Edje2

Naar aanleiding van de discussie over mijn nieuwe arm stelde Duclaasie bij de vraag wat het effect was op het geluid door een zwaarder contragewicht dichter bij het draaipunt van de arm te plaatsen ipv een lichter gewicht verder weg. Met een Morch arm kun je dat heel eenvoudig testen omdat er 4 contragewichten bij zitten van verschillende gewichten. Om de juiste waarde te gebruiken moet je soms meerderen tegelijk gebruiken. Bij de UP-4, welke een eenpuntsarm is wordt de azimuth ook mbv de contragewichten ingesteld. Deze zijn rond, maar het gat wat om het uiteinde van de arm gaat zit uit het midden. Door deze enigszins te draaien kan de arm een bepaalde kant op worden gezet. Ik merkte bij de Morch arm dat hoe zwaarder het gewicht er vaak meer rust en gewicht in het geluid kwam. Dat is denk ik deels te verklaren omdat het zwaardere contragewicht ook voor meer dynamische weerstand voor kantelen van het element zorgt. Maar dat ligt natuurlijk heet anders bij een 4 punts gelagerde arm. Omdat ik wilde weten hoe het nu zit ben ik daar eens in gedoken, en het is inderdaad zo dat een lichter gewicht verder van het draaipunt een hogere dynamisch gewicht aan het element geeft. Dat vraagt natuurlijk om een rekenvoorbeeld: 1. Stel de arm is 30cm. Het element weegt 10 gram, en kent 2 gram afspeelgewicht. Stel het contragewicht is 80 gram. Om dan balans (2 gram afspeelgewicht) te krijgen moet het contragewicht 3 cm van het draaipunt gezet worden. 8 gram --------------------------- 30cm ------------------------O----- 3cm---- 80 gram 2. Stel nu dat we ipv de 80 gram een contragewicht van 60 gram hanteren. Deze dient dan op 4cm te worden geplaatst. Er is dan nog steeds dezelfde statische balans. De inertia echter is afhankelijk van het kwadraat van de lengte x gewicht: 1. inertia = 3^2*80 = 720 2. inertia = 4^2*60 = 960 Een flink hogere inertia dus. Maar wat betekent dat nu? Je kunt dit weer terug rekenen naar het element via de formule gewicht = inertia/lengte^2. De lengte is nu de afstand draaipunt tot aan het element, dus 30cm: 1. dynamisch gewicht = 720/30^2 = 0,8 gram 2. dynamisch gewicht is 960/30^2 = 1,07 gram Uiteraard is hier de massa van de toonarm zelf buiten beschouwing gelaten, maar er is wel duidelijk te zien dat een lichter gewicht een grotere dynamische massa aah het element laat zien. De 0,8 resp 1,07 gram moet natuurlijk bij de massa van het element worden opgeteld, en de arm doet er ook in mee. Maar je snapt het principe. waarvan akte.

Klopt, Wenge buis en daaraan een Cardas clear cygnus. Heb Marco inmiddels gesproken. Het zal waarschijnlijk altijd een iets te levendige combi blijven met de Zyx erin, maar die gaat in de SME. Ik heb gehoord hoe fabelachtig dat is. Ik zou mezelf tekort doen door die in de Reed arm te willen zetten. De Reed wordt dan de "experimenteer arm". Marco gaf ook aan dat een vd Hul erg mooi gaat, die had ik zelf inderdaad ook al aan den lijve ondervonden. Is weliswaar een heel oude MC one, maar klinkt gewoon erg fraai.

Alleen het rumour van de meeste bezoekers (lijkt overigens wel erger te worden) zorgt ervoor dat je niet fatsoenlijk kunt luisteren. Alleen hele grote sets die luid kunnen spelen kunnen nog enigszins overtuigen. Ik vind het persoonlijk altijd heel gezellig, broodje kroket, de hele dat kletsen over audio enz. En daarnaast zie je toch vaak nieuwe dingen. Het is zeker jammer dat de kleine sets het niet lekker doen, dat is vaak wel hetgeen in de huiskamer moet staan.

