Jump to content

Fat Bob S na LP12...


Recommended Posts

Vandaag heb ik de Fat Bob op 'n zwaarder plateau op kogels gezet. [...] De dynamiek is helaas ook weer wat minder.

 

:confused:

 

Dat zou betekenen dat de constructie met de kogels veel energie van de omgeving via het loopwerk aan de naald doorgeeft, het ruis niveau gaat omhoog. Je verliest dan ook "rust". Dit is het zo'n beetje het tegengestelde wat ik in het verleden met de kogel-opstelling ervaren heb. Wat voor resonantiefrequentie bereik jij met die opstelling?

 

Andere optie, als de dynamiek minder wordt dus de uitslag van de naald minder. Stel je nu het volgende voor, er komt in de groef een sterke zwiep naar rechts aan. De naald zet de zwiep in, echter het 20 kg zware loopwerk staat niet stabiel opgesteld (op kogels) en wordt door de naald van een paar milligram, via een licht lopend armlager plotseling naar links geduwd, hetgeen in een kleinere naald uitslag resulteert. Minder dynamiek :confused:

 

Bij vele experimenten, luisterend en metend, met een zwaar massaloopwerk op verschillende ondergronden, van planken vloer tot actief lucht gedempte tafels heb ik nooit dynamiek veranderingen waargenomen.

Link to comment
Share on other sites

Vandaag heb ik de Fat Bob op 'n zwaarder plateau op kogels gezet. Daarvan is hij kwa vriendelijkheid een stuk dichter bij de Linn gekomen. De dynamiek is helaas ook weer wat minder. Het valt me nu ook op dat de ACE het hele lage laag wat laat liggen. Met de Linn is me dat eigenlijk nooit opgevalen.

 

Ik mocht ook de orginele Fat Bob puck van Hansko lenen. Mijn puck ligt n.l. tot carnaval nog in Sneek (vergeten :( ). Daar ben ik ook nog niet helemaal uit. Ik heb het gevoel dat met de klem de klank iets dynamischer is. Ik heb vandaag alleen te weinig tijd gehad om er eens goed voor te gaan zitten.

 

Morgen is er weer een dag.

 

:)

 

plaats de fatbob weer op het plateau dat je eerst gebruikte!!! Er beginnen zich dus al minpuntjes te manivesteren :D . Misschien laat de fatbob een beter gedefineerd laag horen dan de linn met als gevolg dat als de ace het hele lage laag laat liggen dit misschien ook niet in de opname zit? Maar goed de ACe is erg goed maar ook niet het allerbeste element.

 

robin

Link to comment
Share on other sites

Guest tubejack

Dus Hans,

 

Als ik het goed begrijp, ben je van je Fat Bob weer een LP12 aan het maken? althans qua sound?

Mag je hem nog terugbrengen? :ph34r:

 

Jack

Link to comment
Share on other sites

Guest Rev. Fatman
Dus Hans,

 

Als ik het goed begrijp, ben je van je Fat Bob weer een LP12 aan het maken? althans qua sound?

Mag je hem nog terugbrengen? :ph34r:

 

Jack

 

Halloooooo............ het is nog geen vastenavond! :unsure:

Link to comment
Share on other sites

Vergeet ook het inspelen niet.

 

De Fab Bob is tweedehands, waarin mijn 3 jaar oude ACE is gemonteerd.

 

Inspelen is dan niet meer aan de orde (lijkt me).

 

En zoals ik eerder al schreef... De Fab Bob klinkt heel mooi en de LP12 ook maar toch heel anders.

 

Ik denk dat met elk nieuw apparaat opstellingen e.d. opnieuw geoptimaliseerd moeten worden. Ook moet je er aan wennen. Dat kost gewoon tijd.

 

 

Ik ga vanmiddag nog eens wat beluisteren, ik ben zojuist naar de rommelmarkt geweest en heb weer een volle tas "software". :)

Link to comment
Share on other sites

De leuke vraag is natuurlijk wat de oorzaak van de verschillen is: subchasis, arm, kabel ? Het zou me overigens niet verbazen als de slotsom wordt terug naar de LP 12 en het geld investeren in een topelement.

Link to comment
Share on other sites

De leuke vraag is natuurlijk wat de oorzaak van de verschillen is: subchasis, arm, kabel ? Het zou me overigens niet verbazen als de slotsom wordt terug naar de LP 12 en het geld investeren in een topelement.

 

Dat denk ik dus niet. Zoals de Fat Bob nu klinkt ben ik al meer dan tevreden. Het "kale" is nu helemaal weg.

