Arcman

Hans, In jouw voorbeeld praat je toch meestal over de interactie tussen eindversterking en de luidspreker(s). In mijn geval blijven deze gelijk. Ik wissel alleen van Phono-stage. Nu weet ik wel dat onder invloed van impedanties onderling het frequentieverloop beinvloed kan worden. Lijkt me niet dat dit 1:1 vergelijkbaar is met de "controle" waar jij op doelt. Vraag me wel af of je elektronisch, of acoustisch na-ijlen bedoelt............ Over publicaties gesproken: In de context van de Blue Amp (comfort), werd gesproken over de zegeningen van het subsonic filter. Vroeg me dus af op deze op de standaard versie ook zit (al of niet in/uitschakelbaar intern).

Hallo Carl, Ik had het verslag op Puresound al gelezen. Naar mijn idee moet er een soort laag-af filter aanwezig zijn, dat start in een duidelijk waarneembaar deel van de sub-bass. In direct vergelijk met Pass-labs XP-15, NAGRA VPS en Musical fidelity Vinl komt de Blue-amp daar duidelijk tekort. Vandaar mijn vraag. Dat de NAGRA het daar zelfs beter doet had ik niet verwacht (ook met de step-up trafo in actie). Waar ik bij andere losse trafo's heb vastgesteld dat dit ten koste gaat van sub-laag. Dus dit zag ik eigenlijk al als een vaststaand verschijnsel bij gebruik van step-up's (reset ). Nu dus voor het eerst vastgesteld bij een volledig elektronische versterking. Ik interpreteer dit als een tekortkoming van de Blue amp, maar ik realiseer me ook dat het in veel sets een zegen kan zijn (of het wordt nooit opgemerkt). Ik luister met hoofdluidsprekers die in het laag doorlopen, dus niet actief afgefilterd. Daarnaast heb ik dit aangevuld met Transmissielijn laag dat doorloopt tot minimaal 20 Hz. Dus als er laag wordt geproduceerd zou ik het waar moeten nemen.

Ja, de Array heb ik nog niet geprobeerd. Dan kan ik het subsonic filter tenminste uit laten. Ik heb al heel wat in te ruilen op een Array.

Heb net een paar nieuwe LP's binnen waaronder de hoog aangeschreven heruitgegeven filmmuziek van "Blade Runner" met alle respect; wat een saaie (wel mooi klinkende) meuk.

Ik weet niet of het subsonic filter van de Blue Amp uitschakelbaar is. Sterker nog, ik weet niet eens of een subsonic filter voorzien is... Op de website zijn ze ook niet al te scheutig met info. Pjotr; Het kan zijn dat de theorie zegt dat je gelijk hebt, maar ik kan mij vanuit de praktijk aansluiten bij de opmerkingen van Treshold. Als je de versterkingsfactoren van de keten na de Phono-stage ziet als een vast gegeven (dit is vaak zo) moet afdoende versterking toch bij de Phono-stage worden gevonden. Meer elektronische versterkingsfactor (als het al instelbaar is) geeft in de praktijk altijd meer ruis. Als je de eerste 20dB laat doen door een passieve oplossing levert dit binnen mijn zoektocht altijd significant minder ruis. Een tweede voordeel van een step-up dat ik in de praktijk heb ondervonden, is dat je een eventueel aanwezig 50Hz residu totaal kunt wegnemen (m.i. door de galvanische scheiding). Die galvanische scheiding zorgt er ook voor dat intrinsieke problemen (mate van RFI gevoeligheid) van het voortraject, volledig onderdrukt kunnen worden. Voorgaande maakt dat ik de step-up trafo een uiterst sympathiek fenomeen vindt. Neemt niet weg dat klankmatig mijn voorkeur momenteel uitgaat naar een actieve versterking. Als het zondermeer mogelijk was een (hoogversterkende 65/70dB) ruisvrije elektronische MC-pre te bouwen, dan vraag ik mij af waarom niemand dit lukt. In commerciele ontwerpen zie je nog heel vaak dat aan de ingang een step-up trafo het werk moet opknappen. Dit zal zo zijn redenen hebben.

Getwijfeld waar ik dit neer moet zetten.... Ik heb via een vriend de op dit forum populaire Blue Amp model 42 standard, kunnen vergelijken met wat ik heb staan. Mooi apparaat alleen heb ik het idee dat het subsonic filter wat te vroeg ingrijpt. Heel gedetaileerd, fris en "snappy" klinkt het t.o.v. mijn huidige Phono (vergelijkbare prijsklasse). Maar ik vraag me toch af of dit niet (mede) veroorzaakt wordt doordat het laag van de Blue Amp iets achterblijft. Ruis is zeer acceptabel voor een 70dB versterkingsfactor. Viel mij direct op dat je aandacht op de muziek gevestigd wordt !!!! Het lijkt heel veel op een andere combinatie die ik had gemaakt met tussenkomst van een step-up trafo. (step-up trafo m.i. onverslaanbaar voor optimaliseren signaal/ruisverhouding) Goed, maar ook niet tot in de kelder, dus uiteindelijk deze set-up weer ontmanteld en verder gezocht. Weet iemand hoe het zit met de subsonic afstelling van deze Phono of beeld ik mij iets in?

