Bill

Ah, met "opname" wordt in MQA de master bedoeld (dus niet het geluid van de werkelijk opname, maar een bewerkt en getweakt samenstelling). "dat wat de geluidstechnicus en producer tijdens mastering horen is de ‘originele opname’. Als die mix wordt opgenomen en later teruggespeeld wordt over dezelfde monitors, moet het identiek klinken. Je kunt je natuurlijk afvragen of die monitors dezelfde klank bieden als jouw installatie, ...." Dit dus ook nog los van de vraag over akoestiek verschillen van de master studio en waar jij in afluistert.

Daaruit begreep ik ook dat deze informatie bij opname wordt vastgelegd zodat bij weergave deze voor perfect weergave weer gebruikt kan worden. Nu is er bar weinig stereo muziek welke niet van oorsprong als multitrack opnames afkomstig zijn en voordat ze ons bereiken uitgebreid bewerkt zijn. Ja ook de meest "pure". Tenzij dus de opname in stereo (twee track) is gemaakt en ons direct zo wordt aangeboden zie ik niet in hoe ze dit doen... Welke informatie van de verschillende opgenomen sporen sturen ze mee, wat gebeurd met de bewerkte informatie tijdens het mixen, en tenslotte wat doet de mastering engineer er nog meer en gebeurt er met deze informatie? Blijf het een leuk verhaal vinden maar kan er geen beeld bij krijgen hoe dat in praktijk in zijn werk gaat.

MQA natuurlijk ja. En hoe doen ze dat dan bij multitrack opnames? En deze opnames worden verder nergens bewerkt?

Niet alles gelezen hoor, maar begrijp ik het goed? MQP wordt bij opname gebruikt zodat bij weergave men weer MQP kan toepassen zodat dit excact zo weer wordt weergegeven?

Verbazend wekkend. Als je nagaat hoe slecht (technisch) deze eigenlijk is.

Ik zal eens ontopic proberen te komen. (Dat smaken verschillen was me allang duidelijk) Een luidspreker zou toch gewoon alles zo natuurgetrouw moeten behoren weer te geven? Niet (klank)kleuren, niet resoneren, tenzij.... De kast eventueel tekortkomingen van de driver voor weergave kan verbeteren.

Die pads onder de speakers heb ik wel aangeschaft Duck-Twacy. Daarin kon ik wel verschil (de moeite waard) horen.

Heb ze weer terug gegeven. Hoorde geen verschil. Maar dat zou vast aan mijn installatie of oren hebben gelegen.

Alleen de 2.5 versie (ooit eens mogen lenen). Niet onder een draaitafel maar onder een versterker en een CD speler geprobeerd (zelfs onder een luidspreker ).

Zijn de voedingen van hedendaagse versterkers zo slecht?

Gelukkig zal de gebruikte microfoon (en alles wat er tussen zit) geen invloed op het geluid hebben...

Over knip en plak werk gespronken, leuk weetje. The Beatles. Her Majesty (Abbey Road) was bedoeld tussen Mean Mr Mustard en Polythene Pam maar werd er tussen uit geknipt. Uiteindelijk belande het (onbedoeld) aan het eind van de master. En in She's Leaving Home (SPLHCB) is telkens een tussen stuk weggeknipt (En luister eens naar de snelheid verschil tussen stereo en mono).

In Algemeen wordt in een studio (vroeger) met mastertape de tape bedoeld welke de masteraar heeft geproduceerd. Er zijn twee stereo tapes, de mixdown (stereo mixdown van de multitracks) welke gebruikt werd door de masteraar, welke op zijn beurt weer eventueel EQ en compressie (mischien zelfs nog meer) en de volgorde van de nummers met fade in en fade outs toepaste, om uiteindelijk de mastertape (bron voor reproductie) te maken. Wat je vaak 'ziet' in documentares is de multietrack tape aangezien deze met zijn breedte best wel indrukwekkend is. Wellicht wel leuk om naar te kijken en te luisteren: https://www.youtube.com/watch?v=xRMJmBVgyo4

Eh, ben ik nou gek of? Waar worden die LP's van gemaakt? De mastertape is toch de bron?

Ben iets voorzichtiger om te roepen dat: meer dynamiek = beter geluid. Zal vaak zo zijn maar zal ook van soort en stijl muziek (beoogd geluid) afhangen. Veel autoradio beschikken ook over een z.g. compressor (DRC) om de dynamiek enigszins in de hand te houden (of wat voor exotische namen ze soms hebben ). Loudness knopjes doen dit (naast wat bass boost) vaak ook.

