1ennalloor

PJ Harvey - Uh Huh Her

Ander remaster-voorbeeld van muziek welk ik goed heb kunnen vergelijken is The Original Soundtrack van 10cc. E

't Zijn in feite ook niet offici

Het is vanzelfsprekend een kwestie van persoonlijke smaak en de hoop dat de opname zo dicht mogelijk benaderd wordt. 1- Ja (wat mfsl betreft), xrcd kan ik niet beoordelen, ik bezit er niet een. Maar, en dit terzijde, waarschijnlijk zijn andere jvc-remaster cd's zonder vermelding toch volgens die techniek "bewerkt", het lijkt mij namelijk nogal sterk dat ze meerdere methodes hanteerden bij gelijke bronnen. Enkele mca-remasters die ik heb, komen bij jvc vandaan. Net zoals bv. de "made in usa" versies van Synchronicity en Nothing Like the Sun op mfsl, het staat op de binnenrand van de cd... Overigens heeft jvc juist vandaag nieuwe versies xrcd aangekondigd voor analoge en digitale masters. Bij alle mfsl-cd's die ik heb of ken is 't aangenamer om te beluisteren en is er meer in de muziek te ontdekken dan bij de normale cd uitvoeringen van dezelfde muziek. Niet voor niets zijn de grote maatschappijen zelf aan het remasteren gegaan nadat ze hun onder licentie afgestane tapes in de mfsl-remaster-cd-versies hebben gehoord. 2- Ik heb geen hdcd-module in mijn apparatuur, maar het cd-geluid klinkt niet slecht. Als er al een verschil is met een normale cd-versie is het in ieder geval niet minder goed. 3- Nee. Dit is slechts marketing m.b.t. de hoes. Japanse vinylpersingen zijn tijdelijk nauwkeuriger geweest, totdat ook dat werd nagedaan door de andere platenmaatschappijen. Voor gewone cd's maakt het gehoormatig niets uit. 4- Nee. De remasters zijn fraaier. 5- Ja. Met groot verschil. De sacd-versie is daar weer een aanzienlijke verbetering op. 6- Ze zijn er wel, maar niet zo makkelijk meer te krijgen. (zoek op internet eens op: "The Millennium Remasters Collection", dat zijn 17 cd's, of klik hier.) Gezien de huidige royaltieszaak van Beatles vs EMI zal het vast niet meer opnieuw uitgebracht worden of, in het gunstigste geval nog wel even op zich laten wachten. Van CCR heb ik Bayou Country in de reeks "original jazz classics" van Fantasy (FCD24 8387-2) waar op de cd "24 bit remaster" staat en op 't doosje "20 bit"... Van diezelfde plaat heb ik de Analogue Productions sacd (CAPJ 8387 SA) waarvan de cd-versie 't zelfde klinkt. De sacd-versie is ook hier (net als bij de Stones) opvallend anders (naar mijn smaak mooier).

Tja, in theorie is zowat alles beter aan cd t.o.v. vinyl. Maar de praktijk blijkt wat weerbarstiger. Er zijn teveel factoren die een muziekstuk prettig maken om naar te luisteren en die worden niet door elk uitgebrachte cd optimaal waargemaakt. Ik beluister dan ook graag muziek. En de ene keer is de bron vinyl dan weer cd dan weer sacd en dan weer dvd-a en soms zelfs nog cassette. Als de muziek je aanspreekt en de bron prettig genoeg klinkt waar zou je je dan druk om maken? Het is toch geen wedstrijd?

Beth Orton - Trailer Park

Portishead - Roseland NYC Live

Da's bij mij ook al lang geleden, mijn favoriet van haar is Calling. Kant vier en drie zijn mijn favorieten van deze. Van deze vind ik juist de geremasterde cd-versie wat lekkerder klinken. Heel mooie uitvoeringen. Mijn favoriet van het Boulevard-gezelschap. En ik wist niet dat deze ook nog op lp verschenen was. Bij mij draait nu mijn allereerste kerstplaat: Met kerst gekregen, ooit (a long time ago in a galaxy far, far away).

Het leuke van de Beatles is dat ze na Rubber Soul niet meer "een stijl" per plaat hebben gebruikt. Het is herkenbaar, vooral door de zangstemmen, maar elke plaat is nogal afwisselend qua muziek. Sommigen houden daar niet zo van, het is immers wat inspannender om te beluisteren dan voorspelbare muziek. Maar vooral The Beatles (ook wel The White Album genoemd) is zo'n experimenteel "van alles wat" album geworden. Op hun laatste album Abbey Road is al hun experimenteerdrift uitgekristalliseerd in fraaie melodie

Daar kun je ook beter geen kennis van nemen want anders blijkt opeens te veel popmuziek sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw twijfelachtig van kwaliteit te zijn. Niet slecht, maar meestal verre van origineel.

yep. ik heb deze lp weer eens opgelegd:

ik had mijn exemplaar er dan ook bij gepakt omdat ik twijfelde.

Typisch een product voor audiofielen die eigenlijk helemaal niet van muziek houden. Maar een van de mooiste cd's om aan anderen te laten horen hoe slaapverwekkende een set kan klinken.

?

Het kan altijd n

Grote klasse!.....heb er uren van kunnen genieten. --Hans. Mooie verzameling. Ook de nieuwe cd, "De Typeplanner", is absoluut de moeite waard.

Due to ongoing delivery issues with parts, the Pulse DVD will have to move back from it's current release date of Jan 16th.

Als ik Transatlanticism niet goed had gevonden, had ik Plans nooit aangeschaft.

Da's een hele mooie! Hier nu: We're All Together Again for the First Time

geen deeplinking toegestaan vanaf die site?