Dat de meeste Phono liefhebbers 1 Phonotrap bezitten zal mogelijk waar zijn, maar geldt niet voor mij. Analoog blijft een zoektocht naar een bevredigende/ "perfecte" combinatie. Dan is het fantastisch om veel apparatuur binnen handbereik te hebben, met name als de verschillen relatief klein zijn. Er is een moment geweest dat ik beschikte over 3 draaitafels, 4 Phonotrappen, 2 Step-up trafo's (nu niet veel minder). Geen van allen slecht, maar allemaal anders (sommige ook objectief beter). Ontzettend leuk om een mooie combinatie te maken/vinden. Vraag mij intussen wel af of de ultieme voortrap wel bestaat........... Een trend heb ik in mijn Phono vv evolutie ontdekt (echt beter is ook veel duurder). Om on-topic te blijven, ik heb nog nooit een stroomversterkend type Phono voorversterker gehad of geprobeerd. Volgens mij zijn ze ook vrij zeldzaam, ik dacht dat de Linn Linto en Uphorik ook zo werkten.

Misschien is de hype rondom de VTA instelling een beetje overdreven.

Ik wil niet iedereen quoten, maar ik wil nog een paar zaken verduidelijken. Hans, cantilever observaties zeggen wel iets. De horizontale lagering van de Terminator functioneert zeer wrijvingsloos......hoe zit het met wegleiden van resonanties? Ik heb vaak gelezen dat dit een belangrijke nevenfunctie van de toonarm is. Veel fabrikanten besteden hier aandacht aan (dus zal het wel belangrijk zijn). Een andere observatie was dat de arm volledig bewegingsloos was tijdens afspelen, dit houdt in dat de cantilever erg veel werk moet verrichten. Als je arm verticaal onbeweeglijk blijft bij een niet vlakke plaat (vastgesteld jouw arm volgt horizontaal mooi de excentrische plaat) vraag ik mij af of de arm in verticale richting goed functioneert. Ik roep vervolgens "meslagering" dit woord kwam volledig willekeurig in mij hoofd voorbij en ik snap niet dat ik het opgeschreven heb Arden, ik heb mijn eerste post waarin ik de Dynavector noemde nog eens bekeken. Ik wijt het niet slagen van de arm/element combinatie aan een mismatch. Ik wijs niet direct naar de arm als hoofdschuldige. Het doet mij goed om te horen dat het probleem volgens jou niet schuilt in de constructie van de Dynavector molog. Ik heb hem helaas niet meer anders had ik misschien nog een poging gewaagd. Spido, ik heb het forum nagezocht en ik ben blijkbaar de eerste die de naam Dynavector in de mond neemt. Vervolgens kom jij met een van internet geplukte verhandeling over de suprematie van de Dynavector. Ik heb e.e.a. gelezen en 1 specifiek ding valt me op. Namelijk dat dit soort broodschrijvers argumenten uit alle krochten sleuren om reeds bewezen constructies af te kraken. Nadelen van het te reviewen object worden met hetzelfde gemak omgebogen in voordelen. Als je het niet begrijpt wil ik later wel e.e.a. uit het review quoten. Heb jij zelf wel eens een Dynavector gehad of zijn je uitspraken m.b.t. alleen gestoeld op internet folders? Zo lust ik er nog wel een paar. (merk op dat ik geen emoticon plaats).

Naaldkracht wordt ingesteld met een trekveertje! Net zoals bij de legendarische (professionele, betrouwbare, dure en niet de enige die geschikt is voor gebruik op zee!) De wereldberoemde SME V P.s. Spido, zulke inkoppers moet je niet te vaak weggeven!

Ik snap de opmerking ook niet Spido, vergeef mijn onwetendheid. De conische SME armen zijn een geaccepteerde wereldwijde standaard, of iedereen is total nuts geworden. Vele "moderne" MC elementen vallen binnen de range van instelbaarheid en dimensionering. Of het perfect matchen van mechanische parameters alleen, tot verwacht resultaat leidt daar verschillen de meningen over. Maar welke onbekende/ongespecificeerde arm-parameters, laten MC elementen nog beter tot hun recht komen? Wat heeft SME over het hoofd gezien? Zeg het mij dan kan ik mijn spaarvarken stukgooien.

