Tirillo

Terug naar de nuance ook al praten we over grote verschillen ... De vervorming van luidsprekers zijn meerdere orden groter dan die van bronnen en versterkers. Het is daarom inderdaad zinvoller om hierin verbetering te zoeken dan in de elektronica. Daarnaast ben ik de afgelopen 7 jaar drie keer verhuist. Aangezien ik alleen maar met moeite afstand kan doen van elementen uit mijn audiosysteem heb ik kunnen ervaren dat de impact van "de luisterkamer" nog eens hele orden groter is dan verschillen tussen componenten. Zie hier een mogelijke verklaring waarom veel apparatuur op luistershows niet uit de verf komt. De luisterkamer is helaas voor veel audiofielen nog een "terra incognita". Het verbaast mij daarom nog steeds dat je zelfs bij hele, hele serieuze audiowinkels je nog steeds niet wordt geadviseerd om eerst de boel maar eens thuis te beluisteren. Het is blijkbaar een goed bewaard geheim tussen de lieden die voor hun nering afhankelijk zijn van het schuiven van dure dozen ... Groet, Tirillo

Je dekt je nogal in Jacco... Dicht bij jezelf blijven is nooit verkeerd , mits je halsstarrig vast blijft houden aan slecht onderbouwde overtuigingen (en dat doet Jacco niet als je het mij vraagt). Groet, Tirillo

Nee, natuurlijk niet. Was even vergeten om een te plaatsen. Waar het me om te doen is met deze opmerking is duidelijk te maken dat we onszelf niet al te serieus moeten nemen in onze overtuigingen. Het is in ieder geval mijn overtuiging (!) dat ik keer op keer mijn eigen overtuigingen moet inwisselen voor nieuwe overtuigingen. Eens, maar het is ook niet geheel onzin. Veel van mijn audiofiele vrienden staren zich dermate blind op het audiogebeuren dat hun muziekwaardering daar onder te leiden heeft. Zij leiden m.a.w. aan "audiophilia nervosa". Dit uit zich in met name drie aspecten. De eerste is dat zij niet of nauwelijks naar concerten gaan waardoor zij hun audiosystemen verabsoluteren in plaats van te accepteren dat het thuis nooit zo zal klinken als in de concertzaal. Het tweede heeft te maken met het feit dat velen van mijn vrienden niet van klassieke muziek houden en daardoor eigenlijk geen idee hebben van wat natuurlijk klinkt waardoor zij zich met betrekking tot het samenstellen van hun systeem richten op wat zij "lekker" vinden klinken. Het derde aspect heeft betrekking op het feit dat zij gaandeweg hun interesse voor minder goed klinkende geluidsdragers verliezen. Dit is met name spijtig omdat deze geluidsdragers vaak muzikaal zeer de moeite waard zijn. Wat overblijft zijn een handjevol audiofiele opnamen en goed klinkende soundtracks als "Seven Years in Tibet". Need I say more? Gelukkig vallen mijn audiofiele vrienden inmiddels niet meer in de vierde en wat mij betreft ergste valkuil. Deze betreft het doen van boude uitspraken over apparatuur die zij onvoldoende kennen of gewoon op voorhand al diskwalificeren als slecht vanwege vooroordelen. Enige vooruitgang is dus inmiddels bereikt. Voor mij heeft de muzikale uitweg uit de "audiophilia nervosa" in ieder geval gewerkt. Kippenvel kan ik inmiddels krijgen op vele verschillende geluidsinstallaties of ze nu goed of minder goed zijn en of het nu goede of minder goede opnames op goede of minder goede geluidsdragers betreft. Groet, Tirillo

