Nico H

Helemaal mee eens. In de tijd dat deze muziek veel werd gedraaid, en ik die zelf veel draaide, was mijn set: Nou zeg maar, nogal dubieus. Inmiddels een mooie uitstekend klinkende audioset. Waar ik onwijs van kan genieten, is om dit soort albums die Tubejack hier nu laat zien, opnieuw te herontdekken. Je dacht dat je de muziek van vroeger goed kende, echter niets is minder waar. En dat is een feestje!

Prachtig! In één woord.

Inderdaad. Zelf recent de eerste 5 albums in een verzamel cd box (universal) gekocht, waarvan het album met de titel Kayak, nummer 2 mijn favoriet is. Helaas heeft dit album een zeer irritant probleem. Instrumenten klinken fantastisch. Destijds is de zang echter op een zeer slecht afgestelde recorder bijgemixt, waarvan de azimuth totaal verkeerd stond. Hilarisch slecht afgeregeld. Dit heeft men "hersteld" door met een equalizer aan de gang te gaan. Het nummer wintertime bijvoorbeeld lispelt er lustig op los. Doodzonde, maar ik laat mijn plezier er maar niet teveel door bederven. Blijft een zeer goede groep. Derde nummer (mountain too rough), van dat album is ook fantastisch. Ik ga de lp ook nog eens opgraven, om te zien of het ook daarop terugkomt. Supersister laatst gekocht, de luciferdoos van E&F op een cd van label rotation. Waanzinnig goed overgezet. Aanrader. To the time of the future nu ook op cd, helaas met hetzelfde probleem als mijn beide lp's. Waanzinnige vervorming van de synt. Dat zat dus in de master. Er moet natuurlijk wel iets te zeuren zijn...

Mouser, of tme. Ik doe geen ebay "specials" hoofdzakelijk om twee redenen: Ten eerste: Ik kies zelf waar ik welke serie condensator plaats. UKZ heeft een totaal andere klanksignatuur ten opzichte van finegold bijvoorbeeld. Wanneer ik een door iemand anders samengestelde kit koop, heb ik die vrijheid niet. Ten tweede: Ik wil zeker zijn geen counterfit onderdelen in mijn maag gesplitst te krijgen. Kopen bij reputabele verkopers, verkleind die kans aanzienlijk.

Het klankverschil tussen de 7500, en 9500? Er even vanuit gaan dat je beide in zeer goede gerestaureerde staat hebt, met globaal dezelfde gebruikte componenten? De 7500 klinkt verrassend goed. Open midden, prima tekening en plaatsing. En mooie droge baslijnen met een redelijke druk op de juiste plekken. De flinke voedingstrafo is daar mede verantwoordelijk voor. Wanneer je ze op normale verstandige volumes gebruikt, ben je goed bedient, en heb je feitelijk niet meer power nodig. Ik heb de betreffende 7500 vorig jaar gerestaureerd. Enkel goede spullen gebruikt, voornamelijk Nichicon UKZ, en een enkele finegold. de hoofdbuffers echter niet vervangen. Voor de rest alle klein signaal transistoren vernieuwd en hfe gematched. Dezelfde hfe als wat de oude hadden toen die nieuw waren. Ruisarm modern spul van fairchild. Wat eruit kwam, was meer dan op. De 8500 komt dit jaar aan de beurt. De 9500 ook vorig jaar gedaan. Die heeft t.o.v. de 9500 duidelijk meer "ballen" verder ongeveer vergelijkbare sound, echter ik vond de 7500 wel mooiere natuurlijke harmonischen hebben, en iets analytischer spelen. De 9500 klonk drukvoller, bas beter onder controle bij wat hogere volumes. Beide hebben hun pro en cons. Ongerestaureerd waren beide te "warm" naar mijn smaak, en te weinig definitie in het midden. Typische (te) warme Elna sound. Baslijn imponeerde in eerste instantie wel. Echter ook te wollig voor mijn smaak. Daar kan je een boek over volschrijven, het is ook maar net wat je voorkeur heeft. Deze versterkers vind ik veel potentie hebben. Schitterend spul om perfect te restaureren, en dagelijks te gebruiken.