Heel erg herkenbaar. Vrienden zullen het bij ons ook nooit zeggen, maar de audio is nogal aanwezig in de kamer. De set staat in het midden van de kamer. En jullie begrijpen als geen ander dat dit aanwezig is. Mijn vrouw is daar heel makkelijk in: als ik daar gelukkig van wordt gunt ze het mij. Is een kwestie van geven en nemen.

Jeetje Seed, dat is nogal wat. Je bent niet voor een kleintje vervaard! Doe je nu nog wat met vinyl?

Ik denk ten eerste dat er wel wat verdiend wordt door de maker. Maar daarnaast is een speciaal geslepen tip op een cantilever van, laten we zeggen Boron, ook best duur om in te kopen. De maker van de tips en cantilevers kan denk ik vragen wat hij wil. Er zullen hier niet zoveel producenten van zijn. Kijk maar eens naar een lijn van bijvoorbeeld Ortofon. Een instapper (2M red) met geklemde eliptische naald kost 115 euro. Met een gelijmde eliptische naald kost gelijk het dubbele. Met fine line naald kost 380 en met shibata naald en boron cantilever kost 630. Als je dan nog bijzondere materialen toepast, betere matching tussen links/rechts, een merk met een kleinere oplage loopt het al heel snel op. Maar wat het verschil is tussen een element van 2000 euro met boron cantilever en fine line naald en één van 5000 is me ook een raadsel. Ik vermoed dat op die laatste heel veel marge zit.

Ik denk ook dat er in de nabije toekomst nog hele mooie dingen gemaakt zullen worden. Er komen toch nog steeds nieuwe ontwikkelingen die voor een beter resultaat zorgen.

Ik meende altijd dat je met een step-up alleen aan de secundaire zijde kunt aanpassen met een weerstand. Ik zal me er eens op inlezen. Wellicht kan het toch aan de primaire kant. De Luxman wil ik van binnen niet aanpassen, het apparaat zou daardoor flink in waarde dalen.

Dat zijn hele goede tips, dank! Maar misschien jaag ik wel iets na wat niet bestaat. Maar ik heb nog zo het geluid van de Jadis' in mijn hoofd zitten. De vraag is of dat haalbaar is met transistoren/FET's. Ik heb wel begrepen dat de nieuwe Jadis ook wat strakker zijn, en gezien de opmerking van Marc hierboven het "bewijs". Ik wil de calypso ook zeker houden, die gaat niet weg hoor. Daarvoor moet je echt heel diep in de buidel tasten om dat nog te verbeteren. Echt een zeer fraaie versterker. Marc, Naim is zeker mooi, maar ik vind het iets te gesloten kwa filosofie. Het werkt vaak het beste als je alles van Naim hebt, en dat houd me weg. Heb in het verleden wel een NAP250 gehad, die was zeker goed. De Aesthetix Atlas is wel wat natuurlijker van klank, al heb ik ze niet 1 op 1 naast elkaar gehad. Wat Bebatoli al aangeeft is de Aesthetix een heel fraaie versterker, daar ga je denk ik met een Supernait niet overheen.

Dat zijn wijze woorden, en helemaal waar in de audio. Een component mag in begin eigenlijk niet overdonderen, dan wordt het ergeren nadien. Ik geef ze zeker ene tweede kans!

