Ruud13

Natuurlijk bedoel ik het snijproces want het persen gaat op de orthodoxe manier.

Ik schreef: "(....) het vinyl de gelegenheid geven om te herstellen". Dat lijkt misschien puristisch maar is het niet want tijdens het afspeler deformeert de groef wel degelijk tijdelijk. Dat kun je goed op scoopbeelden zien op bijvoorbeeld meetplaten. Met name bij de bandjes met blokgolven of uitersten in snijsnelheden. Omdat je tegenwoordig een grafische weergave kunt maken van dat wat je opneemt via de pc zie je ook dat de groef tijdelijk deformeert als je sterke stukken direct na elkaar afspeelt. Als ik dus meet of in dit geval dus een aantal keer hetzelfde stuk van een plaat opneem wacht ik altijd even met opnieuw afspelen om er zeker van te zijn dat ik mijn proef of meting niet bederf. Het herstel van deformatie is helemaal nodig als de naald door bijvoorbeeld stofophoping contact verlies met de groefwand tijdens sterke modulatiepassages. De naald raakt dan de groefwand alleen maar plaatselijk en is dan zelfs in staat om de groef niet alleen tijdelijk maar ook permanent te deformeren.

Als ik dit zo eens lees dan geloof ik dat er bar weinig verschil zit tussen Ruud13 en de meeste anderen op Hear. Zo nuchter zijn al deze zorgvuldige stappen nou ook weer niet. Of dat ja dan nee nuchter is te noemen weet ik niet. Al lijkt het me toch vrij nuchter om even te vertellen hoe je naar mijn idee goede resultaten krijgt als je muziek van vinyl overzet op cd-r. Misschien kan iemand er zijn voordeel mee doen want er bestaan nogal wat misverstanden over de te nemen maatregelen om het maken van cd-r's in het gewone cd-formaat tot een goed einde te brengen. Ik vind het jammer dat het zelf maken van cd's met behulp van de pc zo'n slechte naam heeft want met de huidige middelen kan het tegenwoordig ook goed mits je dan natuurlijk maar op een aantal zaken let.

Wat heb jij voor super-lp's dat je daar niets van hoort. Zelfs bij diverse DMM-persingen hoor ik vervorming. Vooral bij het plenum van een orgel klinkt het vrijwel standaard niet "schoon". Sopranen hebben ook de neiging niet fris te klinken vooral aan het eind van de groef. Jongenssopaantjes in koorzang klinken ook niet zelden groezelig als ze qua volume stevig uitpakken. Alle door mij gebruikte elementen vodoen overigens ruim aan de specificaties. Jank is bij orgel ook altijd goed hoorbaar: het is meer regel dan uitzondering dat een plaat niet helemaal centrisch is. Ook als de plaat niet helemaal vlak is treedt er jank op. Rumble is altijd aanwezig. Ik heb 12" woofers en het laag gaat tot ongeveer 30 hertz (- 3 dB) en dat maakt dat er altijd wel rumble hoorbaar is. Mijn Thorens TD 125 voldoet overigens nog steeds ruim aan de rumblespecificaties. Als je set niet zo laag weergeeft is die rumble vanzelfsprekend veel minder duidelijk hoorbaar. Vergeet overigens niet dat er nogal wat platen zijn waar rumble in zit.

