hansko

Ik heb veel minder moeite met Ebay. Al een paar honderd keer wat gekocht (vooral lp's, maar ook andere spullen) en eigenlijk pas één keer belazerd. Het systeem met de feedback beoordelingen werkt op ebay erg goed. Die nooit zaken met iemand die een score heeft van onder de 99.5% is mijn advies. Ook het ratingsyteem bij vinyl (mint, nm, ex, very good etc) werkt erg goed en doe geen zaken met iemand die dat niet hanteert en toelicht. Bij het kopen van lp's heb ik zo langzamerhand mijn vaste adresjes en dan is de service meestal prima. Er zijn er zelfs die de retour kosten van een toch niet zo goede lp vergoeden, zonder dat ze de lp terug hoeven. Marktplaats is een ander ding. Koop ik nooit (meer) want is niet te controleren.

Wat vond Willem ervan?

Elke vraag is legitiem, die van jou was ook suggestief!

Stel je die vraag aan mij (dan heb ik hier geloof ik al eens een antwoord op gegeven) of aan iemand anders?

jij kunt ook niet nalaten steeds dezelfde persoon in een kwaad daglicht te stellen. Ook nog eens nergens op gebaseerd in dit geval want wie zegt dat de naald werkelijk is versleten en het rubber uitgehard e.d. En als dit het geval zou zijn, dan weet ik zeker dat de door jou zo verguisde winkel dit goed zal oplossen want na 500 uur spelen mag/kan dit gewoon niet met een nieuw element.

Ben het eigenlijk wel met je eens, iets beoordelen vergt een andere aanpak. Je eigen bekende muziek, langer luisteren en omdat de akoestiek volgens mij 60% van de kwaliteit van de weergave bepaalt zou je in staat moeten zijn daar bij je oordeel rekening mee te houden. En dat kan eigenlijk niet denk ik. Omdat in deze set de subwoofers een belangrijke vrij dominante invloed hadden op het geluidsbeeld waren de andere onderdelen niet te beoordelen. De demonstrateur had bijvoorbeeld tijdens de sessie deze subwoofers kunnen weglaten om de kleine speakers alleen te laten horen. Dat geldt ook voor de dac, Hoe zou het klinken als de complete cd speler het werk doet zonder een aparte dac. Dat zijn allemaal zaken die je thuis in alle rust wel doet en waar een opzet als hier waarschijnlijk niet geschikt voor is. Dan moet je met afgebakende luistersessies werken en heel programmaatje draaien. Zit ook niet iedereen op te wachten en zal zijn doel voorbij schieten. Neem mijn recensie ook maar met een korreltje zout.

Hoezo hoog? Het is gewoon ver. Zeker als wij er naar toe moeten rijden.

Niet eenvoudig om een oordeel te geven over de set die daar speelde. In ieder geval was de ambiance fantastisch. Prachtig kasteeltje, mooi aangeklede zalen en een uitstekende catering. Goodtube haalde me rond 13.00 uur op na eerst nog even naar mijn set te hebben geluisterd. Dan even later naar een ander set luisteren met onbekende muziek is lastig vergelijken. Het was een grote ruimte met stenen wanden en een zwevende houten vloer. Er speelde een set van Tentlabs (loopwerk, dac en versterker) met twee prototypes 'bookshelf" speakertjes met per kanaal een subwoofer. Deze kleine speakers beoordelen is dus al lastig, omdat de subwoofers een behoorlijk laag produceerden. Teveel naar mijn smaak en dat kwam vooral door de houten zwevende vloer volgens de ontwerper van de speaker. Ik heb eigenlijk een speaker set aangevuld met subwoofers nog nooit echt naar tevredenheid horen spelen. Wat mij opviel was het mooie natuurlijke klankbeeld vooral met kleinere combo's, kamermuziek. met het grote werk vond ik het teveel aan laag wat gaan opvallen/irriteren en vond ik het geheel niet homogeen klinken. Ik miste diepte in en breedte van het geluidsbeeld, het geluid kwam echt uit de speakers. Staande achter in de zaal klonk het weer beter. De kleine speakers zouden een richtprijs gaan krijgen van rond de 4000 euro (zonder subwoofers) en dat lijkt me toch geen kansrijk aanbod. Het Tentlabs assortiment is beter geprijsd, vooral de Dac en de versterker zijn beter betaalbaar. Speakers van rond de 2500 euro per paar zouden beter in lijn liggen met het assortiment. Samenvattend: een prima middag in een sfeervolle omgeving met een prima spelende set vooral met kleinschalige muziek met minpuntjes wellicht veroorzaakt door de lastige akoestiek. Patrick bedankt voor de gezellige middag en het rijden. Blij dat je met die mist weer goed bent aangekomen in het verre noorden.

