Jump to content

Thematisch luisteren


spido
 Share

Recommended Posts

Vaak geniet ik nog het meest van muziek wanneer het ergens over gáát.
Wanneer het verband houdt met iets of iemand wat/wie ik van belang vind.

Zo lees ik momenteel een toevallig-tegenaan-lopertje van De Slegte: "This Land Was Made for You and Me" - the Life and Songs of Woody Guthrie - door Elizabeth Partridge (ISBN 0-670-03535-1).
En daarbij draai ik platen van de serie "Folksay" - A Collection of American Folksongs - , Storyville SLP 132 e.v.
Schitterende opnamen - al heeft het natuurlijk niets met hifi te maken! - waaronder originele van John & Alan Lomax voor the Library of Congress, die zij met een draadrecorder maakten, ondermeer in strafkampen in het Zuiden van de VS tijdens de depressieve jaren vóór de Tweede Wereldoorlog, maar ook in de jaren na de oorlog tijdens zgn. "Hootenanny's".
Artiesten: ondermeer Leadbelly, Woody Guthrie zelf, Cisco Houston, Josh White, Sonny Terry, Roger Spring, Eric Darling, Bob Carey, Alec Stewart, Pete Seeger, Bess Lomax, Baldwin Hawes.
Heerlijk, om de songs te horen waar je over leest: de songs die de artiest zèlf hoorde in zijn jeugd (zoals "It was sad when that great ship went down" over de ramp met de Titanic) of die hij zèlf schreef (zoals "So Long, It's been Good to See You" over de arme farmers die in de Dustbowl van hun akkers worden verdreven en in Californië als dagloners aan de slag moeten zien te komen).
En als de Folksay platen zijn gedraaid, en het boek is nog niet uit, dan zijn er nog de platen en cd's van The Weavers, de cd van "Brother, Where Art Thou?" en nog veel, veel meer.

Het boek is trouwens heel boeiend: natuurlijk vooral doordat Woody Guthrie zèlf zo'n interessante figuur was.
Over een deel van zijn leven werd al eens een film gemaakt ("Bound for Glory", 1976, met David Carradine).
In het boek van Elizabeth Partridge wordt echter wel heel duidelijk hoe deze volkstroubadour enerzijds vocht voor sociale gerechtigheid, maar anderzijds zijn eigen vrouwtjes(3)-en-gezinnetjes gewoon liet stikken.
En hoe verschrikkelijk lijp z'n moeder moet zijn geweest.
Misschien wel typisch voor een vrouwelijke auteur, om daar op te letten.

Als het boek over Woody uit is, lees ik "The Grapes of Wrath" van John Steinbeck nog maar weer eens.
Gaat ook over diezelfde nare periode: leuk!
Alleen zal ik er dan nog heel wat oude folkmuziek bij moeten kopen, om als muzikale decorage te dienen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Woody_Guthrie

Een vorig thema was de Amerikaanse Burgeroorlog. Met muziek van ondermeer de cd "Tennessee Ernie Ford Sings Songs of the Civil War", Capitol CDP 7 95705 2, waarop oorlogsliedjes van de noordelijke Yankees en de zuidelijke Dixies.

Wat een boeiend land toch, die VS! Als je bedenkt dat de mensen die daar al die oorlog, onderdrukking en ongeluk veroorzaakten de kinderen waren van mensen die duizenden mijlen over de oceaan voeren naar een nieuwe wereld, waar voorspoed, vrede en vrijheid zouden moeten heersen...

Luisteren anderen hear ook wel eens zo "thematisch"?

Link to comment
Share on other sites

Gedichten- en verhalenbundel "Jazz" en gelijknamige cd van J.A. Deelder:

 

9023432452.gif

 

Genieten van contemporary jazz muziek en de gedichten en 'rauwe' verhalen.

