Nuttige draaitafel acessoires

[Pjotr]

Ja hoor eens Jacco, platenspelers zijn al zo'n 100 jaar oud. Je denkt dan toch niet dat je ff in een weekje de geschiedenis kan herschrijven

 

[Headshell]

Sommige van die fabrikanten hebben de geometrische parameters gewoon een beetje empirisch zitten uitrommelen. Geen especs dus die met Bearwald en zo kloppen. Bij Vinyl Lebt vind je de gegevens , dacht ik.

Bedankt voor de link, ik heb daar gevonden wat ik zocht. Als uitgangspunt worden de nulpunten van 66 en 121 mm gebruikt. En als ik het goed begrepen heb, laten ze de effectieve armlengte constant en varieren ze de montageafstand met een 66/121-protractor. (van die SME armen)

 

Groet,

Jacco

Dan varieren ze de offset en de montageafstand. Dat kan goed werken.

Ja, dacht ik net mijn samenvatting af te hebben (ik heb inmiddels de variabele toegevoegd die te maken heeft met de afstandsvergroting haaks op de offset lengte, ofwel de sleuven in de headshell), komen ze met een variabele montageafstand aan...Weer een weekje zweten.

 

Groet,

Jacco

dekkersj,

 

Een prachtig stukje werk hoor, maar als je toch met grafieken bezig bent, kan je de fouthoekkrommes gelijk lekker gaan selecteren op de beste gewogen fouthoek. Heb je namelijk gelezen wat ik schreef over die divergerende lijnen van bijv plus en min 0.16 graden per cm?

 

Dat illustreert het betse nl wat de Bearwald- afstemming bedoelt: Een zo klein mogelijke gewogen fouthoek in 3 maxima- punten.

[dekkersj]

Headshell,

 

Ja ik heb het gelezen, maar kan er eigenlijk weinig mee. Misschien handig als je het stap voor stap uitlegt, zodat ik het makkelijk kan begrijpen. Misschien is de gewogen fouthoek niets meer dan de fouthoek gedeeld door de straal?

 

@Pjotr

Ik kon het toch proberen? Nou 2 weekjes dan.

 

Groet,

Jacco

[Headshell]

Headshell,

 

Ja ik heb het gelezen, maar kan er eigenlijk weinig mee. Misschien handig als je het stap voor stap uitlegt, zodat ik het makkelijk kan begrijpen. Misschien is de gewogen fouthoek niets meer dan de fouthoek gedeeld door de straal?

 

@Pjotr

Ik kon het toch proberen? Nou 2 weekjes dan.

 

Groet,

Jacco

IK zal er eens een schetsje voor maken. Of ik zoek ergens in mijn paperassen naar zo'n grafiek. Het is simpel maar toch een leuke extra toevoeging aan de theorie. Ik heb er over andere forums over geschreven, maar het schijnt niet erg bekend te zijn. Toch is het erg illustratief voor wat Bearwald ea. hebben bedoeld.

[Headshell]

Hier:

 

http://www.helices.org/auDio/turnTable/bauer.pdf

 

vind je in het derde grafiekje van figuur 4 precies wat ik bedoel.

 

 

 

 

 

2 divergerende rechte lijnen vanuit het lp- hart op plus en min dezelfde hoeveelheid graden.

 

 

 

 

 

 

De hoek staat voor de gewogen fouthoek. De twee lijnen raken de kromme in 3 punten.

 

 

 

 

 

 

 

 

Het resultaat: de drie uitersten blijven precies binnen een en dezelfde "zo klein mogelijke" fouthoek.

 

De opening tussende twee lijnen moet zo klein mogelijk zijn en de kromme moet dan toch nog precies tegen die 2 lijnen raken. Dat is dan dus de kunst van de juiste optimale procedure: Het zo klein mogelijk houden van de maximaal optredende gewogen fouthoek.

 

Het is net een soort schaar: je knijpt de twee delen zo dicht mogelijk tegen elkaar aan. Daarbij moet de kromme de twee helften van de schaar precies raken in drie punten.

