siren

Wouter, Even een vraagje op een zijspoor die nu ineens bij mij opkomt. Als ik zie welke albums op SACD worden uitgebracht, dan zijn dat vooral albums van meer dan 20 jaar terug. Waren de studio's hiervoor toen al zo goed?

Weet iemand in hoeverre de opname-apparatuur in de studio's (microfoons, mengpanelen etc.) frequenties boven de gehooorgrens opppikken? Ik bedoel welk gedeelte van de frequenties boven de gehoorgrens zijn er dan uiteindelijk bij de opname door de muzikanten geproduceerd en welk gedeelte ervan is het gevolg van de harmonische vervorming van onze eigen apparatuur?

Pjotr. Je hebt gelijk, een beetje flauw van me. Maar ik merk dat je zelf deze groep toch ook een beetje als tweede graads verklaarders beschouwt. Verder denk ik dat Wouters zorgen over de opstelling van Rogier terecht zijn. Een mogelijke oplossing zou een filter zijn die de lasten tussen zijn tweeter en super-tweeter gelijk verdeelt. Verder heb ik nagedacht over het vermoeden van die sub-harmonische vervorming. Ik ben tot de conclusie gekomen dat dat niet zal optreden. De aanzet was dat ik me bedacht dat het er in principe helemaal niet toe doet of de sub-harmonischen het resultaat zijn van twee hoorbare of twee onhoorbare frequenties. (Het zou ook moet optreden tussen hoorbare frequentie en bij sommige orkestopnames zou dat werkelijk vreselijk moeten klinken, hetgeen niet het geval is, dus...) Het veel harder horen van deze frequenties zal helemal niet optreden omdat de energie die in de subharmonischen zit komt van de frequenties die ze veroorzaakten. Het voert te ver om dat helemaal wiskundig te gaan zitten uitleggen, maar uiteidelijk wil je precies de zelfde frequenties terug die er bij de opname "ingingen" voor een natuurgetrouwe weergave. Dit is dan dus ook gelijk een pleidooi voor supersonische weergave. Zonder dat hoor je de sub-harmischen tgv onhoorbare tonen te zacht. Klopt het of zit ik er (weer) naast?

Wouter Verkuijl gaf al aan waar het mij om te doen was: Is er niet ergens een geluidstechnicus/wiskundige die kan uitleggen hoe het nu werkelijk zit? Overigens wat is een psycho-accousticus. Als het is wat ik vermoed is deze paranormaal begaafd.Jammergenoeg ben ik dat niet dus in dat geval is een supersonische installatie voor mij niet relevant. Nog een vraag: wat is een sweetspot precies en hoe werkt het. Is het zoiets als 1 plek in je huis waar de muziek goed klinkt? Dat heeft toch niets met een natuurgetrouwe weergave van muziek te maken. Als ik mijn instalatie vervang door een orkest(je) kan ik dat op heel veel plekken in mijn woning prima beluisteren. Verder merk ik dat de discussie zich is gaan richten op tweeters, terwijl er ook versterkers in de handel zijn die er prat op gaan tot ver voorbij het hoorbare een vlakke frequentie-karakteristiek hebben. Deze zijn, zo lijkt het, in de handel gekomen met de introductie van de SACD die ook een veel breedbandiger signaal aankunnen.

Ik heb het nooit gehoord. Het is een vraag die in mij opkwam. Er worden over audio een hoop fantastische verhalen verteld die mij aan het denken zetten. Over verschillende van die verhalen snapt niemand waarom dingen beter klinken. Ik hoopte voor deze vraag een serieus antwoord te vinden. Om mensen echt tot denken te zetten gooide ik er een theorie voor het tegendeel in.

Bedankt Rogier ! Echter dat je voor de zekerheid de weergave een pas stuk voorbij het hoorbare laat gebeuren is logisch om de reden die jij aangaf. Echter soms lees ik wel eens iets over apparatuur die tot echt heel ver voorbij het hoorbare doorgaat. Het geeft ook geen antwoord op de vraag van dubbel zohard weergegeven subharmonischen. Ik heb me wel een later vertellen dat een zuigeling tonen tot 20kHz kan horen en dat daar grofweg iedere 10 jaar 1kHz vanaf gaat.

Kan iemand mij uitleggen waarom het belangrijk wordt gevonden dat apparatuur frequenties die groter dan de hoorbare kan geven? Ik ken het verhaal over hoe twee frequenties groter dan de hoorbare een hoorbare verschilfrequentie kunnen opleveren. Maar als die al op de opname staat dan hoor je deze met zo'n "ultrasone" installatie ineens twee maal te hard. Of vergis ik me hierin