Edje2

Northend is voor mij enigszins in de buurt. In de winkel Is alles mogelijk, ook platen omruilen die je niet mooi vind bijv. Website zou ik niet doen. is vaak wel gedoe als een plaat niet goed is. De verzendkosten zijn redelijk hoog in relatie tot de prijs van een plaat. Dat doet de verkoper zeer. Maar in mijn ogen zijn ze verantwoordelijk voor de levering van een goed product, en er wordt voldoende mee verdient om service te kunnen verlenen. Doe dan ook niet moeilijk.

Northend is voor mij enigszins in de buurt. In de winkel Is alles mogelijk, ook platen omruilen die je niet mooi vind bijv. Website zou ik niet doen.

Bedoel je step up trafos Carl? Of bedoel je last van brom door trafos in de buurt? Dat laatste zeker, ik moet de luxman niet boven mijn eindversterker plaatsen, dan heb ík inderdaad brom.

Precies, de td124 heeft ook zo’n constructie. Misschien de reden dat deze beiden zo gekoesterd worden?

Jeetje, zijn stem lijkt wel erg veel opendoe van Hendrix. Gitaarspel ook enigszins.

Carl, ik heb 1 phono versterker met 3 ingangen, de Luxman EQ500. Het enige nadeel van deze is dat de gain toch wat lager is dan de specs. Een element van 0,25mV lukt nog prima, maar met minder output moet de voorversterker wel erg ver open. Je krijgt dan toch vaak wat meer ruis. Ik heb nog een heel oude Burmester (838), die heeft een veel hogere gain. De hoogste stand geeft ongeveer 70dB, terwijl de Luxman op ong 64 dB zit. Ze klinken allebei wel verschillend, maar zeker beiden erg goed. De Fidelity Research heeft een output van ong 0,12 mV, en die stuur heb ik op de Burmester staan, Het is wel een valkuil om naar 2 verschillende te luisteren inderdaad, maar uiteindelijk gaat het natuurlijk om de luister ervaring. Soms heeft een ander phono magie met een element. De Luxman werkt met ingebouwde step up trafo's, en dan is de match wat kritischer met het gebruikte element. Een te hoge of te lage impendantie van de spoelen kan dan zeker een mismatch geven. Blijft kritisch dat phono gebeuren, maar als het dan echt klopt allemaal is het magisch. En daar doen we het voor toch?

Zeker Klaas, dit soort upgrades zijn heel gaaf. Zit nu ook lekker plaatjes te luisteren, het klinkt zo lekker. De spacedeck met zyx element op steroïden! Het heeft nu alles wat ik zocht. Zit naar een nieuwe plaat van Eva cassidy te luisteren. Haar stem is opnieuw ingemixt bij het Londen symphonie orkest. Heel natuurlijk, je krijgt geen enkel moment het idee dat het later in elkaar is geknutseld. Haar stem is zo natuurlijk. Heb overigens de 45 rpm versie, dat zijn wel korte kantjes.

Er is uiteraard kwaliteitsverschil, maar veel komt ook neer op matching, en dat komt bij een platenspeler toch wel nauw. Het valt me steeds vaker op dat een element wat echt goed meet ook vaak heel lekker klinkt. Dat wordt ook hier wel bewezen.

Die draad ken ik zeker, leuk om te zien wat hij allemaal uitspookt. Blijft iets magisch zo'n klein bewegend ding wat echt muziek maakt toch?