 

 

 

 

 

.

[dekkersj]

Thanks Headshell,

 

Nu er een specifieke paper ter sprake komt, zal ik eens eea grondig bestuderen. Ik ga eerst vandaag een tweeter uit mijn center speaker vervangen door hetzelfde exemplaar als in mijn front speakers. Daarna zal ik eens kijken of ik het eens kan zijn met die grafische procedure.

 

Groet,

Jacco

[Karma]

Je kunt je VPI platenwasmachine nog een stevige upgrade geven door de VPI vloeistof aan de kant te gooien en een Vinyl1 pakket te kopen bestaande uit:

- 1 liter Vinyl1 reinigingsvloeistof

- 100 ml Vinyl2 nabehandelingsvloeistof (zodat je minder vaak hoeft te reinigen)

- 10 ml Naaldreinigings / smeringsvloeistof (verminderd naald en plaat slijtage)

 

Scheeld echt duizendeneen met de orginele vloeistof ... echter het setje zet je wel even 250 euro

Groet, Coen

Helemaal mee eens ....

[Headshell]

Thanks Headshell,

 

Nu er een specifieke paper ter sprake komt, zal ik eens eea grondig bestuderen. Ik ga eerst vandaag een tweeter uit mijn center speaker vervangen door hetzelfde exemplaar als in mijn front speakers. Daarna zal ik eens kijken of ik het eens kan zijn met die grafische procedure.

 

Groet,

Jacco

Dekkersj,

 

wat ben jij een boef. Er zijn wel degelijk meerdere concrete papers ter sprake gekomen. Leest de topic nog 1 keer door, wil je?

[Headshell]

Thanks Headshell,

 

Nu er een specifieke paper ter sprake komt, zal ik eens eea grondig bestuderen. Ik ga eerst vandaag een tweeter uit mijn center speaker vervangen door hetzelfde exemplaar als in mijn front speakers. Daarna zal ik eens kijken of ik het eens kan zijn met die grafische procedure.

 

Groet,

Jacco

Het is geen grafische methode. Dat maak jij ervan! Dat heb ik ook nooit beweerd en dus ook nooit uitgevoerd!

 

 

Komt omdat ik al verder ben dan het germanentijdperk.

 

Ik kweek mijn eigen groenten niet.

 

Ik bouw mijn eigen fiets niet.

 

Ik repareer mijn eigen auto niet. Ik naai mijn eigen pennenetui- tje niet in elkaar.

 

Maar ik pak een vaste set parameters. Net zoals ik bij Radio- Modern een afstandsbediening KANT en KLAAR pak.... pak ik dus een vaste set parameters.

 

Die kant en klare set parameters is niet te vergelijken met een grafische methode die ik zelf uit zou moeten voeren. Maar is pak ze in een keer uit een voorgedrukte tabel. Ik stel lekker mijn effectieve lengte in, smijt mijn malletje op de DT en werk met die 2 punten de boel af.

 

Slechts het resultaat is: net als het kant en klaar kiezen van de kabelkanalen:

 

het functioneren van mijn DT volgens de aangegeven 3e tekening uit figuur 4: de divergerende lijnen raken mijn geometie- boog in 3 punten en mijn maxima zijn onderling gelijk en tevens gelijk aan het optimale best haal bare bedrag aan gewogen fouthoek. Dat doet mijn arm zelf voor me, en het malletje, en een rolmaatje. Niks grafisch!.....

Soort instant- pudding dus: in kom smijten, roeren, effe wachten, smikkelen. Perfect in ene keer. Grafisch een pudding maken? Gewichtsaandelen van de komponenten in de poeder uitrekenen met mijn zakjapanner? Ga nouw. Niks ervan....

[Scat-Man]

Thanks Headshell,

 

Nu er een specifieke paper ter sprake komt, zal ik eens eea grondig bestuderen. Ik ga eerst vandaag een tweeter uit mijn center speaker vervangen door hetzelfde exemplaar als in mijn front speakers. Daarna zal ik eens kijken of ik het eens kan zijn met die grafische procedure.

