sp10mk2

Volgens mij was de 405-2 ook veiliger. Een quad dumpt stroom en als je hem kortsluit dan wordt hij erg heet maar blijft gewoon doorspelen (heb ik helaas al eens mogen ondervinden, ook de 405-2 wordt heet).

Met een flinke borrel op klinkt het ook langzamer.

Het lijkt hier een beetje over meningen te gaan over fase en tegelijkertijd is er een misverstand over hoe fase wordt gezien. Het lijkt erop dat Jacco fase ziet op de klassieke wijze, zoals je die bij natuurkunde krijgt en die klopt met de definitie. Als ik op 1 meter van de luidspreker ga staan dan kan de fase van de tweeter bij hoge frequenties al heel veel malen het klokje van 360 graden rond zijn gegaan. In de hifi wereld praat men alleen maar over faseverschuiving veroorzaakt door impedantie. Bij een wisselfilter kan dat oplopen tot wel 360 graden bij een 4de orde systeem. We hebben het dan niet over absolute fase maar relatieve. Of die relatieve fase wel zo'n probleem is, daarin (ver-)schuil ik me geheel achter Jacco en Pjotr dat er genoeg wetenschappelijke onderzoeken zijn geweest met luisterpanels en tevens dat als je niet helemaal on-axis zit, je al helemaal erge tijdverschuivingen e.d. krijgt. Het signaal dat bij je oor aankomt is zeer complex en van enige fasereinheid zal wel helemaal niets kloppen behalve bij de eerste aankomst van de attack (first arrival, direct sound of hoe ze dat ook alweer noemen). Lang geleden was ik ook geinteresseerd in dit onderwerp en in de Stereophile zag je de impulsantwoorden van de getestte luidsprekers. In dit diagram kun je zien hoe de luidspreker reageert op de deltafunctie, een impuls, hoe vertraagd en/of omgepoold individuele drivers t.o.v. elkaar zijn en hoe ze natrillen. Met fourrier transformatie kun je daar weer andere gegevens uithalen door een rekenkundige truc (differentieren etc). Ik wilde weten of je klankmatige eigenschappen, en vooral ruimtelijkheid van de getestte speakers kon terugzien in een mooi impulsgedrag (een hoge positieve piek en daarna een snel doch gelijkmatig aflopen tot aan de nul en dan stil). Nou, dat lukte niet. Een Thiel kon er op papier nog zo mooi uit zien, maar klonk daardoor niet per definitie beter of ruimtelijker. Nu is er wel een probleem met dat amerikaanse blad met die free lance schrijvers die alle apparatuur gratis krijgen als ze er goed over schrijven (zo heb je een leuke schnabbel met al die Krells etc., maar dit terzijde), maar al te bont kunnen ze het ook weer niet maken. Mijn conclusie was dat je dit soort zaken niet uit het impulsverloop kunt halen. Dat de fase over hele lange telefoonleidingen wel heel erg gaat verschuiven dat je telefoongesprekken niet meer kunt verstaan begrijp ik, echter denk ik niet dat het veel met hifi te maken heeft. Wat zou de maximale fasedraaiing in een luidspreker zijn, zo'n 360 graden bij hogere tonen (

Jacco, je hebt gelijk. Maar zo wordt er naar mijn mening niet gedacht in de hifi wereld. De fase neem je daar waar het net de luidspreker verlaat, of de optelsom van alle draaiingen. Zoals in een bode-diagram. Er bestaat een aktief scheidingsfilter dat de faseverschuiving in het filter compenseert met een schakeling die slechts de fase verandert. Er is dan wel een minime tijdvertraging in de lage frequenties neem ik aan. Het aangeboden signaal aan de drivers is wel een high- of lowpass maar kent geen fasedraaiing. Leuk geprobeerd zou ik zeggen. Maar ik hoor er niks meer over. Zou het niet hoorbaar zijn? Heeft Ted Jordan ongelijk? Pjotr, jij kent Jacco zeker langer (ik ben nieuw hier): moet hij altijd gelijk hebben?