Even een update na heel wat experimenten op pickup gebied. Uiteraard zoeken we allemaal de heilige graal en soms zit het dan even tegen in die zoektocht. Mijn ervaring is dat je vaak na een stapje voorwaarts de volgende wilt maken, (het smaakt naar meer), maar het vervelende is echter dat je dan vaak twee stappen terug doet en gefrustreerd raakt. Uiteindelijk komt dat meestal altijd wel goed door tunen/tweaken/aanpassen enz. Ik heb meer dan 20 jaar naar alle tevredenheid met de Spacedeck gespeeld icm de Morch arm. Maar een mens wil wel eens wat anders en dus de Feickert met de Reed arm. Mijn top element wat ik gebruikte was een ZYX Airy 1000. Een erg mooie combi, maar dat ging dus niet goed in de nieuwe combinatie. Te scherp en teveel hoog. Het zou op papier goed moeten gaan, maar niet dus. Kan natuurlijk ook zijn dat het element niet helemaal goed meer is. Via Duclaasie kwam ik in contact met een jongen die elementen repareert. Hij zou nog wel eens wat hebben liggen. Uiteindelijk verschillende dingen besproken zodat hij kon begrijpen wat ik zoek. Hij maakt namelijk ook wel eens van een afval element (afgebroken naald, doorgebrande spoel) weer wat nieuws. Dat klinkt denigrerend, maar wat hij maakt is echt mooi. Zo zat ik te luisteren naar een volledig aangepaste vd Hul Colibri met super low output en andere compliantie (standaard is zo’n ding nogal soepel/compliant), een zeer sterk gemodificeerde Denon DL-103 met saffier cantilever en een Fidelity Research MC-201. De vd Hul deed me niet zoveel, maar Denon maakt echt muziek. Enorm veel energie, ballen, giga geluidsbeeld enz. Maar de FR is echt magisch. Daar zit een boron cantilever in met Ogura tip. Standaard is het een alu cantilever. De ZYX kan er niet bij in de schaduw staan. En een perfecte match met de Reed arm. Resonantie op 10Hz, haalt 100 bijna mu sporing, echt een top ding. Die FR gaat dus blijven. Ik vind het altijd erg bijzonder dat die oude dingen soms zo ongelooflijk goed presteren. Niks muffig geluid, maar wel ballen, enorm geluidsbeeld, een stem waar je kippenvel van krijgt en ga zo maar door. Echt een heel bijzondere combi dus. Voorlopig draai ik weer volop plaatjes, wat hebben we toch een fantastische hobby jongens!

Jeetje, nog warmer als de 103? Dat moet dan als een warm bad overkomen. Vind de 103 als enigszins over romantisch, maar wel lekker. Kan me voorstellen dat als dat nog iets verder doortrekt het teveel wordt, maar dat is natuurlijk afhankelijk van de set en ruimte. Ben nu wel benieuwd naar de Goldring elementen. Heb daar nul ervaring mee.

Niet te snel opgeven hoor. Elk component wat je toevoegt heeft gewoon tijd nodig om tot wasdom te komen. Soms heb je het pas na maanden voor elkaar, maar ineens valt alles op zijn plek. Heb dat al zo vaak meegemaakt. De keren dat ik versneld een apparaat weg heb gedaan omdat ik er geen vertrouwen in had zou ik het vermoedelijk uiteindelijk toch wel voor elkaar hebben gekregen, maar soms ben je te ongeduldig.

In mijn zoektocht naar een mooi element voor mijn nieuwe platenspeler en arm ben ik ook met een DL-103 bezig. Deze is aangepast op meerdere punten, maar verbaast me in hoge mate. Wat hij in elk geval heel goed doet is muziek maken. Je wordt gelijk weer even terug gezet in de zin dat je weet waar de hobby over gaat. De meeste elementen hebben een gepolijste sound, zeker de "high end" modellen. Zoveel mogelijk details eruit peuren kan ook onnatuurlijk worden. De 103 doet dat heel anders. Hij sleurt je de muziek in, erg lekker. Ben nog met een aantal andere elementen aan het stoeien, erg boeiend. Zal er binnenkort een update over geven. De Goldring ken ik niet, maar moet dan zeker ook een mooi ding zijn. Hoe karakteriseer je die tov de denon?

Klopt natuurlijk wat je zegt, maar ik denk dat de essentie wel duidelijk is. Heb het filmpje van de sound engineer ook gezien, leuk om zo'n oude rot te horen. En hij bevestigt ook de stelling dat eenvoud (of simpelheid) vaak het beste klinkt. Hij zegt letterlijk dat een eenvoudige versterker met een klein hobbeltje in de karakteristiek hier en daar beter klinkt dan de hele zware versterker met de meest correcte frequentie karakteristiek. Ik denk er ook zo over, maar met het vorige berichtje wilde ik aangeven dat het soms ook anders is.

