Ruud13

Al jaar en dag (sinds

Je bent niet de enige die verschillen waarneemt. Met regelmaat heb ik echter meegemaakt als je nauwkeurig compenseert voor de kwantitatieve verschillen (niveauverschillen) en dubbelblind in vergelijkend opzicht test dat dan veel toehoorders de verschillen die ze aanvankelijk waarnamen dan niet meer konden horen. Is het gezien het voorgaande mogelijk dat de gehoorde verschillen niet afkomstig zijn van de verschillen in de versterkers omdat de verschilletjes zich beneden het hoorbare bevinden? Bekend is immers dat er veel meer factoren zijn die een verklaring vormen voor het gehoorde verschil? Onze oren in combinatie met de hersenen is immers geen statische machinerie die je kunt opdragen om sec verschillen in het geluid te horen. Waarom is toch altijd onmiddellijk de apparatuur verantwoordelijk gehouden voor het gehoorde verschil terwijl al sinds de grijze oudheid bekend is dat de zintuiglijke waarneming in het algemeen aantoonbaar geen objectieve aangelegenheid is. Daarop maakt het horen van ons geen uitzondering. Twee keer precies hetzelfde geluid na elkaar weergeven kan immers met het grootste gemak door

Dit ben ik helemaal met je eens Robx.

Er zitten verdomd weinig hoorbare verschillen tussen transistorversterkers (vind ik). Ik zeg niet dat er geen verschillen zijn maar teken er wel bij aan dat mijn ervaring is dat het haast onmogelijk is om te bepalen wat nu beter of slechter is zolang je maar niet het zaakje overstuurt. Doorgaans ligt de vervorming en de ruisvloer op een heel laag niveau dat je daar geen verschillen tussen hoort als je op een realistisch niveau muziek weergeeft. Wel heb ik moeite met versterkers die niet voorzien zijn van een goed effectief subsonisch filter (minimaal - 3dB bij 20 hertz met een helling van 24 dB per octaaf) en een versterker mag geen hoorbare in- en uitschakelverschijnselen hebben. Ook ben ik van mening dat een goede versterker een klankregeling moet bezitten en last but not least: een eindversterker moet ongeacht de waarde en aard van de belasting onvoorwaardelijk stabiel zijn.

Was het maar waar... Data die er niet meer is (bijvoorbeeld verlies door signaalleemtes) vult de foutcorrectie in waardoor in het analoge signaal een vloeiend verloop ontstaat waardoor er geen geen getik, geplop en gehik ontstaat. De foutcorrectie is maar gedeeltelijk in staat om fouten te herstellen: je krijgt kort gezegd nooit het originele dataverloop terug. Daarom is het van vitaal belang dat de data zo nauwkeurig mogelijk wordt gelezen. Oh ik dacht dat de Reed-Solomon foutcorrectie gebruik maakte van interleaving en parity om de data te reconstrueren. Het middelen van bits lijkt me eerder iets voor als dat niet meer werkt, maar dan heb je het over hele ernstige beschadigingen. Wat je zegt klopt alleen is het wat moeilijk om aan te geven wanneer er sprake is van ernstige beschadigingen. Het niveau waarop de foutcorrectie in staat is om de data geheel te reconstrueren is maar heel beperkt. Het "geruisloos" middelen van de bits is zeg maar al snel aan de hand en als je dan direct vergelijkt met een speler die beter in staat is om de data te lezen hoor je beslist verschil. Het zijn naar mijn idee veel oudere spelers - zowel in de dure als de goedkope prijsklassen - die moeite hebben met lezen en daar hoor je dan ook de verschillen tussen cd-spelers van meer recentere datum.

Het staat er WEL expliciet bij alleen jij baseerde je op een onvolledig citaat van mij dat door Gert was ontdaan van die bijbehorende informatie. Ik ben toch niet verantwoordelijk voor dat wat Gert met mijn berichten uithaalt. Het is aan jou om je bronnen zorgvuldig te kiezen Ik reageerde trouwens niet op Gerts bericht dat jij citeerde omdat hij van mening was dat ik "gierende onzin debiteer" en dat hij op suggestieve wijze vroeg: "Getuigt dit niet van een stuitende na

Ben je er al achter hoe het met de toonomvang van een orgel zit Hans? Ik had op dit afzeikerige bericht van jou gereageerd. Heb je daar niets op te zeggen of vind je het moeilijk om te bekennen dat je wartaal uitkraamde? http://www.hear.nl/forums/index.php?act=ST...ndpost&p=186968

Was het maar waar... Data die er niet meer is (bijvoorbeeld verlies door signaalleemtes) vult de foutcorrectie in waardoor in het analoge signaal een vloeiend verloop ontstaat waardoor er geen geen getik, geplop en gehik ontstaat. De foutcorrectie is maar gedeeltelijk in staat om fouten te herstellen: je krijgt kort gezegd nooit het originele dataverloop terug. Daarom is het van vitaal belang dat de data zo nauwkeurig mogelijk wordt gelezen.