Ik geloof je onmiddellijk dat je 34/306 anders klinkt dan je buizenversterker. Jij zegt "beter" en dat is prima zolang je voor jezelf spreekt. Dat die kennis van je zijn vinyl heeft weggedaan vind ik niet slim. Ik zet aardig wat over op cd-r. Dat gaat tegenwoordig ook heel prima als je een fatsoenlijke geluidskaart hebt en een goede brander (Plextor), PIII(minimaal) werkt en last but not least bij de laagst mogelijk snelheid brandt... Ik doe echter niets van mijn vinyl weg want je weet maar nooit hoe die gemaakte schijfjes zich op den duur houden en stel je voor dat het aftasten van vinyl in de toekomst mogelijk wordt met een heel ander systeem waardoor bijvoorbeeld de jank, rumble, beschadigingen en de vervorming gereduceerd kan worden. Beschadigingen er uithalen met de huidige software gaat nog steeds niet goed: met de hand haal ik er wel de meest in het oor springende ellende uit en dat bevalt goed. Als ik de beschadiging weghaal zet ik er weer iets voor terug dat op het signaal direct voor of na de plek waar de beschadiging lijkt en in de regel hoor je dan niets. Ook leg ik de plaat zoveel mogelijk centrisch rond het gat als er sprake is van excentrische exemplaren en dat is nogal eens het geval. Ik heb trouwens ontdekt als je de zo verdoekte lp via cd-r beluister is het net alsof ik de plaat draai. Wel opmerkelijk is dat je zo veel beter aan de vervorming in sterke passages went want via de cd hoor je steeds precies dezelfde vervorming en als je de plaat afspeelt is die vervorming toch steeds wat verschillend omdat het verzamelen van stof aan de naald en temperatuurveranderingen die vervorming steeds een beetje anders laten klinken. Je oren in combinatie met wat daar tussenzit wennen zo te merken aan dezelfde bijgeluiden en daardoor lijkt de vervorming minder storend. Om er achter te komen dat ik mezelf niet maar wat wijsmaakte heb ik een lp diverse keren afgespeeld (wel het vinyl de gelegenheid gegeven te herstellen na het draaien) en dat resultaat op cd gezet. Neem je samples van steeds dezelfde stukken waar de vervorming optreedt dan zie je ook dat die nooit precies hetzelfde zijn. Vervolgens heb ik die cd-r's afgespeeld en dan blijkt inderdaad dat je die vervorming weer duidelijker waarneem is als hij steeds iets verschillend is. Als ik nu steeds dezelfde cd-r draai geeft dat zeg maar na een aantal keer afspelen een zeker rust waardoor dat wat er in de muziek plaatsvindt meer naar voren komt.

Ik kan me hier helemaal in vinden.

Ik zou het terug grijpen in dit geval niet specifiek betrekken op vinyl, maar eerder zien in het licht van terug naar analoog. En wat hebben we dan voor alternatieven, de spoelenrecorders zijn 'dood', 'software is er niet voor te krijgen. Helaas is het enige echte alternatief dat op analoog gebied, de optische analoge plaat van Philips, ontwikkeld is een doodgeboren kindje gebleken omdat ineens alles digitaal moest. Heb jij een glazen bol? Hoe weet je zo stellig dat iets 'uitonwikkeld' is? Dat ben ik volledig met je eens, hoewel ook daar voor een stap vooruit een blik op het verleden geen kwaad zou doen... Waarom moeten we terug naar analoog? Waarom moeten we terug naar spoelenrecorders? Het langs opnamekoppen sleuren van een bandje is toch hopeloos gedateerd als het uitgangspunt is dat je naar betere geluidsweergave toe wilt? Wat heeft het voor zin analoog op te hemelen ten opzichte van het digitaal vastleggen van audiosignalen? Je hoeft geen glazen bol te hebben om te kunnen weten dat het weergeven van geluid met het huidige cd-formaat niet beter kan. Niet veel meer dan wat rommelen in de marge is zeker de laatste jaren het geval. Me dunkt dat er aardig wat teruggeblikt wordt voor wat het ontwerpen van luidsprekers betreft. Het probleem daar is naar mijn smaak echter dat er heel andere prioriteiten gelden. Een systeem dat fatsoenlijk laag weergeeft moet immers een zeker volume hebben en dat zal altijd zo blijven zolang een contrabas niet in het etuitje van een piccolo past.... Het volume maakt dat dergelijke luidsprekers niet gemakkelijk de huiskamer inkomen. Het is daarom dat het accent in de branche nogal op kabels, cd-spelers en versterkers is gefocust.

