KT88

Ah, ik was in de war met de maand (en met nog veel meer trouwens). Anyway, ook dan zie ik het er nog niet van komen.

Ik had het plan opgevat om als een soort "mystery guest" ook even langs te komen in HvH, maar helaas gaat dat wegens mijn lichamelijke toestand niet lukken. Daarom wens ik jullie allen vanaf deze plek een heel fijne, geslaagde Vinyldag toe en zou ik het zeer op prijs stellen indien er een (klein) verslagje gemaakt zou kunnen worden, liefst met wat foto's ter verluchting.

Ekseption - "Piccadilly Sweet" van de LP "00:04". De eerste LP die ik van mijn vader kreeg, in 1974. Ik was toen 8 en had mijn eigen koffer-grammofoonje, een echte Triotrack (what else?) Met 1 brombuis en een gescheurd speakertje in het deksel. Gevonden bij het grofvuil, moest alleen een nieuwe saffiernaald in, uit het naaldenrekje bij de plaatselijke platenboer. Tussen de brom, de ruis en het geknetter door heb ik deze LP van haver tot gort leren kennen, en is bovendien een flinke inspirariebron geweest voor mijn eigen piano-carriẽre (nouja, het geploeter in en met bandjes dan). Wat een magnifieke compositie dit is! Het "Pièce-de-Résistance" van Rick Van Der Linden, zeg maar. Groots. Meeslepend. Episch. En nu nog. Piccadilly Sweet. Hun beste. Terug naar dat 8-jarig jochie met zijn Triotracje en nog vol mooie plannen voor 't leven dat zou komen.

Indrukwekkend, Bloom! Echt een mooi project. Ik ben benieuwd naar het eindresultaat.

Het is jammer dat ik niet de energie heb om een interessante discussie aan te gaan hierover. Laat ik het kort houden: wat is het verschil tussen leven en dood? Wat maakt dat dezelfde materie leeft en een moment later deze zelfde materie dood is? Wat ontbreekt er? En kun je dat meten? Zalig zijn de armen van geest. Ik wens jullie het allerbeste.

Opbouw van statische ladingen bij droog weer kan leiden tot vonkoverslag. Dat is een heel kort moment van een enorm hoge spanning (denk in kilovolts) wat bijvoorbeeld een ingangstrap van een versterker kan vernielen. De technishe oplossing daarvoor is simpel: 2 dioden in sperrichting van de ingang naar zowel plus als min voedingsspanning bij zowel in- als uitgang. Deze leiden de hoogspanningspiekjes af naar de eigen voeding zodat de zaak heel blijft. Dat heeft geen invloed op de geluidskwaliteit en ik snap dan ook niet dat niet iedereen (in de highend) dat standaard toepast. Vrijwel alle middenmoot Japanners hebben dat namelijk wèl.

Dat is een combinatie van de Z-out van de versterker en de Z-load van de belastende unit. Daartussen zit dan nog de verbindingskabel, waarvan de weerstand/impedantie verwaarloosd mag worden ten opzichte van de omringende impedanties. Uitzondering daarop: de kabel die van je element naar de phono-voorversterker gaat. Voor MM is de capaciteit van belang, voor MC de weerstand. Bij MIT kun je dan nog e.e.a. instellen op het kastje, ter compensatie. dat moet je met een scoop en een toongenerator doen, of je stelt de boel naar smaak in. De Z-out van een buizenversterkertrap ligt doorgaans vele malen hoger dan die van een transistor/IC trap. Samen met de kabel-capaciteit en de ingangsweerstand/capaciteit van de erop volgende trap ontstaat er een soort filterwerking met doorgaans een laagdoorlaatkarakteristiek, alsmede een spanningsdeler.

Deze Astin Trew beschikt over een uitstekende DAC-sectie, een uitgeplozen analoge uitgangstrap (halfgeleiders en buizen) waarvan ook de hoofdtelefoon-uitgang profiteert, en een zeer stabiele, krachtige voeding. Daar is echt over nagedacht, en met daarbij gevoegd de modificaties heb je een kwaliteit verkregen die zelfs heden ten dage niet zo snel bereikt wordt. Inderdaad jammer dat het loopwerk van plastic is; aan de andere kant is dat qua uitlezing een bewezen kwaliteitsproduct van Philips, namelijk de CDM12.4. Dit loopwerk is nog gewoon verkrijgbaar, als imitatie maar zelfs ook nog als origineel Philips sparepart. Aangezien de speler verder zeer degelijk gebouwd en het loopwerkje feitelijk het enige slijtage-onderdeel is, zou mijn keuze zijn om een reserve-loopwerkje te kopen en fijn verder te spelen met de AT3500. Zeker als je een grote hoeveelheid CD's hebt.