 

Groet,

Jacco

Het is geen grafische methode. Dat maak jij ervan! Dat heb ik ook nooit beweerd en dus ook nooit uitgevoerd!

 

 

Komt omdat ik al verder ben dan het germanentijdperk.

 

Ik kweek mijn eigen groenten niet.

 

Ik bouw mijn eigen fiets niet.

 

Ik repareer mijn eigen auto niet. Ik naai mijn eigen pennenetui- tje niet in elkaar.

 

Maar ik pak een vaste set parameters. Net zoals ik bij Radio- Modern een afstandsbediening KANT en KLAAR pak.... pak ik dus een vaste set parameters.

 

Die kant en klare set parameters is niet te vergelijken met een grafische methode die ik zelf uit zou moeten voeren. Maar is pak ze in een keer uit een voorgedrukte tabel. Ik stel lekker mijn effectieve lengte in, smijt mijn malletje op de DT en werk met die 2 punten de boel af.

 

Slechts het resultaat is: net als het kant en klaar kiezen van de kabelkanalen:

 

het functioneren van mijn DT volgens de aangegeven 3e tekening uit figuur 4: de divergerende lijnen raken mijn geometie- boog in 3 punten en mijn maxima zijn onderling gelijk en tevens gelijk aan het optimale best haal bare bedrag aan gewogen fouthoek. Dat doet mijn arm zelf voor me, en het malletje, en een rolmaatje. Niks grafisch!.....

Soort instant- pudding dus: in kom smijten, roeren, effe wachten, smikkelen. Perfect in ene keer. Grafisch een pudding maken? Gewichtsaandelen van de komponenten in de poeder uitrekenen met mijn zakjapanner? Ga nouw. Niks ervan....

En.................. de testplaat?

[dekkersj]

Thanks Headshell,

 

Nu er een specifieke paper ter sprake komt, zal ik eens eea grondig bestuderen. Ik ga eerst vandaag een tweeter uit mijn center speaker vervangen door hetzelfde exemplaar als in mijn front speakers. Daarna zal ik eens kijken of ik het eens kan zijn met die grafische procedure.

 

Groet,

Jacco

Dekkersj,

 

wat ben jij een boef. Er zijn wel degelijk meerdere concrete papers ter sprake gekomen. Leest de topic nog 1 keer door, wil je?

Ja, ik ben een boef. Je bedoelt die groeiende lijst met 30 papers? En ik ben lui, zoals een wiskundige dat vaak is. Ik zal het ding uitpluizen, weest optimistisch.

 

Met grafisch bedoelde ik iets anders dan wat jij daarvan begrijpt. Het zoiets als de stelling van Pythagoras, je kunt hem grafisch oplossen (met blokjes tellen) en zuiver algebraisch. Zonder concrete getallen, dat bedoelde ik meer.

 

Groet,

Jacco

[Headshell]

Thanks Headshell,

 

Nu er een specifieke paper ter sprake komt, zal ik eens eea grondig bestuderen. Ik ga eerst vandaag een tweeter uit mijn center speaker vervangen door hetzelfde exemplaar als in mijn front speakers. Daarna zal ik eens kijken of ik het eens kan zijn met die grafische procedure.

 

Groet,

Jacco

Dekkersj,

 

wat ben jij een boef. Er zijn wel degelijk meerdere concrete papers ter sprake gekomen. Leest de topic nog 1 keer door, wil je?

Ja, ik ben een boef. Je bedoelt die groeiende lijst met 30 papers? En ik ben lui, zoals een wiskundige dat vaak is. Ik zal het ding uitpluizen, weest optimistisch.

 

Met grafisch bedoelde ik iets anders dan wat jij daarvan begrijpt. Het zoiets als de stelling van Pythagoras, je kunt hem grafisch oplossen (met blokjes tellen) en zuiver algebraisch. Zonder concrete getallen, dat bedoelde ik meer.

