Richard 2

Een lager heeft een bepaalde passing, bij een draaitafel zal die wel vrij nauwkeurig zijn. Maar hoe nauwkeurig ook, tussen de metaalvlakken van het lager zit een dun laagje olie dat de onregelmatigheden in het metaaloppervlak opvult.Voer je de druk op het lager op door een zware puck te plaatsen zal door de toegenomen druk de olie tussen het lager uitknijpen en de onregelmatigheden in het metaaloppervlak harder tegen elkaar wrijven wat extra slijtage tot gevolg heeft. Om dat te compenseren zou je wanneer je extra gewicht toevoegt iets dikkere lagerolie kunnen gebruiken dat zich niet zo makkelijk uit het lager laat persen.

Wat zeg je nu weer?

Het lager van de draaitafel wordt wel zwaarder belast, dat moet wel berekend zijn op het toegenomen gewicht.

Nee hoor, daar worden ze goed voor betaald.

Bij de laagweergave zit de woonkamer vol met buiken en knopen. (onderdelen van staande geluidsgolven). Op de ene opstelplaats zullen de staande golven meer worden geactiveerd dan op de andere plaats. Om de meest ideale plaats te bepalen wordt ook wel eens geadviseerd om de luidsprekers op de luisterplaats neer te zetten en dan lopend door de kamer de plaatsen te bepalen waar het laag het meest evenwichtig klinkt, die plekken zijn de beste opstelplaats voor je luidsprekers. Ook kun je experimenteren met schuimpropjes of opgerolde sokken in de basreflexpoort. Dat maakt het laag meestal wat minder sterk maar wel gecontroleerder.

M.a.w. die horen ingedeukt te zijn. Maar volgens mij heeft focal ook wel gewone domes gehad, die zagen er een beetje onregelmatig uit.

De lade van een cdm12 ziet er anders uit dan de lade van een cdm4. Een cdm12 loopt lineair en heeft een rechte sleuf, een cdm4 draait en heeft een sikkelvormige sleuf in de lade.

Is het resultaat niet erg afhankelijk van de temperatuur? Ik kan me voorstellen dat zo'n condensator bij kamertemperatuur zich anders gedraagd dan in een lekker warme versterker waar de was lekker zacht gesmolten is.

Wel oppassen met elektrisch gereedschap. Als het ijs begint te dooien wordt het nat. Op deze manier heb ik ooit prismavormige schuimblokjes in model gemaakt met een zaag en beitel.

Laat het schuim volzuigen met water en leg het in de vriezer. Is het water bevroren kun je het goed met scherp gereedschap bewerken (wel een beetje opschieten). Na de bewerking laten ontdooien, uitwringen en laten drogen.

Ja dat kan wel omdat de 'omgekeerd' aangesloten woofer ook omgekeerd is gemonteerd zodat de uiteindelijke beweging van de conus gelijk is aan de beweging van de conus van de andere woofer. Het (enige) voordeel van een dergelijk systeem is dat je met een kleiner kastvolume toe kan.

Ik ben nu zo'n 45 jaar bezig met hifi... maar tot dit inzicht was ik nog nooit geraakt!Hoe ben jij, audiofreak, hier toe gekomen? En heb je er een verklaring voor? meer lucht in het klankbeeld Kan dat niet te maken hebben met het metalen vlechtwerk in het beton En bij een houten vloer natuurlijk de stalen spijkers waarmee de planken in de balklaag zijn gespijkerd.

Zijn die 'felt pads' dan wel cryogeen behandeld? Zo niet dan heb je nog maar 50% van de mogelijke effectieviteit.

In winkels waar ze knutselspullen voor kaartjes en plakboeken e.d. verkopen. Daar hebben ze meestal ook foam plaatjes in verschillende kleuren en dikten. Dat heeft waarschijnlijk een vergelijkbaar effect en ziet er wat minder rommelig uit dan een stuk ondertapijt.

De Jericho Horn is ook een bekend ontwerp in combinatie met de Fostex 208 sigma. Maar de typisch Japanse manier zoals zij hoorns vormgeven vind ik ook wel wat hebben. Lakken kunnen die Japaners ook wel.

Oei, dat mag niet. Onder de druk van de klemschroefjes gaat het koper en tin kruipen waardoor de verbinding los kan gaan zitten. Vervolgens wordt de boel warm of zelfs heet met een gevaarlijke situatie tot gevolg.

Beide luidsprekers wel of niet in fase heeft te maken met absolute polariteit. In principe zou het hele systeem in absolute polariteit moeten staan. Bij een explosie moet de woofer eerst naar buiten bewegen. De meeste mensen horen geen verschil wanneer het systeem met omgekeerde polariteit is aangesloten (180 graden), maar het is voor sommige mensen wel hoorbaar. Het klinkt net iets echter en natuurlijker in de juiste polaiteit. Het probleem is dat er bij het maken van de opnames ook niet altijd op de polariteit wordt gelet, veel opnames staan in omgekeerde polariteit op de cd of de oname is een rommeltje van verschillende polariteiten. Op de wat duurdere cd-spelers zit soms een knop om de absolute polariteit om te schakelen bij opnames die verkeert om op de plaat staan. Dit is voor de gevoelige oortjes een hulpmiddel om het net iets echter en beter te laten klinken. Je kan natuurlijk ook de plus en min van de luidsprekerkabels omwisselen zoals jij doet.

In de Aristona zit misschien nog wel een TDA1541, die klinken nog niet zo slecht.

Die Wimablokjes zijn toch niet bedoeld voor netfilters? Ik meen dat je daar speciale X- en Y-condensatoren voor hebt.

Een dergelijke luidspreker met hoog rendement maar een magere bas doet het meestal ook goed in een hoornontwerp: Het laag wordt door de hoorn versterkt en in verhouding gebracht met het midden en hoog. Een dergelijke 'backloaded horn' is trouwens niet de meest eenvoudige luidspreker om te bouwen.

Ligt de oorzaak van de ruis niet in het potentiaalverschil tussen de verschillende contactovergangen van materialen?

Er komt vast meer muziek uit dan je lief is.

Wat mij betreft heb je gelijk.Ik geloof zelf ook wel in het samenstellen van een optimale combinatie van materialen zonder dat het meteen allemaal wetenschappelijk verantwoord hoeft te zijn. Een beetje als een chef-kok die met eenvoudige maar fijne ingredi