Voorop gesteld dat ik beide speakers nooit gehoord heb: De Bose lijkt me een opgewaardeerde 301 (die ik wèl ken), met dezelfde woofer en twee horn-achtige plastic tweeters binnen de conus van de woofer. Dat is niet echt ideaal voor het zo belangrijke middengebied, zodat ik een beetje vrees voor een boem-sis weergave. Daarbij is de rolrand van de woofer een schuim-type, welke na zoveel tijd zeer waarschijnlijk aan revisie/vervanging toe is. Dat moet je dus zeker controleren. Over de JVC lees ik eigenlijk niets dan lof; een wat onbekende en ondergewaardeerde weergever die, zo vanaf papier, de kwaliteit van de Boses verre overtreft. JVC staat niet zo bekend als speakerfabrikant, dus zou je wellicht verwachten dat het tegen zal vallen; volgens de reviews die ik heb gelezen zijn deze echter wel degelijk van goede kwaliteit. Zoiets komt wel vaker voor bij de Japanners: zo hebben bv. Sony en Kenwood ook van die Japan-only "toevalstreffers" terwijl wij hier alleen maar de kartonnen doosjes bij de minisetjes zagen. De Boses hebben wel het voordeel van een wat moderner uiterlijk, zeker met de voeten erbij. En ze zullen wat kleiner zijn dan de JVC's. Maar ik schat de JVC's qua weergave toch echt twee trappen hoger in.

Welke hoofdtelefoon het ook wordt, het is wel raadzaam er een specifieke hoofdtelefoon-versterker bij te gebruiken. De hoofdtelefoon-driver in de AT speler is namelijk gewoon een opampje, dat nu eenmal beperkt is in stroom- en spanningslevering. Bijvoorbeeld Schiitt maakt fraaie versterkertjes, eventueel met een buis in de voortrap, voor alleszins redelijk geld.

Ik ken er genoeg, zelfs en ook op dit forum. En puur voor mijzelf sprekend: het is de enige manier voor mij om nog enigszins met de hobby bezig te zijn.

Beamen. Spreek dat nu eens op zijn Engels uit en kijk dan nog eens naar de meme. ;) Ik ben juist wel weer van de woordgrappen en -spelingen; soms wel wat vergezocht ja. Overigens ben ik niet dyslectisch, hoewel drie CVA's mijn taalgevoel en schrijfwijze wel beïnvloed hebben; het kost me gewoon méér moeite (en tijd) dan vroeger.

MyFi* dus. Veel mensen die met samengeknepen billen spreken van HiFi als de rechte draad met versterking, hebben geen idee hoe de werkelijkheid klinkt. Ook al bezoeken ze concertzalen voor de referentie, thuis klinkt het altijd anders. Bovendien strookt zo'n bewering niet met het door velen geopperde "feit" dat het auditieve geheugen maar enkele seconden bedraagt (waar ik overigens niet in geloof). Vandaar mijn insteek "als het voor jou maar lekker klinkt", wat uiteraard ook die benadering van de rechte lijn kan zijn. De reden dat ik zo verslaafd ben aan Maggies heeft dus weinig tot niets te maken met HiFi, want ze wijken enorm af van de werkelijkheid alsook van het gros van de conventionele weergevers. Elders las ik iets over een beperkte sweet spot van vellen.......mijn ervaring staat daar haaks op. Wel is het zo dat ze buiten de sweetspot niet erg precies afbeelden, maar dat is ook absoluut niet mijn prioriteit. Bovendien zijn daar wel oplossingen voor (die buiten het bestek van dit topic en zelfs deze site vallen). * Effe mijzelf op de borst slaan: het is mijn overtuiging dat de introductie van het begrip MyFi door mij is gedaan in de jaren '90 in de rec.audio.* nieuwsgroepen. Daarvóór ben ik het nog nooit tegengekomen.

Ik denk dat deze man dat wel kan.

De RIAA-weergave correctie voorziet in zowel versterking van het laag als verzwakking van het hoog (met kantelpunten 75, 318 en 3180 us). De inverse trap moet dus het omgekeerde doen.

Dat genoemde kastje bevat een anti-RIAA filter + verzwakker en ziet er zó uit van binnen: Is wel via internet te koop of je kunt het (laten) bouwen, qua onderdelen stelt het weinig voor.

In theorie is een transformator "transparant". Dat wil zeggen dat de eigen capaciteit, inductie en weerstand er niet/nauwelijks toe doen ten opzichte van de omringende waarden. Als er bijvoorbeeld bij een MC-stepup de impedantie/weerstands afsluitwaarde secundair 47 kohm is, dan wordt dat primair een factor (transformatiewaarde) kleiner. Evenzo met de capaciteit: ook die waarden verhouden zich met de transformatieverhouding. Dus ook C-load wordt met de transformatieverhouding verkleind, vanuit het element gezien. Daarbij maakt de capacitieve afsluiting bij een MC weinig/niets uit (maar wel weer bij een HO-MC). Het element "ziet" dus de transformator zelf niet, maar wel de getransformeerde ingangswaarden van de MM-phonostage.