Zeker ga ik wel zeggen dat je het uit zijn verband haalt want dat is precies wat je doet met mijn originele posting van 10 Aug 2005, 10:42:34. Je plaatst immers niet mijn originele bericht maar het bericht van Gert (een reactie van hem op mijn posting). Je plaatst immers zo ALLEEN maar de laatste alinea van mijn bericht terwijl in de zinnen daarboven zonneklaar staat dat het om de laatste stand van de techniek gaat: de tegenwoordige spelers dus. Lees maar wat daar staat: "De techniek om te lezen is inmiddels geheel uitontwikkeld. De laatste stand van die techniek zit tegenwoordig in alle spelers. Beter kan niet want het 16 bits 44,1 kHz-formaat bepaalt - of zo je wilt - beperkt de mogelijkheden/kwaliteit." Voor de volledigheid zet ik hieronder nog even het hele bericht. Misschien is het handig als je voortaan voorzichtig bent met het uitkiezen wat je precies citeert want op deze manier kan je immers flink de mist in gaan. Waar gebruik ik hier technisch jargon Henri en hoe weet je dat ik te weinig luister? Lekker genuanceerd ben je. De techniek om te lezen is inmiddels geheel uitontwikkeld. De laatste stand van die techniek zit tegenwoordig in alle spelers. Beter kan niet want het 16 bits 44,1 kHz-formaat bepaalt - of zo je wilt - beperkt de mogelijkheden/kwaliteit. Het voorbeeld met de wijnpomp gaat helemaal op: de kwaliteit van het geluid blijft hetzelfde of je nu de cd afspeelt in een cd-speler van

In deze gaat het er niet zozeer om dat ik ja of nee gelijk heb. Het gaat er om dat Ruud mij hier volstrekt onterecht aanvalt. Ik zou graag die verschillen tussen de door jou genoemde spelers horen. Zijn beide spelers van de laatste 2 jaar?

Het gaat er om dat wat ik beweert heb in zijn essentie verkeerd wordt weergegeven.

Wat moet er in godsnaam worden opgeladen aan een kabel? Wat laad je in de kabel en waar gaat dat wat je laadt in de kabel zitten?...

Waaruit blijkt dat ik Sodejuu niet serieus neem? Wat is er merkwaardiog aan mijn vraag? Waar slaat dit op: Vragen aan iemand die minder kleuren om te bewijzen dat de hemel niet groen is... Ik heb echt geen idee wat dat te maken heeft met de vraag van mij aan Sodejuu hoe hij zo zeker weet dat inspelen geen onzin is. Het spreekt voor zich dat je die vraag moet zien in het kader van mijn eerdere reactie.

Voor alle duidelijkheid: ik ga er niet vanuit dat je dingen uit je duim zuigt of in een droom hebt meegemaakt. Ik geloof zonder meer dat jij die ervaring had. Ik vroeg aan je hoe je zo zeker weet dat inspelen geen onzin is. Nog steeds kan het immers zo zijn dat - ondanks alle voorzorgen - dat een (tijdelijke) slechte overgangsweerstand de oorzaak was van het gehoorde slechte geluid.

Het maakt mij niet uit hoe lang er naar de een of de andere speler wordt geluisterd zolang het maar blind is en er binnen een sessie een aantal keren moet worden gezegd welke speler draait om toevalstreffers in het aanwijzen van de spelers uit te kunnen sluiten.