 

Groet,

Jacco

Nee, dit moet ook op een wiskundige manier zijn op te lossen. Die drie raakpunten horen echt bij de procedure. En dat is dus een kompleet wiskundig opgebouwde procedure. Alle szuiver wiskunde. Ook de twee lijnen en ook het samenknijpen van de twee leden van de schaar, zodat de openingshoek wordt hgeminimaliseerd. De uitkomst van het hele wiskundige feest lees je in de genoemde tabel en bereik je met de 2 - punten- mal na instellen van de effectieve lengte. Dus geen hokjes tellen: wiskundig naar een optimum werken. En dat hebben ze al decennia geleden gedaan. Het minimaliseren van die openingshoek: minimale graden per cm aan openingshoek.

[dekkersj]

http://www.helices.org/auDio/turnTable/bauer.pdf

Beste allemaal en in het bijzonder Headshell,

 

Ik ben druk bezig die paper aan het napluizen. Al veel geleerd. Maar sommige dingen wil ik jullie niet onthouden.

 

(op het moment van schrijven ben ik nog niet tot de kern gekomen, het grafisch bepalen met twee lijnen zoals verteld door Headshell)

 

Op pagina 1 gaat de auteur wat kort door de bocht met zijn benadering 2lD >> D^2 en sin phi = phi, naar mijn bescheiden mening. Inmiddels ben ik aangekomen op pagina 4 (pagina 113 in het document zelf) en mijn nieuwsgierigheid werd gewekt door formule (11). Met deze formule in den hand kan men het spectrum bepalen van een enkele sinus zoals die op de plaat staat. Ik zeg express spectrum want er zitten harmonischen in. Tengevolge van de offset fout en de snelheid van de plaat kan men kennelijk een formule-benadering geven voor het tijdssignaal dat ontstaat. In de formule voor y2 (zie document zelf, pagina 4, in de middelste kolom, boven het midden) staat een schoonheidsfout: een haakje vergeten te plaatsen.

 

Als ik formule (11) invul met alpha = 1.2 graden (de tracking fout) en V = 12.4 inch per seconde (de groefsnelheid in inch per seconde op r = 90 mm), dan kom ik tot andere conclusies dan de auteur. De auteur stelt dat de harmonische vervorming uit 2de harmonische vervorming bestaat. Ik heb 3 frequenties geprobeerd: 50 Hz, 250 Hz en 3180 Hz. Van deze laatste was het spectrum dusdanig breed dat ik het heb moeten samplen met 176k4 ipv de gebruikelijke 44k1. Zie deze WAV-files.

 

Mijn conclusie is dat voor lage frequenties de tweede harmonische dominant is, maar dat voor hogere frequenties (in dit geval 3180 Hz) de derde harmonische de overhand krijgt. Interessante conclusie.

 

Of doe ik iets fout?

 

Groet,

Jacco

[Headshell]

http://www.helices.org/auDio/turnTable/bauer.pdf

Beste allemaal en in het bijzonder Headshell,

 

Ik ben druk bezig die paper aan het napluizen. Al veel geleerd. Maar sommige dingen wil ik jullie niet onthouden.

 

(op het moment van schrijven ben ik nog niet tot de kern gekomen, het grafisch bepalen met twee lijnen zoals verteld door Headshell)

 

Op pagina 1 gaat de auteur wat kort door de bocht met zijn benadering 2lD >> D^2 en sin phi = phi, naar mijn bescheiden mening. Inmiddels ben ik aangekomen op pagina 4 (pagina 113 in het document zelf) en mijn nieuwsgierigheid werd gewekt door formule (11). Met deze formule in den hand kan men het spectrum bepalen van een enkele sinus zoals die op de plaat staat. Ik zeg express spectrum want er zitten harmonischen in. Tengevolge van de offset fout en de snelheid van de plaat kan men kennelijk een formule-benadering geven voor het tijdssignaal dat ontstaat. In de formule voor y2 (zie document zelf, pagina 4, in de middelste kolom, boven het midden) staat een schoonheidsfout: een haakje vergeten te plaatsen.

