Francois

Miskopen, ja ook ik heb die uiteraard gehad. Ofschoon de grootste flater toch echt mezelf is te verwijten doordat ik destijds (2004) vrij impulsief meende over te moeten schakelen van een dedicated stereo systeem naar een HT-set...........Ja, auw, heel erg auw inderdaad. Binnen een aantal jaren een mooi stereo set opgebouwd en alle HT-componenten met flink verlies moeten verkopen. Echte miskopen waren diverse NAD modellen. Een surroundversterker, de T743 en een Blue-ray speler die minder dics herkende dan de Playstation 3. Kan me zo niet herinneren welk model het precies was, maar het was niet best. Van NAD mijn eerste serieuze setje gekocht eind jaren 80 begin jaren 90 en met dat onverwoestbaar spul heb ik moeiteloos decennialang kunnen spelen. Klonk voor zijn geld eigenlijk fenomenaal. Vrij recentelijk eens een NAD set uit de M serie in combinatie met een topmodel van Dali beluisterd, maar het kon me niet bekoren.

De vraag naar het definiëren van wat high end is, komt me al bijna even moeilijk voor als de vraag naar wat een vrouw mooi of begeerlijk maakt.......... Dat wil zeggen dat dit vrijwel niet met objectieve criteria uitputtend is te beschrijven, omdat er altijd een subjectieve component is. De vergelijking met de vrouw maak ik overigens niet omdat ik seksistisch wil zijn of op basis van toevalligheid. Heb namelijk ooit een interview met een fotograaf van topmodellen gelezen en op de vraag aan deze man wat een model tot "mooi" maakte zijn antwoord was; "perfect is niet mooi. Het is juist de kleine afwijking, hoe klein ook, die de vrouw aantrekkelijk maakt". Wellicht is dit in audio wat we kleuring noemen en voor ons bepaalde apparatuur aantrekkelijker maakt dan menig veelgeprezen steriel high end product? Voor mij persoonlijk is high end in ieder geval bovengemiddeld degelijk gebouwd en vervormt het geluid in beenedengemiddelde mate.Een veilige definitie, maar in ieder geval een waar ik helemaal achter kan staan.

Inspelen van kabels............Nee, iets waar ik absoluut niet in geloof. Hoor het direct wanneer ik mijn luidsprekers ook maar een paar millimeter verplaats, in de luisterruimte de akkoestiek veranderd is door het plaatsen van een plant, ander meubeltje of wat dan ook, maar inspelen van kabels..... Zag laatst ergens op YouTube een paar jongens een volledig blinde test doen tussen luidsprekerkabels en ze scoorden ondanks hun transparant systeem en getrainde oortjes een score die is te kwalificeren als "toeval". Ik behoor zeker niet tot de groep van ongelovigen en ontken niet het verschil tussen kabels. Omdat iets niet meetbaar is, betekent dit niet dat "iets" niet bestaat. Voordat men temperatuur objectief kon meten bestonden voelbare temperatuurverschillen ook nietwaar? Zo wil ik ook best aannemen dat een kabel door bijvoorbeeld temperatuurverschil of een betere connectie anders klinkt. In hoeverre dit evenwel hoorbaar is laat staan significant? Voor mij hebben claims m.b.t. kabels eigenlijk alleen enige waarde als men middels blind uitgevoerde tests kan aantonen dat er hoorbare verschillen bestaan. Uiteraard geldt dat ik een ieders totaal andere visie op deze materie respecteer en allerhande experimenten die de hobby plezier opleveren van harte toejuich.

Dat kan ik inderdaad beamen Hans. Zeer sympathieke mannen die aansluiten bij de wensen van de klant. Verkopen met evenveel plezier en enthousiasme een DVD spelertje van 500 pleuri als een setje luidsprekers van meer dan 10k. Ben recentelijk door Peter uitgenodigd om in het kasteel een kijkje te komen nemen en hij weet donders goed dat ik niet tot de lieden behoort die daar voor een ton of meer komt shoppen. Voor een halve ton trouwens ook niet.

Volgens Roelof is de Adagio met de meest recente DAC modules klankmatig beter dan de Sonnet Morpheus. Over de Pasithea zei hij niets. Tja, op zich wil ik best geloven dat het nog beter kan, maar of de hoorbare verbetering voldoende in verhouding staat tot de meerprijs? Voor anderen wellicht wel, maar voor mij niet. Op een bepaalt niveau moet het ook goed genoeg kunnen zijn, aldus de Calvinist in mij............

