Jitze

Een regenachtige zondag is bij uitstek geschikt om eens een beetje rond te googelen naar schade aan elementen door DC op de ingang van een phonotrap. Er is meer regen gevallen dan er resultaat is geboekt, nergens, op geen enkele forum heb ik iets kunnen vinden, de praktijk wijst uit dat het eigenlijk niet voor komt. Het geval dat Sander aanvoert is het eerste voorbeeld dat ik ken, wel eens meegemaakt dat iemand met behulp van een multimeter een element heeft verbrand............... Natuurlijk heb ik vaker schade aan elementen meegemaakt, vrijwel allemaal te wijten aan gebruikers fouten - schoonmaken is bijzonder gevaarlijk - , kinderhanden kunnen dodelijk zijn voor een element, vergeet ook de huisdieren niet ! Zelfs de meest simpele phonotrapjes ingebouwd in versterkers uit de jaren 60 en 70 leveren dit soort schadegevallen niet op, jammer dat er lieden zijn die het nuttig achten verwarring en onzekerheid te zaaien. Zoals ik eerder heb aangegeven is het omgaan met platenspelers geen bijzonder moeilijk gebeuren, aandacht en inderdaad een aantal hulpmiddelen zijn noodzakelijk, een testplaat, instelmal, weegschaal en enig passend gereedschap, meer heb je niet nodig. Voor het controleren van een naald is een microscoop of goede loep best makkelijk, ook een scoop heeft wel voordeel, je hoeft niet meer naar die vreselijke testtonen te luisteren, echter zonder dit is een speler beslist heel nauwkeurig af te regelen, schade aan de naald komt ook aan het licht in luistertesten, vervorming en slecht spoorgedrag bijvoorbeeld. Aandacht, concentratie én weten wat je aan het doen bent - hierover staat op het www een enorme hoeveelheid informatie - meer is niet nodig. Angst zaaien voor verschijnselen die uit de lucht gegrepen worden, zoals dit en eerder bijvoorbeeld slijtage aan lagers door het gebruik van olie soorten die niet speciaal voor platenspelers zijn ontwikkeld lijkt mij niet erg getuigen van professionaliteit.

Vandaag eens aan het meten gegaan op een tweetal mc trapjes, de Holfi Ellipse - jammer genoeg niet meer in productie - vertoont heel even 0,1 mV over 12 ohm, een Creek OBH 9 laat kortstondig een waarde zien van 0,24 mV. Lijken mij geen spanningen waar je je erg druk over moet maken, maar zoals altijd heeft Murphy ook hier weer eens gelijk, alles wat fout kan gaan doet dat ook ooit echter elementen die worden verbrand door hun phonotrap kom je heel erg weinig tegen. NB gewijzigd ivm het onjuist plaatsen van een komma......................

Dit soort kortdurende en kleine verschijnselen meten met een multimeter is absoluut onmogelijk ! Bewijs wordt niet geleverd, zelfs geen begin hiervan, de betreffende apparatuur wordt niet genoemd, natuurlijk niet, controle zou bewijzen dat het fake verhalen zijn. Er wordt ingespeeld op onzekerheid en angst, jammerlijk genoeg blijkt dit nogal wat lieden aan te spreken Jaren geleden is hier op het forum enorm veel informatie over platenspelers, de afstelling en toebehoren geschreven, werd er geprobeerd een ieder enig inzicht te brengen, in afgelopen tijd is een groot deel van dit soort postings verwijderd - waardoor veel topics nogal gehavend zijn - en is men overgegaan tot het schrijven van verhalen die vooral tot doel hebben verwarring en onzekerheid te stichten.

Is het niet vreemd dat dit door niemand anders wordt gesteund/opgemerkt ? Ook in duitse tests - die uitblinken in meetgegevens - wordt hierover nimmer gerept ................

Ook maar ten dele, denk ik, neem maar eens een plaat op en vergelijk deze opname met de originele cd, kan zeer verhelderend zijn, schokkend zelfs..............