 

Als ik formule (11) invul met alpha = 1.2 graden (de tracking fout) en V = 12.4 inch per seconde (de groefsnelheid in inch per seconde op r = 90 mm), dan kom ik tot andere conclusies dan de auteur. De auteur stelt dat de harmonische vervorming uit 2de harmonische vervorming bestaat. Ik heb 3 frequenties geprobeerd: 50 Hz, 250 Hz en 3180 Hz. Van deze laatste was het spectrum dusdanig breed dat ik het heb moeten samplen met 176k4 ipv de gebruikelijke 44k1. Zie deze WAV-files.

 

Mijn conclusie is dat voor lage frequenties de tweede harmonische dominant is, maar dat voor hogere frequenties (in dit geval 3180 Hz) de derde harmonische de overhand krijgt. Interessante conclusie.

 

Of doe ik iets fout?

 

Groet,

Jacco

Ik heb weergegeven wat ik ervan heb opgepikt. Ik vermeod, laat ik het zo zeggen, dat die schaarbeweging de basis is. Maar er zijn in de topic meer links gegeven, en die leggen een brde basis misschien. Ene Kearns op de site Vinyl Asylum is er een expert in en heeft op die site inleidende teksten geplaatst. Deze berekeningen gaan me tever , maar op bescheiden wijze probeer ik vol te houden , dat de schaarbeweging in alle wiskundige uitvindingen op dit gebied zit ingebouwd.

[dekkersj]

[...]

Ik heb weergegeven wat ik ervan heb opgepikt. Ik vermeod, laat ik het zo zeggen, dat die schaarbeweging de basis is. Maar er zijn in de topic meer links gegeven, en die leggen een brde basis misschien. Ene Kearns op de site Vinyl Asylum is er een expert in en heeft op die site inleidende teksten geplaatst. Deze berekeningen gaan me tever , maar op bescheiden wijze probeer ik vol te houden , dat de schaarbeweging in alle wiskundige uitvindingen op dit gebied zit ingebouwd.

Zover ben ik nog niet in die paper, headshell. Ik wilde alleen een gewekte interesse mededelen. Mbt THD op hogere frequenties. Wat die schaar betreft, komt nog.

 

Groet,

Jacco

[dekkersj]

Hier:

 

http://www.helices.org/auDio/turnTable/bauer.pdf

 

vind je in het derde grafiekje van figuur 4 precies wat ik bedoel.

 

2 divergerende rechte lijnen vanuit het lp- hart op plus en min dezelfde hoeveelheid graden.

 

De hoek staat voor de gewogen fouthoek. De twee lijnen raken de kromme in 3 punten.

 

Het resultaat: de drie uitersten blijven precies binnen een en dezelfde "zo klein mogelijke" fouthoek.

 

De opening tussende twee lijnen moet zo klein mogelijk zijn en de kromme moet dan toch nog precies tegen die 2 lijnen raken. Dat is dan dus de kunst van de juiste optimale procedure: Het zo klein mogelijk houden van de maximaal optredende gewogen fouthoek.

 

Het is net een soort schaar: je knijpt de twee delen zo dicht mogelijk tegen elkaar aan. Daarbij moet de kromme de twee helften van de schaar precies raken in drie punten.

Beste Headshell,

 

Ik heb eindelijk de hang of it. Het is me gelukt hoor maar ik heb wel een aardige ontdekking. Die schaar legt twee zware eisen op:

1) de lijn met de positieve richtingscoeficient (rico) raakt de tracking fout op 2 punten en

2) de lijn met de negatieve richtingscoeficient heeft dezelfde waarde als de positieve maar tegengesteld qua teken.

