Kraus vonBentinck

Nou, nou. Er zijn meerdere mensen langs geweest ( waaronder ik zelf) die weinig problemen hadden met de ruimte, ook niet met het laag. De grootte van de kamer in aanmerking nemend zal er altijd wel een probleem(pje) met het laag blijven, als je dat wilt opzoeken tenminste. Met de juiste luidsprekers en de goede opstelling valt er daar volop van muziek te genieten. En daar is de ruimte ook voor bedoeld; niet om voortdurend met meetmicrofoons in de weer te zijn. De meeste muziek gaat helemaal niet zo laag en dus is het gewoon fout om daar op gefixeerd te raken. 18 februari zit ik voor de 2e van Mahler in de grote concertzaal van Amare. Dan weet je dat het thuis altijd maar behelpen blijft. En als dat je ding is kun je het ook elke zondag vast stellen in de kerk. There is no substitute for common sense.

Het was behoorlijk druk maar van het forum zag ik alleen the usual suspects. En de audioclub Zuid Holland was goed vertegenwoordigd.

Ga ons niet vertellen dat je verbaasd was.

Je hebt volkomen gelijk. Zelfs toen ik in de bioscoop naar de film zat te kijken haalde ik ze in gedachten nog door elkaar.

Oei, steriel en klinisch is tot daar aan toe maar "met weinig ik ben er bij gevoel" is essentiële kritiek. Trouwens een hele goede test-track van Belafonte om zo'n belangrijk aspect te beoordelen. Carl kan de borst nat maken. Ik voel heel erg met hem mee. Hij staat echt voor een hele lastige kruising van wegen. Niet het moment om impulsief te handelen.

En nu ik toch bezig ben: Ik vond de luisterkamer mooi droog en tijdens het luisteren viel mij niets storends op. Het kan zijn dat er misschien wat flutterecho's zijn (niets gemerkt tijdens de luistersessie gisteren) maar dan nog, so what? Er zal altijd wel iets zijn en met een aantal glazen vensters is er altijd wel wat echo. Carl heeft geen concertzaal maar een fijne luisterruimte die akoestisch behoorlijk af is. Het is volgens mij veel nuttiger om de opstelling van de luidsprekers te optimaliseren (veel werk) dan marginaal nog wat aan het plafond te sleutelen. Zo'n extra hangend plafond zou in een kosten-baten analyse een slecht figuur slaan vermoed ik.

De opstelling zoals ik die gisteren gehoord heb heeft mij op de terugreis, de avond en zelfs 's nachts nog flink bezig gehouden. De luidsprekers nu staan ongeveer opgesteld zoals eerder de Monitor Audio's. En ik heb de indruk dat daar bij het verschuiven niet zo heel veel van afgeweken is. De ESL's zijn ook geen kleine jongens en volgens mij ook redelijk aan het gewicht dus dat verplaats je niet zo maar even. De luidsprekers moeten vandaag of morgen terug dus zoveel valt er niet meer te experimenteren maar ik wil toch even mijn idee spuien: het betreft eigenlijk heel forse speakers die ook een veel grotere ruimte makkelijk aan kunnen. Ik meen dat de luisterafstand belangrijker en kritischer is dan de afstand tot de achterliggende wand, die hoeft niet zo groot te zijn en in het geval van Carl's luisterkamer, met de fraaie voorzieningen van anbsorbers en diffussers aan de achterwand, is er helemaal veel speelruimte. Nu lijkt de opstelling nog het meest op een gelijkzijdige driehoek maar een gelijkbenige driehoek, waarbij de zijden flink langer zijn dan de basis, is volgens mij een interessante opstelling om te onderzoeken wanneer de keus zou vallen op de Quad ESL2812. 80cm/1 meter tot de achterwand is dik voldoende en een luisterafstand van zo'n drie meter is volgens mij makkelijk te realiseren en ik meen in alle eerlijkheid zeer het proberen waard. Toe-in is daarbij ook nauwelijks aan te bevelen, dat hoeft helemaal niet met de drie diffusors aan de achterwand. Bij de bouwmarkt kun je voor een paar euro van die verhuisplateautjes kopen, kleine plankjes met zwenkwieltjes voor het verplaatsen van koelkast oid. Het lijkt mij een goed idee om twee van die dingen te gebruiken voor de eerste opstelling en een sflink te experimenteren met de opstelling. Links & rechts kunnen met die ESL's heel mooi in elkaar overvloeien en een fraai holografisch beeld opleveren. De luidsprekers zijn iets achterover hellend en bij een wat langere luisterafstand is een verhoging naar mijn idee ook helemaal niet nodig. Bij Quad weten ze heus wel wat ze doen. Dat oude stereo-opnamen eigenlijk niet deugen klopt natuurlijk maar toch...... Just my two cents.