Dat zijn hele goede vragen Seed, en een goede analyse! Ik heb de Morch niet meer terug geplaatst. Het ligt zeker niet aan de phono, die heb ik gewisseld, en alles blijft "hetzelfde". Ik had zeker het idee dat de Reed ietsje frisser was dan de Morch, maar wel voller. De Reed is behoorlijk frisser dan de SME. Die is niet zo luchtig in het hoog, maar wel heel subtiel en zijdeachtig. Ik denk dat het grote verschil in het loopwerk zit. De Feickert is zeker een gedetailleerder loopwerk dan de Nottingham, dat is wel zeker. Hij gaat een flink stuk verder in het ontrafelen van de muziek, en daar was het deels om te doen. Dit mag uiteraard niet ten koste gaan van de muzikaliteit. Maar zoals ik hierboven aangaf: het gaat echt de goede kant op. Het echt felle is er vanaf. Misschien toch de bekabeling die moet inspelen. Dat zal met 240 microvolt! best een rol spelen. Of toch iets andere instelling. Ik kwam erachter dat de batterij van mn naaldweger op was, en die geeft dan blijkbaar geen juiste waarde meer aan. Toch maar even met de shure balansmeter gedaan, die werkt altijd, maar is minder makkelijk in de omgang.

Ja zeker erg fraai, maar helaas wel het nadeel dat op mc de afsluitweerstand niet aanpasbaar is, vind dat wel echt een groot nadeel en ook een technische tekortkoming. Er gloort echter hoop aan de horizon, gisteravond nog uitgebreid geluisterd, en het is echt opgeknapt. Of het inspelen van de armbekabeling is, ik weet het echt niet, of toch iets andere afstelling van de arm. Het geluid is nu nog fractioneel frisser dan de streamer, maar zeker niet meer zo extreem als het was. Nog maar wat uurtjes maken dus.

Goede vraag hoor Jongensdroom. Ik heb een enorme collectie opgebouwd door jaren van wisselen, kopen, verkopen. De mooie spullen houd ik dan. Ik koop lang niet alles nieuw, elementen bij voorkeur wel. Ik heb echter een enorm arsenaal aan mooie elementen gekregen omdat die vaak in een platenspeler zaten waarvan ik de arm wilde gebruiken bijvoorbeeld. Zo houd je nog wel eens wat over en het test ook echt een stuk makkelijker. Ik heb vroeger toen mijn set in de kamer nog "andersom" stond (set tegen de muur, bank in het midden) veel problemen gehad met het geluid. Een dealer vroeg toen wel eens aan me waarom ik het niet voor elkaar kreeg. Ik snap de opmerking wel, maar een dealer kan heel makkelijk even wat andere versterkers aansluiten totdat je het goede resultaat krijgt. Ik heb maar 1 set versterkers (voor/eind) en daar moet ik het mee doen. Het verzamelen zie ik ook als onderdeel van de hobby. Mijn passie is platenspelers, en daar kan ik dan eindeloos mee experimenteren. Ik heb tientallen jaren ervaring met platenspelers, en nog leer ik elke dag bij. Erg boeiend onderwerp. En zonder verschillende componenten is het erg lastig om soms de vinger erachter te krijgen waarom iets niet optimaal te krijgen is. Dus het even kunnen testen van een andere arm of element maakt het zoveel makkelijker om tot resultaat te komen. Ik hoop dus niet dat je de indruk krijgt dat ik alles maar koop wat ik mooi vind, is dus zeer zorgvuldig samengesteld in de loop van tientalen jaren.

Ik zie nu inderdaad ook dat het om uF gaat. Er is geen phono trap die dat aan board heeft. Dit is wel aanpassen next level, en in de praktijk eerlijk gezegd nog nooit gezien Jack. Zelf ben ik van mening dat een MC element met een afsluitweerstand goed aan het klinken te krijgen moet zijn. Er zijn echter zeker elementen die wat exta's hebben aan de bovenkant. Die worden geroemd om het detail, maar dat is waarschijnlijk ook iets teveel aan informatie rond de 18kHz. Dat straalt ook nog wat door naar beneden en dat klinkt vaak heel luchtig. Op een of andere manier wordt je er op de lange duur luistermoe van.

Toch nog even nagedacht over de opmerking van Hans en jou. Ik heb de Array's wel vaker gehoord, maar ben er nooit van onder de indruk geweest. Dat is denk ik ook de reden dat ik er niet aan gedacht heb. Je wist een merk dan zeg maar uit je hoofd en streept het af. Wat de reden is dat ik het nog nooit goed heb gehoord komt dan vermoedelijk door de rest van de set. Ik ken ze als zeer transparante versterkers, maar ook een beetje grauw, dat is denk ik geen objectieve waarneming als ik jullie beluister. Ik zal een kijken of ik ze nog kan beluisteren in een betere setting.