Goeie vraag. Het is ook maar net wat je voor een normale prijs in nette staat tegenkomt. Cd 10 kost al snel 600 of meer. Dat heb ik niet over voor een cd speler waar ook een hoop werk aan zit om ze weer bij de les te krijgen. Deze 80 was 275, en een nette basis. Daar komt bij dat de exemplaren die ik van de cd10 destijds tegen kwam, in ook zeer bedenkelijke toestand leken te verkeren. Vies, doorrookt, en dus afgetrapt. Evengoed kostte dat de hoofdprijs, nee laat dan maar. Later nog wel betere gezien, maar toen had ik de 80 al.

Hoi Ivan, Voor mij is restauratie/upgraden een belangrijk deel van de hobby. Zeker in dit geval alle moeite waard geweest. Op het eind beloond met een waanzinnig goed klinkende en werkende cd speler, die een vaste plek heeft in mijn audiocollectie. Je leert ze echt kennen tijdens dit hele proces. Je kunt ook de kennis/ inzichten van nu integreren in een ouder apparaat, en ze zo weer bij de tijd laten presteren. Bedankt voor je reactie, Nico.

Nieuwe aanwinst? Nou ja, nieuw voor mij is de Marantz cd 80 cd speler die nu in de hoofdset zijn proefrondjes draait. Ruim 2 jaar geleden gekocht als restauratieproject, en mogelijke upgrade voor mijn ernstig gemodificeerde en verbeterde cd72se. In standaard trim klinkt een cd80 inmiddels toch wel erg achterhaald, dat was een beetje een koude douche wat mij betreft. De tijd heeft bepaald niet stilgestaan. Wat vooral tegenviel, was het feit dat het middengebied zo dichtgesmeerd en inspiratieloos klonk. Baslijn aan de warme kant, maar wel met redelijke druk onderin. Verder te erg afgerond in het hoog, en veel te weinig transparantie. Opgemerkt moet worden dat veel componenten (vooral elco's) in zeer slechte staat verkeerden. Waarom gekocht? Prachtige en mooi gebouwde "tank" met veel potentie om er een echte highend machine van te maken die (mits echt goed gemodificeerd en gerestaureerd), nog zeer goed mee komt met het moderne spul. Ook is deze speler op langere termijn goed aan de praat te houden. Ik heb nog lasers op de plank bijvoorbeeld. Al gaan die maar zelden echt stuk. Erg belangrijk zijn verkrijgbare reserveonderdelen wanneer je nog jaren vort wilt. Gaan er specifieke dingen zoals processoren voor display stuk, heb je met iedere oudere speler pech. Kan je hooguit op de sloop vinden. 1x gehad met een cd80, en laatst ook met een 72mk2. Eerst de mijne volledig gerestaureerd, en gerecapped. Nichicons kg in de voeding, verder ukz, enz. Gaf na inspelen al wat meer leven en gewenste harmonischen bij gitaren, piano en stemmen. Nieuwe aandrukker, laserlens boven en onder gereinigd. Hallmotor was nog goed gesmeerd. Oogkromme ok. Ook fastrec in de voeding gezet, plus een beter netsnoer. De belangrijkste verbetering was een Guido tent masterklok met eigen voeding en direct naar buiten uitgevoerde spdif. Ook voedingen intern uitgesplitst. Nog diverse kleine tweaks gedaan, na veel luisteren, testen, inspelen en puntjes op de i zetten is ze nu voorlopig klaar. Deze cd 80 is nu een genot om naar te luisteren. Ook op haar eigen crown tda1541. Ze klinkt nu transparant, en heeft zelfs flink snelheid met pianoaanslagen, hihats, etc. Achtergrond heel stil, zelfs de kleine details zijn makkelijk te volgen. Ook de baslijn is nu extra mooi onder controle. Niet meer wollig, lekker strak en drukvol. Echter mijn vorige omgebouwde cd72 speler "wint" het qua snelheid, en de manier waarop emotie in stemmen en akoestische instrumenten worden weergegeven. Ook is ze net wat sneller. De 80 wint het met een betere algemene balans. Ze doet alles goed, en is op geen fout te betrappen. Zij heeft een mooiere tekening in het midlaag, contrabas bijvoorbeeld. Transparantie is bij beide top. Blij met deze toevoeging in de audiocollectie.