 

Geen geld

Geen vuur

Geen speed

 

Geen krant

Geen wonder

Geen weed

 

Geen brood

Geen tijd

Geen weet

 

Geen klote

Geen donder

Geen reet

 

:D

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

De laatste tijd heb ik veel geluisterd naar allerlei uitvoeringen / interpretaties van de liedjes van Stephen Collins Foster (1826 - 1864): de componist / songwriter die met recht de belangrijkste grondlegger van de hedendaagse popmuziek kan worden genoemd.

"Nellie was a Lady,
Last night she died,
Toll de bell for lubly Nell,
My dark Virginny bride..."


Geruime tijd vóór de Burgeroorlog en de afschaffing van de slavernij noemde Foster "Dark Nellie" al een "Lady".
En kenschetste hij de neger "Old Black Joe" als een waarachtig mens met diepe gevoelens en geloof; en dus niet als de leeghoofdige zwarte (of zwartgeverfde) harlekijn of dwaas, die de minstrel shows altijd presenteerden.

(Jammer, dat Belafonte in zijn boek bij The Long Road to Freedom - Anthology of Black American Music - hieraan niet de juiste waarde toekent!
O, wat had ik graag zijn Foster interpretaties er bij gehad... en dan liefst samen met Jennifer Warnes, die immers ooit een prachtige versie gaf van "Hard Times"...)

Wat een enorme verscheidenheid aan interpretaties!
En wat ongelofelijk jammer, dat veel van de mooiste en beste uitvoeringen stomweg te vroeg waren voor high fidelity...
Maar toch: als je bijvoorbeeld Bing Crosby hoort zingen over "The Old Kentucky Home", zie je het hele landschap tot leven komen.
En hij laat "Jeannie with the Light Brown Hair" weer dansen door de weide: net alsof zij niet veel te vroeg was gestorven.

(Ach, wat stierven toch veel lieve, mooie meisjes veel te vroeg, in de liedjes van Foster!
Maar ja, er waren ook nog geen antibiotica, hè?*)

61+PvaS+EQL._SS400_.jpg
c591828fd7a0898ea8c16110.L.jpg
619FPX7MKFL._SS500_.jpg
51WLTQWd9RL._SS500_.jpg
61CKF08K59L._SS500_.jpg

(* Maar... als zij niét veel te vroeg & veel te jong waren gestorven, die lieve & mooie meisjes... maar gewoon als full-grown bitches... zou het ons dan zo ontroeren? cool.gif )

Link to comment
Share on other sites

denk het niet

de wijze waarop jij het luisterproces omschrijft is voor mij niet herkenbaar.

 

(niet dat ik zeg dat je altijd zo luisterd(t)(dt) )

 

voor mij is wel duidelijk dat wanneer ik mij te bewust bent van de tekst of boodschap van een nummer ik een stuk muziek mis dat een beroep doet op mijn emotie.

 

zelden raakt een tekst mij. wel de wijze waarop die gezongen word.

 

wel heb ik muziekstijl buien. maandje klassiek, maandje rock, maandje alto of electronisch. voor zover je dat een thema kunt noemen dan

Link to comment
Share on other sites

Guest kikkervisje
Beste Kikkervisje,

 

Wat heeft jouw reactie te maken met "thematisch luisteren"? :unsure:

 

Voor de non vocalen is alleen wat meer fantasie vereist. ;)

Link to comment
Share on other sites

 

 

Beste Kikkervisje,

Wat heeft jouw reactie te maken met "thematisch luisteren"? unsure.gif


Voor de non vocalen is alleen wat meer fantasie vereist. wink.gif


Beste Kikkervisje,

Die hoes was toch van een plaat van Ornette Coleman?
Free Jazz, nietwaar?
Goed dat ze op de hoes vermelden dat hij tenorsax speelt!
Anders zou men zich kunnen afvragen: "Wat hoor ik nóu weer voor lawaai?!" eek.gif

Ik denk overigens dat Free Jazz geweldig geschikt kan zijn als thematische muziek!
Bijvoorbeeld in een organisch verband met het lezen van "One flew over the Cuckoo's Nest", "Dagboek van een Gek", documentaires over gesloten instellingen voor geestelijke gezondheidszorg en dergelijke...
Link to comment
Share on other sites

Beste Kikkervisje,

 

Wat heeft jouw reactie te maken met "thematisch luisteren"? :unsure:

 

Voor de non vocalen is alleen wat meer fantasie vereist. ;)

 

Beste Kikkervisje,

 

Die hoes was toch van een plaat van Ornette Coleman?