Niet direct aan gedacht Hans. Op onze club draaien ook een aantal leden met de Arrai versterkers. Lijkt bijna wel het clubmerk geworden, en dat is natuurlijk niet voor niks. Maakt Arrai eigenlijk nog wel apparatuur, of zijn ze ermee gestopt?

Niet direct aan gedacht Hans. Op onze club draaien ook een aantal leden met de Arrai versterkers. Lijkt bijna wel het clubmerk geworden, en dat is natuurlijk niet voor niks. Maakt Arrai eigenlijk nog wel apparatuur, of zijn ze ermee gestopt?

Een goede vriend heeft een set M60’s, maar dan nagebouwd. Die zijn optisch nog fraaier dan het origineel. Erg fraaie versterker, maar die zal mijn luidsprekers niet kunnen aansturen ben ik bang. Hij heeft er zelf ook problemen mee. Heb er wel eens aan gemeten, en in het laag laten ze het wat afweten, de output neemt dan af. Ik denk dat die pas gaan zingen bij 10+ ohm, maar dat hebben we nog nooit geprobeerd. Die nog grotere ooit eens gehoord, magisch, maar voor mij een veel te complexe versterker. En eigenlijk wil ik juist van de buizen af.

Zoals ik eerder had beloofd zou ik nog een verslagje schrijven over mijn luisterervaring met de Atma-Sphere class-D versterker. De basis van mijn set bestaat op dit moment uit een voor en eindversterker van Aesthetix. De Calypso voorversterker is buizenversterker, de Atlas eindversterker is een hybride versterker. De voorversterking van de Atlas wordt verzorgd door een 6SN7 buis. Het power deel door een stel transistoren. Aesthetix kenmerkt zich door een natuurlijk geluid. Muzikaliteit is een van de belangrijkste ingrediënten. Als voorbeeld, in de eindversterker wordt geen tegenkoppeling gebruikt. Daardoor zijn de vervormingscijfers wellicht wat minder laag, maar de klank natuurlijker. De dempingsfactor is voor een dergelijk ontwerp daardoor ook extreem hoog, ongeveer 25. De versterker laat op de meetbank bijna 600 watt zien bij 4 ohm. Nogal tegenstrijdigheden naar mijn idee. De klank laat zich inderdaad als natuurlijk omschrijven. De versterkers persen wellicht niet het laatste detail uit de muziek kwa hoog resolutie, maar je kunt er wel lang naar luisteren. De eindversterker zou ik op termijn willen vervangen. Ik stuur er de Tad ME1 mee aan, een monitor luidspreker. Nu wil het geval dat ik niet zo lang geleden een set Jadis JA-30 monoblokken heb gehad. Die lieten iets magisch horen wat de Aesthetix Atlas simpelweg niet kan. De betrokkenheid bij de muziek nam toch nog wel flink toe. Viool, maar ook stemmen klinken zo natuurgetrouw met de Jadis’, dat is echt iets bijzonders. Luistermoeheid bestaat bijna niet. En ondanks de slechts 30 Watt die ze kunnen leveren is dat voldoende om de Tad’s tot leven te wekken. Er zitten ook een paar nadelen aan de Jadis versterkers. Ten eerste is daar het gedoe met de buizen. Ik wordt daar nogal onrustig van ondanks dat ik een buizentester en flink wat buizen bezit. Maar elke keer weer een kraakje, brommetje of ruisje is aan mij niet besteed. Daarnaast is het laag een dingetje. Er is zeker voldoende laag, zelfs meer dan met de Atlas, alleen is er niet zoveel controle in het sublaag. Vergis je niet in de kleine Tad’s, deze geven verrassend veel laag voor een monitor, en zeker alle nuances in het laag worden zeer fraai weergegeven. Een bijzondere luidspreker die enorm mee kan groeien met een set tot erg grote hoogte. Ik combineer ze met een kleine Rel, de T5X. Dat gaat erg goed, maar wellicht dat er op termijn een grotere voor in de plaats komt. Deze is echter zo handzaam, en dat is natuurlijk ook fijn in een woonkamer. Met de Jadis mis ik dus de kracht en controle in het laag. En omdat ik de Rel vanaf de Atlas aanstuur neemt die het ronde laag van de Jadis mee, waardoor de Rel eigenlijk beter uit kan worden gezet. Een nadeel van het ronde laag is dat de muziekkeuze ook wat beperkt wordt. Akoestisch werk of een volledig orkest klinkt fabelachtig. Maar Trentemoller of Massive Attack om maar wat te noemen wil echt niet. En aangezien ik me niet wil