Een fabrikant van elementen die een phonotrap levert met als doel dezen te verbranden ? Lijkt me hoogst onwaarschijnlijk ! Als je naar schema's van phonotrapjes kijkt zul je tot de ontdekking komen dat de kans op DC aan de ingang vrijwel nihil is.

Ik weet niet of ik zo dom ben dat ik denk dat het verschil tussen cd en lp uitsluitend te wijten is aan de verschillen tussen elementen. Overigens zijn het nu juist niet de verschillen in klankkleur, die het verschil waar ik op doel bepalen, dit soort verschillen kun je ook waarnemen tussen verschillende cd spelers, versterkers, speakers................ Verlies aan dynamiek en detail is hetgeen ik bedoel, voornamelijk te wijten aan het bewerken van het signaal vóór het op een schijfje wordt gezet, bij vinyl kan dit niet in die mate, gebeurt ook wel maar het effect is niet zo dramatisch. Soms gaat het vreselijk goed, is het verschil tussen cd en plaat nauwelijks waarneembaar, of in elk geval nauwelijks te duiden, beter of slechter zijn dan oordelen die niet van toepassing zijn, het is anders. Echter heel erg vaak zijn de verschillen dramatisch groot ten nadele van de cd, wat niet wegneemt dat ook op vinyl vreselijk slechte uitvoeringen te beluisteren zijn. Overigens zijn er momenten dat je de Panda verkiest boven de Mercedes, het is best zinnig met - gebruiks - omstandigheden rekening te houden.

Allen op vinyl....................

Persoonlijk vind ik de goedkoopste Benz Micro elementen niet echt in de lijn passen, zijn beduidend minder dan je op basis van de prijs zou kunnen vermoeden, zou dan eerder voor de Goldring 1042 gaan..............

En alle cd spelers klinken w

Zou een fabrikant van elementen werkelijk zo dom zijn ? Kan me eerder voorstellen dat de collega's stinkend jaloers zijn op dit ding

Spiegels met barsten, deeltjes die weer samengevoegd moeten worden, schitterend wel al dit soort hersenspinsels. Alleen wel heel erg jammer dat het besef dat ook bij analoge opnamen sprake is van het versnipperen van een signaal, een band is een stuk plastic/kunststof met daarop een enorme hoeveelheid metaalpartikels die middels een magnetisch veld een bepaalde lading meekrijgen, je zou de opnamekop kunnen vergelijken met een AD converter, terwijl de weergavekop sterke overeenkomsten vertoont met een DAC. Zo worden in beide gevallen signalen samengesteld uit deeltjes......... Misschien moeten we toch naar andere fenomenen op zoek, die gebarsten spiegel eens v

Broeden levert al iets op, jaren geleden eens in het gezelschap van Rudolf Bruil een bezoek gebracht aan Frits de Vries, gezamelijk naar muziek geluisterd, totdat Frits heel trots een nieuwe release van David Brubeck's Time Out in de speler legde. Dit was een Sony 24 bits remaster, alle plezier verdween, de weergave was zielloos, wel heel erg precies en schoon zoals Frits trots wist te melden. Hierover ontstond enige discussie, ook de oudere CD en de plaat zijn ten gehore gebracht, wat Rudolf en mij betreft waren dezen beduidend beter, muzikaler, veel plezieriger om naar te luisteren. We zijn het oneens gebleven met Frits die een duidelijke voorkeur had voor de cleane weergave van die 24 bitter, voor ons had die niet uitgegeven hoeven worden. Ook heb ik eens een CD gekocht naar aanleiding van een uitzending van Vrije Geluiden op zondagmorgen, Combustion Chamber speelde stukken van hun nieuwe CD, fantastisch, direct besteld, groot was de teleurstelling toen deze ook zo verschrikkelijk schoon en zielloos bleek te zijn. Dit laatste hoort eigenlijk in een ander topic

LP's digitaliseren is iets waar ik me niet aan gewaagd heb, stel je eens voor dat dat d