Marc heeft denk ik behoefte aan een leider, die hem helpt de juiste weg te vinden in de audio jungle. Jij kunt die rol nu vervullen nu hij je erkent als opperhoofd.

Is bij mij om de hoek. Ik stuur je een pm.

Dat ingewikkelde wat jij moet doen om er muziek uit te krijgen lijkt me met een glaasje op veel moeilijker.

Antiek zou meer dan 100 jaar oud moeten zijn..... ik schat je toch iets jonger. De Revox is dus oud en ik denk jij dus ook.

Ik denk dat Spido dat bepaalt

Het was een Chianti Classico uit 2009, 750mL. we hebben het maar bij 1 fles gehouden. Vind je zeker een beetje weinig? Chianti Classico is een rode wijn uit de Chianti, een wijnstreek gelegen in de driehoek tussen de steden Florence, Arezzo en Siena in Toscane (Italië). Chianti Classico heeft de hoogste Italiaanse kwalificering DOCG (Denominazione di Origine Controllata e Garantita). De chianti uit gebieden die aan het klassieke (classico) gebied grenzen hebben de naam Chianti zonder de toevoeging Classico, maar met de naam van het eigen gebied. De Chianti Classico vaak te herkennen aan het logo met de afbeelding van een zwarte haan, de Gallo Nero. Deze Gallo Nero geeft alleen aan dat de producent is aangesloten bij het consortium van wijnboeren in de Chianti Classico. Er zijn echter een aantal grote en gerenommeerde producenten die niet bij dit consortium zijn aangesloten en voortreffelijke wijnen maken. Wanneer aan de voorwaarde van twee jaar lagering op fust en drie maanden rijping in de fles wordt voldaan, mag de wijn het predicaat "Riserva" hebben. Sinds het einde van de jaren 90 kunnen de betere wijnen, die voldoen aan zwaardere eisen, de naam DOCG Chianti Superiore dragen. Hierbij doet men dan wel afstand van de toevoeging "Classico". Bij deze Array set hoor je eigenlijk een Chianti Superiore te drinken.

Ik ben uitermate tevreden met mijn eigen set. Niet alleen buizen, maar ook een prima cd speler en een uitmuntende Array phono. Die zeker ook met buizenversterkers erg goed combineert. En dat gloeien van die buizen heeft toch ook wel wat.

Ja Marc, het is die Toots, slip of the pen. Ligeti heeft intrigerende muziek gecomponeerd. Waarom ik er graag naar luister weet ik eigenlijk niet. Waarschijnlijk omdat het origineel en spannende muziek is. Kan me helemaal indenken dat iemand anders er gek van wordt.