Mijn houding? Ik denk niet dat ik zo denk als PW en me ook niet zo opstel. Ik zie alleen in het bijvoorbeeld teruggrijpen naar zaken als vinyl - anders dan pure nostalgie - geen vooruitgang. Het is zonder onaardig te willen zijn naar mijn idee alleen maar gerommel in de marge. Vinyl is een dood spoor als je op weg bent naar betere weergave. D

Beste Ravon, Nee, zo'n rimpeling over de volle breedte van de blokgolf wijst normaliter op oscillatie in alle frequentiegebieden. De beperkte bandbreedte (high-frequency loss) zou tot uitdrukking moeten komen in afgeronde hoekpunten. Maar ik denk dat de oscillatie bij de CD-speler niet aanwezig is, en dat de afgeronde hoekpunten er w

Knap gedaan, je heb het spiegelbeeld van de camera niet eens aangetast en je bent keurig achter de schaalverdeling gebleven.... Ja als ik vervals dan doe ik het goed.

Beste Ravon, Nee, zo'n rimpeling over de volle breedte van de blokgolf wijst normaliter op oscillatie in alle frequentiegebieden. De beperkte bandbreedte (high-frequency loss) zou tot uitdrukking moeten komen in afgeronde hoekpunten. Maar ik denk dat de oscillatie bij de CD-speler niet aanwezig is, en dat de afgeronde hoekpunten er w

Beste Ravon, Nee, zo'n rimpeling over de volle breedte van de blokgolf wijst normaliter op oscillatie in alle frequentiegebieden. De beperkte bandbreedte (high-frequency loss) zou tot uitdrukking moeten komen in afgeronde hoekpunten. Maar ik denk dat de oscillatie bij de CD-speler niet aanwezig is, en dat de afgeronde hoekpunten er w

Je pakt nu wel een heel beroerd voorbeeld van vroeger: ongeveer alles is beter dan de dweil SME 3009... Peter Walker sprak steevast over "A nice pice of rubbish" als hij het over de 3009 had. Maar ik heb nog steeds een schitterende Denon-arm in gebruik die uit die tijd stamt en wat denk je van de inmiddels behoorlijk op leeftijd zijnde (USA-made!) ADC-toonarm (Pritchard) die het qua ballistische eigenschappen wint van alles wat ik in huis heb gehad maar helaas als bezwaar heeft dat de afscherming van de bekabeling onvoldoende is voor MC-elementen. Sla ook bepaalde Dual-toonarmen niet over. Kijk Kraus die "ouwe hap" valt dan nog best wel mee zolang je de zaak maar met wat goed gerichte aandacht preventief onderhoudt. Ook valt het verdrogen van de naaldophanging van diverse oude elementen mij niet tegen: er zijn maar erg weinig elementen waarvan ik ontdekt heb dat ze minder goed dan voorheen de spoortesten halen op de diverse meetplaten. Het is daarom dat ik bestrijd dat de tegenwoordige elementen en platen beter klinken dan 20 jaar terug. Wel ben ik met je eens dat de kleine groep die nog iets doet met vinyl gemiddeld gesproken over veel betere platenspelers beschikt dan vroeger. Maar ik denk niet dat 20 jaar terug de mogelijkheden beperkter zijn dan nu.

Als je vergelijkt, is het toch erg belangrijk dat je nauwkeuriog compenseert voor nivauverschillen. Voor dat je het weet vergelijk je appels met peren. Als je bij een stereo-opstelling een niveauverschil tussen links en rechts introduceert, introduceer je namelijk ook een klankverschil omdat geen luidspreker hetzelfde klinkt alleen al gegeven het feit dat de luidsprekers een andere positie in het luistervertrek heeft. Daarbij komt dan nog dat geen luidspreker - afgezien van klankverschil door plaatsing - qua toonbalans identiek klinkt. Dat is een groot en naar mijn idee onderschat bezwaar bij het vergelijken van cd-spelers maar ook moet je bij vergelijk geen niveauverschillen hebben tussen de te vergelijken trafootjes en vv-versterkers want dan is het logisch dat je maar bij de geringste verschillen in niveau klankverschillen waarneemt.

Ik vind een hoop tegenwoordige platenspelers er indrukwekkend uitzien maar als je zegt dat ze beter klinken dan 20 jaar terug begeef je je naar mijn smaak op glad ijs. Je noemt in dit kader snelheid en ruisvloer. Misschien kun je vertellen waar je het een en ander precies op baseert: Wat is er is er na de komst van bijvoorbeeld DMM-techniek het vinyl nog weer beter geworden? Hoe heb je dat vastgesteld.