 

:)

Link to comment
Share on other sites

De leuke vraag is natuurlijk wat de oorzaak van de verschillen is: subchasis, arm, kabel ? Het zou me overigens niet verbazen als de slotsom wordt terug naar de LP 12 en het geld investeren in een topelement.

 

Beste Carl.

 

Wat is volgens jou een "topelement"?

Voor welke draaitafel?

Voor welke arm?

Voor deze Hans?

 

Wie de weg van het perfectionisme kiest, komt onvermijdelijk terecht bij Ortofon SPU en/of EMT (Breuer).

Maar er zijn veel dwaalwegen in hifi-land, nietwaar?

Link to comment
Share on other sites

Guest Rev. Fatman

De leuke vraag is natuurlijk wat de oorzaak van de verschillen is: subchasis, arm, kabel ? Het zou me overigens niet verbazen als de slotsom wordt terug naar de LP 12 en het geld investeren in een topelement.

 

Beste Carl.

 

Wat is volgens jou een "topelement"?

Voor welke draaitafel?

Voor welke arm?

Voor deze Hans?

 

Wie de weg van het perfectionisme kiest, komt onvermijdelijk terecht bij Ortofon SPU en/of EMT (Breuer).

Maar er zijn veel dwaalwegen in hifi-land, nietwaar?

 

En in het land der blinden is

Link to comment
Share on other sites

De leuke vraag is natuurlijk wat de oorzaak van de verschillen is: subchasis, arm, kabel ? Het zou me overigens niet verbazen als de slotsom wordt terug naar de LP 12 en het geld investeren in een topelement.

 

Beste Carl.

 

Wat is volgens jou een "topelement"?

Voor welke draaitafel?

Voor welke arm?

Voor deze Hans?

 

Wie de weg van het perfectionisme kiest, komt onvermijdelijk terecht bij Ortofon SPU en/of EMT (Breuer).

Maar er zijn veel dwaalwegen in hifi-land, nietwaar?

 

Dat is wel een goede vraag Spido. Als ik nu vrij kon kiezen zonder te hoeven betalen zou ik als eerst aan een Jan Allaerts of een van de duurdere Benz elementen denken bij mijn Graham 2.2 arm op een Oracle. Combinaties met die elementen vind ik altijd erg goed uitgebalanceerd klinken. Een Koutsu zou ik ook wel willen proberen maar ik denk dat dat element iets te warm zal uitvallen (tot nu toe een keer gehoord). Lyra's en van de Hulls vind ik weer iets te veel in het hoog hebben, "not my cup of tea".

Maar goed dat is een inschatting op basis van wat ik tot nu toe heb gehoord in een redelijke bekende omgeving. Niet alle van de Huls schijnen overigens zo sterk in het hoog te zijn maar die heb ik niet gehoord. Die Ortofon kan ik niets van zeggen. Je ziet ze ook nergens.

 

Op een Linn zou ik trouwens een Linn element zetten. Ik zou geen LP 12 kopen maar die op de VAD bij Latham klonken altijd perfect.

Link to comment
Share on other sites

Gisteravond een nagaoka element op de LP12 gezet. Niet zo nauwkeurig als Henk natuurlijk, maar toch. Wat 'n drive heeft zo'n MM element. Je mist wat verfijning in het hoog, maar verder is het heel "pruimbaar".

 

Het was in ieder geval voldoende om hem te verkopen... ;)

Link to comment
Share on other sites

Gisteravond een nagaoka element op de LP12 gezet. Niet zo nauwkeurig als Henk natuurlijk, maar toch. Wat 'n drive heeft zo'n MM element. Je mist wat verfijning in het hoog, maar verder is het heel "pruimbaar".

 

Het was in ieder geval voldoende om hem te verkopen... ;)

 

ja die "drive"' komt mij bekent voor aangaande het maestro mm element in de CA Performance, maar de verfijning in het hoog is er wel. up tempo muziek klinkt echt lekker.

 

robin

Link to comment
Share on other sites

Het hele verhaal komt me bekend voor. Ik heb vroeger nooit het geld gehad voor een massa loopwerk als een FB.

Het verschil klinkt me als het verschil dat ik hoorde tussen mijn Thorens 160 en een Technics sl120, of sl110 (ik lijk wel een Technics verzamelaar :blink: ). In principe het verschil tussen een afgeveerde draaitafel en direct op de ondergrond geplaatste draaitafels. Dit werd me later nog eens duidelijk toen ik een zwaar Sony direct drive motor eens op de drie poten van m'n audio rack plaatste met dikke stalen veren ertussen. Het geluid verloor z'n kernachtigheid, maar werd luchtiger en ruimtelijker, met meer "drive".

Uiteindelijk heeft dat bij mij onbewust een aversie teweeggebracht tegen draaitafels die direct op de ondergrond geplaatst worden.

