Paganini

Kraus, Ziet er bijzonder veelbelovend uit. Bedankt. U is een heer! Weerstand

De EAR is zeer muzikaal, heeft "rocK"en "groove" en een volle klank; klinkt ook upfront met een mooie holografische tekening; iets geprononceerd in het laag en ten opzichte van de echt dure trappen iets minder oplossend vermogen. Het laatste wat je van een EAR kunt zeggen is dat hij steriel klinkt. Voor het geld een hele goede keus maar wel kritisch ten opzichte van de ingangsspanning alhoewel er natuurlijk verschillende uitvoeringen van zijn. Het apparaat schijnt supersimpel van opzet te zijn en via vinyl-engine is er een speciale pagina gewijd aan modificaties voor de EAR te vinden. Interessante trap om eens te beluisteren in de eigen set-up. Niet zomaar overslaan. Ik beschik over het schema van de EAR pr

Kraus, Mijn gelukwensen met de buizenvoorversterker. Ik deel je ervaringen op dit punt, zij het dat die, gebaseerd op een zelfgebouw voorversterker, van wat minder ambitie getuigen. Ik keek alleen even op van Brendel. Muzikaal dan en niet in termen van geluidskwaliteit. Brendel heeft mij nooit overtuigd. Vroeger (VOX) niet en al evenmin later. Mag ik in dit verband de naam van Kempff laten vallen? Wilhelm uiteraard en niet Freddie. En dan niet alleen de sonates maar ook de heruitgave van de pianoconcerten met van Kempen. Een weliswaar HELE foute man, maar ach, daar waren er meer van. Weerstand

Voor de wat 'critischer' luisteraar waren er ook nog keramische elementen. Overigens zag de frequentiekarakteristiek van een kristalelement er wat onverzorgd uit, maar daar was wel iets aan te doen. Normaliter stonden die dingen namelijk aangesloten op een hoogohmige ingang (1M), maar als je een kristalelement voor de verandering laagohmig afsloot, trok die frequentiekarakteristiek wel wat bij. De rafels dan Overigens werd geluidsweergave ook 'vroeg

Bij serieschakeling van luidsprekers neemt de weerstand toe. Dus R + R. Bij parallel schakelen halveert de weerstand (onder de voorwaarde van twee speakers met eenzelfde impedantie). Bij condensatoren werkt het net andersom. In het geval van vier luidsprekers worden vaak twee parallel geschakelde luidsprekers in serie gezet, ten einde (ongeveer) uit te komen op de impedantie van

CD cari

Herkomst? Audio&Muziek. Mogelijk een ontwerp van Peter van Willenswaard of John Vandersluys. Rond 1985 of zo. Dat idee (John van der Sluis) had ik nou ook. Ik heb het hem wel eens gevraagd, maar toen ging hij gelijk over op Matti Otala De opdruk op de print vermeldt