beperken tot een paar genres ben ik gaan zoeken naar een eindversterker die de magie van de Jadis heeft maar dan met wat meer power en controle. Ik kwam veel goede verhalen tegen over de nieuwe klasse-d versterkers gebaseerd op GaN fet techniek. Dat is een nieuw soort transistor die bijzondere eigenschappen heeft. Atma Sphere is een fabrikant welke zich voornamelijk op OTL buizentechniek heeft toegelegd. Dit zijn buizenversterkers zonder de kenmerkende uitgangstrafo die bij vrijwel alle buizenversterkers benodigd is om de hoge uitgangsimpedantie aan te passen aan de lage impedantie van de versterker. Een OTL versterker kenmerkt zich door een extreem snelle en schone weergave. Nu heeft Atma Sphere een klasse-D versterker gemaakt op basis van de GaN fets, en volgens zeggen van de eigenaar (Ralph Karsten) zijn de dagen van de buizenversterker geteld. Dat is nogal een uitspraak voor iemand die er zijn geld mee verdient. Ze hebben mono-blokken gemaakt met de naam Atma-Sphere Class-D, hoe toepasselijk. De importeur voor Atma Sphere is Big Boys Audio in Uithoorn. Zij zijn al eens bij ons op de audio club (ACV) geweest. Ramon vertegenwoordigt Nederland en is gewoon een enthousiaste kerel. Denkt mee, is verre van opdringerig en zeer relaxt. Hij gaf aan dat mono’s in bestelling stonden, het wachten was op een seintje. Nadat hij ze zelf had ingespeeld kon ik ze voor 2 weken lenen. Dus thuis meteen aangesloten en luisteren. De eerste indruk zegt veel, maar lang niet alles. Ze schijnen niet echt warm te hoeven worden. Wat ik hoorde na aansluiten was een zeer schoon, gedetailleerd en overzichtelijk geluid. Het laag heeft veel controle. De details zweven door de ruimte, en omdat de versterkers enorm stil zijn komen de details erg fraai naar voren. Wat verschillende nummers opgezet, zowel plaat als via de streamer. Het dieptebeeld is wat groter dan de Atlas, maar het geluidsbeeld ook wat smaller. Wat steeds opvalt is de ruimte in het geluid, en daarmee bedoel ik dat alles zijn plekje heeft. Zeer afgebakend en schoon. Het loopt nooit dicht, ook bij harder spelen niet. Wat wel als eerste negatief opvalt is de saxophoon bij een nummer van Morphine. Helaas is de zanger overleden. Zijn sax scheurt er lekker op los, maar ik mis wat energie die er wel hoort te zijn. De sax klinkt duidelijk kleiner dan met de Atlas. Ook stemmen en koper instrumenten komen aanmerkelijk kleiner uit in de muziek. Je mist daardoor wel wat beleving en zeker body. Tot nu toe heb ik met een gebalanceerde interlink gespeeld. Nadat ik deze voor een ongebalanceerde heb gewisseld knapt het middengebied iets op. Het wordt iets voller en de detaillering neemt nog iets verder toe in de goede zin. Het geluid blijft op hetzelfde volume spelen met de ongebalanceerde interlink, wat aangeeft dat het geen echt gebalanceerde versterker is, maar de xlr ingang “erop geknutseld” is. Waarschijnlijk is de verbetering toe te wijzen aan de interlink. Overigens zijn de interlinks zelf gemaakt. Daar valt dus niks zinnigs over te zeggen. Maar ondanks dat het iets beter is blijft het knagen in het middengebied. En daar was het juist om te doen. De magie van de Jadis is wat ik zoek, en dat doet de Class-D helaas niet. Nu snap ik dat een buis niet zomaar te vervangen is door solid state techniek, maar er moet toch ergens een stap in de richting te maken zijn. Een Jadis heeft wel een heel eigen geluid wat maar weinig merken kennen, dus de zoektocht zal denk ik niet makkelijk zijn. Daarnaast blijft een geluid ook wel in je hoofd hangen, maar of dat nu zo objectief is.. Zoals jullie hebben kunnen lezen ben ik ook erg druk met de platenspeler. Heb daarom besloten de versterker even te laten voor wat het is. Eén stap tegelijk. Het was een erg leerzame test om te doen, ook weer van geleerd, en tzt zal ik verder zoeken naar een versterker. Wellicht een Pass Labs. Die moet aardig in de richting komen. Heb ze vaker gehoord, maar nog nooit in mn eigen set. Komt tijd komt raad.