Stoute schoenen, waarschijnlijk.....

Yep,die heb ik ook nog. Heel leerzaam boek.

Ruis heb je in verschillende soorten en is oa. afhankelijk van de temperatuur en de weerstand. Met een MM-element en de bijbehorende versterking is de maximaal theoretische waarde iets van -85 dB, meen ik me te herinneren. Praktijkervaring ten tijde van de ontwikkeling van mijn phonotrap heeft dit bevestigd. Voor de witte Johnson-ruisspanning geldt deze bekende formule: Vn = SQR(4k / TRB) waarin: Vn = de rms waarde van de ruisspanning k = de konstante van Bolzmann ( k= 1.380E-23 J/K dus in Joule/Kelvin eenheden) T = de temperatuur in graden Kelvin (= graden Celsius + 237.16) R = de waarde van de weerstand (in Ohm) B = de bandbreedte in Hz Leesvoer: https://www.logosfoundation.org/kursus/4410.html Overigens is het toevoegen van ruis soms een gewenst en subjectief prettig effect; het geeft een soort nastuurlijke ruimte aan de weergave.

MP is je vriend voor tweedehands tafels, en nieuw bijvoorbeeld bij Bax. Ik heb alvast wat zoek-criteria ingevuld, kun je zelf aanpassen links naast de advertenties (op de PC dan). Tip: vermijd de Crosleys, Ions etc. van deze werel, daar ga je echt niet blij van worden. PPK's* zijn dat, stuk voor stuk. Mocht je een platenspeler tegenkomen die je aanstaat, maar geen naald of element heeft: geen probleem, voor een paar tientjes heb je een uitstekende AT95E. Montage hiervan in een arm is wel even een precisieklusje, maar misschien is er een forumlid die je hierbij kan helpen. Forumlid Sodejuu in Roermond kan ik hiervoor zeker aanbevelen, maar er zijn er vast wel meer in het land. - edit - Oh ja, die losse Behringer voorversterker kun je altijd gebruiken, dus een ingebouwde is niet per sé nodig. - edit2: Als je nieuw koopt, hoef je natuurlijk geen nieuw element of naald erbij te kopen. Maar let er wel op dat er een fatsoenlijk element met naald in zit, wat dat betreft zijn die goedkope dingen met die plastic rode PPK's* echt waardeloos. *plastieken platen krassers https://www.marktplaats.nl/l/audio-tv-en-foto/platenspelers-en-pick-ups/f/dual/339/#f:347,33,76,81,71,79 https://www.bax-shop.nl/dj-draaitafel

Nog even een aanvulling: Waarschijnlijk hebben deze tweeters een ferrofluid in de luchtspleet; dat spul staat erom bekend dat het taai en hard wordt na verloop van tijd. Daardoor worden de bewegingen van de spoel en het membraan afgeremd en is er dus ook minder output op de hoge frequenties. Zo te zien is dat niet echt te vervangen gezien de opbouw van de tweeters.

Bij sommige tweeters kun je het membraan incl. spreekspoel vervangen, maar zo te zin niet bij deze. Bijgaande foto van het filter laat nog een dikke serieweerstand zien, die zou eventueel defect kunnen zijn. Daar kun je nog even naar kijken, evenals naar de soldeerlassen op het printje. Maar de kans is niet groot, al zeker niet omdat meerdere speakers geen of weinig hoog laten horen. Op E-bay worden wel eens de losse tweeters of membranen aangeboden, mogelijk is dat nog een optie.

Tangentiaaltje in midi-formaat, ja. Er is niet zoveel aan af te regelen, maar wèl schoon te maken aan het loopwerk. Het gaat dan met name om het wrijvingsvrij bewegen van de arm over diens geleide-rail; opgedroogd vet kan een stroeve of hakende beweging veroorzaken. Schoonmaken en opnieuw lichtjes invetten of deppen met een wattenstafje voorzien van silicone-spray. Ook zit er een snaartje aan het mechanisme om de arm heen en weer te bewegen, dat kan verduurd zijn of versleten: vervangen door een nieuw exemplaar dat niet tè strak mag zitten. E.e.a. vergt wat handigheid en ervaring, maar is niet onmogelijk. De kwaliteit (en waarde) van een dergelijke speler is echter niet van dien aard dat ik er veel geld of moeite in zou steken, maar op zoek zou gaan naar een wat robuuster exemplaar dat werkelijk uit de jaren '70 stamt (deze is nl. van einde '80er jaren). Er is een service manual beschikbaar op internet, maar wel tegen betaling. Ik zou 'm afschrijven, tenzij je het als een leuk hobby- en leerproject ziet.