Robbert

Ben na veel luisteren op verschillende apparatuur en speakers tot de conclusie gekomen dat eigenlijk voor mijn muziek, stevige rock en metal, geldt hoe duurder hoe slechter. Hoe duurder hoe openener, gedetailleerder het geluid wordt. Gevolg: rock en metal (slecht opgenomen cd's) klinken nergens meer naar. Schel en niet vol van klank. Ik ga nu stevig downgraden en ben tot de volgende combinatie gekomen: Denon 1500 versterker en cd speler (klonk voller en krachtiger met beter bass en punch dan b.v. de Marantz 8003) i.c.m. met B&W 684 speakers. De B&W CM 7 miste alweer de volle klank. Sommigen raden mij nog wel aan om zeker nog eens naar de Tannoy DC6T te gaan luisteren, maar daarvoor moet ik een aardig eindje rijden. En vermoed dat die toch niet de volle en wat donkere klank heeft van de B&W. Vind het allemaal veel te helder van klank tegenwoordig. Maar; ik las dat Denon helemaal terug wil keren in stereo vanwege sterk teruglopende omzetten in surround. Hun instapper is inmiddels vervangen door de 510. De 1500 is al een tijd op de markt en de produktie ervan is wel gestopt. Weet iemand hier of/wanneer Denon met de opvolger komt? De importeur weet van niets.

Is NAD geen optie?

De Fijne Denon klank van vroeger schijnt niet meer te bestaan. Op forums lees je vaak over een scherpe, felle en te heldere klank. En ze hebben in geen jaren een fatsoenlijke versterker of cd speler uitgebracht. Erg jammer; want ik was vroeger een fan van dit merk. Maar Denon heeft zich vollidig gericht op surround.

De nieuwe Marantz 8003 versterker en cd speler moet anders wel goed zijn. Juist Denon moet niets meer zijn.

Wou dat meer mensen dat hier deden die niets te melden hebben...................

Ik wil mijn huidige cd speler, Unison Unico hybride, vervangen door een transistor cd speler. In december heb ik de Unison versterker vervangen door de Luxman L505-F. Droom van een versterker, die precies die muziekkleuring heeft waar ik zo van geniet. Luxman heeft echter geen volwaardige cd speler. Als er al

Weet het inmiddels al.

En het gaat nog v

Het einde van de cd nadert nu helaas toch. De cd single sneuvelt als eerste. Is het dan nog verstandig een nieuwe cd speler te kopen? En waar ik benieuwd naar ben. Zijn er al velen hier die muziek luisteren met behulp van b.v. zo'n sqeezebox? Want dat wordt/is het toch?

Is binnenkort toch allemaal verleden tijd. Einde cd spelers nadert nu toch wel snel. Met de cd-single wordt al gestopt. De cd zal snel volgen. Het is gewoon over en uit. De meerderheid zit al aan de ipod of sqeezebox.

Nee; het is terecht "Deutschland

Keuze is gemaakt. Topic kan gesloten worden. By the way; bejegening op buitenlandse forums is heel wat fatsoenlijker. Versterkt mijn mening dat Nederlanders geen fatsoen kennen. En dat is tevens 1 van de redenen dat ondergetekende naar Duitsland vertrekt!

Ik kan deze versterker binnenkort thuis beluisteren. Zoek een andere versterker. Komend weekend kan ik thuis de Marantz 15S1 set beluisteren. Ik heb al een Luxman 505F versterker thuis gehad. Wonderschone versterker, maar kost wel 3000,--. Daarom eerst nog eens naar de andere luisteren.

Unison Unico Secondo Review This Italian beauty is a real hidden gem t's a big amp and a well-filled case Very good detail and coherence Precise and deep imaging Verdict Unison may not be shouting about it, but this amp is very good at retrieval of details and also at placing them in their appropriate context Hi-fi companies are a funny lot. As the Unico Secondo's maker demonstrates, they can produce a nice new amp... and forget to put it on their website, surely most people's first port of call for information these days. Luckily, Unison Research's UK distributor is more alert, and from it we learn that this is the "second generation" of the Unico, a well-established valve/transistor hybrid design from Italy. Not for the first time, we find ourselves wondering just how much 'valve character' one really gets from one double triode small-signal valve per channel, but, well, we've had good results from Unico models in the past... It's a big amp and a well-filled case. The mains transformer actually looks quite small at first, but only because it's dwarfed by the case itself and the heat sink next to (and cunningly profiled around) it. AdvertisementMoving across the case to the left, one finds a large rectifier and the usual reservoir capacitors, plus two pairs of MOSFET output devices per channel. Most of the audio amplification is done on a large board which carries the audio circuits (the valves and some ICs, a couple with their numbers intriguingly scratched off). A daughterboard at the rear bears the selector switch, a mechanical type not accessible via the remote control, plus the input circuit for the single balanced input. The remaining five inputs are line-level unbalanced - one is upgradeable to phono operation. Twin speaker terminals are fitted, plus phono outputs marked 'Monitor' (aka tape out) and 'Subwoofer' (pre out). We were particularly taken with the look of this model, with its extra-thick front panel - very aspirational! It's a bit horses for courses, as ever, but this was clearly one of the hits of the day. One listener never quite found the levels of excitement he got elsewhere, for instance, but the others had little but good to say about it. Most of all, they found in it the punch and immediacy thought lacking with some other contenders. Obviously, the Michael Jackson track benefited from this considerably, but it wasn't the only one to enjoy new-found life. Some interesting direct comparisons were made with the RA combo (remember our panel were listening blind), the consensus being that this was probably the more neutral of the two contenders, but perhaps (as a consequence?) less upfront. The Unico seemed to have more 'boogie factor' and perhaps slightly more impression of depth - and even, one listener suggested, height - in stereo images. It also seemed to have very impressive 'blackness' between notes, and some great dynamics too, not just in terms of swing from maximum to minimum, but also in the naturalness with which that was achieved. Occasionally such qualities are achieved at the expense of analysis - not here. In fact, the Unico was superbly detailed, making clear the varied tones and directions of the instruments within the whole, but never separating them unnaturally. If anything, sounds became more solid and real as they got more complex, with highly stable image placement and some very good depth too. And tonality? Well, given that not one listener mentioned the subject with any of the tracks, there can't be much wrong there! Hi-Fi Choice

Is er een klankverschil met de "oude" unico versterker die 2 x 80 w. had?