De - theoretisch - beperkte kanaalscheiding en dynamische ruimte op een LP, blijkt in de praktijk niet zo heel erg veel invloed te hebben op de weergave, ondanks dit fenomeen zijn er fantastische resultaten te beluisteren. Overigens het afgelopen jaar ben ik een aantal malen in de gelegenheid geweest om oude mono-opnamen, voornamelijk jazz en klassiek, te beluisteren, weergave hiervan is onwaarschijnlijk ruimtelijk, tonaal en dynamisch is er weinig op aan te merken. NB het verdient wel aanbeveling deze monoplaten ook met een mono-element af te spelen, een Denon DL 102 blijkt al heel erg goed te presteren. Verschijnselen die men met stereo weet te bewerkstelligen zijn veelal gekunsteld, ontstaan door schuiven tijdens de montage, hebben in het algemeen weinig te maken met de werkelijkheid. De dynamische ruimte die een CD in theorie geeft, wordt in de praktijk om zeep geholpen door het volume op te krikken, als gevolg hiervan verlies je heel erg veel muzikale informatie. Op is hiervan een misschien enigszins overdreven, maar wel heel erg helder voorbeeld te beluisteren.Als je nu een beetje objectief naar de verschillen tussen beide media luistert en allerlei vooroordeel eens buiten beschouwing laat, moet het toch opvallen dat tussen goede opnamen de verschillen helemaal niet zo groot zijn, maar dat in het algemeen de weergave vanaf die verfoeide LP met al z'n gedroomde nadelen als ruis, geknetter etc. door vrijwel een ieder hoger wordt gewaardeerd. Allerlei gegoochel met cijfertjes, verklaringen waarin gebroken spiegels of verzaagde boomstammen een rol spelen doen geen recht aan de werkelijkheid, kijk eens terug in jouw CD verzameling, je zult fantastische AAD opnamen vinden naast al even mooie DDD, in beide gevallen liggen ook de miskleunen voor het oprapen, hetzelfde is te vinden tussen digitaal opgenomen en gemasterde LP's en de volledig analoge soortgenoten. Telkenmale lijkt het erop dat de man/vrouw achter de knoppen het resultaat bepaalt, ook die zo belangrijk geachte plaatsing is door het schuiven met knoppen te be

Jitze, is dat nou niet in tegenspraak met je eerdere aanpassingen van de cd-speler? Is het niet meer: en-en? Heb je eigenlijk ook klassieke schijfjes vergeleken? Ik dacht dat juist van klassiek vaak wordt beweerd dat er weinig tot geen compressie aan te pas komt. En als dat zo is, en de cd veel beter scoort dan de lp, technisch bekeken, zou je dan niet mogen verwachten dat klassieke cd's i.h.a. lekkerder klinken dan hun lp-tegenhangers? En dat hoor ik toch ook niet vaak iemand beweren. Ik denk dat er meer aan de hand is. M rc Als je beide zinnen in aanmerking neemt blijkt dat ik inderdaad ook aandacht bepleit voor apparatuur, echter de verbeteringen die je hiermee kunt bewerkstelligen wegen niet op tegen de ellende die men tijdens het productieproces weet te maken. Inmiddels ben ik zelf op een punt gekomen waar de drang om verder te modificeren geheel is verdampt. Inderdaad ook een aantal opnamen uit andere genre's aan de tand gevoeld, bij jazz en klassiek is men in het algemeen beduidend beter bezig, echter ook hier wordt het opkrikken van het signaal alsmede het gebruik van limiters niet geschuwd. Verschillen tussen diverse schijfjes is dus ook hier behoorlijk groot. Voor beide media gelden beperkingen, wat de waarde hiervan is en hoe ze zich ten opzichte van elkaar verhouden is redelijk lastig te omschrijven. Een goed opgenomen lp, naast een goede cd levert niet eens een zo verschrikkelijk duidelijk verschil, het is anders, dat wel, ik zou er geen cijfertje aan durven hangen, beiden zijn muzikaal, beiden kunnen je laten genieten van de muziek en de illusie opwekken dat je er bij bent. De afgelopen weken met diverse toevallig aanwezigen wel pogingen gedaan hier wat meer helderheid in te krijgen. Niet echt gelukt, voorlopig houd ik het maar op " het is anders ".