Met veel belangstelling heb ik deze topic doorgelezen maar kan het niet laten enkele opmerkingen te plaatsen. Als eerste zou ik graag willen opmerken dat er (op zijn minst) een paar processen zijn bij het tot stand komen van een hedendaags muziek productie. (Dus niet een stereo opname met twee microfoons direct op drager) Opname Mixen Masteren Ik noem dit omdat ik hier vaak iets lees over “opnamekwaliteit” met als oordeel dat deze (in eindresultaat) ‘slecht’ is. Dit is een beetje het zelfde als een spelfout in de krant een drukfout noemen (de drukker is het hier vast niet mee eens). Want de oorzaak van het ‘slecht’ klinken is juist vaak niet iets wat bij opname fout is gegaan. Verder wil ik ook graag opmerken dan compressie (dynamiek onder controle houden) ook niet vies is en soms nodig. Als een heel dynamisch muziek instrument niet hoorbaar is in het geheel (of de rest dwingt veel zachter te zijn) kan compressor helpen. Dit gebeurt vaak al tijdens het mixen. Net als EQ om instrumenten een plaats in het geheel te geven. Waar het ‘fout’ gaat is dat men graag luid wil (wou) gaan. En omdat we RMS als luidheid (loudness) ervaren heeft men alle dynamiek uit de muziek geslagen zodat de RMS een niveau omhoog kan. Dit gebeurt vaak tijdens het masteren. Om RHCP – Califonication (die hier ook al eens is aangehaald) als voorbeeld te nemen, de ‘mislukte’ master is iets 12dB (in RMS) harder! Ok dan, maar hoeveel (als er al iets moet zijn) compressie moet er gebruikt worden? Dat zal van de muziek en doel afhangen. Radio gebruikt zelf altijd al compressie dus daarvoor hoeft men het (tegenwoordig) niet voor te doen. Maar populair muziek welke op oordopjes, auto, tijdens stofzuigen of op feestjes… wordt beluisterd moet ook weer niet te dynamisch zijn. En zijn ‘speciale’ dynamische versies dan geen goed idee? Ja hoor, daar hebben ze Hi Res Audio en SACD voor gestrikt. Niks meer of minder dan een iets dynamischer masters. Welke overigens ook prima op een CD (i.p.v groot bestand of SACD) zouden weergegeven kunnen worden (maar nu dus meer voor betaald mag worden). Het probleem zit hem volgens mij in hoe de grote meuk naar muziek luistert. De meeste consumenten zitten niet naar muziek te luisteren zoals de meeste hier dat wel doen. En aangezien veel muziek nog steeds een business is zal men het vooral voor ‘hun’ masteren. Erger wordt het als we ons er van bewust zijn dat veel jeugd nooit meer iets dynamisch te horen krijgt. Men luistert bijvoorbeeld veel naar lossy streams of youtube. En helaas zijn de lossless versies vaak ook niet veel (in kwaliteit) beter. Ja, ik ben een grote voorstander voor betere (dynamische) masters, als ook voor beter opnames en mixes. Ik geloof namelijk dat 80% van hoe goed iets klinkt hiervan afhankelijk is. 19% van de installatie waarop het wordt afgespeeld en voor 100% moet je live gaan luisteren. Dus de volgende keer dat u een aanstaande high-ender ontmoet welke belangstelling hierin heeft, onderwijs deze dan eerst in de belang van kwaliteit muziek. Want nu denkt men nog vaak dat ze flink moeten investeren in spullen om hier enigszins een beetje van te kunnen genieten. Slechte kwaliteit muziek wordt met de beste spullen niet beter, het onthult hooguit meer. Dus laat ze alsjeblieft beginnen met goede kwaliteit muziek te herkennen (en dit te horen op wat ze hebben). De risico dat kwaliteit muziek niet altijd hun smaak muziek is is groot, maar in bijna elke genre is wel kwaliteit (verschil) te vinden. Just my 2 cents

Voor de sample rate conversie wordt r8brain gebruikt. Die doet het wel aardig.

Tjee, ik dacht dat dat Apple was Wol.

Doel is ook niet wetenschappelijk District9. En luisteren op een 'ander' installatie resulteert (zeker als het niet een gewenst uitkomst is) vaak in "ik ben deze installatie niet gewend" of "op een beter installatie had ik het wel gehoord". Doel is gewoon om te proberen of je op je eigen spul het verschil wel kunt horen. Zal voor de leuk (houdt forum ook wel interessant toch?) wel een nieuwe (en deze keer proberen wel blind te houden) testje plaatsen.

