marc

Ik heb mijn Lukaschek momenteel niet in gebruik, die mag je wel een keer lenen, Carl. En met Sodeju voeding.

Edgar heeft de naam gewijzigd in Canor

Dat ligt er aan. Als je het erg belangrijk vindt om dat laatste beetje laag er superstrak uit te kietelen, ja, dan wel. Ik heb jaren Dynaudio’s gehad. In eerste instantie met een Musical Fidelity Nuvista versterker, aan power geen gebrek. Uit nieuwsgierigheid een 2e hands Edgar buizenversterker (2 x 50W push pull) erbij gekocht. De MF was transparanter en had een beter gedefinieerd laag (niet dat de Edgar slecht was, maar er was verschil). Toch merkte ik dat ik steeds vaker de Edgar aanzette, welke een vloeiender en hologafischer beeld lieten horen. Uiteindelijk de MF verkocht en altijd bij buizen gebleven. Dynaudio’s staan er bovendien om bekend een vriendelijk impedantieverloop te hebben.

Deze gel pad van Dynavox lijkt op de Onzow, maar dan voor de prijs van de moongel pads (ca EUR 10). Je kunt het alleen niet onder lampen gebruiken... Maar bevalt mij erg goed. https://www.dienadel.de/dynavox-gelpad-nrg30-fuer-die-nadelreinigung-nadelreiniger/a-353639271

Het komt dan mooi uit Carl, dat It Harkstee / Realfine audio zowel Joseph Audio als Audio Solution in het assortiment heeft ik zie dat ik daar volgende week ook in de buurt op vakantie ben. Mischien nog een bezoekje doen...

Wat moet ik me voorstellen bij stijgtijd?

Gisteren bij Okimono in Arnhem op zoek naar een verjaardagskado voor een vriend, loop ik hier tegen aan. Meteen maar meegenomen om vandaag ‘in tenue’ mijn toonarm, die nog in doos zat, te installeren.

Ik zou niet voor de ene gaan omdat ik de ander niet ken of omdat die bij onze oosterburen vandaan komt. De Feickerts die ik op shows beluisterd heb klonken zeker goed. Aan de andere kant werd Goldnote in het verleden door Audio Selectief in Sneek geimporteerd en die verkocht geen rommel. Dus lekker naar bijv. Rhapsody om de Feickert te beluisteren en bijv. naar Audio21 voor een Goldnote.

Ze speelden toch onlangs in Alkmaar? Dat klonk goed. Overigens erg interessant, al die instellingsmogelijkheden. Benieuwd hoeveel invloed deze hebben op het geluid. Wat doet de knop linksonder? Verschillende instellingen voor ruststroom? Heeft dat dan niet ook invloed op het vermogen, waar tevens separate knop voor lijkt te zijn?

tja, ik zie toch echt een enorme smiley bij Carl z’n opmerking

Als ik moet kiezen tussen een zwakke compositie met vette sound (bijv Solid rock) en een sterke gelikte compositie (bijv Ride across the river of Brothers in arms.... maar dit is slechts mijn smaak...), dan kies ik toch echt voor het laatste. Makke van Dire Straits vind ik een beetje dat op vrijwel alle albums hele sterke nummers worden afgewisseld met (soms heel) zwakke. Dan vind ik het debuutalbum niet alleen vet klinken, maar ook het meest constant kwa composities.

Klopt dat het uit 2000 dateert, zoals ik ook al aangaf: we zijn inmiddels 15 jaar verder. Toch wordt er nog maar relatief weinig muziek op highres uitgebracht en vormt muziek op CD-resolutie nog steeds het merendeel. Neemt niet weg dat een vervolgonderzoek met de momenteel beschikbare formaten zeker interessant zou zijn. Naast CD/transistor en vinyl/buizen is er ook een 3e set getest: CD/buizen, en is er juist veel aandacht besteed aan de randvoorwaarden.