123 kilometertjes scheidden mij vanochtend van speciale luisterruimte nummer 3. Voor zover mij bekend ook het totale aantal aparte luisterruimtes van de aanwezigen op dit forum en voor mij de afronding van de rondgang langs deze jaloersmakende kamers. Een zondagochtend, één lange rechte weg dus de kilometertjes waren snel verslonden en ik kon keurig op tijd op de bel drukken van het prachtige pand dat Carl thuis mag noemen. Koffie, cheesecake en een praatje is natuurlijk een prima start en vervolgens daalden wij af naar de ruimte waar het allemaal om ging. Licht en ruim, geen overdadige inrichting. De kamer is met ongeveer 6 bij 4 meter niet enorm groot maar voelt beslist niet benepen aan. Dat komt o.a. doordat je nergens dicht op de muren zit. Op de luisterplek is de achterwand nog een aardig stukje verwijderd en de luidsprekers staan ook helemaal vrij opgesteld met meer dan voldoende ruimte rondom. Hoewel de aanleiding voor het bezoek de vervanging van de luidsprekers betreft, zat een bezoek aan Carl er eigenlijk al veel eerder in maar door omstandigheden is het er tot vandaag nooit van gekomen. Met Carl deel ik de passie voor de draaitafel en beiden sleutelen we daaraan al menig jaartje. Het aardige is dat bij Carl een schitterende, geveerde Oracle staat en bij mij een Transrotor massaloopwerk. Zo’n Oracle is echt een juweeltje. Onlangs is de oude Oracle vervangen door de nieuwste uitvoering maar de Graham arm en de Benz-Ruby zijn gebleven. Voor mij was de kennismaking opnieuw het bewijs dat een mooie, goed afgestelde draaitafel in combinatie met een goede phonotrap toch de ultieme bron is. Het is ongelooflijk bevredigend een plaat op te leggen en er vervolgens goed voor te gaan zitten. En dat is precies wat we vanmiddag hebben gedaan. https://i.postimg.cc/15sJt5q4/DSC-0425-1.jpg Vermeldenswaard is verder nog dat de phonotrap door Sodejuu is gebouwd en mooi fluisterstil is en het signaal doorgeeft aan een andere grote liefde van Carl: een Conrad Johnson aparte voor- en eindversterker: buizen uiteraard. https://i.postimg.cc/jSC6wWdq/DSC-0426-1.jpg Vanmiddag ging de aandacht toch vooral uit naar de eventuele vervanging van de luidsprekers, dipolen ESL 63 staan als proef opgesteld maar wanneer de knoop definitief wordt doorgehakt ten gunste van deze luidsprekers wordt het waarschijnlijk de modernere uitvoering daar van: de Quad ESL 2812 https://i.postimg.cc/yN0DkRtZ/t.jpg Beroemde luidsprekers met als grote nadeel dat ze voor de meesten onder ons eenvoudigweg niet te plaatsen zijn. Zo groot zijn ze nu ook weer niet maar in een huiskamer waar ook nog geleefd moet worden toch wel een fl;inke sta-in-de-weg. In de ruimte van Carl kan het echter prima. De speakers hebben rondom in alle opzichten de ruimte en de breedte is geen enkel probleem. Er is zelfs nog ruimte genoeg om uitgebreid te experimenteren met de opstelling. Hoe klinken deze befaamde speakers nu? Ik kan er vrij kort over zijn: heel mooi homogeen was het eerste wat mij te binnen schoot. Aanvankelijk werd er uit de collectie van Carl Jazz gedraaid en dan valt op dat alle instrumenten niet alleen heel goed te onderscheiden zijn maar, allerbelangrijkst, ook heel natuurlijk klinken. En de mooie eigenschap van electrostaten om te sprankelen is volop aanwezig. Wat dat betreft levert de Jazz toch vaak interessant luistermateriaal. Een tijdje geleden ontdekte Carl een (eenmalige) LP van de actrice Josine van Dalsum. Een zeer geschoolde stem uit de tijd dat men nog verstaanbaar sprak op het toneel (heel anders dan bijv de gekunsteld correcte uitspraak van Astrid Nijgh) en ook hier was zij naadloos te volgen op de ESL met een mooi timbre. Veel meer dan Jazz was in mijn straatje een flinke hoeveelheid Carmen, achtereenvolgens van Abbado en Teresa Berganza en Herbert von Karajan (onlangs interessant verfilmd: Maestro) en Leontyne Price. Voor mijn oren zetten de ESK’s een compleet orkest neer. Carl twijfelde aan de laagweergave maar hier in de ouvertures, die toch flink tekeer gaan, waren de pauken prima te volgen, echt niks aan de hand. Wat die laagweergave betreft: er is ‘gewone’ muziek gedraaid, geen overdreven gedoe met orgelgeweld. Wel wat Amerikaanse getinte nummers van Tom Rush (Driving wheel) waar best wat laag in zit dat bijv met monitors met een baspoortje voor flink gedreun kan zorgen. Bij de ESL’s niks aan de hand, geen gedreun, gewoon strak laag dat prima past in het plaatje van de muziek, bas op zijn plek dus. Carl s een prima gastheer (en onderhoudend) en daarom werd natuurlijk voor mij ook even Paul Simon gedraaid en dan blijken de ESL’s (en de hele keten van Ruby tot Conrad Johnson) lekker dynamisch popmuziek te kunnen weergeven. Het misplaatste vooroordeel dat deze Quads toch eigenlijk zijn voorbehouden aan de fijnproevers van Jazz en klassiek is wat mij betreft echt onzin. Deze grote electrostaten zijn zo goed als all-round. Geen bas op de maag misschien maar welke muziekliefhebber wil dat? In ieder geval zijn midden en hoog van absolute topkwaliteit en is het laag voor mijn gevoel zoals het hoort. Wat betreft de opstelling was ik niet helemaal overtuigd. Ik ben uiterst benieuwd wat Leobus bij zijn bezoek daar morgen aan opvalt. De speakers staan nu ruim uit elkaar, een gat in het midden is er niet maar bij de wat bescheidener Jazz-opnamen vond ik de speakers (teveel?) lokaliseerbaar. Bij groot orkest is daar geen sprake van, dan is het beeld breed genoeg. Maar ik kreeg diverse malen het idee dat de huidige opstelling, d.w.z. vij ver uiteen en toe-in, misschien toch niet de definitieve ideale opstelling is. Ik denk, de luidsprekers wat dichter naar het midden en geen toe-in of nauwelijks toe-in. De toe-in is naar mijn idee ook overbodig vanwege de plaatsing van de diffusors. Die kunnen dan mooi hun werk doen. Leobus is qua holografisch beeld nogal wat gewend dus ik ben inderdaad nieuwsgierig naar zijn bevindingen morgen. Alles bij elkaar had ik een zeer geslaagde en interessante middag in een kamer met niet alleen zeer fraaie hifi maar ook met een schitterend uitzicht op een groots landschap. Een beleving die mij lang zal bijblijven.