Hoe weet je zo zeker dat het inspelen geen onzin is? Je vindt dat de set nergens naar klonk en met een uur bleek er wel ineens laag te zijn. Hoe weet je dat de drastische geluidsverandering als gevolg van het inspelen was? Zijn er misschien andere mogelijkheden waarom het geluid van de set zo drastisch veranderde. Het is toch volstrekt atypisch dat er zo'n enorme geluidsverandering optreedt als gevolg van een uurtje een muzieksignaal op een koperdraad zetten. Heb je hierbij niet gedacht aan andere mogelijkheden? Ik geef een voorbeeld: maakte alle stekkers van de kabel wel goed contact toen het geluid zo slecht klonk en was mogelijk die verbinding wel goed toen je hoorde dat er wel goed laag uit de luidspreker kwam. Er hoeft maar een stekkertje van een kanaal een forse overgangsweerstand te hebben waardoor het totale geluid bescheten klinkt want als een kanaal niet lekker weergeeft klinkt - als het andere kanaal wel goed weergeeft - toch het geheel als het transistorradiootje van de kermis. De impedantie van een luidspreker is relatief laag en het is niet alleen maar denkbeeldig dat een niet-lineare overgangsweerstand een klotegeluid veroorzaakt. Als je voor 100% kunt uitsluiten dat het enorme verschil niet werd veroorzaakt door een overgangsweerstand en als je ook kunt uitsluiten dat er met de rest van de set iets (tijdelijk) niet lekker zat, wat moet dan het verschil hebben veroorzaakt? Ik heb in mijn leven heel wat luidsprekersnoeren aangesloten die niet waren ingespeeld. Als het verschil dan zo enorm is als je beschrijft, waarom hoor ik dan in al die jaren dat ik snoeren heb aangesloten alleen verschil als er iets mis is met de stekkers van de snoeren? Ligt het niet veel meer voor de hand dat je de oorzaak voor het slechte geluid in die sfeer zoekt. Als het werkelijk zo is dat het inspelen van die kabel dat enorme klankverschil tot gevolg heeft dan moet dat toch algemeen bekend zijn dat luidsprekersnoeren die eigenschap hebben? Hoe komt het dan dat een hele grote groep mensen geen enkel verschil horen tussen wel en niet ingespeelde luidsprekersnoeren? Kunnen die dan allemaal niet de enorme verschillen horen waar jij over spreekt? Als zij hun setjes aansluiten moet dat dan toch ook de eerste uren tobben met het geluid zijn? Waarom beperkt zich dat tot een selecte groep? Is alleen die selecte groep maar in staat om te horen dat een puike stereoset laag produceert dat overeenkomst vertoont met dat van een transistorradiootje dat je op de kermis wint?

Bedankt voor het compliment. Voor zover nog niet duidelijk: met het duiden in de richting van autosuggestie heb ik NOOIT de intentie gehad wie dan ook te kwetsen. Voor mij heeft autosuggestie ook helemaal geen enkele negatieve betekenis. Met een waarneming waarbij het verschijnsel in het spel is, is niets mis. Diverse mensen hier vinden dat ik geringschattend doe als ik zeg dat autosuggestie een (mogelijke) oorzaak is. Dat is jammer want dat bedoel ik helemaal niet geringschattend. Het wordt dan ook nog opgepakt alsof ik geen respect toon. Alleen al het begrip autosuggestie hier ter tafel brengen stuit op enorme weerstand: het is alsof ik een aantal mensen hier persoonlijk aanval. Als je echter even verder kijkt naar de invloed die het verschijnsel kan hebben, kom je er onmiddellijk achter dat autosuggestie een onlosmakelijk onderdeel is van het waarnemen in zijn algemeenheid. Zeggen dat autosuggestie in het spel is, houdt geen diskwalificatie in van iemands vermogen tot observeren. Ik kan het ook niet helpen dat wij nu eenmaal niet in staat zijn om objectief geluidsverschillen waar te nemen als de verschillen klein zijn. En het maakt daarbij niet uit of je nu wel of niet ervaring hebt met het luisteren naar geluidsweergave. De ervaring die je bij het luisteren opdoet heeft voornamelijk te maken met de bewustwording van het feit dat je niet of maar zeer beperkt in staat bent om objectief geluidskwaliteitsverschillen te beoordelen en dat het min of meer bittere noodzaak is om bijvoorbeeld dubbelblind te vergelijken om te kunnen controleren of het klopt wat je waarneemt. Dan kom je er achter dat je ook in testen kwantitatieve verschillen zorgvuldig dient te elimineren om te voorkomen dat je de gehoorde verschillen kwalitatief interpreteert. Als je 100% geloof hecht aan wat je waarneemt, kom je bedrogen uit. De praktijk van alledag wijst immers uit dat als je die voorzorgen neemt dat in menige gehouden test aanvankelijk gehoorde verschillen plotsklaps verbleken tot een totaal niet meer horen van verschillen als er een DBT en het nauwgezet elimineren van kwantitatieve verschillen op het testmenu komen te staan. Diverse keren heb ik dat meegemaakt en in deze ben ik echt niet uniek. Waarom is er een groep die onvoorwaardelijk gelooft in dat wat er wordt waargenomen in de zin van onmiddellijk de apparatuur verantwoordelijk te stellen voor de gehoorde verschillen. Waarom blijkt hier de "mind" bij sommigen verre van open om in deze gedegen rekening te houden met de mogelijkheid dat onze oren en vooral wat daar tussenzit de waarneming ernstig be