Met enkel wat dc mv meten, kan bar weinig verkeerd gaan, ook al je een verkeerd meetpunt hebt. Tenzij je uitschiet met de meetpen, dat is mij ook wel eens gebeurd. Gelukkig nooit eindtorren ineens tweedehands gemaakt, maar wel eens een paar voedingsweerstanden mogen vervangen. Na de schrik, ben je blij dat het daarbij bleef. Waar gehakt wordt vallen spaanders. De gloeilamp heeft bij mij wel eens een door mij verkeerd aangesloten, zojuist vervangen eindtransistor, het vege lijf gered. Was bij een ba3000 of 2000. Lang geleden. Fout hersteld, geen schade. Mensen die nooit een fout maken, maken meestal niks...

Bij het grof inregelen van de eindtrappen, gebruik ik altijd gloeilampen als stroombegrenzer. En uiteraard vooraf de regelaars reinigen/vervangen. Het fijn naregelen zonder stroombegrenzing gebeurt pas wanneer ik zeker ben dat alles perfect werkt. Ook door schade en schande wijs geworden zeg maar.

Het belang van een ogenschijnlijk overdreven grote voeding wordt nogal eens onderschat. Ik had een oude nad versterker set staan, losse voor/eindversterker. Uit de monitor serie, type 1000 voorversterker, en 2400 eindversterker. Deze set heb ik na kort gebruikt te hebben, helemaal opgeknapt. Dwz recap met mooie spullen, nieuwe uitgangsrelais, etc etc. Het eindresultaat was na inspelen wel aardig, maar vooral de bas bleef aan de warme kant, met nauwelijks een beetje druk in de lage regionen. Om eerlijk te zijn klonk het geheel wat inspiratieloos. Uiteindelijk heb ik als experiment de standaard voedingstrafo in de voorversterker verwisseld met een dikke oversize ringkern. Ook de gelijkrichters (fastrec), en de buffers aangepast. Tevens wat bypasses gedaan in de voorversterker, en de ingangscondensatoren van de eindversterker vervangen door betere spullen. Deze set speelt met name door de grotere voeding zoveel mooier. Strak laag, zeer goede controle. Droge baslijnen, lekker snel spelende set én fatsoenlijke soundstage. Met een dikke 100 Euro aan materiaal, plus de nodige uurtjes werk heb ik nu een leuke upgrade kunnen doen in deze minimalistisch ogende set. Klinkt, veel en veel beter dan ze ooit nieuw heeft gedaan. Ben nu bezig met de aanpassing van een liniaire gekochte ali baba en de 40 chinarovers voeding voor mijn simpele Graham Slee pu voorversterker. Nog niet 100% naar mijn zin, maar het verschil met de standaard voeding is tamelijk schokkend. Echter het hoog is nog niet naar mijn zin. Klinkt teveel alsof het doek voor de speaker zit. Te weinig tekening en openheid. Maar we gaan gewoon verder met testen, testen en aanpassen.

Klopt Carl. Maar dat geldt voor het hele audiosysteem. Alles is op elkaar afgestemd. En daarmee ook op de ruimte waarin ze speelt. Een aantal tweak/verbeteringen kunnen altijd, zoals bijvoorbeeld het weghalen van verstoringen in het interne strooiveld van de ringkern. De recap echter, heb ik drie maal overgedaan voordat de voor mij mooiste tonale balans werd gevonden. Iedere keer weken lang inspelen, uiteindelijk was driemaal scheepsrecht. Inderdaad, voor de installatie waarin ze speelt, en in de ruimte waarin het systeem staat opgesteld. De kans op verhuizen is gelukkig minimaal. Ik heb het voorrecht om op een fantastische lokatie, in een mooi vintage huis te mogen wonen. Dat lukt me waarschijnlijk geen tweede keer meer gezien de absurde markt.

Watch this space zullen we maar zeggen. Succes!