 

Welnu, ik weet natuurlijk niet of dat de beste keus is maar er is wel wat voor te zeggen. Laat ik gewoon maar aannemen dat het de beste keus is. Het sommetje is dan vrij eenvoudig: uit stelling 1) volgt direct de vergelijking voor een lijn in het x-y vlak, je weet immers twee punten (de twee uitersten). Daaruit volgt de ordinaat of snijpunt y-as en dit is dan de offsethoek. Om precies te zijn:

 

r1*arcsin(1/2*(r2^2+2*l*d-d^2)/l/r2)-arcsin(1/2*(r1^2+2*l*d-d^2)/l/r1)*r2/r1-r2

 

of de benaderde vergelijking:

 

d*(r1+r2)/r1/r2

 

welke ik natuurlijk niet gebruik. Een andere exacte waarde is de waarde voor het minimum. Dit is het punt dat de lijn met de negatieve rico snijdt en heeft de coordinaten:

 

(r,phi) = ((2*l*d-d^2)^(1/2) , arcsin((2*l*d-d^2)^(1/2)/l))

 

Een praktisch voorbeeld. Als ik jouw arm neem met effectieve lengte = 230 mm, dan kom ik op een overhang = d = 18.0915 mm en een offsethoek = 24.0174 graden. Ik had eigenlijk met deze getallen op de bekende nulpunten te komen maar wat schetst mijn verbazing? Ze zitten er net naast! n1 = 65.89 mm en n2 = 121.34 mm. Met een effectieve lengte van 230 mm dan. Maar het inzicht is er, eindelijk.

 

Groet,

Jacco

[Headshell]

Hier:

 

http://www.helices.org/auDio/turnTable/bauer.pdf

 

vind je in het derde grafiekje van figuur 4 precies wat ik bedoel.

 

2 divergerende rechte lijnen vanuit het lp- hart op plus en min dezelfde hoeveelheid graden.

 

De hoek staat voor de gewogen fouthoek. De twee lijnen raken de kromme in 3 punten.

 

Het resultaat: de drie uitersten blijven precies binnen een en dezelfde "zo klein mogelijke" fouthoek.

 

De opening tussende twee lijnen moet zo klein mogelijk zijn en de kromme moet dan toch nog precies tegen die 2 lijnen raken. Dat is dan dus de kunst van de juiste optimale procedure: Het zo klein mogelijk houden van de maximaal optredende gewogen fouthoek.

 

Het is net een soort schaar: je knijpt de twee delen zo dicht mogelijk tegen elkaar aan. Daarbij moet de kromme de twee helften van de schaar precies raken in drie punten.

Beste Headshell,

 

Ik heb eindelijk de hang of it. Het is me gelukt hoor maar ik heb wel een aardige ontdekking. Die schaar legt twee zware eisen op:

1) de lijn met de positieve richtingscoeficient (rico) raakt de tracking fout op 2 punten en

2) de lijn met de negatieve richtingscoeficient heeft dezelfde waarde als de positieve maar tegengesteld qua teken.

 

Welnu, ik weet natuurlijk niet of dat de beste keus is maar er is wel wat voor te zeggen. Laat ik gewoon maar aannemen dat het de beste keus is. Het sommetje is dan vrij eenvoudig: uit stelling 1) volgt direct de vergelijking voor een lijn in het x-y vlak, je weet immers twee punten (de twee uitersten). Daaruit volgt de ordinaat of snijpunt y-as en dit is dan de offsethoek. Om precies te zijn:

 

r1*arcsin(1/2*(r2^2+2*l*d-d^2)/l/r2)-arcsin(1/2*(r1^2+2*l*d-d^2)/l/r1)*r2/r1-r2

 

of de benaderde vergelijking:

 

d*(r1+r2)/r1/r2

 

welke ik natuurlijk niet gebruik. Een andere exacte waarde is de waarde voor het minimum. Dit is het punt dat de lijn met de negatieve rico snijdt en heeft de coordinaten:

 

(r,phi) = ((2*l*d-d^2)^(1/2) , arcsin((2*l*d-d^2)^(1/2)/l))

 

Een praktisch voorbeeld. Als ik jouw arm neem met effectieve lengte = 230 mm, dan kom ik op een overhang = d = 18.0915 mm en een offsethoek = 24.0174 graden. Ik had eigenlijk met deze getallen op de bekende nulpunten te komen maar wat schetst mijn verbazing? Ze zitten er net naast! n1 = 65.89 mm en n2 = 121.34 mm. Met een effectieve lengte van 230 mm dan. Maar het inzicht is er, eindelijk.

