threshold

Helemaal mee eens. Er zal best een diepere psychologische achtergrond bestaan waarom sommige techneuten zo koppig zijn en proberen anderen te overtroeven door de ander als dom te laten overkomen. Erg vermoeiend! Ik heb in mijn werk veel met zulke mensen te maken en alhoewel ik zelf niet zo wil worden ben ik bang dat ik er ook een tik van mee heb gekregen als HTS-er. Het beste is ze maar te laten gaan en ze vooral geen vragen meer te stellen als je bang bent voor een frustratie. De echte kenner laat zich kennen door nuances en komt er eerlijk voor uit dat hij/zij ook niet alles weet. En behandelt de ander als gelijkwaardig en wil de ander juist theorieen uitleggen maar niet opleggen.

Goed zijn ze daar heh!? Je kunt complete referentiemodellen nabouwen, met origineel filter en drivers. Zijn dat die lui die vroeger studio's voorzagen van Tannoy monitors en zelf de filters en kasten opnieuw deden? De reden waarom Tannoy daar niet te veel aandacht aan besteedde?

Dat lijkt op het laatste plaatje, het 8ste orde reflexsysteem. Dat lijkt me lastig afstemmen op de juiste frequentie. Het is een beetje als een veer met een gewicht en aan dat gewicht nog een veer met gewicht, dan nog een veer, nog een gewicht en nog een veer en gewicht. Als je dat heen en weer beweegt, tja...dat de controle over dat laatste gewicht een beetje weg is neemt men voor lief in ruil voor een efficient systeem.

Ik snap dat het een kip-ei verhaal is. Maar in een 5.1 set heb je toch vaak verschillende speakers, omdat er verschillende eisen worden gesteld. De center speaker moet ook nog eens plat zijn dus daar zie je vaak het gepruts met de hoogte en een niet ideale d' appolito opstelling (tweeter tussen de middentoners).

Een center hoeft in principe geen laag onder de 80 Hz weer te geven (dat gaat naar de subwoofer). Een stereo-luidspreker kan makkelijk wat extra 2-4 kHz hebben zonder dat het direct opvalt. Echter bij een center luidspreker ligt dat anders, omdat het gehoor anders omgaat met geluid dat uit deze richting komt.

Een echte center speaker zal ook anders kunnen klinken, dus met een andere frequentiekarakteristiek, omdat het center kanaal anders wordt gemixt in films e.d. omdat deze altijd uit het midden komt. Verwacht dan een iets minder " present" geluid (iets minder 2-4 KHz).

De luisterruimte doet rare dingen met je luidspreker!

Dat is een goeie. Blazers horen niet rondom af te stralen anders komt er teveel geluid 'indirect' aan. Nu zijn er al zoveel onderzoeken gedaan naar de akoestiek. Is dit er weer (gaap) één of hebben ze echt iets revolutionairs gevonden? Halen ze nu de Blauertsche Baender erbij of hoe zit dat... Ik snap uit de post niet helemaal wat ze bedoelen maar schat in dat het daarmee te maken heeft. Het verschijnsel is bekend in de opname techniek als je geen centre channel hebt. Dan moet je een ' presence' filter gebruiken voor de stem die uit het midden lijkt te komen maar door 2 luidsprekers wordt weergegeven die veel rechter in het oor richten (want staan links en recht van het midden). Dus een goede zaal kent veel zijdelingse reflecties met veel 3-5K inhoud? Dat de doos goed werkt wist Beranek eigenlijk ook al. Het is alleen duur, omdat er relatief minder zitplaatsen in kunnen die goed geluid (en zicht!) krijgen. Het probleem met een brede zaal is weer, dat de reflecties misschien te laat gaan aankomen. Het moet in de tijd een mooie vloedgolf van reflecties zijn. Dit lukt goed in een doos met een reflecterend plafond. In een open voetbalstadion heb je de slechtste akoestiek: elke tribune komt apart aan in de tijd.

Met een equalizer kun je heel gericht bijsturen, zoals een wisselfilter in je speakers ook doet (naast het beschermen van de tweeter). Een kabel die "klinkt" is ook een netwerkje van L, C en R maar daar heb je juist helemaal geen grip op.

Je zult bij het carnaval wel veel naar hoorns hebben geluisterd. En kantklossen lijkt mij heel ingewikkeld!

Het effect van het natrillen is ook een verhoogde perceptie van die ene toon. Dat noemen we vaak maar kleuring maar eigenlijk bepaaldt die inderdaad niet persé de " kleur" maar geeft eerder een nare bijklank.