Transrotor

Aan mijn oren heb je niet veel maar ik zou zondagmiddag kunnen (uit nieuwsgierigheid)

@carlJe staat op het punt om een zeer fors bedrag uit te geven aan luidsprekers. Dat doe je alleen als je er van overtuigd bent dat het dè speakers zijn die helemaal bij jou passen. Wat anderen er ook van vinden, alleen jouw mening telt. Nu kun je nog alle kanten op, na allocatie van de middelen is de keuze voorbij. Twijfel knaagt en bederft plezier en dat wil je niet na zo'n grote uitgave. Persoonlijk moet ik zeggen dat ik helemaal niets van je twijfel begrijp, tenminste als het gaat over het laag. Ik heb jou daar nooit eerder over gehoord ivm de ESL's en de ESL's die ik gehoord heb waren gewoon hele mooie, vrijwel all-round luidsprekers. En zo staan ze ook bekend. Zeer gerenommeerd en behorend tot de top van wat je kunt aanschaffen. Beperkingen kennen ze eigenlijk niet maar ook weer niet voor iedereen geschikt. Jazz & klassiek is het sterkste punt, disco dreunen kun je beter op goedkopere JBL's oid afspelen. "Gewone' pop kan ook prima, de ESL's zijn immers ook lekker snel. Bedenk ook: wat heb je inmiddels gehoord wat beter bij jou en je mooie nieuwe ruimte past dan deze mooie speakers? Daar komt bij dat het een oude wens is, Quad ESL's zal toch ook voelen als een soort thuis komen. Een lange weg, een tevreden stellende aankomst. "Het is volbracht" zeiden ze vroeger. Ik wens je sterkte, trek je van mij noch iemand anders iets aan en doe het allemaal op zijn Carl's. Dan komt het goed. Voor ons forummers blijft het spannend maar ook vrijblijvend. Wij hebben makkelijk praten.