Pardon? Ik stel hier voornamelijk vragen, en beweer nergens iets zeker te weten. Maar als je zo met mede forummers om wens te gaan prima. Kun je aangeven wanneer ik onaangenaam over kom? Ik leer namelijk graag! Ik was er echt van overtuigd dat dit een leuk forum was, maar blijkbaar heb ik me vergist.

Waarom denk je dat ik droom, ik ben zo wakker als maar kan Ik denk dat dit voorbeeld niet van toepassing is bij low-output mc elementen (staat er ook niet bij). Het is heel simpel een LCR kring. En aangezien de L enorm klein is van een low output mc element ligt het effect van een afsluiting van bijv 200pF in de orde van >100MHz. Wat denk je daarmee te bereiken dan?

Een Zyx is echt een heel fraai element, maar kleurt nergens. Ik kan me voorstellen dat het tov een Benz Ruby te kaal wordt, maar alles hangt natuurlijk van de match af. Een Feickert is zeker geen NA, maar op welke vlakken denk jij dat deze anders is kwa klank? Zelf ervaar ik veel meer detaillering en energie in hem mid/hoog tov de Nottingham. Het gaat op bepaalde vlakken veel verder. De NA is makkelijker kwa matching, schiet wat minder snel de bocht uit. Ik heb 23 jaar met de NA gespeeld, dat zegt misschien al genoeg. Het klinkt gewoon erg fraai, maar kwa detaillering laat het wel te wensen over. En vroeg of laat wil je een stap verder, en mijn wens voor 2 armen is met een Feickert heel makkelijk in te vullen.

Ik ken de theorie erachter, afsluiten aan secundaire zijde. Alleen is dat niet mogelijk bij de Luxman. Vind dat echt een manco van het apparaat. Hij klinkt echt heel bijzonder goed, maar daardoor wel minder universeel toepasbaar. De NA is helaas al een poosje weg. Ik ben er zeker nog niet klaar mee, wil hoe dan ook de ZYX spelend zien te krijgen op de Reed arm. Moet ook echt mogelijk zijn, de ZYX moet heel goed gaan in een arm van 15 gram. Heeft het ook altijd goed gedaan in diverse andere armen, soms lichter, soms zwaarder.

Capaciteit aanpassen heeft alleen zin met een MM element. Dit geeft geen verschil bij een MC, daar telt alleen de afsluitweerstand.

Ga ik zeker even doen, hij is er vrijdag weer, kan ik gelijk de tweede slider ophalen zodat ik de SME ook kan monteren. Hij heeft zelf ook ZYX gedaan, dus weet zeker of dat wil of niet. Vanmiddag nog even verder experimenteren.