In principe heb je gelijk, maar de verschillen zijn wellicht minder groot dan je denkt voor wat betreft de kleuring die we prefereren. Zo las ik hier ergens dat de Blumenhofers bij die studio helemaal niet zo kleuren als op de audio-beurzen. De geluidstechnicus heeft dus deze kleuring zoveel als kan er uit gehaald. Soms zitten we gewoon met een bepaald apparaat of box opgezadeld en nemen we de kleuring voor lief. Soms omdat het product op andere fronten het erg goed doet. Zo'n grote hoorn in een studio zie je wel vaker. Maar thuis hebben we niet de beschikking over al die equalizers. Mijn Tannoys kleurden ook als een gek. Men ging er daar gewoon van uit dat je in een studio toch alles recht trekt. Er zaten zelfs aansluitingen achterop om het scheidingsfilter te by-passen.

Ja Jongensdroom dat klopt van de bronkant. Ik dacht ook: klankkleur in het algemeen of praten we hier over lineaire vervorming e.d. die een bepaald deel van het frequentiebereik versterkt doet overkomen (want kleuring is waarneming, dus zoals de luisteraar het waarneemt). Klankkleur in je set kan overal ontstaan, maar de eeuwige verdachte is natuurlijk de luidspreker (in de akoestiek). Het is erg complex want de waarneming houdt rekening met richting en maskering etc. Klankkleur is MyFi want het is afgestemd op je eigen smaak. Mijn element kleurt (loopt wat af richting het hoog) maar ik vind dat tot nu toe nog mooi. Het valt me wat minder op dan normaal vanwege de andere kwaliteiten. Maar het is wel kleuring.

Het zou leuk zijn als je bij je mc-element de trafo er gratis bij kreeg. Helaas is dat bijna nooit zo (op een bepaalde Audio Technica na). Echter het aanpassen middels weerstand en capaciteit is toch tamelijk normaal en gebeurt in elke goede MC/MM trap? Een weerstandje extra is dus niet zo erg, lijkt me. Ik heb een Denon AU-320 die speciaal voor de DL103 is. Mijn vorige Denon DL-304 element paste er niet eens goed op want klonk beter op de ss MC ingang van de voorversterker. En dan op 30 Ohm, waardoor de ruis nog maar net niet hoorbaar was. Ik kan dus Spido niet gelijk geven wanneer hij zegt dat laagohmig beter is. Er worden echter wel veel hele goede elementen gemaakt die laagohmig zijn, maar voor een goede brom- en ruisvrije aanpassing kan dat een ramp zijn.

Ik speel ook met een HOMC. Voor een beetje realistisch niveau staat bij mij de volumeknop half open. Bij cd maar een kwart. Genoeg dynamiek en geen ruis en brom. Waarom zou ik daar dan nog een trafo tussen moeten plaatsen die 6 dB opkrikt maar verder m.i. alleen maar kwaad kan doen? Ik ben dus ook benieuwd naar het resultaat voor en na trafo in termen van detail, stereobeeld etc.

Als ik naar die karaoke-programma's op TV kijk, dan hoor ik alleen maar amateurs, gejureerd door professionals die klinken als amateurs. Kinderen kunnen dat nog niet zo goed zelf beoordelen en worden zo 'vergiftigd'. Het zou strafbaar moeten zijn om iets dat slechts is, als geweldig te beoordelen. In wezen is dat misleiding en een beetje oplichting, omdat zulke programma's verdienen aan de downloads.

Hopelijk gaat het lukken. In de auto-wereld bestaat hetzelfde probleem. Je hebt Top-gear dat zoveel respect heeft afgedwongen, juist ook door het afkraken van slechte auto's en de problemen te benoemen, dat de fabrikanten op hun knieen gaan. In Nederland is de Quote uitgeroepen als het beste autoblad, omdat alleen dit blad het lef had om een mislukt model van BMW af te kraken. Je moet dus naast jubel-reviews, ook de afkrakers plaatsen om geloofwaardig te zijn. En juist dat kan heel goed op een website, want daar ben je minder afhankelijk van adverteerders. Daar wil je de lezers informeren en niet advertenties doorgeven middels een review. De Nederlandse audio-bladen bestaan alleen dankzij de importeurs. De klant van zo'n blad is de adverteerder, niet de lezer. Wat wil je, het land is te klein voor een goed blad, zeker omdat ook de Engelse, Amerikaanse en Duitse bladen overal te koop zijn. Als ik in een Nederlands blad lees dat een bepaald p.u. element "een prima product" is, dan kijk ik wel even in de Duitse bladen of dat klopt. Het mooiste zou zijn als een hifi-zaak zich beschikbaar wil stellen. Mooie ruimtes, veel producten. Het kan eventueel geheim blijven welke zaak dat is, voor het geval importeurs boos worden als een fout product wordt ontmaskerd en men die winkel gaat bedreigen.