 

Groet,

Jacco

Kan een koe poepen? Kan een vogeltje fluiten? Kan Zalm nors kijken? Is de aarde een bol? Het is allemaal bekend.

 

 

 

Decennia lang hebben ze erop gepuzzeld, het kan niet op iets anders uitkomen. Waarschijnlijk zit je dus op de goeie lijn. Het blijken steeds stoch weer de waarden 212, 230, 24 graden te zijn, met kleine variaties, dan. Ik heb sterk de indruk, dat je de schaar doorhebt. Proficiat, dan ook.......

 

Je probeert je kromme tussen de twee delen van de schaar te komprimeren, en de kromme gaat je schaar op een symmetrische wijze ondersteunen, zodat hij niet verder dicht kan. En bij de incidentele aannamen van de inwendige en uitwendige stralen krijg je toevallig voor alle armlengten telkens maar twee nulpunten. Dus bij alle armen. Maar de schaar gaat bij langere armen gewoon verder dicht.

 

Nou, als je dat leuke van de uitvindingen van die jongens door hebt, kan je er best leuke armen mee maken. De geometrische vervorming is trouwens een van de minst ernstige handicaps van een DT. De kwalijkste dingen liggen ergens anders. Waar dan ? Zou ik zo snel niet op komen, maar niet daar.

[dekkersj]

Nou, dan zal ik je nog eens wat nieuws vertellen. Ik ben nu die paper van Baerwald aan het doorspitten en daar zit toch wel een eigenaardigheid in. Op een gegeven moment komt ie op het optimale arm ontwerp, inclusief optimale offset en optimale overhang (Eqn 16a en 16b). Ze luiden:

 

alpha = arcsin((r1+r2)/l2/((1/2*r1+1/2*r2)^2/r1/r2+1))

 

en

 

D = r1*r2/l2/((1/2*r1+1/2*r2)^2/r1/r2+1)

 

Als ik dit invul voor jouw 230 mm effectieve lengte kom ik op offset = 23.97 graden en overhang = 17.34 mm. Maar het meest vreemde zijn de nulpunten: n1 = 60.98 mm en n2 = 125.91 mm. Dat is een groot verschil met 66/121. Waar komen in godsnaam die 66/121 mm nulpunten vandaan?

 

Groet,

Jacco

[Headshell]

Hiervandaan: kijk bij "Download now"

 

Leuke spreadsheet!

 

 

 

 

http://www.enjoythemusic.com/freestuff.htm

 

 

Er staat duidelijk Bearwald bij.

 

Ik gebruik alleen resultaten, nooit formules. En toch ben ik gelukkig.

[Headshell]

Dekkersj, heb je het 1980- Audio- artikel gedownload vanf V. Engine:

 

tabel II: 66 en 121mm

 

fig 2: 2.6 inch en 4.76 inch

 

Volgens mij heb ik het dus in mijn hoofd niet zitten verwisselen , per abuis, waar ik dus even bang voor was.

 

Artikel is erg interessant.

[dekkersj]

Hiervandaan: kijk bij "Download now"

 

Leuke spreadsheet!

 

 

 

 

http://www.enjoythemusic.com/freestuff.htm

 

 

Er staat duidelijk Bearwald bij.

 

Ik gebruik alleen resultaten, nooit formules. En toch ben ik gelukkig.

Ik ben ook gelukkig.