In een ander draadje laait de discussie over vinyl versus (SA)CD weer op, een discussie die o.a. ook 15 jaar geleden al hevig woedde op het voormalige Hifi.nl forum. Deze vergelijking wil ik graag iets breder trekken door buizen en transistors toe te voegen, maar het vraagstuk met name vanuit een ander perspectief benaderen. In de discussie worden argumenten uitgewisseld betrekking hebben op wat technisch al dan niet superieur is en op wat beter klinkt, waarbij aan de ene kant waarheidsgetrouwheid en aan de andere kant smaak bepalend lijken vwb de keuze tussen beide alternatieven. Ik zou graag wat dieper in willen gaan op de psychologische gevolgen van audio op het ‘welzijn’, stress- en muziekbeleving van de luisteraar en ik wil dit graag doen aan de hand van 1 van de – in mijn ogen – meest intrigerende artikelen die in een audioblad is verschenen ("God is in the nuances", Stereophile 2000). De schrijver haalt in dit artikel een onderzoek aan van Jurgen Ackermann, een Duitse psycholoog met een meer dan gemiddelde interesse in muziek en audio (o.a. zelfbouw van versterkers en speakers). Voor zijn doctoraalscriptie heeft hij het volgend experiment uitgevoerd. Opzet van het experiment Voor een uitgebreide beschrijving van het experiment verwijs ik naar het artikel, kort samengevat omvat het experiment: - 3 verschillende systemen werden opgezet: 1. Vinyl + buizenversterker (analoge set). 2. CD + buizenversterker. 3. CD + transistorversterker (digitale set). Het betreft representatieve sets met meerdere goede kritieken. - 53 deelnemers, gesplitst in 3 groepen: audiofielen, muzikanten en overig. - deelnemers kregen elk dezelfde 3 muziekstukken te horen op elk systeem. - deelnemers beantwoordden vragen - voor en na elke serie van 3 nummers – o.a. over de emotionele staat en beleving. - aan het einde van de test werd elke deelnemer gevraagd welke set hij/zij zou kopen. - veel aandacht om externe factoren zo constant mogelijk te houden (o.a. tijdstip, belichting, duur). - los van de speakers konden de deelnemers niet zien met welke set gespeeld werd, hen was überhaupt niet duidelijk dat er van set werd gewisseld. Uitkomsten en conclusies - De analoge set leidde tot een lager, de digitale set tot een hoger spannings- en stress-niveau. - De muziek werd op de analoge set vaker mooi gevonden en op de digitale set vaker saai. - Bij de analoge set werd meer meegezongen en werden deelnemers meer meegezogen in de muziek dan bij de digitale set. - Bij analoge set gaven meer mensen aan dat hun welzijn verbeterde dan bij de digitale set. Geen enkele deelnemer gaf bij de analoge set aan dat zijn/haar welzijn verslechterde, daar waar dit wel het geval was bij 16 deelnemers in combinatie met de digitale set. - De scores van de CD + buizenset waren consistent tussen de analoge en digitale set. - De audiofielen hadden een voorkeur voor de digitale set welke volgens hen beter klonk. De overige deelnemers kozen voor de analoge set. Ackermann concludeert hieruit dat er geen correlatie is tussen wat men (audiofielen) ervaart als goed geluid en waar men een goed gevoel van krijgt. De kwaliteit die men ervaart heeft geen invloed op de emotionele beleving en het wel/niet mooi vinden van de muziek. Nog enkele opvallende bevindingen waren: - een muzikant oordeelde dat hij geen enkel verschil hoorde tussen de verschillende sets, daar waar zijn emotionele respons per set zeer verschilde en volledig in lijn was met respons van de andere deelnemers. - de studente die alle luistersessies van elk 2 uur begeleidde, en ook niet wist welke set speelde, kon aan het eind niet meer tegen het geluid van 1 van de sets, ze voelde zich physiek aangevallen door het geluid. Het betrof de digitale set…. Hoewel er, denk ik, best wel kritiek valt te leveren over de aanpak (steekproefomvang, hoe representatief zijn de gekozen sets, we zijn inmiddels alweer 15 jaar verder), zijn de bevindingen toch wel richtinggevend en ik vind met name de laatste uitkomst (audiofielen die kiezen voor een set die hun emotionele toestand en stress niveau verslechtert) wel heel opvallend. Blijkbaar is het luisteren naar Hifi erg geconditioneerd. In het vervolg van het artikel gaat de schrijver hier nog nader op in. Bijvoorbeeld hoe belangrijk is nu ‘staging’, met als mooie one-liner “I do not want to hear where the musicians are on stage. I want to hear why they are on stage.” Misschien zal niet iedereen het met alles eens zijn wat verder ook nog bijvoorbeeld over nieuwe en oude techniek geschreven wordt, maar toch al met al zeer lezenswaardig en destijds voor mij een eye-opener. [link: God is in the nuances]

De Luxman E-200 phonotrap heeft mono en SF. Eerlijk gezegd zelf nooit beluisterd. http://www.luxman.com/product.php?pid=33

even off-topic: inderdaad een heerlijke versterker, die Luxman SQ-38u, niet alleen visueel

ik vond de manier waarop het georganiseerd was met grote ruimtes en beurtelingse demo's wel aardig geslaagd. Akoestisch in de meeste gevallen beter dan de hotelkamers die je normaliter treft en veel minder last van 'herrie bij de buren'. Wel weer veel meer geroezemoes op de achtergrond, maar ja, zo is er altijd wel wat. Leuk om Hepta weer eens te zien en te horen, de Hepta Street was ooit mijn eerste serieuze luidspreker. En even heerlijk geschaatst...