Free Jazz, nietwaar?

Goed dat ze op de hoes vermelden dat hij tenorsax speelt!

Anders zou men zich kunnen afvragen: "Wat hoor ik n

Link to comment
Share on other sites

klassiek liefhebbers bijten zich wel vaker stuk op de "betere" muziek.

 

"Oh nee deze muziek volgt geen vast patroon en maakt onvoorspelbare wendingen!!!" :oB)

Link to comment
Share on other sites

Het kan heel effectief uitpakken, wanneer je muziek en literatuur opzettelijk combineert.
Of nog beter: muziek, literatuur, drankje, hapje, haardvuur.
Het is mij opgevallen - maar dan pas ná het ontwaken - dat in zulke gevallen de literatuur als eerste het loodje legt.

In de meest letterlijke zin gebeurde dat onlangs, toen ik de roman "Depths"* van Henning Mankell combineerde met Henryk Górecki's Derde Symfonie**.
Het verhaal van de dieptemetingen die officier Lars Tobiasson-Svartman in de Eerste Wereldoorlog uitvoerde en wat daar allemaal aan obsessies uit voortvloeide, vervlochten met het onheilspellende uit de mist opdoemen van het eerste schip van de Kriegsmarine dat in de Tweede Wereldoorlog de Zweedse neutraliteit schendt.
De sinistere, omineuze sfeer van boek en muziek obsederen en stemmen zódanig overeen, dat slechts een fles met eerlijke Oude Schiedamse verlossing & bevrijding kan brengen.

Ik heb het boek nog niet uit gekregen.
En Górecki nog niet helemaal beluisterd.
Maar móói dat 't was! laugh.gif

* http://en.wikipedia.org/wiki/Depths_(novel)
** http://nl.wikipedia.org/wiki/Henryk_Górecki

Link to comment
Share on other sites

Guest kikkervisje
Het kan heel effectief uitpakken, wanneer je muziek en literatuur opzettelijk combineert.

 

2e poging, kan je gewoon bij diverse dot commen op cd bestellen, plaat wordt een ander verhaal maar je weet het nooit. :rolleyes:

 

6015-b.jpg

 

Charles Mingus Orchestra

Clarence Shaw (tp) Jimmy Knepper (tb) Curtis Porter (as, ts) Bob Hammer (p) Horace Parlan (p, left hand) Charles Mingus (b] Dannie Richmond (d) Melvin Stewart (nar)

NYC, October, 1957

Scenes In The City Bethlehem BCP 6026, BCP 6068

Wouldn't You unissued

Bounce -

* Charles Mingus - A Modern Jazz Symposium Of Music And Poetry (Bethlehem BCP 6026)

* Various Artists - Jazz Vocals Award Album (Bethlehem BCP 6068)

 

omit Stewart

same location, date

New York Sketchbook Bethlehem BCP 6026

* Charles Mingus - A Modern Jazz Symposium Of Music And Poetry (Bethlehem BCP 6026)

 

omit Hammer

same location, date

Duke's Choice Bethlehem BCP 6026

Slippers -

Slippers (alt. take) unissued

* Charles Mingus - A Modern Jazz Symposium Of Music And Poetry (Bethlehem BCP 6026)

 

Bill Hardman (tp) replaces Shaw

same location, date

Nourog Bethlehem BCP 6026

* Charles Mingus - A Modern Jazz Symposium Of Music And Poetry (Bethlehem BCP 6026)

 

 

 

p.s. je googled graag: Curtis Porter! ;) ( op Everest !) wordt jij ook weer audiofiel!