Ik heb alles uitgeprobeerd als demper, zoals rubber, schuimrubber, kogels, spikes, maar niets tipt aan de gewone veer (nou ja, probeer ze maar eens te vinden!). De veren in een Linn en Thorens zijn dun en slap, maar het platteau is dan ook erg licht.

Je kunt dure elementen en armen kopen en allerlei stenen en kogels uitproberen, maar de luchtigheid en drive van een Linn krijg je nooit op deze manier.

Let wel: zo'n steen of tegel pikt ook geluid op! Het is een groot oppervlak dat vrij kan trillen, en dat gaat het ook doen. Die kogels maken vast en zeker contact met de hoeken van de plaat, daar waar de trillingsuitslagen het grootst zijn. Die kogels geven dit allemaal door aan het loopwerk. Weinig mensen snappen de wereld van trillingen en geluid door materialen en denken dat spikes dempen etc. of dat een tegel niet trilt omdat die zo zwaar is.

Link to comment
Share on other sites

Het hele verhaal komt me bekend voor. Ik heb vroeger nooit het geld gehad voor een massa loopwerk als een FB.

Het verschil klinkt me als het verschil dat ik hoorde tussen mijn Thorens 160 en een Technics sl120, of sl110 (ik lijk wel een Technics verzamelaar :blink: ). In principe het verschil tussen een afgeveerde draaitafel en direct op de ondergrond geplaatste draaitafels. Dit werd me later nog eens duidelijk toen ik een zwaar Sony direct drive motor eens op de drie poten van m'n audio rack plaatste met dikke stalen veren ertussen. Het geluid verloor z'n kernachtigheid, maar werd luchtiger en ruimtelijker, met meer "drive".

Uiteindelijk heeft dat bij mij onbewust een aversie teweeggebracht tegen draaitafels die direct op de ondergrond geplaatst worden.

Ik heb alles uitgeprobeerd als demper, zoals rubber, schuimrubber, kogels, spikes, maar niets tipt aan de gewone veer (nou ja, probeer ze maar eens te vinden!). De veren in een Linn en Thorens zijn dun en slap, maar het platteau is dan ook erg licht.

Je kunt dure elementen en armen kopen en allerlei stenen en kogels uitproberen, maar de luchtigheid en drive van een Linn krijg je nooit op deze manier.

Let wel: zo'n steen of tegel pikt ook geluid op! Het is een groot oppervlak dat vrij kan trillen, en dat gaat het ook doen. Die kogels maken vast en zeker contact met de hoeken van de plaat, daar waar de trillingsuitslagen het grootst zijn. Die kogels geven dit allemaal door aan het loopwerk. Weinig mensen snappen de wereld van trillingen en geluid door materialen en denken dat spikes dempen etc. of dat een tegel niet trilt omdat die zo zwaar is.

 

ja aan alles kleven voor en nadelen, ook aan geveerde subchassis spelers. Mischien is dat luchtige en die drive van een Linn juist wel kleuring. Ik heb juist het gevoel dat door slappe veren dit, het plateau beweegt dus altijd, invloed uitoefent op de gelijkloop.

 

Robin

Link to comment
Share on other sites

Guest Rev. Fatman

Het hele verhaal komt me bekend voor. Ik heb vroeger nooit het geld gehad voor een massa loopwerk als een FB.

Het verschil klinkt me als het verschil dat ik hoorde tussen mijn Thorens 160 en een Technics sl120, of sl110 (ik lijk wel een Technics verzamelaar :blink: ). In principe het verschil tussen een afgeveerde draaitafel en direct op de ondergrond geplaatste draaitafels. Dit werd me later nog eens duidelijk toen ik een zwaar Sony direct drive motor eens op de drie poten van m'n audio rack plaatste met dikke stalen veren ertussen. Het geluid verloor z'n kernachtigheid, maar werd luchtiger en ruimtelijker, met meer "drive".

Uiteindelijk heeft dat bij mij onbewust een aversie teweeggebracht tegen draaitafels die direct op de ondergrond geplaatst worden.

Ik heb alles uitgeprobeerd als demper, zoals rubber, schuimrubber, kogels, spikes, maar niets tipt aan de gewone veer (nou ja, probeer ze maar eens te vinden!). De veren in een Linn en Thorens zijn dun en slap, maar het platteau is dan ook erg licht.

Je kunt dure elementen en armen kopen en allerlei stenen en kogels uitproberen, maar de luchtigheid en drive van een Linn krijg je nooit op deze manier.