In het originele ontwerp zaten zeker een aantal interessante zaken die verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor een bepaald geluid. De middendome, de bandtweeter, dubbele laagmidden-units, dat zie je in de duurste speakers nog steeds toegepast. Velen vonden de Piep Pieper erg goed. Ik heb slechts ooit een extreem gemodificeerde versie gehoord in een ver verleden en de nieuwste versie in café Engels, die ik helemaal niet verkeerd vond klinken.

Vroeger, in sommige bladen, schreven ze ook wat er mis was. Nu sturen ze het terug en schrijven ze niks, of schrijven ze een kletspraatje zo uit de folder over (zoals ook al in de HVT gebeurde bij types die ook voor fabrikanten werkten, Klaas natuurlijk uitgesloten!). Soms lees je tussen de regels door wat men er echt van vindt. Als je leest een " prima luidspreker" dan is het een slechte speaker. Of " één van de beste uit de klasse" dan stelt het niet zoveel voor en heeft het product veel concurrenten en zijn er betere. Of als men twee producten met elkaar vergelijkt die heel erg van prijs verschillen: koop het niet, het kan een eerlijke vergelijking niet aan. Is het echt heel goed, dan zegt men: de beste, nieuwe maatstaf, speelt alle duurdere tot ... eruit, etc. Dan wordt het pas interessant! Ergste vind ik wel: laag dat je niet verwacht bij het formaat, zoeken naar de subwoofer die er niet is (= vervorming). Staat namelijk bij zowat elke mini-monitor recensie. Als je echt eerlijk bent, dan ga je het product meten en laat je zien wat er precies mis mee is. Dat deed men vroeger nog wel eens.

Ik droom ervan om nieuwe luidsprekers te bouwen. Dit keer met de grote Yamaha dome's. En ga ik wat aan de vloerreflectie doen, heb je ook geen roomcorrectie meer nodig. Spido, dat zou je vriend Klaas ook moeten doen, denken aan speakers. Of hij denkt alleen nog maar aan Bentley's. Met een dashboard afgewerkt met speksteen i.p.v. gepolijst hout, dat dan weer wel.

Je kunt Spido nogmaals vragen wat Klaas er vroeger voor kreeg. Ik herinner me nog het artikel dat hij schreef toen hij Transtec bezocht die de Quad aanprees als draad-met-versterking. Hij gooide zijn Piep Piepers achter in de lelijke eend etc. etc. Leuk artikel, vond ik toen. Is het nu vast ook nog. In elk geval was de HVT toen leuker dan wat ik nu in de bladen lees. Alleen Ruud Jonker is inderdaad een positieve uitzondering, als het om emoties gaat. De oude reviews in Stereophile waren ook goed, met die uitgebreide metingen. Erg informatief. Het schijnt, dat de recencenten daar de spullen mogen houden, als ze er goed over schrijven.

Alles is een toeter. Ook de baffle is een hoorn (of waveguide of hoe je het ook noemt). De vraag is wanneer iets als een toeter gaat klinken. Hoe groot moet die zijn en hoe sterk moet die toelopen. Ik heb er één op m'n motorscooter.

Alleen het laatste stuk trilt extreem. Het eerste stuk is magnetisch. Bij mij vol met kanaaltjes, met de hand geboord. Misschien klonken mijn Tannoys daarom wat minder hoornig. O nee, zal wel de spreiding zijn en mijn wat harde akoestiek, en de parametrische equaliser deed de rest.

Haha ik nog steeds. Hoef gelukkig vandaag maar 4 uurtjes

is het niet andersom: er zijn bepaalde typen luidsprekers die bepaalde muzieksoorten over het algemeen niet goed weergeven? Iets met "hoorns" en "stemmenweergave". Bij grote hoorns ben ik helaas bevooroordeeld. Ik zie een hoorn, dus ik hoor een hoorn. Helaas wordt ik dan steeds bevestigd in mijn oordeel als ik er muziek over hoor. Het gaat dan vaak fout bij stemmen. En er zijn toch hoorns die op papier perfect zijn, zoals de Celestions & Monacors. Zou het het comb-filtering effect zijn door het gebrek aan reflecties? Ik heb zelf ook hoorns gehad (Tannoy) en in mijn kamer die niet al te gedempt is heb ik weinig last gehad van een hoorn-achtig geluid (nadat ik er een parametrische equaliser tussen had gezet). Ook de vriend van Spido (e.o.a. Klaas) heeft zich weleens lovend geuit over de grote Tannoys.