Jump to content

Wat brengt Vinyl jullie.


Shibata
 Share

Recommended Posts

Het belangrijkste aan muziekbeleving, althans voor mij, is emotie. Muziek zijn gevoelens, die in een melodie gegoten zijn. maakt niet uit, in welke muzikale richting. dat is de reden, dat ik van zoveel muzieksoorten hou, van klassiek tot en met heavy metal, en echt alles wat er nog tussen zit. En het is nog steeds een ontdekkingsreis. Ik denk, dat ik wekelijks nog nieuwe muziek ontdek.

 

Nu, vinyl is ook zoiets. Dat is voor mij ook emotie. Ik voel al emotie bij het vastpakken van de hoes (wat ik veel minder heb bij de inlay van een CD, of het moet een hele mooie digi-pack uitvoering zijn), want het art-work is zo duidelijk. En platen , vooral vroeger, hadden een hele historie. Ik zat soms (en nu nog wel) uren te bomen met mijn vrienden over muziek, de artisten en welke persing en uitvoering je had van de LP.

 

De CD is een meer steriel medium, een glanzend schijfje waar niks aan te zien valt, behalve aan de label kant dan. Maar een vinylplaat vertelt zelfs zijn verhaal al zonder af te spelen. Als je naar de nummers op de plaat kijkt, kan je vaak al inschatten aan de groefvorm of de plaat veel beats of bas bevat, of dat de plaat (veel) rustige passages of harde passages heeft. Het klinkt gek, maar een LP is net als een schilderij, je kan als het ware al zien, wat voor soort muziek er op zal staan.

 

Ik was 3 weken geleden nog in een platenzaak in Rotterdam, waar alleen maar vinyl verkocht wordt. En ik stond te kijken, hoe druk het daar was.

 

Maar ben ik nu gek dat ik er zo over praat, of ligt het puur aan mij :D:D:D

 

Ik kan mij helemaal vinden in dit verhaal. (Alleen ben ik h

Link to comment
Share on other sites

Het is waar dat de emotie in de opname moet zitten, maar met apparatuur die de resolutie van de opname zeer fijn kan weergeven, wordt de luisteraar zich m

Link to comment
Share on other sites

Ik blijf erbij dat de emotie gevormd wordt door de muziekant(en) door het (samen)spel en de situatie. Of de emotie te horen is tijdens het afspelen hangt simpelweg af van de gemoedstoestand van de luisteraar.. ;)

Link to comment
Share on other sites

Ja natuurlijk daar heb je gelijk in, je kan evengoed zo'n emoties voelen met een liedje op de radio, of zelfs op de tram! Als de omstandigheden daar zijn! Maar dat zijn je eigen emoties op dat moment.

Ik bedoel dus wel de emotie in de muziek; een vb: Jacques Brel (of Herman Van Veen) kan je op de radio horen en dan hoor je ook wel dat dat zangers zijn die emotie overbrengen, in hun lied leggen. Hoor je dat op een installatie waar alles goed gebalanceerd is en een hoog oplossend vermogen bezit, dan hoor je dat emotie ontstaat door kleine aarzelingetjes in tempo en fijne dynamiektimbres, ademtechniek, tremolo's!!! (dan krijg je emotieve overdracht-rillingen op de rug, een traantje wegpinken ;) )

 

En sinds ik klasse A speel en de opstelling van de speakers goed staat, en de kamer wat "gepimpt" is, komt die emotie gewoon duidelijker over! Net zoals een slechte versterker een synthesizer klank in een opname, niet alle lagen (layers) van de samengestelde klank (tone) weergeeft! Op mijn installatie herken ik vaak klanken van synthesizers (Yamaha, Korg, Roland...), maar een ouwe goedkope technics versterker maakte van een vette gelayerde synth klank op de achtergrond steevast een magere casio!(Alpha Blondi: Merci) En een Yamaha PA amp die ik ook eens in de set had geplaatst, die beitelde alles af als in beton (niet persoonlijk bedoeld hoor Erik ;) ), en vergat de galm! Maar ik ga off topic...

just my 50cent

:) mvg RastaPhil

Link to comment
Share on other sites

Muziek is emotie, heeft niks met cd of lp te maken, dit zijn slechts dragers.

 

Ja dat lijkt me een open deur.

Hat gaat er om welke drager het beste (naar jouw idee) de muziek reproduceert.

In de auto kan ik ook van muziek genieten, ondanks dat de kwaliteit van de weergave niet optimaal is bij mij.

Nog meer geniet ik als niet alleen de muziek mooi is, maar ook de weergave. Dat laatste optimaliseren vind ik een leuke bezigheid en dan is een goed opgenomen lp mooier dan een goed opgenomen cd. Dat brengt vinyl mij.

Link to comment
Share on other sites

(...)

Nog meer geniet ik als niet alleen de muziek mooi is, maar ook de weergave. Dat laatste optimaliseren vind ik een leuke bezigheid en dan vind ik een goed opgenomen lp mooier dan een goed opgenomen cd. Dat brengt vinyl mij.

Kleine nuance was wel op z'n plek...