Zou je hier in- en extern willen defini

Wat mij betreft een werkbaar uitgangspunt, maar ook zeker geen ondubbelzinnig uitgangspunt. Als liefhebber van single-ended eindversterkers was ik ervan overtuigd dat met deze versterkeropzet de bron het best te benaderen was. Echter toen kwam ik erachter dat de snijkop van de vinylmastermachine (wat een woord) wordt aangedreven door een push-pull versterker. Daar stond ik dan met mijn single-ended overtuiging. Ook de CD is niet gevrijwaard van in audiofiele kringen verdachte manipulaties, zoals vermindering van dynamiek t.o.v. de opname. Tel daarbij op dat ook tijdens de opname de nodige compromissen moeten worden gesloten en ook de uitspraak om de bron (wat is de bron eigenlijk? Uitvoering, opname, LP, CD, SACD, etc.) zo goed mogelijk weer te geven, is op zijn zachtst gezegd niet een rotsvast audiofiel uitgangspunt. Samengevat: een audiofiel doet er goed aan om voor zijn muziekbeleving de bottle-neck niet in externe factoren te zoeken, maar kan beter naar interne factoren op zoek gaan die zijn muziekbeleving in de weg staan. Groet, Tirillo

Volgens mij verstaan wij elkaar Nu de andere stokpaardjes nog even deconstrueren ... Groet, Tirillo

Zeker, maar volgens mij gaat het er nu juist om dat je beide "taalspelen" zou moeten proberen te ontstijgen om erachter te komen waar je jezelf in de weg zit om "muziek te beleven". Dit is precies wat ik bedoel! Het gaat om een innerlijke weg en niet om magische- en of strikt scientistische argumenten. Nogmaals, volgens mij heeft Jacco deze innerlijke overtuiging ook. Muziek is voor mij en vele forumleden denk ik een manier om op te gaan in het "nu". Brein uit en gevoel aan! Zeker, maar om deze te kunnen waarderen moet je zelf ook emotioneel ontwikkeld zijn en daar zit hem nu volgens mij de kneep. Groet, Tirillo

Nog een poging om de boel vlot te trekken dan. Als ik het goed heb, probeert Jacco tegenwicht te bieden aan sterke opvattingen over merken (b.v. "Krell is niet muzikaal"). Hiervoor is een empirische wetenschappelijke basis, zoals blijkt uit het door hem aangehaalde onderzoek. Immers, uit luisterexperimenten blijkt dat het onderscheiden van het ene apparaat van het andere een stuk moeilijker dan onder niet gecontroleerde omstandigheden. Andere forumleden vertrouwen op zichzelf bij het doeltreffend onderscheiden van niet en wel muzikaal klinkende apparaten. Jacco probeert de mystieke verhalen rondom muzikale apparatuur te deconstrueren (om het maar eens postmodern te zeggen) door te laten zien dat verklaringen die worden gehanteerd niet het niveau van mystieke verhalen ontstijgen. Het zijn met andere woorden mystieke verhalen over mystieke verhalen en bieden daarmee te weinig (wetenschappelijk) houvast. De ratio moet hier volgens Jacco uitkomst bieden. Ratio is hier niet te verwarren met het al dan niet voldoen van de "echtheid" of "natuurlijkheid" van gereproduceerde uitgevoerde muziek. Immers, een audioketen kan op zijn hoogst een illusie geven van de opgenomen uitvoering. Daar zijn we het allemaal wel over eens denk ik. Wat is na deze samenvatting mijn punt? Mijns inziens probeert juist Jacco op zijn eigen radicale manier (zijn "eigenwaarde" om het eens wiskundig te formuleren) te benadrukken dat kippenvel hem niet zit in acceptabele mystieke verhalen of andere al dan niet rationele overtuigingen tussen-de-oren. Kippenvel is iets dat je op veel verschillend klinkende installaties kan overkomen en dat heeft niets te maken met horen en al helemaal niet met weten. Kippenvel is een kwestie van aangesloten zijn op de muziek. Zo bezien is de luisteraar de zwakste keten in zijn audioketen: de beleving van audio staat de beleving van muziek in de weg. Wat is nu de pointe? Laat je door Jacco niet zo op de kast jagen, je speelt hem alleen maar in de kaart. Muziekbeleving in de huiskamer vraagt om een out-of-the-box benadering weg van mystiek en ratio, toch? Groet, Tirillo

Sorry, de link vergeten: Website Dan Cheever. Het proefschrift is

Heren, Hier een interessant proefschrift over het onderwerp waar we hier over discussieren. In de inleiding is een citaat te vinden uit Stereophile over het luisteren naar een Cary Single-Ended buizenversterker. The 300SEI communicated music in a way I