Jitze

Art Thou troubled ? Music will calm Thee, Art Thou weary ? Rest shall be Thine, Music, source of all gladness, Heals Thy sadness at Her shrine, Music, Music, ever divine, Music, Music, calleth with voice divine.... Georg Friedrich HÄndel.

Wat nu ? Een opwelling van dieper inzicht ? Of een zielige poging meelij op te wekken ?

Juist ! dát zeg ik !

Ach Pjotr, als je eens terugkijkt op hetgeen ik hier op het forum heb gekrabbeld, zul je niet zo heel erg veel merken van zulk een gedrevenheid, heb altijd meer vragen gehad dan antwoorden, wel houd ik vast aan de eigen ervaring, laat me hier door een ander of dat nu techneut of audiofiel is niet vanaf brengen, tenzij ze me weten te overtuigen en dat betekent, dat ze me het moeten kunnen laten horen......... Gezien het slingerende pad dat ik gevolgd heb, heb ik me onderweg ook erg vaak laten bedotten en misleiden, maar goed ben ik wel terecht gekomen, juist omdat ik overal aan blijf twijfelen en dit laatste ook al niet zeker weet

Voorstellen ? doe ik niets, wel zou ik het fantastisch vinden als er eens echt geluisterd zou worden, zelfs van een dove muzikant of een muziekminnende dame van 85 zouden de meesten hier nog heel veel kunnen leren

Ja, alles waarover ik schrijf heb ik meegemaakt, beluisterd, geproefd en inderdaad ook de vergelijking tussen het luisteren naar muziek en het proeven van wijnen is op basis hiervan ontstaan. Wijn aan Gort is een programma dat ik met groot plezier meemaak, zoals Ilja onbevangen door de wijnwereld huppelt en onderweg de valkuilen weet te duiden, dus vooral reeds volstrekt platgetreden paden bewandelt, maakt het de moeite waard er eens bij stil te staan. Zo is het ook met muziek, het is veel simpeler dan die rijen moeilijk kijkende audiofielen tijdens demonstraties doen vermoeden, of iets deugt weet je direct, één toon, één intro, meer is niet nodig. Fiets maar eens door een straat, hoor muziek, zonder er diep over na te denken weet je of het een reproductie is of er een echt instrument wordt bespeeld, geen moment van twijfel........ Maar troost je, niet alleen audiofielen laten zich bedotten of verleiden door slimme marketing, we zien het in onze wereld op elk vlak, we leven op de markt, alles draait om verleiden of verleid worden. Om het maar eens vriendelijk uit te drukken. Gedegen onderzoek naar de consequenties van het gebruik van OpAmps, het vrijwel direct herkennen door alleen maar te luisteren heeft natuurlijk geen enkele waarde, want niet wetenschappelijk te controleren, hoezo vooringenomen...... Vervorming is nog steeds het meest belangrijke criterium bij het bepalen van de kwaliteit van een apparaat of component, alleen de cijfertjes die we hieromtrent weten te produceren zijn tenminste dubieus te noemen. Vragen als, meten we wel de nuttige zaken, interpreteren we de gegevens die we krijgen wel goed, worden niet gesteld of terzijde geschoven, met genoeg nullen achter de komma is er toch niets te horen. Overigens verschillen tussen goede versterkers onderling, zijn verwaarloosbaar, buis of transistor, volstrekt niet relevant welk component wordt ingezet, in beide gevallen heeft de matige middenmoot de overhand. Toch wel leuk dat de eerste én enige positieve reactie van een muzikant komt, dat zou je toch aan het denken moeten zetten, Toch ?

Vreemd mag het wel genoemd worden dat, ondanks die lage meetcijfers, zovelen het wel horen, heel erg bijzonder is het gegeven dat de meeste audiofielen het niet waarnemen. Verbazing overstelpt me als er in een vergelijk weer eens blijkt dat men nauwelijks in staat is versterkers uit elkaar te houden, of als men de scherpte tgv de OpAmps in een eindtrap van een cd speler niet hoort, of de IC's in de voortrap van een indrukwekkende buizenversterker niet opmerkt. Wordt er wel geluisterd ? Wat dit betreft zou ik er voor pleiten eens met een vrouw te gaan luisteren of met een musicus naar z'n eigen instrument. Luisteren blijkt niet een ieder gegeven.........

