beschouwen. Terwijl de stukjes en de tussenruimtes in de fysieke dataregistratie vele malen kleiner zijn dan elke inspringing (of anders gezegd: elk bedoeld obstakel voor de naaldtip) in een platengroef. Als cd al aanelkaar geplakt is hoe erg is dan telkens dat stuiteren en kaatsen van de naald bij deze tere zieltjes? Dat blijkt dan niet te storen. Alles staat of valt met een opname en de processen die erop worden toegepast voor het in de huiskamer weer opklinkt. Dat heeft met analoog of digitaal minder te maken dan met persoonlijke voorkeur, vooral wanneer de wijze van opnemen eenmaal bekend is. De meestgehoorde klacht over cd komt naar mijn idee voort uit het feit dat het bij een normale opname onverbiddelijker klinkt dan bij een lp van dezelfde opnamesessie. Sommigen noemen dat aangenamer.

[quote name='Ren