 

Leuke spreadsheet trouwens. Alleen hij klopt niet. Baerwald beweert namelijk andere getallen in zijn paper. Of er moet een veranderd inzicht ontstaan zijn tussen 1941 en nu. Ik kom niet op die nulpunten, basta. De methode van Loefgren is gebaseerd op een least mean square methode en is anders dan de methode van Baerwald (gebaseerd op een Tchebychev benadering), maar de bepaling van de nulpunten blijft een raadsel voor me. Ik had gehoopt als ik wist hoe die schaar geconstrueerd wordt, ik dan automatisch die magische nulpunten 66/121 zou krijgen. Niets is minder waar.

 

Voorlopig ga ik uit van Baerwald met zijn Tchebychev benadering. Die 66/121 mm nulpunten blijven een geloof wat mij betreft.

 

Groet,

Jacco

[dekkersj]

Dekkersj, heb je het 1980- Audio- artikel gedownload vanf V. Engine:

 

tabel II: 66 en 121mm

 

fig 2: 2.6 inch en 4.76 inch

 

Volgens mij heb ik het dus in mijn hoofd niet zitten verwisselen , per abuis, waar ik dus even bang voor was.

 

Artikel is erg interessant.

Nee, ik heb er wel naar gezocht maar niet te pakken gekregen.

 

Groet,

Jacco

[dekkersj]

Ziezo, dat is gedaan. Ik wil een nuttigheid toevoegen aan het protractor verhaal. Er zijn verschillende principes en het leek mij aardig om ze overzichtelijk naast elkaar te zetten. Dat wil zeggen Baerwald met vaste nulpunten (die 66/121, de meest gebruikte), een Loefgren "B" en een Bauer "afstemming". Die laatste lijkt verdacht veel op de eerste maar is net anders. Kijk en vergelijk (alles bij een effectieve lengte van 230 mm):

 

 

Ik heb er 2 aan toegevoegd, ter leeringh ende vermaek. Baerwald heeft het in zijn paper over een optimale offsethoek en een optimale overhang maar tegelijkertijd leveren ze zeker niet de beste performance. De tweede toevoeging is er een van mezelf. Hier ga ik uit van het idee van Bauer om twee snijdende lijnen te construeren maar ik laat de eis vallen dat die twee lijnen dezelfde slope moeten hebben. Ik minimaliseer hier de hoek van de schaar. Geen slechte performance maar aan het begin wat veel fouthoek.

 

Als ik armmaker zou zijn, ging ik voor de Loefgren "B" methode. Wat die "B" betekent, weet ik niet.

 

Groet,

Jacco

[Headshell]

Dekkersj, heb je het 1980- Audio- artikel gedownload vanf V. Engine:

 

tabel II: 66 en 121mm

 

fig 2: 2.6 inch en 4.76 inch

 

Volgens mij heb ik het dus in mijn hoofd niet zitten verwisselen , per abuis, waar ik dus even bang voor was.

 

Artikel is erg interessant.

Nee, ik heb er wel naar gezocht maar niet te pakken gekregen.

 

Groet,

Jacco

Dan ben je niet ingelogd als geregistreerde waarschijnlijk. Want dan is het betreffende hoofdstuk in het forum niet te vinden: Members' Downloads. Waarom ben ik de enige die zoiets kan vinden? In dat artikel staan dus op diverse plaatsen mijn waarden.

 

En nogmaals: de nulpunten horen bij groefstralen en niet bij armlengte- maten.

[Headshell]

Ik weet nu hoe de schaarmethode moet worden geconstrueerd. En als je het met die methode doet rolt de betse kromme er direct uit.

 

Je weet voor elk punt van de kromme de absolute fouthoek en de radius. Nou, dan hoef je toch alleen maar bij een bepaalde radius de absolute fouthoek door die radius te delen? Dan heb je de gewogen fouthoek. Dan hoeven de droie punten alleen nog maar op een gelijk niveau te liggen. Dat kan je misschien als eis stellen en daaruit je algoritme opouwen. Maar de grafiek zelf kan je ook maar beter met die quotientuitkomst: gewogen fouthoek opstellen. De gewogen fouthoek zegt meer over het effect dan de absolute.