Ruud13

Ik zou dat doen met een sinus op rechts en een cosinus op links en dan op een scoop naar XY-plaatje kijken. En dan gaan kijken of het een cirkel is. Vooral interessant bij (hele) kleine uitsturingen. Dit heb ik eens gedaan met een standaard cd-speler en tot mijn verbazing ging het vrij snel mis. (misschien kun je het ook doen met blokgolven, maar dan wel tussen links en rechts een faseverschil van 90 graden oid) Groet, Jacco Interessant! Welke test-cd bevat een sinus rechts en een cosinus links en dan hele kleine uitsturingen? En op welk niveau ging dat mis?

Beste Ruud13, Hierbij nodig ik je uit een waarde-oordeel (kwaliteitsoordeel) uit te spreken in deze aangelegenheid. "Vervlechting" is in juridische zin een verdraaiing van feiten: een omslachtige voorstelling van zaken, met doelbewuste verwarring van hoofdzaken en bijzaken, motieven en schijnmotieven, argumenten en schijnargumenten, enz., enz., teneinde een klare en eenduidige presentatie van de feiten onmogelijk te maken. Een vorm van liegen, dus. Het komt mij voor, dat het introduceren van L en C door het vlechten van geleiders hetzelfde (kwalijke) doel dient. Een kabel dient m.i. niets te veranderen aan het geluid: niet "ten goede", en niet "ten kwade". Zelfs wanneer - overigens altijd volgens strikt subjectieve maatstaven - een al dan niet gevlochten geleider het geluid "mooier" zou maken, is hier sprake van een ontoelaatbare aantasting van de grondprincipes van de high-fidelity. Mee eens? Je kunt de het vlechten van een luidspreker kabel een ingebouwde klankregeling noemen omdat het t.o.v. twee recht naast elkaar lopende leidingen - zei het in uiterst geringe mate - extra hoogafval veroorzaakt. Je praat dan echt over maar tiendes van dB's verschil bij 20.000 hertz als je uitgaat van een 8 ohm luidspreker en zeg een 2 keer 2,5 mm

Je buigt het metaal wel en er komt dat ook zeker mechanische spanning op te staan maar de vraag is of dit het signaaltransport be

Een klasse A bak doet er toch wel iets langer over dan 'luttele milliseconden' Ik had het niet over klasse A maar over klasse AB en sloot het op de juiste instelling komen van de ruststroom uit door het "afgezien van"... De rest van de installatie komt op stoom binnen die "luttele" millisecondes.

Hoe meet je de "diepte" van het zgn. stereobeeld? Diepte-effect ontstaat door looptijdverschillen tussen een primair signaal (luider, helder) en later (secundair, tertiair) signaal (verzwakt, akoestisch gefilterd/minder helder). We kunnen met pulstests en blokgolven nagaan of een set - of individuele onderdelen van een set - zelf looptijdverschillen veroorzaakt. Dus het verschil tussen geluid "op de as" van de speaker en "niet op de as". Hmmmm. Hoe meet je dit fenomeen bij 'n versterker of cd-speler? Nee dat hoeft niet. Als het goed is zijn de microfoons die voor de opname worden gebruikt ook buiten de as gevoelig en voor de luidsprekers geldt in ieder geval dat er flinke spreiding van het afgestraalde geluid moet zijn wil de luidspreker in staat zijn een goed geluidsbeeld te geven van de akoestiek van de opnamelocatie. De "diepte" kun je niet meten bij een cd-speler of versterker. Voor zowel de cd-speler als de versterker geldt trouwens dat de diepte van het geluidsbeeld er alleen door beperkt wordt als er sprake is van een defect. Voor de versterker geldt dan nog dat oversturingsverschijnselen de geluidsbeelddiepte reduceren. Zowel de manier van opnemen als de kwaliteit van de luidspreker bepalen voor het leeuwendeel hoe zaken die met de akoestiek te maken hebben (lees: diepte) worden weergegeven. Wil het geluidsbeeld diepte hebben dan is het zonder meer noodzakelijk dat niet alleen de spreiding van de luidspreker groot is maar dan moet ook minimaal het verloop van het afnemen van de spreiding gelijkmatig zijn. Naarmate de frequentie hoger wordt neemt de hoek af waarover middentoon en de tweeter afstraalt. Ook vervorming maakt dat er minder diepte in een geluidsbeeld wordt waargenomen. Als het goed is hoor je op enige afstand van de luidspreker niet meer dat het geluid uit de luidsprekers komt. Dat hoor je wel als bijvoorbeeld het spreidingsgedrag bij bepaalde frequenties plotselinge toe- of afneemt of als er bijvoorbeeld (parti