Dat is ook wat ik bedoelde Carl. Dat beetje extra ergens uit persen maakt vaak net even dat verschil waardoor al je inspanningen de moeite waard zijn. Simpel voorbeeld: Ik draai in de huiskamer met een pm 14 eerste serie. Die versterker heeft diverse bottlenecks, die het geluid behoorlijk terug houden. Het ontwerp zelf is uitstekend, de keuze van bepaalde onderdelen vind ik zeer discutabel. In standaard trim klinkt deze versterker erg vol, traag, wat saai, en tevens wat kunstmatig in het hoog. Deels is dat terug te voeren op de gebruikte componenten in de ontkoppeling. Ik vind het uiterlijk van de pm14 erg mooi, en ben twee jaar regelmatig bezig geweest om haar als het ware te restaureren, en opnieuw te qua klank af te stemmen naar mijn smaak. Snel, zeer open en "live" met mooie rijke natuurlijke harmonischen. Eigenlijk alles wat een standaard pm14 niet aan boord heeft. Waarom deze amp? Ik vind ze zeer goed gebouwd qua degelijkheid, en heel mooi. Bovendien wilde ik zien hoe goed je haar kunt laten klinken. Mijn laatste kers op de taart pas geleden was de vervanging van de stalen M10 door non ferro, waarmee de ringkern vast zit. Het zorgde voor dat extra beetje "losheid" in het geluid. Ook iets betere soundstage én snelheid. Met wat extra aandacht, en de juiste keuzes kun je zeer veel bereiken op een overzichtelijk budget. En heel leuk om te doen. Het sleutelen is voor mij een zeer belangrijk deel van de hobby.

Jouwes Tubejack? Proficiat man. Ze is in elk geval in goede handen...

En vaak nou net de kers op de taart.

Zelf heb ik een bdac van tentlabs als basis alleskunner voor de digitale weergave. Inmiddels grondig aangepakt, mooiere voeding (was met 15 VA ringkern erg onderbemeten), en uitgangscondensatoren zijn de bottleneck voor deze dac. Inmiddels volledig gerecapped met mooie spullen. Het ontwerp zelf is zeer goed met overal shunts voor de voedingen, en een échte jitterarme klok. Het eindresultaat na een kleine twee jaar van testen, inspelen, luisteren en finetunen mag er zijn. Ik had ook een mooie moderne dac kunnen kopen die recht uit de doos goed klinkt. Maar voor mij maakt het sleutelen een groot deel uit van de hobby. Helemaal fantastisch wanneer het eindresultaat alle verwachtingen overtreft.

Dat vind ik dan al héél wat. 25 was zo extreem slecht qua klank, dat het niet genietbaar was. Die was totaal verkl***t. De oudere waren veel beter. Er ligt hier genoeg muziek welke niet audiofiel is opgenomen, maar waarvan je prima genieten kan. 100% is een gouden streven, iets minder is ook prima.

Muse is een mooie serie van Nichicon. Gebruik deze ook veel. Wanneer het té fris klinkt beetje temperen met finegold. Ik bezuinig ook niet op spullen. Fairchild is goed en betaalbaar. Pas achteraf hoor je hoe versleten de oude transistoren waren. Voor de grap test ik die altijd een paar bij verschillende belastingen. Nou, dan kom je er wel achter hoe halfstok de vlag hangt. Overigens ben ik niet vies van upgrades in vintage apparatuur. Fast rec gelijkrichters, mooie bypass maken bij koppeling etc. Zo'n versterker komt helemaal tot leven met zinvolle upgrades, mooie spullen én wat extra aandacht. Die paar tientjes materiaal besparing op zoveel werk, is een zinloze wat mij betreft. Zelf gebruik ik enkel Nichicons. Wanneer het budget echt extreem krap is, en voor het niet audiofiele werk Panasonic fc/fm.