Wie weet..., en als je toch in de buurt van Arnhem bent, ben je hier van harte welkom

beste Stef, dank voor deze vleiende woorden Laten we nu weer op de bal spelen. Nogmaals, ik heb geen andere persingen ter vergelijking en vind de remaster prima te pruimen. Maar ik geloof je best als je zegt dat er andere persingen zijn die beter klinken. Overigens heb ik me destijds met opzet beperkt tot Abbey Road (en wellicht nog een keer Let it be) omdat al bekend was dat de mono LP box eraan zou komen, waar Abbey Road geen deel van uitmaakt. Die mono LP-box staat hier inmiddels ook in de kast...

Ik ken de originele persingen niet, maar heb zojuist de stereo remaster van Abbey road beluisterd en kan toch niet anders zeggen dat deze prima klinkt.

Correct, minder bits. Overigens is het minder dan....

Halokidoki

Met een push pull buizenversterker gaat het prima, is mijn ervaring

Herr Feickert noemde de (Thales) Simplicity als favoriete (soort van) lineair tracking arm. Betreft een combinatie van unipivot en lineair tracking. Volgens de reviews blijkbaar erg fraai, maar ook zeer kostbaar.

Vandaag in de auto geklommen naar Wapenveld, vlak onder Zwolle. Op een mooie locatie op de Veluwe is Audio21 gevestigd. Ik kende het bedrijf niet, maar dat bleek ook niet zo vreemd, want de sympathieke eigenaar Mark gaf aan dat ze dit jaar zijn gestart met de combinatie van audio en bed & breakfast. In 3 luisterruimtes stonden sets opgesteld. De eerste set bleek te bestaan uit een Feickert Woodpecker draaitafel, Pathos hybride versterker en 'instap' speakers van Blumenhofer. Mijn gereserveerde houding tav Blumenhofer moet ik obv deze set volledig laten varen. Het is een set die uitnodigt tot het opgaan in de muziek. Niks technisch luisteren, maar genieten. De tweede set was de 'topset' van vandaag: Pluto ontwerper Eddy demonstreerde een Pluto draaitafel met Pathos versterker en Magico S1 speakers. Het verschil met de vorige set was groot. In een woord: indrukwekkend. Grotere dynamiek, (veel) grotere afbeelding en een holografisch driedimensionaal beeld. Ondanks dit alles, vraag ik me wel af of dit imponerend audiofiele geweld op de lange termijn bevredigend is. Ik had het idee met deze set toch meer technisch te luisteren in plaats van op te gaan in de muziek. Tot slot een aantal (mooie) nummers beluisterd op een relatief goedkope set, met een Acoustic Solid (instap?) draaitafel, (wederom) Pathos versterker en Living Voice Auditorium speakers. Hoewel ik dus ook zeer te spreken ben over de Blumenhofers, vind ik de Living Voice speakers toch wel de grote ontdekking van vandaag. Een mooi rijk en intiem geluid, zonder ook maar een moment agressief te klinken. Wat een heerlijk en muzikaal geluid was dit toch. De akoestiek van de (kleinste) ruimte hielp niet helemaal mee. In eerste instantie was er een beetje nadruk op het mid-laag, maar nadat ik een andere luisterpositie innam, was dit verdwenen. Audio21 is een mooie aanwinst in het audio landschap met 2 goede ruime luisterruimtes (en dus 1 wat kleinere) en een mooi assortiment. Ik zag veel draaitafels staan en een grote verzameling CD's en LP's. Ook leuk vond ik de vele boeken over componisten en muzikanten. Helaas was de Fletcher draaitafel niet opgesteld, maar dat zou alleen maar een mooie reden zijn om nog weer eens te komen voor een luistersessie.

Ach, wat is belachelijk. Er is nu eenmaal een markt voor dure apparaten, auto's, boten etc etc. Er zijn wel meer peperdure versterkers die verkocht worden, maar blijkbaar is het niet zo makkelijk om je daar met een nieuw produkt tussen te wringen.