Ik weet heel zeker dat dat beslist niet zo is, in Sneek hebben diverse forumgenoten me wat dit betreft erg vaak op de proef gesteld............ Ruisarm omdat er iets over het hoofd gezien wordt bij het meten, best mogelijk, hoorbaar is het altijd !

Laten vooral ook niet vergeten dat luidsprekers vervormingscijfers laten zien die met twee cijfers vóór de komma worden geschreven, wat dit betreft zijn de cijfers die sommige fabrikanten tonen, van nul en generlei waarde, er wordt gezocht naar een frekwentie en een amplitude die een gunstig resultaat opleveren.Overigens zijn componenten die vervormingscijfers laten zien met meerdere nullen achter de komma, vaak wél in staat een significante rol te spelen, en dus hoorbare vervorming te leveren. In dit geval denk ik in het bijzonder aan OpAmps die altijd, in meer of mindere mate, de weergave negatief beïnvloeden.

Ach, versterkte muziek meemaken kan inderdaad lijden worden, maar hetgeen jij hier schetst maak ik weinig mee, vaker wordt je geconfronteerd met geluidstechnici die, ondanks de inzet van materiaal dat echt de toets der kritiek kan doorstaan, er een lijdensweg van weten te maken. Heel wat PA speakers presteren aardig beter dan de vooral fraai vormgegeven " high-end " soortgenoten. Ook wil ik wel even reageren op de waargenomen beperkingen vwb de weergave van ruimtelijkheid, hierbij denk ik vooral aan een serie van oorzaken die begint of zo u wilt eindigt in de hoeveelheid vervorming die een luidspreker produceert, dan de verwoestende invloed van OpAmps op alle kleine detail in het signaal en natuurlijk niet te vergeten de opname en mastering, waar ook nog wel wat op aan te merken is in het algemeen.

Eigenlijk deugt die speaker dus nergens voor, die dip tussen hoorn en Altec zal toch niet alleen een viool raken, heel wat meer instrumenten zullen in dat gebied hun werk doen. Natuurlijk valt het in een rustig vioolstuk wél meer op, een goed luisteraar zal het ook elders horen. Toch ?

Waar ik nu heel benieuwd naar ben is , wat zou een speaker voor klassiek moeten kunnen dat afbreuk doet aan de dynamiek ? Of wat kun je missen als je naar versterkte muziek luistert ?

Stel je eens voor dat we gingen nadenken, gewoon heel simpel het boerenverstand te gebruiken, zouden we dan niet alle commerciële prietpraat en alle technobabbel kunnen ontmaskeren ? Welk element is beter ? Misschien wel dat element met het fijnst geslepen naadje, minder plaatruis minder bijgeluiden, minder last van oppervlakkige plaatslijtage, lijkt niet zo heel erg moeilijk toch ? Wat dit betreft is de serie naalden die Goldring voor het element in de 1000 serie levert een fraai voorbeeld van dit gegeven, van simpel elliptisch -D06- tot Gyger-S -D42- in deze lijn kun je duidelijk waarnemen wat de vorm van de naald betekent voor de weergave. Overigens is dit ook terug te zien in de prijs van een naald. Wat is een betere draaitafel ? dit is een vraag die aan de basis ligt van dit topic, winnen de glanzende bolides die tegenwoordig worden geleverd of is het vakmanschap van de oudjes nog steeds bestand tegen het moderne blinkende geweld ? Thorens, Lenco, Ariston en hun tijdgenoten waren zeer wel in staat fantastisch fijnmechanisch werk te leveren, op basis waarvan nog steeds van muziek kan worden genoten. Kwaliteit overwint de tijd, ook al kan soms de vormgeving wat te wensen laten.

Onbegrijpelijk ? Ach dat begrijp ik nu wel weer, zeker op de dag dat een boodschapper een vonnis zal horen uitspreken. Ook in deze zaak - de bouwfraude - hebben de schuldigen zich allang vrijgekocht van vervolging tegen een fractie van hetgeen ze zich onrechtmatig hebben toegeëigend hebben, de boodschapper is onderwijl naar de knoppen geholpen, hopelijk wordt er vandaag recht gedaan. Zo is het ook nogal lastig/onmogelijk een oordeel te vellen over een luidspreker, hoe vaak je 'm ook gehoord hebt, zonder te weten welk een eisen er aan de aansturing dienen worden gesteld, zonder te weten wat de effecten zijn van de aansturing op het eindresultaat. Maar ook hier geloven we liever de sprookjes die over ons worden uitgestrooid, vooroordelen en gebrek aan kennis/inzicht worden door slimme marketing aangemoedigd. Er zijn veel minder goede versterkers, luidsprekers en allerlei andere apparaten dan we denken, vrijwel elke fabrikant past foefjes toe, denk hierbij aan vormgeving, gebruik van goedkope componenten, dit verhullend achter prachtige verhalen over technologische vooruitgang, vergelijk de uitgaven voor marketing maar eens met die voor productontwikkeling.