De Bombarde links laat zijn open ruggetje zien. Qua constructie dus net zoiets als de bakelieten radio van vroeger, met zijn gaatjesboard-achterwandje. Akoestische kortsluiting, dus. ???? Of is het gezichtsbedrog door het spiegelend oppervlak? Ruud, vertel het ons!

Carl, ik ben het op beide punten met je eens! P.s. ik probeer het niveau vast te houden.

En de cantilever, hij zwoegde voort...................

Ruud, Ik speel met 2 subwoofers boven op elkaar. Dus min of meer dubbel mono, met eigen stereo eindversterker en cross-over. En nu komt het: mijn subwoofers zijn hergebruikte full rangers (TDL studio 3). Dit had jij met gemak kunnen overtreffen

Beste Spido, Zo begin ik altijd als ik mensen ongelijk moet geven. Ik ben direct getergd mijn platenspeler ordner ingedoken om mijn gelijk te krijgen. Allereerst is er natuurlijk de subjectieve beleving en een meettechnische onderbouwing van wat je hoort. Jammer genoeg is men niet heel scheutig met frequentie responses op internet, dus moet je mij geloven op mijn woord. De Ortofon Jubilee en de Rohmann hebben wel degelijk een oplopende response. Niet in die mate van de getoonde Lyra maar aanzienlijk. Ik weet zelfs nog van een publicatie van Ortofon dat dit een gewenste response was die zij proefondervindelijk hadden vastgesteld als ideaal (m.b.v. de Ortofon "golden ears" club). Een goede audiovriend (zonder voorkennis) heeft mij altijd op dit klankkarakter gewezen, maar ik heb het zeer lang niet willen horen. Immers elementen van deze prijs en kwaliteitsniveau zijn onberispelijk............ De sluipende ontevredenheid en mogelijke misaanpassing heb ik nog een keer trachten te omzeilen door een volledige Ortofon front end. Namelijk een SPU Royal i.c.m. een SPU T100 step-up trafo (op zijn beurt afgesloten op de voorgeschreven 47kOhm). Bracht geen verbetering (spoorde ook nog eens slechter dan ik gewend was). Zoals Carl aangeeft zijn er meer mensen te vinden die de "bright" ervaring aanhangen. Kan zo zijn maar ik geef op dit forum liever alleen mijn eigen ervaringen door. "Bright" is m.i. wel vaak gerelateerd aan de spreiding in software kwaliteit, bij sommige platen is het "to much for my body". Mijn huidige elementen doen het gemiddeld beter. Ik ben er zo blij mee....................

Hallo George, Arcman heet eigenlijk Ben. Bedankt voor de warme ontvangst........... Direct maar weer een volledig subjectieve bijdrage: Ik vraag mij af of een hoger compliante cantilever tot beter resultaat gaat leiden. De naalddrager moet de arm ook horizontaal transporteren (oneerbiedig voortslepen), dan moet e.e.a. niet te compliant zijn. Resultaat kan zijn dat het het generatorontwerp niet optimaal functioneert. En waar blijf je met een theoretische 0 graden fouthoek? Bij de eerder genoemde Dynavector arm kon je met het blote oog zien dat de cantilever te ver opzij werdt getrokken. Dit was onder geen voorwaarde te corrigeren of te compenseren met de bestaande instelmogelijkheden. Heb vroeger wel eens gelezen dat er elementen bestaan met verschillende horizontale/verticale compliantie. Volgens mij waren dit o.a. de vroege Clearaudio's. Niet geheel toevallig monteerden/importeerden zij ook de Souther tangentiale armen op hun draaitafels. Niets oneerbiediger (zeker na een warme ontvangst) dan een kritische noot maar ik kan het niet laten: Ik begrijp de uitdaging om zelf iets te bouwen, en ik maak een diepe buiging voor mensen die gedachten om kunnen zetten in iets tastbaars. Echter zoek je met een tangentiale arm niet een oplossing voor een probleem dat alleen theoretisch bestaat? Een tangentiale constructie bevat intrinsiek grote, praktisch niet op te lossen uitdagingen. Het dupliceren van de snijbeitel positie gaat niet op, juist door de beweeglijke cantilever constructie die de naald vaak een "foute" hoek t.o.v. de groef aan laat nemen. Binnen grenzen is dit onvermijdelijk, maar logisch redeneren zegt mij dat een 0 graden fouthoek dan net zo goed met conventionele armen voor kan komen. En ja, daar heeft Spido ook weer een punt!

