remcojan

Ik was pas op zolder aan het rommelen en in de archieven kwam ik wat oude hifi-tijdschriften tegen uit 1985/1986. Daarin stond een advertentie van de BeyerDynamic DT770 en DT990. Zijn de huidige modellen van BD nog steeds hetzelfde of houden ze alleen de naam hetzelfde? Uiterlijk lijken zo nog wel veel op elkaar. Audi levert tenslotte ook al jaren A4's terwijl de huidige totaal anders zijn dan de eerste.

Is toch een leuke plaat voor een regenachtige zondagmiddag ;-) Knowing Me, Knowing You is van wereldklasse IMHO. Alleen daarvoor heeft de LP al bestaansrecht.

Ik heb al mijn apparatuur in een kast met glazen schuifdeuren staan, maar ik moet de boel toch nog regelmatig afstoffen. Met name de platenspeler is wel lastig, je kunt immers niet zomaar een vaatdoek er overheen halen. Hebben jullie nog tips hoe en waarmee je dit makkelijk stofvrij kunt maken zonder de boel de beschadigen?

Ik luister vooral via iTunes, met de MacBook op de versterker aangesloten. Met de wat hogere bitrates is het redelijk te doen, maar niet beter dan ouderwets FM. Vooralsnog vind ik het vooral leuk om zenders te vinden die je op de normale manier (kabel of door de lucht) niet in NL kan ontvangen. Dan maakt de geluidskwaliteit niet zo uit.

Ik luister eigenlijk alleen naar de internetstreams van "normale" zenders, vooral KinkFM en KinKClassics. Themakanalen voegen weinig toe. Ik luister radio om nieuwe dingen te ontdekken die ik nog niet in de platenkast heb staan. En nieuwe dingen hoor je per definitie niet door naar themakanalen te luisteren.

Dat herken ik wel. Sommige merken hebben bij voorbaat al een bepaalde sympathie om wat voor reden dan ook. Ik heb bijvoorbeeld een zwak voor QUAD, domweg omdat ze niet meedoen aan grote, indrukwekkende bakken maken, maar gewoon kleine doosjes blijven maken van maar 32 cm breed en een paar cm hoog.

Wat met auditief geheugen wordt bedoeld is dat je geluid alleen maar kan vergelijken als je het direct na elkaar kan vergelijken. Je herkent wel het soort geluid. Als je vandaag naar set A luistert en morgen naar set B, dan kan je je niet meer voor de geest halen hoe set A klonk, hoogstens wat kenmerken die tijdens het luisteren naar set A hebt opgeschreven. Het is ook niet voor niets dat recensenten altijd een referentieset hebben tijdens het testen.

Nog een paar stellingen: - "Anders" klinkt vaak beter, zeker als je twijfelt aan wat je gewend bent. - Muziek klinkt langzamer naarmate de set beter is*. *) voor deze heb ik eens een verklaring gelezen dat dat komt omdat je hersens meer tijd nodig hebben om vervormingen te maskeren die bij een slechtere set worden gegenereerd.

Ik had 'm nog niet eerder gehoord. Het was in ieder geval leuker dan voor de zoveelste keer Jennifer *gaaaaapppp* Warnes.... Daarvan hoorde ik ook nog een ongelofelijk foute uitvoering van The Whole of the Moon. 's Avonds thuis meteen het origineel van The Waterboys opgezet om die ervaring te vergeten....

Thanks!

LP's? ;-)

Monitor Audio draaide afgelopen zaterdag bij een demo op de VAD show muziek van (denk ik) een Zuid-Afrikaanse zanger of band (het ging volgens mij over Jo'burg, met een duidelijk negroide stem...). De tekst ging over het reizen met de trein naar het werk. Weet iemand welke muziek dit was? (domweg vergeten te vragen na de demo....).

Hoe bestaat het, een eigenwijze ontwerper.. In de highend gaan "eigenwijze" ontwerpers helaas ook wel eens tegen natuurwetten in.... En dat terwijl geluidsweergave domweg het toepassen van natuurwetten is (en dat is al moeilijk genoeg, zeker als je ook nog binnen een bepaald budget moet blijven).

Ik had vanmiddag op de VAD show kippevel toen op de KEF 207 Dead Can Dance werd gedraaid.

Heb je al een andere HDMI kabel geprobeerd?

Ik kan me er wat bij voorstellen. Maar voor iedere component geldt natuurlijk zo iets (buizen dan wel transistor). Zo lang er tussen de verschillende merken en zelfs types binnen merken hoorbare verschillen zijn verzint iedere component er iets bij of laat iets weg. Zelfs het geluid dat in de control room van de opnamestudio wordt gehoord is niet exact hetzelfde als wat voor de microfoon werd geproduceerd. Maar dat maakt allemaal niet uit volgens mij. Koop gewoon lekker de spullen waar je blij van wordt, en denk gewoon dat wat jij hebt staan het meest natuurgetrouwe geluid weergeeft ;-) Je hoort pas hoe slecht hifi spullen zijn (bij wijze van spreken dan) als je "echte" instrumenten in je woonkamer hoort. Mijn vrouw speelt cello, en er is geen enkele geluidsinstallatie die maar een beetje in de buurt komt van het werkelijke geluid.

Zo'n RT-1024 is zwaar genoeg daar zitten niet voor niks 2 handvaten op Trafo staat soms al op rubber.... echter een goede trafo trilt niet. Of een DC-blocker of betere trafo..... Geen een audio apparaat is m.i. blij met trillingen In de jaren 70 en 80 werden apparaten ook wel voor de "sier" van handvaten voorzien. Zag er zo lekker professioneel uit.

Ik verbaas me een beetje over de meeste reactie in dit draadje. Een versterker die hoorbaar bromt is domweg niet goed. En dat soort problemen los je niet op door er nog meer componenten tegenaan te gooien...

Na jaren intensief gebruik heeft mijn Sennheiser HD540 de pensioengerechtigde leeftijd bereikt (de drivers doen het nog, maar de oorkussen, hoofdband en kabel beginnen uit elkaar te vallen). In de zoektocht naar iets nieuws zie ik veel lovende tests van Grado hoofdtelefoons. Ik vind ze er echter een beetje fragiel uitzien, zeker in vergelijking met een Sennheiser. Hoe degelijk zijn de Grado's in het dagelijks gebruik en hoe makkelijk zijn reserveonderdelen te krijgen en (zelf) te vervangen?

Die extra met speciale uitvoeringen vallen bijna altijd tegen. Het is vaak niet voor niets dat die uitvoeringen het oorspronkelijk niet gehaald hebben.

Voor een LP ga ik echt zitten en helemaal afluisteren. Even een track skippen met de remote is er niet bij.

Dat klopt, maar toen konden velen zich nog verschuilen achter de hoge kosten van goede analoge apparatuur. Nu kan je alleen nog maar de man/vrouw achter de knoppen de schuld geven....