Jump to content

Weer 'n audiofiele dag...


WanFie
 Share

Recommended Posts

Weer een audiofiele dag bestond er zondag voor mij uit dat ik de gratis CD van STS digital die je meekreeg bij de X-FI 2013 nog eens aan de tand heb gevoeld. Zeker nu het setje thuis af is wierp dit voor mij wel licht op de zaak.

 

Ik wil graag enigszins chargeren om één en ander duidelijk te maken. Zijn jullie ook wel eens een gemiddelde witgoedzaak ingelopen? Wat ik hoor aan de STS CD vergelijk ik met de witgoedzaak waar TV's vaak openstaan met een (te) flink contrast, alsof je in een lamp kijkt zeg maar. Zoiets doet men vaker zodat een TV eruit springt. Zoiets schijnt goed te verkopen.

 

Met bovenstaande vergelijk ik die CD ook. Alles klinkt alsof het is opgenomen bij wijze van spreken op 1 centimeter van de instrumenten. Zelf op het akoestische nummer Fields of Gold klinkt de gitaar alsof het is opgenomen bij wijze van spreken in de klankkast. Ik chargeer dit opzettelijk, dat maakt het tenminste duidelijk waarom ik de CD niet mooi vind. Het is leuk om te draaien "voor even" en het zal vast sommigen imponeren. Maar het is ook vermoeiend om naar te luisteren.

 

En om dan in de voetsporen te treden van neutralist fetischist Spido. Er zijn in mijn oren veel verschillende aspecten die maken dat een weergave neutraal is. Een weergave zoals die van die STS CD gaat mij vermoeien. Het is niet fijn om zo bovenop een instrument te zitten. Wat verwacht men te winnen of meer te horen als men zo opneemt? Het is bijvoorbeeld niet nodig voor details die rondom instrumenten zitten. Die details zijn er ook als je wat verder weg zit van de instrumenten.

 

Het maakt me wel nieuwsgierig waarom men dit soort klank kiest. Het doet me vooral afvragen of men compenseert voor iets. STS is toch verbonden aan Siltech spullen? Ik zou dan wel eens een normale opname willen horen op dat soort spullen. Misschien zoek ik er teveel achter, maar op zich is antwoorden vinden natuurlijk wel leuk. Ik heb ook andere audiofiele CD's van bijvoorbeeld Reference Recordings die dit soort aspecten niet vertonen, maar toch hun duidelijke meerwaarde hebben. Blijft bijzonder hoe zelfs in opnameland aspecten van geluid zover uit elkaar kunnen liggen. Helaas is wat mij betreft iedere opvallende eigenschap ook een slechte eigenschap.

Link to comment
Share on other sites

Weer een audiofiele dag bestond er zondag voor mij uit dat ik de gratis CD van STS digital die je meekreeg bij de X-FI 2013 nog eens aan de tand heb gevoeld. Zeker nu het setje thuis af is wierp dit voor mij wel licht op de zaak.

 

Ik wil graag enigszins chargeren om één en ander duidelijk te maken. Zijn jullie ook wel eens een gemiddelde witgoedzaak ingelopen? Wat ik hoor aan de STS CD vergelijk ik met de witgoedzaak waar TV's vaak openstaan met een (te) flink contrast, alsof je in een lamp kijkt zeg maar. Zoiets doet men vaker zodat een TV eruit springt. Zoiets schijnt goed te verkopen.

 

Met bovenstaande vergelijk ik die CD ook. Alles klinkt alsof het is opgenomen bij wijze van spreken op 1 centimeter van de instrumenten. Zelf op het akoestische nummer Fields of Gold klinkt de gitaar alsof het is opgenomen bij wijze van spreken in de klankkast. Ik chargeer dit opzettelijk, dat maakt het tenminste duidelijk waarom ik de CD niet mooi vind. Het is leuk om te draaien "voor even" en het zal vast sommigen imponeren. Maar het is ook vermoeiend om naar te luisteren.

 

En om dan in de voetsporen te treden van neutralist fetischist Spido. Er zijn in mijn oren veel verschillende aspecten die maken dat een weergave neutraal is. Een weergave zoals die van die STS CD gaat mij vermoeien. Het is niet fijn om zo bovenop een instrument te zitten. Wat verwacht men te winnen of meer te horen als men zo opneemt? Het is bijvoorbeeld niet nodig voor details die rondom instrumenten zitten. Die details zijn er ook als je wat verder weg zit van de instrumenten.

 

Het maakt me wel nieuwsgierig waarom men dit soort klank kiest. Het doet me vooral afvragen of men compenseert voor iets. STS is toch verbonden aan Siltech spullen? Ik zou dan wel eens een normale opname willen horen op dat soort spullen. Misschien zoek ik er teveel achter, maar op zich is antwoorden vinden natuurlijk wel leuk. Ik heb ook andere audiofiele CD's van bijvoorbeeld Reference Recordings die dit soort aspecten niet vertonen, maar toch hun duidelijke meerwaarde hebben. Blijft bijzonder hoe zelfs in opnameland aspecten van geluid zover uit elkaar kunnen liggen. Helaas is wat mij betreft iedere opvallende eigenschap ook een slechte eigenschap.