De nieuwe Array set vorige week al kunnen beluisteren bij KF en gisteren avond een paar uurtjes op bezoek geweest en voor het eerst met mijn eigen cd's en lp's goed kunnen oordelen. Ik ken de luisterruimte erg goed en ook zijn vorige set heb ik tientallen keren beluisterd.. En denk daardoor ook de verschillen goed te kunnen aangeven. Het gaat dus om een prototype van de nieuwe vv de Array B10 en de twee mono eindversterkers de M10. De rest van de set staat goed omschreven op zijn persoonlijke pagina. Hans heeft zijn opstelling weer gewijzigd, met als meest opvallende detail dat de beide Watt Puppies sterk naar binnen zijn gedraaid, waardoor de denkbeeldige lijnen elkaar ruim voor de luisterplaats kruizen. Luisteren met muziek die je goed kent maakt een oordeel altijd makkelijker. Per geluisterd stukje muziek mijn commentaar. CD: Michiel Borstlap Blue, songs from father to Daughter. Net uitgekomen cd met solo piano muziek. Een originele muzikant (pianist en componist) met muziek die niet zo gemakkelijk is in te delen, maar het meeste past bij jazz. drie tracks zijn live opgenomen tijdens een concert in het concertgebouw. De overige 8 zijn studio opnamen. De muziek wordt prachtig weergegeven met een mooi stereobeeld en een enorme resolutie. De akoestiek van de concertzaal is goed te horen met een zeer natuurlijke galm. Wat opvalt is dat je niet naar de speakers zit te luisteren, het geluidsbeeld is prachtig ertussen geplaatst. CD: Sensus van Christina Branco ook weer een schitterende opname met Portugese Fado's. De stem (wat een stem!) klinkt zeer natuurlijk, helder en alle articulaties kun je bijna voelen zo realistisch. Ondanks dat het Portugees vrij scherp kan klinken geen spoor van scherpe randjes. De Portugese gitaar klinkt prachtig, elke snaarbehandeling is goed te horen en ook hier weer een mooie natuurlijke klank. LP: Bach Starker, cello suites. Een Mercury opname met de solo cello suites van JS Bach. Een klassieker!. Hier vallen de verschillen erg op met de oude set. Toen klonk de cello vrij tam en nu klinkt het veel dynamischer, de cello knort, gromt en dat het een lieve lust is, wat een prachtige muziek en wat speelt die Starker de sterren van de hemel. Ook hier weer die enorme resolutie (snuiven van Starker goed te horen en alle manipulaties met de strijkstok zo goed hoorbaar, alsof hij life voor je zit te spelen. LP: Ligeti, 2e strijkkwartet uitgevoerd door het LaSalle quartett. Deze lp zullen weinigen waarderen, avantgarde, gecomponeerd in 1968. Maar een top opname op DGG met zoveel verschillen in dynamiek, volume ongelooflijk. Je kunt de vier strijkers aanraken met een mooi diepte beeld. Zeer realistisch en wat mij betreft om nog veel langer naar te luister. Om Hans bij de les te houden toch maar snel wat anders opgezet. LP: Rimsky Korsakov Scheherazade, deel 4 (van die schipbreuk geachte Spido!) Maar nu een top opname (die van afgelopen zaterdag vond ik wat minder) nl het Concertgebouw Orkest met Herman Krebbers als violist en Kondrashin op de bok. Een referentie opname. Ook hier weer veel dynamiek in deze Philips opname uit 1980. Bij een orkest opname vind ik belangrijk dat het diepte beeld klopt en dat je kunt horen van welke plek de instrumenten spelen. Hoorns links achter, de eerste violen links voor, de harp links van het midden etc. Dat beeld klopte voortreffelijk en heb deze opname op geen set zo goed horen spelen. Alleen met het allerdiepste laag een klein probleem (maar daar kom ik later op terug) En wat een subtiel vioolspel van Krebbers. In de zachte passages aan het eind (waar de violist van zaterdag begon te krassen) blijft Krebbers zuiver en met veel finesse spelen. LP: Oliver Nelson, The Blues and the Abstract Truth, een Impulse opname uit 1961. Een klassieker uit de jazz balancerend tussen bob en moderne avantgarde jazz. een goed voorbeeld van links/rechts stereo uit die tijd en een typische Rudy van Gelder opname. De blazers klinken zeer dynamisch en piano, bas en drums wat erg op de achtergrond. Maar gedraaid om de natuurlijke klank van de saxen te beoordelen. Nelson (Tenor), Dolphy (alt) en Barrow (bariton) spetteren de speakers uit en je hebt de neiging te bukken voor het spuug wat uit de speakers komt. Ook het technisch hoogstaande trompet spelen van Freddy Hubbard valt op. Elke toon is raak. Alleen de bas van Paul Chambers maakt duidelijk dat er nog steeds een klein laagprobleem is. Wat ook al uit de concertgebouw orkest lp bleek. Heeft niets met de set te maken maar met de akoestiek en zou met bass traps opgelost kunnen worden. ik spreek uit ervaring, want dat heeft in mijn luisterkamer een ongeveer identiek probleem opgelost. Daarna nog vele lp's gedraaid van Hans o.a. een heerlijke lp van Toots Thielemans met o.a. Wim Overgaauw gitaar. conclusie De nieuwe Array, een stuk duurder, maar dan krijg je ook wat. Ik ken geen set die natuurlijkheid, controle met een enorme resolutie weet te combineren. Ik kan me enigszins voorstellen dat sommigen Array wat al te analytisch vinden klinken. Een enorme resolutie maar wat aan de analytische (saaie?) kant. Het mag wat meer spetteren, plastischer zijn. De nieuwe ontwikkeling maakt daar een einde aan wat mij betreft. Op het puntje van je stoel uren luisteren naar bijna live muziek. Hans had dit al eerder beweerd geloof ik, maar ja een slager die zijn eigen vlees keurt.... Nu lezen jullie het eens van een ander en mijn advies is probeer eens objectief naar de nieuwe Array set te luisteren. Het was een klein feestje gisteren avond en de wijn was weer heerlijk!