Ik ken geen luidsprekerboxen die een plotse fasesprong kennen. Alle normale systemen laten een rustig faseverloop met de tijd zien. Om hele grote en snelle verschillen in fase te hebben moet je volgens mij digitaal gaan prutsen. Ik kan me een uitgebreid onderzoek herinneren dat is gepubliceerd door de AES waarbij ze w

Ho, ho! Het karakteristieke van impedantie, en wat het doet verschillen van (ohmse) weerstand, is juist de "schijnweerstand" (frequentie-afhankelijke weerstand) als gevolg van capaciteiten en inducties: fasedraaiing, dus. En fasedraaiing betekent: klank-aantasting. (Reine (ohmse) weerstand is alleen energieverlies. Niet erg, hoor, maar wel zonde...) Impedantie is ook weerstand. Of, impedantie kan ook bestaan uit een component gewone weerstand met daarbij een imaginair deel (capacitair of inductief). Er zal vast in het verleden wel een topic gewijd zijn aan het gehoormatige effect van fase draaing en er is al eens een zeer uitgebreid wetenschappelijk onderzoek aan besteed. Zo uit mijn hoofd was de conclusie hiervan dat fasedraaing "an sich" nagenoeg onhoorbaar is. Het punt is alleen dat fasedraaing in de praktijk gepaard gaat met een effect in de frequentieresponse. Deze effecten zijn zeer zeker hoorbaar. Als je met een equalizer een rechte frequentieresponse kunt krijgen, dan is dit goed. Ik heb niks tegen equalizers, in tegendeel, ik heb zelfs een parametrische in m'n installatie zitten (in de tape-loop van m'n voorversterker). Je krijgt er een hoop electronica bij maar wel op een plek dat het blijkbaar niet zo erg is. En vast wel veel fasedraaing, maar het is echt beter m

Interessante quote. Nelson Pass is vooral in deze topic een interessant figuur. Hij heeft eind jaren 70 een nieuwe versterkerschakeling ontwikkeld die ook door Nakamichi werd gebruikt. Hij is een super-techneut die ook weet wat het doet met de klank. Jammer dat zijn spullen nu zo exhorbitant duur zijn. Wat mij opvalt bij oude opnames is dat er vaak slechte microfoons werden gebruikt, en dat de opnames weinig top-hoog en diep-laag bevatten. Voor de huidige stand zeker zwaar onvoldoende. Je hoort ook dat je eigen installatie heel veel laat liggen met deze oude muziek, want je weet dat je installatie goed is in hoog en laag maar alles wat je met oude opnames hoort is slechts veel middentonen. Maarrrrrrr........ die oude opnames hebben veel sfeer, en ondanks de slechte bandbreedte komt het zeer realistisch over! Ik draaide een opname uit 1974 van Little Beaver die door een hele slechte mic zingt maar hij staat daar echt in de kamer! En de drum is niet te groot, niet te overdreven tussen links en rechts verdeeld maar mooi compact zoals in het echt. Dus wat dat betreft ben ik het zeker met jullie eens dat al dat masteren en re-masteren en opnieuw pannen en hoog en laag toevoegen de zaak erg vlak maken. Er zitten teveel effecten in die leuk zijn op de hoofdtelefoon of een goedkoop setje, maar voor de liefhebber met goede apparatuur de ziel uit de muziek halen.

Dit probleem had ik vroeger juist bij oude voorversterkers op nieuwe eindversterkers. Met het volume op 9 uur wordt je al de kamer uit geblazen. Een voor- en eindversterker is niks meer dan een scheiding die je in een "gewone" versterker aanbrengt, op een hele specifieke plek in de schakeling. Wat ik van m'n colleges analoge techniek heb onthouden is dat een versterkerschakeling een heel gebeuren is met impedanties etc. etc. dus elke schakeling moet precies leveren wat de volgende aankan. Dan zijn er bepaalde plekken in de schakeling waar je het beste de volumeregelaar kunt plaatsen. Dit alles, om de ruis zo laag mogelijk te houden. Dit is zeer belangrijk, het gaat niet alleen om ruis maar ook om oplossend vermogen, bandbreedte, gevoeligheid voor elektromagnetische straling van buiten (brom) etc. M.a.w. het is dus belangrijk dat voor- en eindversterker goed aan elkaar zijn aangepast. De voorversterker moet een lage uitgangsimpedantie hebben, omdat hij anders gaat "klinken" afhankelijk van de lengte van de kabel etc. De eindversterker moet een redelijk hoge ingangsimpedantie hebben, dit ligt op de

Wat moet nou een Bryston met een B*se? Kun je niet iets anders kopen ipv die B*se te laten repareren? Zelf ben ik een groot voorstander van een goede voorversterker. Als je cd speler werkelijk geschikt is om een eindversterker te sturen, dan kun je wel zonder voorversterker af. Dan zit ahw de voorversterker in de cd speler ingebouwd. Dan kun je ook wat lange kabels aansluiten, heb je wat meer uitgangsspanning en een lage uitgangsimpedantie. Die zal dan ook wel z'n eigen voeding hebben binnen de cd speler. Ik betwijfel of je dat hebt, en denk dat je veel beter af bent met de Bryston (dat is toch je voorversterker neem ik aan).