Nee, Ruud ik heb al een paar goede monitoren. Maar ik vind de Kef LS50 wel snoepjes om te zien. Valt me wel op dat rondom dit speakertje zeer veel Marketing geblaat te horen/lezen is. Als er meer eigenaren op het forum zouden komen zou het een mooi eigen topic verdienen. Overigens voor mij ook geen monitoren meer zonder subwoofer...............

Ben benieuwd wat de keuze uiteindelijk wordt, en hoe deze uitpakt binnen je set. Succes!

Zojuist de eerste set Kef LS50 monitor gespot op Marktplaats..................

Carl, Uit je verslag maak ik op dat je meent dat de elementen juist dankzij de exclusieve dure voorversterking en bekabeling in deze demo tot hun recht kwamen? Ondanks dat alle analoog schakels in grote diversiteit beschikbaar zijn, ontkom je er niet aan om de keten: draaitafel/arm/element/voorversterking/................bekabeling als een synergie (symbiose?) te beschouwen. Juist dit maakt analoog zo kostbaar. M.a.w. (in het algemeen, want de juiste draaitafel en arm bezit je m.i. al) met alleen de aanschaf van een top element ben je er nog niet. Maar eenmaal spelend ben je die uitgave zo weer vergeten. Ik wil overigens het bestaan van goede lower-budget componenten niet ontkennen, maar als je op zoek bent naar de limiet? Ortofon Cadenza's zijn er in vele varianten (prijsklasse). Mijn ervaring met de vorige generaties "top" Ortofon's is (ik dacht dat ik het nooit zou zeggen) dat deze toch iets te "bright" kunnen klinken. En dit gaat op de lange duur vervelen/tegenstaan. Het zijn wel zeer goede trackers, dit altijd in combinatie met een relatief hoge naalddruk.

Spido, Soms koop je apparaten die op je pad komen, dit zijn te vaak dure lessen. Destijds was analoog niet bepaald mainstream, en ik geloof dat ik pas kennis genomen heb van de genoemde armen sinds internet, (uitgezonderd de Thorens combi's). Ook heel lang niet geweten dat Ortofon armen maakte. Ondanks de miskleunen op het lange en zware audiopad ben ik nu toch wel tevreden met de gemaakte progressie. Ik wil nogmaals mijn punt maken, het is zeker niet mijn bedoeling iedereen aan de SME te helpen............ Dit was echter de eerste combinatie die ik "no cure no pay" met succes mocht uitproberen. Om mijzelf verder financiele debacles te besparen, ben ik daarin blijven hangen. Inmiddels weet ik ook wel wat er te koop is, maar je kunt nu eenmaal niet alles zelf testen. Mijn opstart richting "high end" analoog was moeizaam en het scheelde niet veel of ik was om onderstaande reden afgehaakt. Ik kan het niet genoeg benadrukken: als de afstelling arm/element combinatie klopt, je de platen die vervormen of enige vorm van mistracken vertonen met een lampje moet zoeken. Dit met de beste bedoelingen als aanvulling op dit topic................(ik ben nog maar net voorbij de ballotagecommissie van dit forum!)

Ik heb vroeger soortgelijke aftastproblemen gehad met een andere "terminator" arm, n.l. een Dynavector. Hier was de combinatie echter een hoog compliant element met een toch wel zware arm. Tot mijn frustratie nooit goed gekregen, en veel te lang mee aangemodderd omdat ik (ook) dacht dat de hoofdoorzaak in mijn platen zat......... Uiteindelijk alles aan de kant gegooid en een SME IV gekocht, samen met een tweedehands Ortofon MC30. (14 jaar geleden) Daarna bestond het probleem niet meer. Nu al weer lang spelend met een andere goede combinatie kom ik die z.g.n. inferieure persingen nooit meer tegen.

@Wol, Misschien moet ik het "magische van analoog" nuanceren....... Ik bedoel eigenlijk de magie van analoog afspelen. Kan zomaar zijn dat het een LP betreft die Digitaal is geregistreerd. Ook deze "groeien" nog steeds in performance. Ik ben zeker geen Digitaal hater, mijn prioriteit ligt echter bij de draaitafel.

Als vurig pleitbezorger van de Jan Allaerts: Mede op basis van de opmerking over de voorversterking van Arden. Ik zou in ieder geval niet gaan voor een element met een uitgangsspanning lager dan 0,4mV. Lager is zonder tussenkomst van een step-up trafo niet bevredigend te versterken. In theorie kan het wel, maar vroeg of laat frustreert een te hoog ruisniveau altijd. Met een step-up kun je het klankmatig geweldig treffen, maar het ultieme lage gebied wordt beslist minder strak t.o.v. een elektronische versterking. Ga dus niet voor de echte low-outputs, ook niet die van Allaerts (zijn nieuw ook zeer duur).