Ik kijk dan naar verschillen in frequentiebereik, s/n-ratio en vervorming. Als gevlochten kabel en het losse bundeltje geleiders hoorbare verschillen oplevert zonder dat er sprake is van autosuggestie, moeten die verschillen ook meetbaar zijn. Gezien het vlechten van de kabel is voorspelbaar dat zowel de L als de C van het snoer verschillend zijn. De oorzaak voor het gehoorde verschil kan heel divers zijn. De vlechtmanier van de kabel is dusdanig dat de L en de C zich wijzigen waardoor het frequentieverloop van de luidspreker hoorbaar verandert. De gewijzigde capacitantie en/of inductantie wijzigt de belasting van de versterker dusdanig waardoor deze voor zichzelf begint (instabiel gedrag vertoont). Er waren mogelijk verschillen in overgangsweerstanden waardoor niet-lineaire zaken hoorbaar werden. Last but not least: een ingebeeld verschil valt in deze niet uit te sluiten.

Waar het mij om ging is dat door die beperkte bandbreedte alle blokgolfjes van 44100/44 hertz er - als het goed is - als een zaagblaadje uitzien aan de bovenkant. Nee er staan geen blokken van 20 hertz op de cd.

Om het wat meer tot de verbeelding te laten spreken en de ideale blok daar te laten waar hij thuishoort - de theorie - hier dan een met de beide benen op de grond-blokje van 1002,2727... hertz (44100/44) op 0 dBfs van CBS-records CD-1 afgespeeld via een simpele Sony cd-speler waarvan de uitgang rechtstreeks gaat naar de ingang van een Tektronix scoop 2236 (100 MHz). Wat ik hier zie is bij benadering wat ik ook zie op alle andere spelers die ik hier heb staan. Zijn er spelers die dit beter kunnen?...

Het is zeker zo dat er tussen de voorvoor-versterkers voor MC-elementen verschillen zitten maar datzelfde geldt ook voor trafootjes. Als je echter een goeie aanpassing hebt tussen voorvoor-versterkers en hetzelfde geldt ook voor een impedantieomzeting met een trafo, dan is er verrekte weinig verschil te horen. Ik draaide destijds o.a. met Ortofon (w.o. MC30) en gebruikte een vv-versterker Ortofon MCA-76. Als ik goed compenseerde voor het niveauverschil en ter vergelijk het betrekkelijk simpele trafootje Ortofon STM-72 gebruikte, kon ik geen noemenswaardig verschil meten of horen. Alleen wat het ruisniveau ietsje hoger in het gevan van de vv-versterker. Dat verschil hoor je echter niet omdat het geheel wordt gemaskeerd door het ruisniveau van het vinyl. Over verschil in vervorming hoeven we ook niet te praten want ook die wordt geheel gemaskeerd door de vervorming van het vinyl. Met Denon MC-elementen, vv-versterkers en diverse trafo's waren de ervaringen ongeveer gelijk. Ik heb ook naar hele forse (kostbare) trafo's van Denon geluisterd en gemeten maar al die Denon-trafo's presteerde naar mijn smaak ongeveer hetzelfde. Of de huidige elementen en impedantie-omzetters nu zo veel beter zijn dan vroeger weet ik niet. Ik heb niet de indruk. Zo heb ik een inmiddels bejaarde voorvoor-versterker van Denon (HA 1000) waar onlangs allemaal nieuwe elco's in zijn gegaan en het ding doet het fantastisch maar niet beter of slechter dan voorvoor-versterkers die in versterkers zitten van meer recente datum.

Ik kende Jan goed en denk dat hij vandaag de dag nog hetzelfde zou hebben geschreven: met een goede transformator is niets mis.

Als een luidspreker een impedantie heeft van 4 ohm nominaal kan het voorkomen dat het impedantieverloop van de luidspreker onder de 4 ohm komt. Voor de meeste versterkers is dat geen bezwaar. Problemen kun je verwachten als de versterkerfabrikant het gebruik van een 4 ohm nominale impedantie voor de luidspreker afraadt.

Jan overleed in 1995.