Dit is een serieuze vraag. En staat de matras tegen de muur of zit er nog ruimte tussen matras en muur? Dit vanwege de hoeveelheid laag dat kan worden gedempt. Ik kan me voorstellen dat een matras met binnenveren een soort verend paneel is voor het laag. Een dunne latex matras tegen de muur zal daarentegen niet zoveel laag dempen. Het hoog wordt waarschijnlijk niet zoveel gedempt, afhankelijk van de toplaag. Dat zorgt voor meer articulatie, dus een betere spraakverstaanbaarheid?

Je bass drivers moeten wel een hoge Qts hebben, zo'n 0,7 ofzo, anders komt er weinig laag uit. Isophon heeft grote bass speakers met hoge Qts, die erg goed zijn. Vandaar ook de Quadral Titan etc.

Wat Jacco al zei, je moet wel zorgen dat de dip of piek in het filter overeenkomt kwa breedte en frequentie met de piek of dip in je ruimte, anders krijg je wel een erg grillig verloop. Het is wel bekend dat individuele resonanties niet pers

Sota is erg populair in de VS.

Tja, er staat "voor vragen en suggesties over het aanbod". Misschien is het niet zo handig om je eigen aanbod hier ter discussie te stellen. Ik ken de AVM. Ik heb ook een AVM Evolution V1 nog ergens in een doos. Ik kan hem helaas niet verkopen want ik heb erin zitten solderen omdat ik de voeding ergens voor nodig had.

Van de audiofielen moeten we het wel hebben. Uit meetcijfers en grafiekjes kunnen we toch maar moeilijk de klank voorspellen. Soms lijkt alles op papier goed en klinkt het voor geen meter. Naar mijn mening meten we niet de goeie dingen. We moeten meten zoals het gehoor luistert. En we moeten meer "dynamisch" meten, dus, als er muziek wordt gespeeld, ...wat is de invloed van akoestische terugkoppeling op de perceptie van ruimte of neutraliteit? Beetje bij beetje komen we er wel. Het afstraalgedrag van een luidspreker blijkt van groot belang voor de ruimtelijkheid. Maar die kun je niet gemakkelijk meten. Er zijn gewoon teveel parameters die je tegelijk onder ogen wil zien. Dan gaan we toch gewoon luisteren? Wat is daar mis mee zou ik zeggen. Omdat het zo subjectief is moet je in de meeste hifi-bladen tussen de regels door lezen (vanwege adverteerdersbelangen). En... alle succesvolle techneuten luisteren ook. Je kunt een vlakke frequentiekarakteristiek meten maar toch het idee hebben dat er enkele dB's teveel laag uit komt. Dan zou je toch anders moeten gaan meten. De wetenschap moet ons helpen met verklaringen. De echte wetenschapper gaat net zo lang op zoek tot 'ie het gevonden heeft. Helaas zijn er veel techneuten die uitgaan van hetgeen ze ooit hebben geleerd en vinden dat de wereld eromheen zich maar hieraan aan moet passen. "Verschillen tussen kabels? Bestaat niet! " zeggen ze dan. Dit soort mensen zullen nooit veel verder komen, vrees ik. Ik als techneut ben ook vaak in die val getrapt. Totdat ik zelf soms wel h

Volgens mij rommelt Yamaha ( en ook Bose) wat met de fase tussen de onderlinge drivers in

Die ventielwerking van spikes is echt een misvatting. Zoiets bestaat niet. Spikes werken als je ze op een zogenaamde knoop zet. Met knoop bedoel ik dan een gedeelte dat minder hard trilt. De delen die harder trillen mogen dan vrij trillen want die zijn niet gekoppeld met de vloer of de stand via de spike. Je kunt je voorstellen dat de onderrand van het zijpaneel van een luidspreker weinig trilt. Zet hier de spike op en de spike zal zelf ook net zo weinig trillen, zo ook de stand en uiteindelijk de vloer. En t