Natuurlijk klinkt je set steeds hetzelfde als je niets wijzigt aan de set of de omgeving. Als je gedurende die drie jaar in dat geval ook steeds hetzelfde hoort (bij dezelfde muziek) geloof ik niet.

Ik reageerde hierop: "weet je na een paar dagen niet precies meer waarin de verschillen precies zaten". Als je naar en paar dagen niet meer weet waarin de verschillen precies zaten is er volgens mij ook geen verschil. Bij grote verschillen is het ook na een paar dagen wel te duiden. De verschillen tussen de oude en nieuwe Array zijn behoorlijk groot en goed aan te geven, ook na een paar dagen. Daar heeft het prijsverschil niets mee te maken. Sommigen hear zijn in staat hun set tientalen keren per jaar te modificeren, zijn daar steeds lyrisch over (wat een ongelofelijk verschil etc,) en als je al die verbeteringen optelt dan zou de set tientallen keren beter spelen. Dat geloof ik gewoon niet. Maar blijf gewoon lekker smeren hoor

De Tube Elysium Apollon is inderdaad een top voorversterker. Zou die nog wel eens een keer met de nieuwe Array in een luistersessie willen vergelijken.

Omdat die verschillen er in het echt niet zijn. Alleen je "mind' wisselt steeds. Ik heb aan mijn set gedurende het afgelopen jaar niets veranderd en toch klinkt het elke keer weer anders.

Ben het niet met je eens. Was wel een puntje van kritiek op de "oude serie" maar dit nieuwe ontwerp laat de instrumenten zo natuurlijk en open klinken dat dit bij mij erg prettig overkomt. De door Jack gemodificeerde vd Veen set klonk trouwens ook zeer prettig en had mijn voorkeur boven die Sharp die toch wel wat scherp in het hoog klonk.

Was inderdaad weer een erg leuke dag. Zouden meer hearders bij moeten zijn. Vergelijken 1 op 1 niet mogelijk, want zowel cd speler, speaker als bekabeling wisselde dus het gaat om een algemene indruk. Hans van Liempd stond al om 8.30 voor de deur en met zijn auto (Hans nog bedankt voor het rijden) in een ruk naar Appelscha. Jack had zijn spul al opgesteld en de luistersessie begon met de Sony, gevolgd door de vd Veen set. De Sony viel mij wat tegen, scherp en een nogal plat geluidsbeeld zijn de door mij gemaakte opmerkingen. De vd Veen daarna was een verademing. Instrumenten klonken natuurlijker, klank was meer open en ook een goede controle over het laag. Na de door KF goed verzorgde lunch met soep was het de buurt aan de Sharp Optonica. Klonk erg goed met wat mij betreft een minpuntje, toch wat schel/hard in het hoog. De Array set daarna (in combinatie met een andere cd speler, de Astin Trew 3500 plus) en met andere bekabeling was voor mij de winnaar. Zeer goede resolutie en een uitstekende controle over het laag. en ook meer diepte in het geluidsbeeld. Eigenlijk de enige set waar ik goed kon horen waar de instrumenten in een groot orkest geplaatst waren. Ook instrumenten klonken t.o.v. de Sharp nog natuurlijker en meer detaillering te horen. De Astin Trew zal daar ook een steentje aan hebben bijgedragen. Beide speakers van Klaas (de kleine monitor ) en het grotere systeem klonken erg fijn in een toch wel lastige luisterruimte. Plavuizen vloer, weinig demping veroorzaakte best veel flutterecho, Ook de ruimte achter de speakers (een open glazen serre, is m.i. niet ideaal. KF bedankt voor de gastvrijheid en Jack en Hans voor de organisatie en het beschikbaar stellen van de apparatuur. Op de terugweg naar huis nog een uitstekend restaurant gevonden en na verorbering van de grootste schnitzel van de Veluwe (die moest Hans natuurlijk weer hebben) en fazant (het is tenslotte wildtijd) gingen we tevreden en voldaan richting de Betuwe en Brabant.

Hoef ik ook niet meer ingeladen te worden, kan ik zelf wel.

Nu moeten jullie niet overdrijven met al die array's. Heb ook nog een array phono die mee kan (of nee, die zal Hans van Liempd wel....)