Arcman

Mijn opmerking was een beetje plagerig bedoeld, dus goed opgevat Ik heb inderdaad een TD124 die volgens mij in goede staat is, maar ook hier rumble (die mij meestal pas in de uitloopgroef weer opvalt). Dus ik stoor mij er niet heel erg aan, net als Groovy eigenlijk. Desondanks laatst wel even gekeken naar wat simpele modificaties die claimen rumble te verminderen (ga ik misschien nog doen). Over het wiebelen van het plateau, ervan uitgaande dat het hier ook een TD124 betreft. Op het echte (zware) onderplateau ligt het dunne aluminium slip-plateau, dit is niet altijd even strak uitgelijnd. Grappig...want dit is een van de zaken waar ik mij bij een draaitafel ook ontzettend aan kan storen. Bij mijn Roksan Xerxes moet ik goed kijken of het plateau wel draait, bij de TD124 heb ik dat nooit....Het blijft een prachtige draaitafel maar ik ben toch blij dat ik er nog wat naast heb staan voor de afwisseling.

Ja, Groovy. Carl heeft het zelf gehoord dus nu is het een feit! De Thorens TD124 rumbled dat het een lieve lust is...........

In het begin van mijn audioleven ook wel eens tape-recorder gehad. Is nooit aangeslagen vond het teveel gedoe. Vind die machines er mooi uitzien. Moet altijd denken aan een uitspraak op een ander forum: "Reel to Reel, de duurste manier om muziek te luisteren"

Hier hetzelfde, kan me alleen nog motiveren om de Stereoplay aan te schaffen als er een CD bij zit (ook al gaat het hier over analoog). Als ik de reclame en digitale rimram skip, houd ik maximaal 8 pagina's lezenswaardig over.... Hifi News vind ik in de boekhandel erg prijzig, dus koop ik alleen als er echt iets belangwekkends in staat. Laatst eens gekeken naar de on-line mogelijkheden van Hifi News maar verder nog niets mee gedaan. Tot zover off topic.

Ik heb ook wel iets met Phono versterkers, de laatste jaren is er meer rust in de tent. Het gaat hier alweer om wat oudere fabrieks-modellen (in volgorde van mijn waardering). Octave (hybride) Gold Note Musical Fidelity VINL Audio Research PH3 (hybride) Nagra VPS (hybride) Pass Labs XP-15 Kan zijn dat ik er nog een vergeten ben (daar zal dan wel reden voor zijn....). De laatste 4 hebben het allemaal op moeten nemen tegen de XP-15. De XP-15 is de enige die gebleven is naast een ingebouwde EMT-NRU. De Pass Labs bleek toch het meest universeel toepasbaar, daarbij ruis en bromvrij, het laag gebied bleef altijd ongeëvenaard. Ik ben best nieuwsgierig naar de opvolger XP-17 of een model daarboven. Andere prioriteiten weerhouden mij momenteel....

TD 124 DD nu ook bekend bij Stereophile (helaas nog geen test). https://www.analogplanet.com/content/thorens-introduces-new-td124dd-turntable Valt mij wel op dat in deze introductie juist wordt vermeld dat de aandrijving gewijzigd is, terwijl dit (volgens fans) altijd het sterke punt was van deze draaitafel.....

Doe het niet! Het is mij hier wel duidelijk geworden dat je eerst bevrijdt moet zijn van alle dogma's en jezelf moet verheffen boven de materie. Pas dan kun je beoordelen waartoe je set in staat is.

Het begon als een veelbelovend topic dat mij persoonlijk wel aansprak (aansprak is helaas de verleden tijd van aanspreken).

Maar waarom begint men nu weer te oreren over live weergave in de concertzaal? Lees nog even de titel van dit topic: ik interpreteer dit als, hoe ervaart u de weergave van een stereo-opname over uw stereoset.