Interessant, waar was dat precies? Weleens stereo gehoord in een weiland? Ik ook niet, maar ik kan me voorstellen dat in deze non-akoestiek er geen stereobeeld ontstaat en het geluid te droog klinkt. De demo was op een AES (Audio Engineering Society waar ik ooit lid van was) beurs die eens in de Rai werd gehouden. Philips had 5 B&W 802's in een soort van surround opstelling staan met bij elke een grote Pass eindbak. En... overal akoestische panelen. Zo droog als de woestijn, zonder stereobeeld, ook al was het een surround opstelling. Die akoestici hadden zeker in een stoffig boekje ergens gelezen dat de nagalmtijd 0,1 sec. moest zijn over de gehele linie. Jammer dat ze daar zelf nooit eens naar muziek luisteren. Ik was zelf eens bij een concert van Massive Attack in de Heineken Music Hall. Dat klonk ook veel te droog. Als een grote mono transistorradio in een weiland. Ik keek om me heen en zag dat elk oppervlak, hoe groot of klein ook, was behandeld met minerale wol achter gaas. Ipv een mooie akoestiek te ontwerpen waar reflecties mooi overgaan in wat galm zonder nare echo's is het dus 100% absorptie waar je het maar kunt plakken om de galm zo laag mogelijk te maken. Een echte non-akoestiek, alleen maar geschikt voor electronische galm dmv een gigantisch surround systeem. Een baby kan zoiets ontwerpen.

Hoogrendementspeakers klinken in principe eerder slechter. Dat geldt niet voor

Deze (Audio Technica AT-OC9) had ik al ca. 10 jaar in de kast liggen. Nu pas voor het eerst geprobeerd. Had ik veel eerder moeten doen. Wat een element, wat een geluid!

Bedankt voor de info, in elk geval is de LP12 het namaak subchassis. Ik dacht dat een zekere meneer Cotter het eerste subchassis maakte, maar ik weet niet meer voor wie hij werkte. De gelijkenis tussen zwaar platteau en sterke direct drive motor is duidelijk: de grotere weerstand die de groef uitoefent op de naald bij grote modulatieverschillen zullen het platteau hierdoor minder afremmen. Dit zorgt voor meer "attack". Dit viel mij ook direct op toen ik m'n eerste direct drive had. Alleen was die niet zo goed ontkoppeld zoals de Thorens td160 was. Nu heb ik een sp10 en die wint het steeds weer van andere draaitafels in vergelijking. Hij klinkt erg kernachtig en zeer dynamisch. Ik heb hem in een sokkel ingebouwd die zelf dmv veren is ontkoppeld met een lage resonantiefrequentie. Ik las een test over de Audio Note TT-3, die 3 motoren heeft die

Die huiskamerakoestiek... ook die moet je niet overbelichten! Ik snap wel dat het

Het beste zou zijn om de randen van de speakers te gebruiken als steun, en deze lijn door te trekken naar beneden. Dus geen plank op een ronde buis, maar eerder een stelling. De werking van spikes zit 'm in het feit, dat de randen van speakers minder hard trillen dan bijvoorbeeld het midden van het onderpaneel. Zet die lijn door in een stabiele constructie van metalen stangen met onderlinge dwarsverbanden voor de stijheid, zoals ze bijvoorbeeld ook oude bruggen bouwden. MDF is geen goed materiaal omdat het geen neutrale klank heeft (dat hoor je ook als je erop klopt!). De plank gaat zeker meetrillen en gaat zo z'n eigen karakteristieke stempel op het geheel drukken. Het zal niet zo erg hoorbaar zijn, maar als je toch iets goeds wil maken...

De LP12 is toch afgeleid van een AR, of Ariston? Daarvan zou ook de Thorens weer afgeleid zijn. Ik heb ook een TD160 gehad en vond het niet zoveel bijzonders. Eerlijk gezegd viel hij tegen. Maar voor de prijs kan het leuk zijn, al zou ik zeggen: spaar dan door voor een LP12 want het is een wereld van verschil. Een disco-SL1210 speelt een Thorens eruit als hij goed opgesteld is, en dat wil je toch niet als hifi-fan. Wel leuk is zo'n td124, of zo'n EMT.