Link to comment
Share on other sites

Nee, dat klopt. Maar ik kan wel uit meerdere bronnen kiezen. Muziek van mp3 (van m'n computer dus) kan ik net zo goed van genieten als van muziek van cd/dvd. Terwijl ik voor die cd/dvd toch veel meer handelingen moet verrichten. Het verschil tussen een cd opzetten en een mp3 aanzetten is ongeveer net zo groot als het verschil tussen een lp opzetten en een cd opzetten. Maar die extra handelingen die je moet doen, roepen bij mij geen emotie op hoor...

 

Henrie, waar hebben we het over? Ik geniet ook mega van een MP3 speler (aan de rand van een zwembad in

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

Een oud topic die ik een schopje geef.

 

Wat brengt vinyl mij;

 

Hoe mooi een draaitafel kan zijn, hoe mooi de hoezen kunnen zijn, het zoeken naar mooi vinyl en dan die glimlach op je gezicht krijgen zoals je alleen bij kinderen vaak ziet.

Het ritueel om eerst alles helemaal goed eigenhandig af te stellen, je platen schoon te maken, de plaat op de draaitafel leggen en de plaat en naald schoonmaken en dan de eerste klanken van je vers schoongemaakt vinyl, hemels voor mij.

Tikken, ruisen en weet ik wat voor bijgeluiden komen zo af en toe eens voor, maar meer niet als wel en ach die enkele keer wordt ik niet ziek van.

 

Muziek vindt ik heerlijk klinken van vinyl, het heeft voor mij net dat beetje meer en ligt mij net wat lekkerder in mijn gehoor, de reden waarom weet ik niet en maakt mij verder niet uit, want het gaat per slot van rekening om de muziek.

Link to comment
Share on other sites

Een oud topic die ik een schopje geef.

 

Wat brengt vinyl mij;

 

Hoe mooi een draaitafel kan zijn, hoe mooi de hoezen kunnen zijn, het zoeken naar mooi vinyl en dan die glimlach op je gezicht krijgen zoals je alleen bij kinderen vaak ziet.

Het ritueel om eerst alles helemaal goed eigenhandig af te stellen, je platen schoon te maken, de plaat op de draaitafel leggen en de plaat en naald schoonmaken en dan de eerste klanken van je vers schoongemaakt vinyl, hemels voor mij.

Tikken, ruisen en weet ik wat voor bijgeluiden komen zo af en toe eens voor, maar meer niet als wel en ach die enkele keer wordt ik niet ziek van.

 

Muziek vindt ik heerlijk klinken van vinyl, het heeft voor mij net dat beetje meer en ligt mij net wat lekkerder in mijn gehoor, de reden waarom weet ik niet en maakt mij verder niet uit, want het gaat per slot van rekening om de muziek.

 

Kan ik mij wel helemaal in vinden. Zojuist mijn platenspelert opgewaardeerd met.... nee, g

Link to comment
Share on other sites

ben zelf 16 jaar maar draai al sinds mijn 9e lp's. Zag de oude stapel lp's van mijn moeder liggen en wou die graag afspelen. Een maand latere was er voor mij een goede kenwood gekocht met kunstof platenspeler.

 

Toen heb ik tot mijn 15 jaar niets meer met muziek gedaan. Maar toen vond ik op de zolder van mijn pa een oude Philips 777 draaitafel. Die draaitafel heeft mijn wereld voor lp's geopend. Het klonk toen al zo ontzetten mooi. 1 jaar later draai ik met een een TD-147 met grado gold. Ja sommige dingen kunnen snel lopen

Mijn gebruik is 50/50. Zit ik als nu fijn de computeren (met de set achter mij) heb ik heus geen tijd om telkens van kant te wisselen.

 

Maar ga ik echt luisteren dan word de voorversterker op phono gezet en word er gezocht (tussen mijnn 500 lp's) naar een mooie lp op dit keer te gaan draaien. langzaam haal ik hem uit de hoes. De geur van vroeger stijgt naar boven. Al lopend naar de draaitafel bedenk je dat deze lp je maar een euro heeft gekost.

 

Emaal bij de draaitafel aangekomen moet de naald natuurlijk gereinigd worden. Eerst een naaldborsteltje en dan natuurlijk naaldreiniger. Nu word de plaat op het Plateau gelegd. Het ruim 3 kilo zware plateau komt langzaam maar zonder lawaai op gang. Ik pak de arm en zet die voorzichtig op het begin.

 

Loop terug met de hoes in mijn hand. Ik bekijk de foto's van vroeger aandachtig. Ook zijn de songteksten vaak inbegrepen dus ik begin mee te lezen. Na een tijdje denk ik dat kan wel wat harder. Ik grijp naar de afstandsbediening van de voorversterker die binnen handbereik licht. De knop word ingedrukt en met wat geronk van de potmeter motor gaat het volume omhoog.

 

De plaat loopt tegen zijn eind en ik ben al half in slaap gevallen. Daan hoor ik de welvertrouwde klik van de foto-elektrisch afslag die trouw zijn werk doet. Nu kan ik rustig slapen.

 

Dit verhaal zegt wel genoeg denk ik

 

Ik kan er trouwens ook eindeloos naar blijven kijken. Gelukkig weten de ouders ook de kwalteit van oude platen. Zij hebben hun collectie nooit weg gedaan. Zij draaien zelf geen platen maar ze komen wel graag zo nu en dan naar mijn kamer om eens mee te genieten.

 

Tikken en ruis ? Wie hoort die dan waar heb je het over ? ken ik helemaal niet

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...