Overdadig laag?????? Hoe dan ook:bij twijfel.niet inhalen. Of 100% tevreden of niks doen. Anders spijt.

Het gaat om de 2812 en naar mijn idee is de proefperiode met de ESL63 dik voldoende voor Carl om een weloverwogen keuze te maken. De ESL's voelen zich kennelijk prima op hun gemak in de ruimte en dat zal voor de 2812 zeker niet anders zijn. Wel houdt e.e.a. dat Carl ook budgettair nog prettige keuzevrijheid heeft. Mooi meegenomen.

Hoe je zoiets aanpakt weet ik ook zo niet maar: -.Als je wilt kan ik je een klein usb stickje toesturen in elk gewenst formaat.(niet in sacd, dat kan ik niet kopiëren ) Dan kan gewoon per briefpost & is dus niet duur - anderzijds kun je voor een tientje ook 1 van de mooiste cd's bestellen bij Amazon en heb je de cd ook zo thuis.

Tjonge, netjes is het niet maar iedere liefhebber van goede opnamen kan dus gratis genieten.

Maar je hebt toch de hear test cd? Even portrait of a groove en je weet alles. Ik kan je wel voorspellen dat het niet zal dreunen en er strak uit komt.

Volgens mij is dit de cd al is het plaatje van de sacd. Als je het aanklikt geeft de site cd als formaat aan. Toch een heel goede koop

Zo staat het er hier tegenwoordig bij. Links achter het deurtje nog de DAT-recorder, een alles-speler, de voeding voor voorversterker en voor de DAC en een Oehlbach 909 powerstation. Met 1 druk op de knop wordt daar mee allesingeschakeld en de eindversterker getriggerd en de koeling voor de voorversterker. Het bontje over de tv is er alleen bij muziek. Meestal zijn alle deurtjes dicht. Nog even mijn verslagje compleet maken na een langere kennismaking met de nieuwe aanwinst. De versterker staat nu zo’n kleine twee maanden hier en ik heb vrijwel dagelijks twee tot vier uur kunnen luisteren. De eerste indrukken zijn eigenlijk alleen maar bevestigd. De dynamiek is wel het meest opvallend en dat heeft toch, denk ik, alles te maken met het vermogen. Dat is inderdaad zeer ruim. Dat ruime vermogen is helemaal ter beschikking in de bypass van de opamps bij aansluiting op de gebalanceerde uitgangen van de voorversterker. Van de geluidskaart naar de DAC (volume helemaal open) en vandaar naar de voorversterker is gewoon prima. Van de phonotrap naar de rca ingang op de voorversterker heeft iets meer power nodig en dat kan door de phonotrap iets meer versterking te laten geven van 40 naar 42dB of 54 naar 56 dB. Wat niet echt passend aansluit is van de DAC rechtstreeks naar de rca ingangen van de eindversterker in de bypass stand. Dan zou ik toch naar de +20dB moeten in de buffer. Dat is te veel gedoe en daarom is die optie eigenlijk niet aanwezig. Alles bij elkaar ben ik na uitgebreid luisteren zeer tevreden maar zoals altijd is er toch ook nog wel iets aan te merken. Vrijwel alle muziek komt er prima uit. Afhankelijk van hoe het is opgenomen neigt het geluid van erg ‘dunne’ opnamen meer dan voorheen naar schraal. Dat is bijv. het geval bij een sopraan met pianobegeleiding in een wat kale ruimte. Dat kan sowieso al wat hard klinken. Ik denk dat het komt doordat er totaal geen sprake is van vervorming in de versterker. De Purifi heeft van zichzelf absoluut geen warme sound en wanneer de opname kaal is, dan komt dat wel erg tot uiting. Daarom denk ik ook dat zo’n klasse D-versterker misschien niet ieders ding is. Ik kan me voorstellen dat bijv. liefhebbers van die dikke Amerikaanse country naar iets anders uitkijken. Van de onlangs gehouden bijeenkomst ter vergelijking van de Purifi en de Nilai (?) viel mij op dat het oordeel in het voordeel van de Nilai uitviel, want “muzikaler’” . Aan dat ruim gedeelde oordeel twijfel ik niet maar thuisbrengen kan ik het ook niet. De muziek waar ik van hou komt hier voor mij heel overtuigend en meeslepend over, beter (en gedetailleerder) dan voorheen. Popmuziek, reggae, disconummers, het komt er allemaal zeer goed uit. Pianoconcerten, Beethovensymphonieën, Stravinsky, opera ik heb er niks op aan te merken, ook (meestal) niet op de sopranen. De allermooiste opname die ik ken en hier in huis heb is de SACD/CD die vroeger ooit gratis was bij “Aangenaam Klassiek”. De vier jaargetijden van Janine Jansen in kamerbezetting. Beter dan dat bestaat volgens mij niet en er ging bijna geen dag voorbij of ik heb dat geheel of gedeeltelijk beluisterd. Man, man, man, wat klinkt dat mooi. De SACD is volgens mij nergens meer te krijgen (en 2e hands behoorlijk aan de prijs) maar er is inmiddels ook een vinyl-uitgave en ik meen ook DVD-audio. Meer dan aanbevolen.