Die cd heb ik niet. Misschien zat Frits bij de gitariste op schoot met zijn microfoon!? 

De laatste klassieke cd klinkt hier fantastisch.

Link to comment
Share on other sites

  • Members

Frits heeft geen fluit van die cd opgenomen, hij bewerkt, of remasterd ze. Niks meer of minder. Of iemand het nu wel of niet mooi vindt, dat maakt me niet uit, maar hou het wel bij de feiten (of wel, de waarheid/realiteit waar we tegenwoordig allemaal zo stellig over zijn)...

Link to comment
Share on other sites

Ik heb ook nog een ouder exemplaar waar STS op staat. Ik zal die komend weekend eens beluisteren. Misschien is het exemplarisch. Ik heb in die zin bedoeld geen waardeoordeel te vormen door zo helder mogelijk aan te geven wat het karakter is van de CD. Ik meen dan wel dat me de vrijheid toekomt te zeggen dat ik de balans op den duur als vermoeiend ervaar. Wellicht denken anderen daar anders over.

Link to comment
Share on other sites

Ik heb ook nog een ouder exemplaar waar STS op staat. Ik zal die komend weekend eens beluisteren. Misschien is het exemplarisch. Ik heb in die zin bedoeld geen waardeoordeel te vormen door zo helder mogelijk aan te geven wat het karakter is van de CD. Ik meen dan wel dat me de vrijheid toekomt te zeggen dat ik de balans op den duur als vermoeiend ervaar. Wellicht denken anderen daar anders over.

Een aantal van ons zijn bij STS geweest. Frits liet horen hoe hij van een matige opname een beter klinkende opname maakt. Natuurlijk doet hij dat naar eigen inzicht (hoe anders?). Wat voor de een vermoeiend klinkt, kan voor iemand anders juist te saai klinken. 

Nu blijkt dat ik nr. 14 wel heb  :D ga ik eens kritisch luisteren. 

Link to comment
Share on other sites

Ik heb ook nog een ouder exemplaar waar STS op staat. Ik zal die komend weekend eens beluisteren. Misschien is het exemplarisch. Ik heb in die zin bedoeld geen waardeoordeel te vormen door zo helder mogelijk aan te geven wat het karakter is van de CD. Ik meen dan wel dat me de vrijheid toekomt te zeggen dat ik de balans op den duur als vermoeiend ervaar. Wellicht denken anderen daar anders over.

Als op die cd's niet staat wie voor de opname tekent moet je maar aannemen dat het van STS is. Lijkt mij niks mis mee.

Ik heb hier alleen een LP van STS dus verder geen mening over de cd.

Link to comment
Share on other sites

Ik meen dan wel dat me de vrijheid toekomt te zeggen dat ik de balans op den duur als vermoeiend ervaar. Wellicht denken anderen daar anders over.

De een houdt van een in mijn oren saaie opname, de ander (waaronder ik) van dynamiek en directheid. Livemuziek is ook niet saai.

Link to comment
Share on other sites

Ja dat zit veelal  goed in elkaar. Kijk maar naar deze Sansui G-7000  dat is echt super mooi gemaakt. :wub:   Alle contacten en stekkers zijn verguld. :o

Zo mooi maken ze het écht niet meer ;)  Staat morgen waarschijnlijk in het rek, als morgen hopelijk de laatste onderdelen komen. 

zie http://www.tubejack.nl

Link to comment
Share on other sites

Ben een beetje mijn tijd aan het "verlummelen" er  genoeg te doen, maar de muziek klinkt zo lekker.

 

Een oude Philips CD-650 aangesloten op mijn SX-750.  De muziek klinkt zorgeloos. Je kunt er uren naar luisteren.  

Het aardige is dat er een extra audio filter op zit dat ook nog écht werkt.  Het geluid wordt nóg iets vriendelijker.  

 

http://www.dutchaudioclassics.nl/review/Philips-CD450-CD650-CDplayer/

[...]  Before reaching the other pair of output sockets, labelled 'Additional Filtered', the left and right signals pass through a quite complex additional amplifier involving two integrated circuit stages, with frequency selective feedback over them, and a pair of transistor buffers. Philips say this gives "a warmer analogue output as a result of extra filtering; you can use whichever you prefer". On measurement, it allows the top octave to tail off a couple of dB and does very little else. Audibly it softens the sound, as one might expect, and the whole idea seems on the face of it to be an expensive and unnecessary pandering to the subjective assessment critics. However, as a top Philips man (who requested anonymity) explained, "several manufacturers have made a lot of money doing similar things to past Philips models with the aid of those same subjective assessors, so why shouldn't we get in on the act?" Touché. [...]

 

Ook platen draaien via de Sony PS-6750 is  een feestje en absoluut zorgeloos.    Soms denk ik wel eens,  waar is het misgegaan?  :D  ;) 

Link to comment
Share on other sites

Guest
This topic is now closed to further replies.
 Share

×
×
  • Create New...