Je bent een nobel mens! Gefeliciteerd met de keuze en koop

Veel componenten in de keten zegt niet altijd alles. Lampizator is begonnen met het modificeren van cd spelers. Het liefst gebruikte hij de Philips tda 1541 en haalde daar dan nog de oversampling vanaf. Alle transistoren eruit en een buis erin. Simpler kan bijna niet. Dat was ook zijn adagium totdat hij een keer een krell cd speler in de werkplaats had. Daar zaten 32 transistoren per kant in de signaalweg. Kon niet goed zijn natuurlijk, tot hij hem aan zette. Hij kon maar niet geloven wat hij hoorde, zo goed. Gaat dus niet altijd om simpelheid, al geloof ik daar overigens zelf wel in. Bij krell hadden al deze torren blijkbaar toch een functie waarbij het in elk geval niet tot degradatie leidde.

Tis jammer dat de tape decks erg groot zijn, anders stonden er waarschijnlijk nog veel meer Kraus!

Met mijn Aurender A10 kan ik ook alles upsamplen naar 352 kHz. Ik heb dat uit staan. Het klinkt wel ruimtelijker, maar ik vind de natuurlijkheid eronder lijden.

Zeker mooi verslag Klaas. Ik neem aan dat je in Haarlem bent geweest? Ik denk dat met jouw speaker zeker wel echt goed laag te realiseren is. Op de DAE heb ik naar de Sonos Faber Maxima Amator geluisterd en die lijkt toch echt veel op jouw luidspreker kwa opbouw en grootte. Wat daar uit kwam (niet alleen aan laag overigens) vond ik echt fenomenaal. Jij speelt nu met een vrij lichte versterker, daar is zeker winst te behalen! Ik moet zeker ook eens langs in Haarlem, wil zeker ook de draaitafel eens beluisteren.

Dat zou ik zeker erg leuk vinden en graag doen, ware het niet dat niet elke zaterdag vrij kan maken de komende maanden. Ik hoop dat menno er nog een poos mee door gaat, en later de cursus alsnog een keer kan volgen. Lijkt me zeer leerzaam.

Ik denk dat die vraag voor mij was. Het is meer een gevolg van de vraag die ik stelde over waarom een buizenversterker niet heel veel anders klinkt dan de transistor broertjes. Ik vond bewijs in de metingen van Stereophile, en daar zie je dat bijv een 300B versterker een veel minder vlakke curve laat zien met een gesimuleerde speaker dan de transistor broer. Overigens zegt mij dat niks. De meest "rechte" versterkers kunnen heel doods klinken, en een simpele buizenversterker waar bijna geen componenten in zitten maar veel minder stabiel is zeer natuurlijk.

Ik denk dat bij een bepaald type buis je gebonden bent aan de grootte van de UGT. De buis moet natuurlijk ook wel de benodigde stroom kunnen leveren aan de UGT. Ik denk dat er geen enkele 300B versterker is die liniaal glad zou zijn in deze grafiek. Dat is de beperking al van de buis.

Daar zit ook het antwoord op mijn vraag verscholen. Juist het wat meer afhankelijk zijn van de impedantie maakt dat de versterker een iets grilliger verloop heeft van de frequentie karakteriestiek. Zie een vergelijkbare van een dikke transistor bak (Electrocompaniet mono's): Hier varieert de frequentie karakteristiek duidelijk veel minder dan bij de buizen bak.

Daar zit ook het antwoord op mijn vraag verscholen. Juist het wat meer afhankelijk zijn van de impedantie maakt dat de versterker een iets grilliger verloop heeft van de frequentie karakteriestiek. Zie een vergelijkbare van een dikke transistor bak (Electrocompaniet mono's): Hier varieert de frequentie karakteristiek duidelijk veel minder dan bij de buizen bak.

Ik bedoel juist het gedrag ver onder de max vermogens die hij kan leveren, dus bij normaal luisternivo waarbij de versterker het nog makkelijk heeft. Maar heb al iets gevonden. Stereophile doet altijd metingen aan een gesimuleerde luidspreker en kijkt dan hoe een versterker zich gedraagt. Dat geeft eigenlijk wel antwoord op mijn vraag: Hier zie je duidelijk aan de zwarte lijn hoe deze versterker (Air tight ATM-300R) zich gedraagt in een speaker load. Dus wel degelijk een variatie, maar veel minder idd dan ik aan nam. Bij deze 300B versterker is de variatie max plus of min 1 db. Bij een zwaardere versterker is de variatie natuurlijk wat minder. Dit is een KT120 versterker (Rogue audio):