Wat ik zelf leuk vind: naarmate je set beter wordt, ontdek je de muziek die je dacht te kennen, opnieuw. Prachtige kleine details die vroeger verstopt bleven, komen ineens tevoorschijn. Inderdaad muziekarcheologie. Ge-wel-dig is dat voor mij. In mijn geval zijn dat juist vaak geen audiofiele opnames, maar bijvoorbeeld de eerste lp van Iron Butterfly (heavy). Ik heb daar een cd verzamelboxje van gekocht die "ineens" heel behoorlijk blijkt te klinken. Hetzelfde met een verzamelcd van group 1850. Veel gehoord in mijn prille jeugd, hartstikke leuk dat nu zo goed terug te horen. De matchbox lp van Earth and fire klinkt op lp niet bepaald verkeerd. De cd uitgave van Rotation klinkt ronduit waanzinnig goed! Een feestje. Ik draai ook nieuwere muziek, en ben bijvoorbeeld benieuwd naar de kwaliteit van Adele 30. Ik hoop alleen dat het niet diezelfde pipo is die 25 heeft afgemixt. Dat was tranentrekkend slecht gedaan...

Klopt Bram. Plaatsing en setup maakt de grote verschillen. Maar daar begin je in mijn ogen mee denk ik wanneer je de installatie neerzet?. Wanneer je echter de puntjes op de i gaat zetten met bekabeling, praten we over merkbare nuance verschillen. Het zijn de laatste stappen, en vergis je niet, ook daar is hoorbaar winst te halen. Persoonlijk vind ik dat laatste stukje in orde krijgen minstens even belangrijk. Maar natuurlijk begin je met de basis. Speaker setup. Logisch. Wat je aanhaalt met te grote speakers in een te kleine ruimte. Yep. Zie je vaak.

Goeie caps gebruikt zie ik. Heb ook diverse Sansui's gerestaureerd met een vergelijkbare simpele pu voorversterker. Klinken mooi open, en plaatsen prima. Het hoeft niet zo ingewikkeld te wezen voor een meer dan verdienstelijke weergave...

Schitterende receiver!

Zelf ben ik heel lang een sterke non believer geweest wat bekabeling betreft. Állemaal onzin. Geldklopperij! Hoe durven ze, enz... In een middelmatig klinkende set klopt dat ook wel. Het uitwisselen van interlinks en/of luidsprekerkabels leverde nauwelijks een hoorbaar verschil op. Laat dus maar dacht ik. Wanneer je systeem echter open, los en transparant klinkt, met een hoge kwaliteit bron, is het geen probleem om verschillen tussen de verschillende kabels waar te nemen. Smaak is uiteraard subjectief van hoe het zou moeten klinken, en hoe een bepaalde kabel het "doet" in een bepaalde setup, zegt maar bar weinig hoe ze zich zal gedragen in een totaal andere set. Ik hou van een snelle "live" klinkende setup, met natuurlijke harmonische boventonen van de stemmen en instrumenten. Ik weet zeker dat mijn set matig zal meten, maar klinken doet het... Snelle AB testen hebben eveneens nauwelijks zin. Het duurt weken om een kabel fatsoenlijk in te spelen, en dezelfde kabel zal ingespeeld veel meer open transparant klinken, dan vers uit de doos... Vandaar dat je dus ook veel gebruikte mooie kabels te koop ziet staan. Vaak zijn zij een paar uur in een set geweest, nee 't is em niet, hup mp op. De juiste match vinden, is geen sinecure wanneer je echt alles uit je set wilt halen. Goed de componenten matchen. Dat kost veel tijd, maar vooral geduld. Wanneer je de eigen set goed kent, weet je precies hoe ze klinkt bij je favoriete stukken. Je kent de passages waar je setup "door het ijs zakt" en waarom je dus een verandering wilt. Iets te fris hoog, iets te vette bas enz. Zelf ben ik van standaard 2,5mm ofc koper, richting de cs122 gegaan (deze had voor mij een te fel hoog), naar een mit met "kastjes" Deze maakten mijn set super wollig. Naar de d352. Rustiger hoog, te warm in het laag. Huidige kabel is een Audioquest rocket88 biwire. Die "doet" het prima in mijn set. Lekker open en los, drogere en snelle bas. Voor mij goed genoeg zo. Ik ben trouwens benieuwd hoe de nieuwe kabels van topicstarter het doen.

Kontakt 60, erna flink draaien. Dag laten zitten. Erna kontakt WL (Zit veel iso in), om flink te spoelen. In ernstige gevallen stap 1 en 2 herhalen. Conserveren en smeren (koolbaanprotectie), met kontakt 61. Vroeger gebruikte ik voor milde gevallen prf, ik meen de 778. Bruin/witte bus.