Dat was dan denk ik de Adagio.

Was dat de Adagio?

Goedemorgen en iedereen bij deze fijne kerstdagen gewenst. Om eerst de vraag van Kappa te beantwoorden; met oriënteren bedoel ik dat ik zeker een jaar lang veel heb gelezen over de diverse soorten DAC's, gebruikerservaringen en heel veel YouTube filmpjes heb gezien. Ook op dat medium met hoofdtelefoon naar diverse DAC's zitten luisteren. Mijn interesse ging na dat alles vooral uit naar een R2R ladder DAC. Een Chinese DAC wilde ik om diverse redenen niet eens uitproberen en aangezien ik zo mogelijk graag de lokale economie ondersteun, heb ik contact opgenomen met Sonnet/Metrum in mijn woonplaats. Werd zeer vriendelijk te woord gestaan door Roelof en op mijn vraag of ik de Morpheus kon komen beluisteren werd er mij aangeboden de DAC 30 dagen lang thuis uit te proberen. Er is in de fabriek namelijk (nog) geen luisterruimte ingeruimd. De eerste 3 dagen en nachten heb ik de DAC slechts zeer oppervlakkig beluisterd en non stop aan de streamer aangesloten. Moet zeggen dat al bij de eerste indrukken duidelijk was dat de DAC van mijn Marantz 30N enorm werd overklast door de Morpheus. Dit verbaasde mij toch wel enigszins, omdat de DAC van de 30N alles behalve slecht is. Na ongeveer een week heb ik, geheel tegen mijn verwachting in, besloten dat ik de Morpheus wilde houden. Voor mij biedt deze DAC exact wat ik hoopte te vinden. Nog andere DAC's uit gaan proberen leek en lijkt me om deze reden volstrekt zinloos. Mijn oorspronkelijke plan was om meerdere DAC's uitgebreid te gaan beluisteren, maar dit was liefde op het eerste gehoor. Misschien geen hele rationele beslissing van ondergetekende, geef ik grif toe.

Ongeveer 5 weken geleden na een lange periode van oriënteren de Sonnet Morpheus opgehaald om uit te proberen. De 30 dagen die gegund is om te testen heb ik niet nodig gehad. Fenomenaal en mijn hypothese dat een duurdere high end DAC niet veel beter kan klinken dan een goede mid end of entry high end DAC is gelogenstraft.

Zou nooit een audiocomponent willen aanschaffen zonder er eerst uitgebreid naar te kunnen luisteren....................

Jeff Beck overleden. Weer een echte muzikant die ons is ontvallen. Spoeling wordt steeds dunner en er resteert ons dadelijk alleen nog de shit van sterretjes die slechts via ato-tune kunnen zingen. Dat alles hetzelfde klinkt doordat er wereldwijd zonder overdrijven niet meer dan 4 componisten verantwoordelijk zijn voor de hit-productie bevordert de kwaliteit ook niet bepaald. Natuurlijk zijn er geweldige musici, maar deze krijgen via de gebruikelijke commerciële kanalen weinig exposure. Voor wie meneer Beck niet kent, verwijs ik graag naar een concert van hem in Hollywood waar veel geweldige andere muzikanten aan hebben meegewerkt. https://www.bol.com/.../jeff-beck-live.../9200000081887004/

Een aandrijving die echter voor niet DJ-toepassingen sterk genoeg is. En inderdaad de arm van de Toshiba is erg mooi, SME geïnspireerd zonder twijfel. En dat ontspullen is een ding..........eigenlijk heb ik ook niet de ruimte om 3 draaitafels neer te zetten. Ik heb gelukkig een heel tolerante en vooral geduldige vrouw........

Wat ik ga zeggen zal vast de wenkbrauwen doen fronsen, maar ik verkies de Toshiba SR-370 boven de mega populaire Technics 1200 serie. Ofschoon ik deze Technics tafel in veel verschillende configuraties en sets heb gehoord, heeft geen enkele mij ooit enthousiast kunnen maken. Niet dat deze (of andere) Technics tafels iets fout doen, maar het doet gevoelsmatig (lees muzikaal) helemaal niets met mij. Een aantal jaren geleden ben ik min of meer toevallig tegen de Toshiba aangelopen. Ondanks dat er een super low fi Akai elementje op zat en de tafel op een matig set was aangesloten, klonk de LP die ik door en door kende uitzonderlijk. Voor een zacht prijsje de tafel overgenomen (jammer van de beschadigde kap, maar een mens kan niet alles hebben) en direct een Nagaoka MP110 besteld. Het resultaat was, en is, in mijn beleving fenomenaal. Deze draaiert heeft in mijn systeem een vaste plaats, naast de Dual 704 en Rega Planar 8, verdiend.