Stom van me Ok, hiermee is de test dus al om zeep geholpen. Voor wie het nog wil weten: A = CD + 1dB B = MP3 C = HR D = CD Als er animo voor is kunnen we later nog wel eens (en dan proberen een echte blinde) test doen...

Dit kan, maar is wel van een paar dingen afhankelijk District9. Ten eerste moet je computer wel 96kHz/24bit kunnen afspelen en ook zo ingesteld staan. (Kwaliteit instellingen voor weergave, afhankelijk van systeem en geluidskaart.) Daarnaast moet je de instellingen in Audacity ook juist hebben staan. (Kwaliteit voorkeuren in Audacity) Het zal anders ook wel de bestanden afspelen maar dan dus niet in de juiste kwaliteit weergeven.

Nou we zijn ondertussen een maand verder… Nu weet ik dat ons gehoor (en alles wat er omheen hangt) gevoelig kan zijn voor zaken die we in eerste instantie wellicht helemaal niet belangrijk vinden of wat we niet verwachten. Zo zou HR (hoger samplerate en bitdepth) audio beter klinken dan de standaard CD audio. Dat ik het niet kan horen wil nog niet zeggen dat het er niet is. Ieders gehoor is ook anders en om dus iets van een conclusie ergens aan te kunnen verbinden is een uitgebreid en vooral blinde test noodzakelijk. Hiervoor had ik dus 4 bestanden gemaakt. Een onveranderd origineel HR audio bestand. Origineel HR bestand gedownsampled (44.1kHz) en geditherd op 16 bit (CD kwaliteit). De zelfde CD kwaliteit bestand maar dan 1dB harder gezet. Een MP3 (256 kbit/s). Natuurlijk zijn alle bestanden vervolgens weer naar de HR bestandsformaat (96kHz/24bit) terug geconverteerd zodat bij afspelen er niet geschakeld hoeft te worden en er niks aan de bestanden te ‘zien’ was. Voor deze test hebben er… jawel, 2 mensen meegedaan welke voldoende vertrouwen in hun eigen gehoor hadden. Het kan natuurlijk zijn dat er domweg niet meer kritische luisteraars zijn hier op het forum of omdat we het te ‘eng’ vinden om een blinde (ja, ja, zonder dat we weten WAAR we naar luisteren) test te doen. Of omdat er taal- en /of tikfouten in de bijgeleverde document staan…. Voordat ik de uitslag van de twee deelnemers aan hun bekend maak (we houden het bij deze aantallen maar even anoniem) durven we misschien zelf (nu we weten waar we naar luisteren) de proef op de som te nemen. Ik zou dus zeggen, download en luister naar de bestanden en post hier welke jij denk wat wat is..

Mijn punt was (heb het opgegeven) om aan wol uit te leggen waarom de eerste platen van de Beatles in mono waren en waarom de eerste stereo uitgaven (t.o.v. de mono) zo shit klonken. Stereo was voor hun (in begin) gewoon niet belangrijk. vintagemod, on 05 Aug 2015 - 8:57 PM, said: Stereo is nog smaak, Waarom waren de de eerst platen van de beatels mono Mvg wol

De vergelijking met beeld gaat een beetje mank omdat het anders werkt met audio. Maar ja je hebt gelijk alleen de dynamisch bereik wordt groter. 16 bit heeft een dynamisch bereik van 96dB (16 x 6) (vaak groter door slim gebruik van dither). Dit is al ruim voldoende en goed genoeg om dither (toegevoegde soort ruis) buiten de stille pasages te houden. Waarom is er dan in vredesnaam 24bit audio? Voor in de studio bij opnames. Hierdoor kunnen (omdat de pieken bij opname moeilijk te voorspellen zijn) ze zachter opnemen zonder de risico dat de boel gaat clippen. Een vangnet voor de techneut zeg maar. Ook tijdens het mixen van multitracks (daarbij gebruiken ze vaak 32bit) is deze extra overhead welkom. Bij afspelen later is dit echter niet meer nodig, de pieken zijn te voorspellen en zijn als het goed is onder de 0dBfs gehouden worden. Wellicht ook wel leuk om te weten is dan de dynamisch bereik van 24 bit helemaal niet weergegeven kan worden. Info.

Voor "echt" stereo zou je voor iets als binaural opnames moeten gaan (maar ja, die moet je dan ook met hoofdtelefoon beluisteren). Stereo (muziek) hoeft ook niet altijd "echt" (d.w.z. live) te zijn maar kan ook gewoon een extra dimensie aan je muziek beleving geven.