Je kunt er gewoon niet tegen dat er tegen je wordt gezegd dat je verkeerd zat met je reactie. Jij verzint dingen die ik helemaal niet gezegd heb en je gaat me er vervolgens op afrekenen. Kijk Rob dat jij niet goed leest dat kan ik niet helpen maar wat veel erger is, is dat je niet toe wilt geven dat je een foute voorstelling van zaken gaf. En dan nu zeggen dat ik de boel verdraai.... Een beetje de omgekeerde wereld h

Doe je altijd zo als je niet meer weet wat je er op moet zeggen? Waar verdraai ik de feiten Robx?

Mijn onderzoek naar hersenfunctie... Mijn meetmethode naar apparatuur (bekabeling)... Waar haal je dat toch allemaal vandaan Robx? Waar lees je dat? Dat zuig je allemaal uit je duim. Alsof het niet uiterst geringschattend is dat jij meldt: Je houdt het hier verre van aardig Robx. Je maakt immers alleen maar stemming met die opmerking want in dat bericht ging het helemaal niet om via meten de waarheid boven tafel te krijgen. Dat maak jij ervan maar dat is niet waar ik over sprak. De rode draad in dat bericht is immers dat het me wenselijk lijkt uit te zoeken wat de invloed van het ritueel inspelen bij mensen allemaal losmaakt.

Rob je leest niet goed: ik heb helemaal niet gezegd dat verschillen in diepte van het geluidsbeeld meetbaar zijn... Ik schreef immers letterlijk dit: "Ja ik denk dat een en ander daarin meetbaar is als het echt zo is dat een stereo-beeld maar 30 cm diep is en een andere versterker vergelijkend de hele ruimte toont."

Ja ik denk dat een en ander daarin meetbaar is als het echt zo is dat een stereo-beeld maar 30 cm diep is en een andere versterker vergelijkend de hele ruimte toont.

En nog steed ga jij er vanuit dat er meer is tussen hemel en aarde dan wij weten en daar hang je ongeveer alles aan op zo het jou uitkomt... Wat overigens niets te maken heeft met meten is er proberen achter te komen of het inspelen van kabels wel ligt aan de kabel... zoals in mijn bericht staat maar dat sla je maar even geruisloos over omdat het niet in je kraam te pas komt.

Zou zo'n leuk stap-voor-stap bouwpakketje niet lukken Carl? Als je een beetje kunt solderen (is ook te leren) en je niet standaard van bouwpakketten van nachtkastjes een ondekomen maakt waarvoor je cavia zijn of haar neus nog optrekt, dan kom je denk ik een heel eind. Natuurlijk moet je bij dat soort leuke klusjes even op weg worden geholpen maar echt moeilijk kan dat niet zijn. Het bouwwerk aan een phonotrapje is nog beslist overzichtelijk te noemen. Ik hou me wel beschikbaar als helpdesk en als je strandt wil ik wel voor het tarief van een advocaat () je uit de brand helpen. Die HBO-er elektronica moet je afgezien van wat je dochter er mee gaat doen - te vriend zien te houden.

Als er "andere" processen zijn waarvan wordt gedacht dat ze een rol spelen bij het fenomeen inspelen dan is het natuurlijk handig om te weten waar het dan om gaat. Voorlopig is de situatie zo dat er mensen zijn die stellig beweren dat inspelen noodzakelijk is als je nieuwe kabels toepast omdat het geluid dan na enige tijd beter gaat klinken. Er wordt dan gesteld dat er in de kabel eerst iets moet veranderen en dat die verandering het gevolg is van het inspelen. Naar mijn idee moet eerst worden vastgesteld

Klopt: atomen en moleculen die in een kristalrooster zitten trillen als de temperatuur boven het absolute nulpunt is. Wat ze echter niet doen is zich herschikken in een (een ander) kristalrooster als er stroom doorheen loopt. Als het koper in een smelt namelijk van vloeibaar naar vast stolt, ontstaat in een en ander al een heus kristalrooster en dat verandert dan weliswaar door het trekken van draden in een treksteen maar dan ontstaat er op dat moment weer een nieuw kristalrooster en dat rooster zit muurvast en laat zich zoals gezegd niet door een elektrische stroom veranderen. Dat kristalrooster krijgt vorm tijdens het stollen en trekken van het koper door de z.g. vanderwaalskrachten. Op grond van de innerlijke structuur van het koper ontstaat er ook een bepaalde conductiviteit voor het metaal.