Link to comment
Share on other sites

Het Tony Overwater Kwintet heeft met Max Velthuijs een paar cd's over Kikker gemaakt. Pakt erg leuk uit. Voor alle leeftijden zeer genietbaar.

 

De Zwitserse stripauteur Cosey raadde op de achterflap van zijn albums in de serie Jonathan aan welke muziek er tijdens het lezen gedraaid zou kunnen worden om de sfeer beter aan te voelen.

 

Tijdens het draaien van Thick As A Brick lees ik overigens wel eens een krant.

Link to comment
Share on other sites

Guest kikkervisje

HEAR nog eentje:

9782203388147.jpgbarney_cdc.gif

 

 

 

Het is n.l. een plaatjesboek, leuk voor bij de Schiedamse slemp.

 

 

 

La Note Bleue- :

 

Barney Wilen (ts)

Alain Jean-Marie (p)

Philippe Petit (g)

Ricardo Del Fra (b]

Sangoma Everett (d)

 

Paris, November 30, December 1&2, 1986

Link to comment
Share on other sites

  • 4 years later...

In de ongetwijfeld weinige jaren die mij nog resten op deze aarde, wil ik nog even vol genieten van de allerbeste muziek... èn de juwelen uit de wereldliteratuur.

Daarom lees ik nu eindelijk eens de hele Bob Evers serie, van begin tot eind.

In mijn eerste jeugd kreeg ik zo nu en dan een los deel uit die prachtserie.

Dure, ingebonden exemplaren waren dat.

Nu zie ik dit alles eindelijk in een groots en meeslepend verband, dank zij de latere goedkope pocket-uitgave: tweedehands verkregen op marktplaats.

 

Zojuist heb ik het schitterende deel "Stampij om een Schuiftrompet" uitgelezen.

Hierin worden heldenrollen gespeeld door de leden van The Dutch Swing College Band, in hun meest succesvolle periode.

De band, opgericht in 1945, bestaat nog steeds. Maar alle leden uit die tijd zijn inmiddels overleden.

Dat droeve besef maakte het oog vochtig en daardoor het lezen wat moeilijker, terwijl ik luisterde naar het Jubileumconcert ter gelegenheid van het 35-jarig bestaan, in 1980.

Twaalf originele line-ups, van 1945 - 1980. Allemaal al naar de eeuwige jam-session gegaan.

Met als gastsoliste - want ooit maakte ze met DSC een LP "That's Our Baby!" - de onlangs ook al overleden Rita Reys. (Snik!)

 

Van Rita draaide ik onlangs ook nog diverse allereerste opnamen uit de serie "Jazz Behind the Dikes" (1953-1955).

Al die jongelui, die toen zo modern en verfrissend jazzmuziek maakten... allemaal zijn ze inmiddels naar diezelfde eeuwige jam-session toe.

Behalve ééntje: Ruud Jacobs. "Het jongere broertje van Pim", ja. De bassist.

Hij ìs er nog! En hij speelt nog!

Hoera! Eindigen we toch nog in majeur...

Link to comment
Share on other sites

Bob Evers was toch een jongen die met een grote mitrailleur rondliep. Ik herinner me zoiets met een boot. Beetje te heavy voor mij Spido. Zat er een verhaallijn in de serie en hoe liep het af?

 

Meer on topic vind ik een goed glas wijn en een niet te moeilijk boek of strip wel leuk bij de muziek.

Link to comment
Share on other sites

Beste Carl,

 

Ja, ja... een goed glas wijn en een niet te moeilijk boek bij het luisteren kan natuurlijk zeer aangenaam zijn.

Maar is dat "thematisch"?

Ik bedoel dat er een inhoudelijk verband zou moeten zijn tussen wat je leest of ziet, en wat je hoort.

 

Je kunt thematisch luisteren eenvoudig beginnen, door bijvoorbeeld mooie Ierse liederen zoals "Whiskey in the Jar" en "Seven Drunken Nights" van de Dubliners te draaien, en daar een fijn flesje Paddy, Tullamore Dew of Bushmills bij leeg te drinken...

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...