Er is wel eens een vergelijking geweest van kleine monitoren bij Kermit. Kermit had zelf die ESL 63's en die speelden al die kleine monitoren volkomen weg. Maar ik ben benieuwd wat Carl uiteindelijk gaat beslissen.

Eindelijk, Carl heeft zijn eindbestemming bereikt, zo vermoed ik. Quad ESL, hoe lang is dat al niet in de pen geweest. Misschien groot en onhandig in een woonkamer maar in een luisterruimte toch helemaal op hun plek? Bovendien ruim voldoende ruimte rondom de speakers. Mooie ruimte trouwens, de afwerking ziet er hoogwaardig uit. Nog een ingreep aan het plafond gaat misschien wel ver, is bewerkelijk en nog niet zo makkelijk te realiseren. Ik kan me voorstellen dat een wat groter en wat dikker tapijt (of een tweede tapijt onder de luidsprekers) ook afdoende zou kunnen zijn. Maar voor mijn gevoel nadert Carl de voltooiing van dit fraaie project. De ESL's zijn nu natuurlijk alleen nog maar op proef maar mocht het definitief worden, is er dan nog keuze in de kleur van het doek?

Een fraaie illustratie van het feit dat een plaatje meer zegt dan duizend woorden.

Dat getal van 2m10 verbaast mij zeer. Dat is voor mijn gevoel veel te dicht op elkaar, ook gezien de afmetingen van je luisterkamer. Ik zou zeker nog wat breder dan 2m60 proberen en ook een gelijkzijdige luisterdriehoek van bijv 2m80. In dat geval zou je bij Perfect Sense de stem van Hal achter je horen, dat is best een aparte sensatie. Het is natuurlijk wel zo dat centimeters niks zeggen en de ideale opstelling zelden symmetrisch is. Maar het loont om te blijven proberen. Anders Cock nog een keer vragen. Die doet het in 10 minuten.

Dat is inderdaad een prima verhaal. Ik denk aan een paar gesloten monitors met passende versterker. Bij voorkeur luidsprekers met een wat hoger rendement. Ik leid uit de omschrijving af dat TS best een fijnproever is, die bovendien ook wel weet wat hij wil. Dus gewapend met een budget eens flink op pad om te gaan luisteren en even de tijd nemen.

Dat upsamplen naar 32-bits is volgens mij een soort standaard procedure in wave-editors, voorafgaand aan het bewerken van een file. Dan schijnt een bewerking (hard limiting, volume/compressie/filteren/equalizing etc) effectiever/nauwkeuriger/beter te verlopen. Zelfs in het oude CoolEdit is dat standaard ingebakken. Waarom dat in een player als tunebrowser nuttig zou zijn is mij ook niet duidelijk. Misschien als er een soort DSP bewerking aan te pas komt? De meeste geluidskaarten gebruiken alleen de eerste 24 bits. In JRiver kun je dat aanvinken.