Ik heb de Planar 8 en de 10 beluisterd. Beide uitgerust met de Apheta en aangesloten op de Rega Aria. De Planar 8 had, en heeft, mijn voorkeur. Met het prijsverschil heb ik de Aria aangeschaft.

Iets zegt mij dat het oorspronkelijke topic behoorlijk zoek is geraakt.

Deze meneer heeft recentelijk op YouTube andere recensenten verteld dat zij in zijn optiek op basis van een gebrek aan kennis luidsprekers testen. Hij nodigt deze collega's uit om bij hem het kunstje te komen leren. Dat noem ik behoorlijk pedant, temeer daar hij zijn woorden nergens relativeert. Kijk op YouTube maar eens naar de discussies die hij hiermee heeft uitgelokt. Overigens is het niet zo dat ik zijn betoog helemaal teniet wil doen. Ook ik onderken beslist dat er aardig wat recensenten zijn die niet of nauwelijks door kennis van zaken worden gehinderd. Ben het ook met hem eens dat deze lieden de audiofiele markt (the industry zoals hij het noemt) geen dienst bewijzen.

Tja, ik weet het niet. Ben zelf behoorlijk A-technisch moet ik bekennen. Weet wel dat deze man niet geheel onomstreden in die zin dat hij nogal wat claimt. Zo neemt hij anderen die recensies plaatsen op YouTube zwaar de maat.

Begrijp het helemaal, daarom opende en eindigde ik mijn post ook met een soort van voorwaarschuwing.

Met Crystal kabels heb ik geen ervaringen, wel met een aantal Siltech interlinks. Die bevallen me prima. Deze luidsprekers waren door iemand ingeruild bij Audioexpert in Den Bosch. Het was dus een eenmalige kans.

Nee, want deze ervaring heb ik ongeveer 3 maanden geleden opgedaan. Is niet bepaald stokoud..............Ik had evenmin een dergelijke agenda.

Hierbij een link met meerdere recensies, maar ik zal binnenkort ook een verslag posten met mijn eigen bevindingen. https://www.crystalcable.com/products/mini/arabesque-mini/

Dank je, maar nee. Heb niet in het minst de behoefte deze dure kabel thuis te "testen". Voor 5.000 euri kan ik mooiere / belangrijkere dingen realiseren. Bovendien moet iets wat zo ontzettend veel meer kost direct een groot hoorbaar verschil maken. Kan me evenwel voorstellen dat je daar anders over kunt denken. Overigens, inmiddels de CS-122 verruild voor een (goedkope tweedehandse) van de Hul the Magnum. Niet voor het geluid, wel voor de looks.

Met Phono kabel en interlinks heb ik ook subtiele verschillen kunnen waarnemen. Met een optische digitale kabel nota bene zelfs een keer een geweldig verschil. De ene had een bijzondere slissssss en de andere was superstrak. Heel bijzonder.

Haha, wees gerust Mediator. Ben superblij met deze luidsprekers en heb er op verschillende plaatsen (Engelstalige fora) al lovend over verhaald. Zal wellicht ook hier binnenkort een "recensie" plaatsen. (Heb ook van de Aethos nog aantekeningen liggen dus.......) Met het doen van uitspraken ben ik uiterst voorzichtig. Trek slechts voor mezelf conclusies en de belangrijkste is dat het met mijn huidige kabel fenomenaal klinkt. Inmiddels de CS-122 verruild voor de Magnum van hetzelfde merk, slechts omdat de CS-122 teveel op een ziekenhuiskabeltje lijkt. The Magnum oogt wat mij betreft beter. groet, Francois

Goedemorgen Leobus, Ik heb heel duidelijk aangegeven dat ik slechts vanuit een persoonlijke en dus anekdotische ervaring spreek. Ben bekend met de criteria van valide onderzoek en heb niet in het minst gesuggereerd dat ik een algemene conclusie zou durven / willen trekken. Overigens, met interlinks heb ik door de jaren heen zeker ook verschillen gehoord. Subtiele weliswaar, maar toch. Groet, Francois