Natuurlijk loop je risico als je op het scherp van de snede gaat lopen, als je de olie eens goed bekijkt die je volgens schema van de fabrikant vervangt, blijkt dat dit schema bijzonder veilig is gekozen, je kunt veel meer kilometers draaien zonder enig gevaar voor verschijnselen als extra slijtage. Het grootste risico dat je loopt is echter een vergelijking tussen een verbrandingsmotor en een platenspelerlager serieus te nemen. Volgens mij is het zinvol om de voetjes aan de grond te houden en je niet te laten (mis)leiden door allerlei lieden die ook aan dit onderdeel nog wat extra geld willen verdienen. Inderdaad wees eens simpel................

Als je in staat bent beiden af te spelen en te vergelijken, zou dit niet zo heel erg moeilijk moeten zijn, zelfs in dit topic zijn een aantal veronderstellingen gedaan, ook in diverse andere is hier al

Ook de illusie dat een zo hoog mogelijk vermogen een vereiste is moeten we tussen de oren situeren, net als de gedachte of het idee dat je een goede luidspreker aan het beluisteren bent.

Als je in staat bent beiden af te spelen en te vergelijken, zou dit niet zo heel erg moeilijk moeten zijn, zelfs in dit topic zijn een aantal veronderstellingen gedaan, ook in diverse andere is hier al

De theorie wordt nogal eens gebruikt om twijfelaars tot een beslissing te brengen. Gevolg, verkeerde keuzes..........

Een verklaring voor dit fenomeen zou inderdaad wenselijk zijn, bewijs vraag ik niet, maar onderbouw deze stelling eens een beetje ?

Sorry hoor, maar dit soort fabels maken dat ik soms schuddebuikend achter m'n laptop zit, op basis van zulke sprookjes zijn de meest enorme miskopen gedaan, dit is ook de belangrijkste reden waarom zoveel duurdere apparatuur al erg rap op de tweedehandsmarkt wordt geworpen. Inspelen bleek dan toch niet echt de oplossing, als ik een component wissel durf ik beslist een vergelijking te maken, durf zelfs te stellen dat de opgemerkte verschillen ook na langdurig inspelen niet zullen veranderen, als er al sprake is van een inspeeleffect zal dit bijzonder subtiel zijn en zeker geen maanden vergen.

Net als in Amsterdam staan de speakers weer in de hoek, 45∘ingedraaid op enkele centimeters van de achterwand, wel is de kamer een stuk kleiner. Afhankelijk van de plaats die je kiest kun je inderdaad allerlei driehoeken waarnemen, gelukkig ben je niet gebonden aan een vaste stek als luisterplaats. Het verschil tussen deze opstelling en nearfield - waarbij je oog in oog zit met de speakers - is dat de weergave ruimtelijker is, ook in een kleine opstelling probeer ik dit te bewerkstelligen, ook m'n monitoren bij de computer die ongeveer 1m20 uit elkaar staan draai ik ook zover in dat ze voor me kruisen, wordt zo minder gedwongen tot het waarnemen van allerlei los detail, muziek blijft een geheel waarin je volkomen kunt opgaan. Niet onbelangrijk in deze situatie is dat allerlei eerste reflecties domweg niet optreden en de weergave niet verstoren, ben niet zo'n voorstander van vreselijk breed stralende tweeters en midranges, vandaar de hoorns........

Om een hotspot te voorkomen en om minder gebonden te zijn aan die ene plek waar je dan moet zitten, zet ik de speakers zo ver uitelkander als - rekeninghoudend met de diepte van de ruimte - mogelijk is. Indraaien plm. 45〫zodat het - denkbeeldige - kruispunt v