Nu ken ik deze speakers, ook de Zingali, nogal goed en durf ik te stellen dat je niet zomaar een uitspraak kunt doen over de speaker op basis van wat je te horen krijgt. Beiden laten vooral horen hoe het met de aansturing is gesteld, in de conclusies zou dat dan ook in elk geval hiervoor aandacht mogen zijn. En inderdaad komt het regelmatig voor dat daardoor heilige huisjes worden omgeworpen.......;-) Overigens, juist op basis van het laag gaat mijn voorkeur uit naar de Heresy, grote woofers zijn de basis voor een fatsoenlijke laagweergave, behoeden je voor allerlei kunstmatige ingrepen welke meer verwoesten dan je lief is.

Toch wonderlijk dat je bij de beoordeling van één speaker rekening houdt met de aansturing en bij de ander daar achteloos aan voorbij gaat, gezien het hoge rendement en de daaruit voortvloeiende openheid zijn dit speakers die heel erg gevoelig zijn voor de aansturing. Een waarde oordeel uitspreken is op deze manier zoiets als de boodschapper neerhalen........ Overigens kan ik me herinneren dat je nogal onder de indruk was van de laagweergave die een buizenbakje in combinatie met een stelletje sinaasappelkisten wist te bewerkstelligen. Dat het anders is dan het geluid dat je nastreeft en waaraan je dus gewend was, is heel erg duidelijk gebleken, ook al gezien de opmerkingen hier boven. Over smaak valt niet te twisten, dus laat ik het hier maar bij :-)

Waarmeen je heel simpel een a-symmetrische verbinding kunt maken, oranje : signaal, wit : massa en de afscherming alleen aan de bronkant ook aan massa NB ook hier favoriet..........

In het algemeen blijkt begrijpend lezen voor veel lieden al te hoog gegrepen, begrijpend luisteren lijkt ook al niet zo heel erg hoog te scoren !

Jammer dat je zulk een slechte voorbeelden kiest, doet de geloofwaardigheid van de rest van het verhaal ook niet erg veel goeds, met dit soort geneuzel blijkt men inderdaad grote groepen aan te kunnen spreken, in marketing en politiek maakt men er een kunst van, foute conclusies leiden echter altijd naar een foute uitkomst. Teflon is de merknaam van poly-tetra-fluor-etheen (PTFE), een chemische verbinding die in 1938 ontdekt is door Roy Plunkett van de firma DuPont in de Amerikaanse staat New Jersey. In 1949 werd het als commercieel product geïntroduceerd. Teflon is een etheenpolymeer waarin alle waterstofatomen vervangen zijn door fluor (halogeenalkeen). Het polymeer heeft een zeer grote lengte en is nog steeds een van de grootste moleculen. PTFE is een thermoplast, het laat zich echter niet op een thermoplastische manier verwerken. PTFE wordt als poeder bij kampertemperatuur in een matrijs geperst en hierna in een ovengesinterd. Er zijn ook andere polymeren met dezelfde handelsnaam en soortgelijke eigenschappen: per-fluor-alkoxy-polymeren (PFA) en fluorinated-ethylene-propylene (FEP). Deze materialen zijn wel thermoplastisch te verwerken. NB zoals hieruit blijkt is Teflon een merknaam die blijkbaar ook voor andere materialen - naast PTFE - wordt gebruikt, alle Teflon is niet eens hetzelfde, eigenschappen en samenstelling kunnen variëren.

Simplificeren we hier niet t

Simplificeren we hier niet t

Blijkbaar niet, gezien het verschijnsel ook kan optreden bij een weergave vanaf een CD, ook al zou daar onder de 20 Hz niets overblijven, wordt er duidelijk in de verkeerde vijver gevist

Met een platenspeler..??

Zo in een paar regels inderdaad een meer realistische kijk op het probleem, al die pagina's hiervoor zijn met aardig wat gezever vol geschreven. Jammer wel, maar goed gewend zou ik dat inmiddels moeten zijn, sinds dit forum bestaat zie je niet echt iets wat lijkt op voortschrijdend inzicht...............