Hoe kom je er bij dat het kristalrooster zich subtiel aanpast op de signaalstroom in de lengterichting van de kabel? Waar valt dat verschijnsel dat jij noemt uit op te maken? Hoe past het kristalrooster zich aan? Hoe kunnen kristalroosters zich in een vaste stof richten? Is dat uit onderzoek naar voren gekomen? Zo ja, in welk onderzoek wordt dat gemeld. Zijn er onderzoeksresultaten? Waarom klinkt dan naar verluidt een kabel die niet is ingespeeld slechter dan een die wel is ingespeeld? Geleid de geleider beter als de het kristalrooster zich aanpast op de signaalstroom zoals je zegt? Wat is er dan beter: minder vervorming, minder aantasting van het frequentieverloop, betere conductiviteit? Kan je door een kabel om te draaien "magnetische interferentie" meer of minder tegen gaan als er sprake is van

Ik las dat een aantal trendzettende kabelboeren vandaag de dag speciale elektronen in hun kweekbakjes hebben zitten die zonder aan de inspeelarbeid gezet te zijn al glad als ijs op ijs zijn. Het zijn elektronen die zich zo onwaarschijnlijk soepel door de geleider weten te verplaatsen dat het signaal er kwalitatief beter uitkomt dan het er in ging. Helaas is het nog even wachten op deze kabels rijk gevuld met elektronen voorzien van een gemanipuleerd gen dat ze naast superglad van nature maakt ook in staat stelt spintjes te kunnen trekken bij minimaal het dubbele van de lichtsnelheid. Er zijn nog onderhandelingen gaande voor wat de CAO betreft: ze willen de garantie hebben dat ze hun ouwe dag rustig kunnen slijten in de binnenste elektronenschil van een glanzend opgepoetst goudgeel koperatoom in ruste. De onderhandelingen zitten muurvast want de kabelboeren willen de elektronen op leeftijd verkopen aan de gemeente Amsterdam die ze dan als vrije elektronen de bovenleiding van de tram in willen sturen. Een compromis lijkt dat de oude garde elektronen worden ingezet op luidsprekerkabels die uitsluitend geschikt zijn voor Feng Sui-muziek.

Inspelen van kabels is een bekend fenomeen bij die paar figuren die zich audiofiel wensen te noemen. Voor de rest lacht de de hele wereld zich drie slagen in de rondte om het kabelinspeelverhaal. Maar het blijft vermakelijk om te lezen. Het verhaal van Bart is toch schitterend? Je moet er niet aan denken dat er wisselstroom door die luidsprekerkabels gaat. LOL Dat verhaal is inderdaad vermakelijk. Bart heeft het over de richting waarin het signaal gaat en staat er kennelijk niet bij stil dat de signaaloverdracht plaatsvindt door middel van een wisselstroom in een gesloten stroomkring waarbij het zo is dat wat heen gaat (door de ene geleider) ook in dezelfde mate weer terugkomt (in de andere geleider). Beste Bart het gaat er hier niet om wat de elektronen op individuele basis aan het begin van een geleider doen (alsof er een gelijkspanning op zou staan

Ik kom er niet helemaal uit of je nu een phono-trap moet hebben of een phono-trap + impedantieaanpassingsversterker (lekker Scrable-woordje ) er voor om ook laagohmige MC te kunnen gebruiken. Ik hou het voor nu even op alleen een phono-trap voor elementen die ergens tussen de 2,5 en 5 mV afgeven bij een impedantie tussen 40k- en 70kohm. Ergens in het begin van de 60-er jaren kreeg ik van Henri van Hessen het schema van een phono-versterker dat was afgeleid van de inmiddels legendarische Quad 22 buizenvoorversterker. Het was een schakeling die ik destijds in stereo-uitvoering een aantal keer met succes in zelfgebouwde voorversterkers heb gebruikt. De EF86 is trouwens de buis die bij uitstek geschikt is voor dit soort toepassingen en de schakeling rond deze penthode is weliswaar simpel doch werkt uiterst doeltreffend mits je je maar houdt aan de gestelde eisen met betrekking tot de belasting van de uitgang. Daarover lees je meer in de afbeelding bij dit bericht. Wel had ik altijd de gloeidraden met gelijkspanning gevoed om minimale brom te krijgen. Ook stelde ik de onderdelen van de RIAA-correctie zodanig samen dat het frequentieverloop binnen

Deze heer luistert ontzettend vaak naar muziek en al jaar en dag met plezier. Deze heer vindt het echter