Moeilijk onderwerp dit. Stereobeeld kan in principe alleen optimaal zijn bij gelijke luisterafstand tot de links/rechts speaker. Daarbij niet te veel storende reflecties. Zo is het nu eenmaal bedacht. Dus overal in de woning een (even) goed stereobeeld bestaat niet. Mijn set is goed in pinpointen, maar er zijn sets waar ik b.v. Q-sound effect beslist indrukwekkender heb gehoord. Ik luister in een setting die je semi-nearfield zou kunnen noemen, omdat mijn ruimte voor grotere luisterafstanden te klein is. Luisterpositie is altijd gelijk. Vraag mij af of een set met een goed stereobeeld automatisch ook goed moet zijn in het weergeven van het Q-sound effect (ik wil dit topic niet kapen). Stereobeeld optimaliseren of nastreven is niet mijn hoofddoel. Juiste toon, dynamiek en vrij van vervorming krijg ik wel een kick van.

Inderdaad, dat laatste is een beetje wat ik wel dacht maar niet heb opgeschreven. En de term boutique audio dekt vooralsnog de lading.

Ik kende dit merk niet, maar ik speur niet meer zo vaak naar analoog nieuws. Ik heb nog een map (pre-internet) vol met knipsels uit audiobladen m.b.t. analoog. Heb de site bekeken en dat ziet er visueel mooi uit (hangt ook nog een B&O combi aan de muur....). De draaitafels zien er voor mij wel een beetje Garrard hot-rod wannabee uit. Dan zou ik liever voor een echte Garrard gaan, of de al genoemde Thorens TD 124. Die laatste is echter niet zo bling-bling. Overall doet het mij toch een beetje denken aan de Brass-era oldtimer auto's (die met veel messing onderdelen). Zelf heb ik ooit eenzelfde dilemma gehad. Ik ben toen naar de High-end Frankfurt gegaan om de bewuste draaitafel te zien. Het gekke is dat deze mij door de bouwer werd afgeraden omdat voorlopig geen productie-run gepland stond. Of het model niet productierijp was (mijn Duits is niet zo goed). Het is al lang geleden, in een tijd dat de draaitafel behoorlijk uit de gratie was. Je koopt een draaitafel die niemand heeft staan (kan zowel een voordeel als een nadeel zijn). Zelf zou ik het een te groot risico vinden als geld een rol speelt. Dan liever iets dat zich bewezen heeft top te zijn (top is voor mij m.n. sublieme geluidskwaliteit gekoppeld aan betrouwbaarheid). Zoals boven beschreven zit het met de geluidskwaliteit wel goed, ik zou me meer zorgen maken over de betrouwbaarheid (want Italiaans, zegt deze Ducati rijder). Succes!

In relatie hiermee: Vaak discussie over gehad met een audiovriend. Ik kocht meestal een vervangend apparaat of component erbij. Hij ruilde altijd het apparaat dat ter discussie stond voor iets anders. Zo kon hij niet meer terugkeren (of heel moeilijk) naar de uitgangs-situatie. Ik denk dat iedereen het begrip spijt wel kent. De audiovriend kent dit begrip maar al te goed.

Uit een eerdere reactie bleek al duidelijk dat jij hier eigenlijk de enige bent met gefundeerde kennis over dit onderwerp. Je zinspeelde erop dat e.e.a. ook voor de relatieve leek, objectieve verbeteringen gemakkelijk te bewijzen zijn door (laagdrempelige) metingen. Nu behoor ik helaas tot het luie soort audiofielen waarvoor dit net een brug te ver is. Maar ga vooral door met je inzichten en kennis hier etaleren, want ik lees het graag! Echter zie ik zelf luisteren ook als een manier van meten en dit doe ik uiterst secuur en objectief (vind ik zelf......). Als verbeteringen op dit gebied niet hoorbaar zijn is het op het eerste gezicht de moeite niet waard. Het gekke blijft natuurlijk dat ik vele investeringen heb gedaan in zaken die ik niet kon horen, of maar half geloofde en toch kan mijn tweede setje niet in de schaduw staan van mijn hoofd-set. Dit moet uiteindelijk toch de som zijn van vele kleine niet of nauwelijks hoorbare verschillen. Ga ik nu toch maar sparen voor een Minus-k.

Het is een beetje zoeken, maar volgens mij betreft dit hier mechanische terugkoppeling. Je hebt met de Minus-K nu wel hele basale problemen opgelost. Normaal denk ik dat dit soort platformen met name worden ingezet voor de finishing touch, dan is de effectiviteit voor de gemiddelde gebruiker veel moeilijker te bepalen. Ergo, als aan de basis voorwaarden voor het goed opstellen van een draaitafel voldaan is, dan zal een Minus-K nog maar een heel klein stukje bij kunnen bijdragen. En dan is de vraag misschien terecht of dit het waard is.

And the story continues: https://tubemaze.info/tung-sol-kt170-to-be-introduced/

We geloven al of niet bewust allemaal ergens in, ik luister helaas ook voor een gedeelte met mijn ogen. Voor hetzelfde doel heb ik onder diverse apparaten graniet of hardsteen platen waarmee ik hetzelfde wil bereiken. Voor het 60Kg Belgisch hardstenen plateau kan ik als alibi nog aanvoeren, dat dit origineel ooit bedoeld was om een zeer gevoelige weegschaal te vrijwaren van ongewenste trillingen... Ik wil overigens dit topic niet laten ontsporen met een discussie over het nut van dempen of koppelen, daar zijn al voldoende andere topics voor geopend.

Vraag ik mij direct wel af of de Ikea planken onder het kopje "Isolatie platformen" thuis horen..... Het ziet er voor veel gebruikers mooi uit, maar is het werkelijk meer dan dat?

Ik surf nog wel eens langs Amerikaanse audio fora waar dit soort plateaus/ platformen toch redelijk vaak gebruikt en verheerlijkt worden. Wat je ziet is dat de gebruikers reeds de duurste apparatuur bezitten, maar kennelijk toch nog genoeg te besteden hebben. Ik zet er ook mijn vraagtekens bij of het werkelijk hoorbare verschillen brengt. Ik heb een topic gezien waar zware mono eindversterkers ieder hun eigen actief of passief gedempte platform kregen..... Ik oordeel graag uit eigen ervaring, ik weet van het bestaan van deze platformen en misschien krijg ik ooit eens een keer de kans om zoiets uit te proberen. Ik vind de techniek achter deze mechanisch of elektronische gecontroleerde platformen overigens wel erg interessant.

Al vrij veel discussie en onzekerheden in alleen de aandrijving van het plateau. Hebben we het nog niet gehad over het ontwikkelen van een goedwerkende bedrijfszekere actieve parallel tracking arm. Zoiets al eens eerder gezien in een verslag van de high-end Munchen:

Ik wil geen azijnpisser zijn...Naar mijn mening zijn hier de meeste oplossingen voor de niet bestaande problemen afzonderlijk al eens toegepast. Als alle "oplossingen" consequent in 1 ontwerp kunnen worden geïntegreerd zou dat wel mooi zijn. Een uitdaging op zich. Wordt uiteindelijk een cost no object ontwerp voor de happy few. Ik denk dat we er nooit meer iets van horen, maar ik hoop natuurlijk dat het een succes wordt.

Alvast maar even een reservesnaar bestellen voor mijn EMT 930.......nog even kijken waar die precies zit....

Ik ben geen LInn addept, maar zelfs ik weet dat Linn al in 2009 naar een DC motor (Radikal) is overgestapt. Kennelijk zagen ze wel het belang van een betere motor met bijbehorende sturing. Maar wat een prijzen..... https://hifi.nl/artikel/5118/Linn-Radikal---Urika.html

Ik was (al zeg ik het zelf) in de consumenten categorie een beetje een voorloper. Ik had altijd al buizen in mijn set, of tenminste iets van hybride elektronica. Als niet techneut maak je jezelf met buizen apparatuur afhankelijk van techneuten (er is altijd wel iets niet goed). Er bestaan natuurlijk bonafide techneuten, daar betaal je al doende leergeld voor (ik ben wel eens een versterker kwijtgeraakt). Daarnaast de stress om de goede buizen te pakken te krijgen. Je hebt nooit de goede gekocht blijkt achteraf (het is een soort drugsmaffia). Ik draai al weer lange tijd naar volle tevredenheid met transistor apparatuur. Mijn geluid is er een stuk neutraler van geworden. Ik geef toe dat het vroeger soms spectaculairder klonk, maar niet beter in mijn optiek. Ik verlang er ook niet naar terug.