Let wel: zo'n steen of tegel pikt ook geluid op! Het is een groot oppervlak dat vrij kan trillen, en dat gaat het ook doen. Die kogels maken vast en zeker contact met de hoeken van de plaat, daar waar de trillingsuitslagen het grootst zijn. Die kogels geven dit allemaal door aan het loopwerk. Weinig mensen snappen de wereld van trillingen en geluid door materialen en denken dat spikes dempen etc. of dat een tegel niet trilt omdat die zo zwaar is.

 

ja aan alles kleven voor en nadelen, ook aan geveerde subchassis spelers. Mischien is dat luchtige en die drive van een Linn juist wel kleuring. Ik heb juist het gevoel dat door slappe veren dit, het plateau beweegt dus altijd, invloed uitoefent op de gelijkloop.

 

Robin

 

Jouw CA Performance is toch ook een geveerde draaitafel?

Link to comment
Share on other sites

Het hele verhaal komt me bekend voor. Ik heb vroeger nooit het geld gehad voor een massa loopwerk als een FB.

Het verschil klinkt me als het verschil dat ik hoorde tussen mijn Thorens 160 en een Technics sl120, of sl110 (ik lijk wel een Technics verzamelaar :blink: ). In principe het verschil tussen een afgeveerde draaitafel en direct op de ondergrond geplaatste draaitafels. Dit werd me later nog eens duidelijk toen ik een zwaar Sony direct drive motor eens op de drie poten van m'n audio rack plaatste met dikke stalen veren ertussen. Het geluid verloor z'n kernachtigheid, maar werd luchtiger en ruimtelijker, met meer "drive".

Uiteindelijk heeft dat bij mij onbewust een aversie teweeggebracht tegen draaitafels die direct op de ondergrond geplaatst worden.

Ik heb alles uitgeprobeerd als demper, zoals rubber, schuimrubber, kogels, spikes, maar niets tipt aan de gewone veer (nou ja, probeer ze maar eens te vinden!). De veren in een Linn en Thorens zijn dun en slap, maar het platteau is dan ook erg licht.

Je kunt dure elementen en armen kopen en allerlei stenen en kogels uitproberen, maar de luchtigheid en drive van een Linn krijg je nooit op deze manier.

Let wel: zo'n steen of tegel pikt ook geluid op! Het is een groot oppervlak dat vrij kan trillen, en dat gaat het ook doen. Die kogels maken vast en zeker contact met de hoeken van de plaat, daar waar de trillingsuitslagen het grootst zijn. Die kogels geven dit allemaal door aan het loopwerk. Weinig mensen snappen de wereld van trillingen en geluid door materialen en denken dat spikes dempen etc. of dat een tegel niet trilt omdat die zo zwaar is.

 

ja aan alles kleven voor en nadelen, ook aan geveerde subchassis spelers. Mischien is dat luchtige en die drive van een Linn juist wel kleuring. Ik heb juist het gevoel dat door slappe veren dit, het plateau beweegt dus altijd, invloed uitoefent op de gelijkloop.

 

Robin

 

Jouw CA Performance is toch ook een geveerde draaitafel?

 

nee.

 

robin

Link to comment
Share on other sites

Het hele verhaal komt me bekend voor. Ik heb vroeger nooit het geld gehad voor een massa loopwerk als een FB.

Het verschil klinkt me als het verschil dat ik hoorde tussen mijn Thorens 160 en een Technics sl120, of sl110 (ik lijk wel een Technics verzamelaar :blink: ). In principe het verschil tussen een afgeveerde draaitafel en direct op de ondergrond geplaatste draaitafels. Dit werd me later nog eens duidelijk toen ik een zwaar Sony direct drive motor eens op de drie poten van m'n audio rack plaatste met dikke stalen veren ertussen. Het geluid verloor z'n kernachtigheid, maar werd luchtiger en ruimtelijker, met meer "drive".

Uiteindelijk heeft dat bij mij onbewust een aversie teweeggebracht tegen draaitafels die direct op de ondergrond geplaatst worden.

Ik heb alles uitgeprobeerd als demper, zoals rubber, schuimrubber, kogels, spikes, maar niets tipt aan de gewone veer (nou ja, probeer ze maar eens te vinden!). De veren in een Linn en Thorens zijn dun en slap, maar het platteau is dan ook erg licht.

Je kunt dure elementen en armen kopen en allerlei stenen en kogels uitproberen, maar de luchtigheid en drive van een Linn krijg je nooit op deze manier.

Let wel: zo'n steen of tegel pikt ook geluid op! Het is een groot oppervlak dat vrij kan trillen, en dat gaat het ook doen. Die kogels maken vast en zeker contact met de hoeken van de plaat, daar waar de trillingsuitslagen het grootst zijn. Die kogels geven dit allemaal door aan het loopwerk. Weinig mensen snappen de wereld van trillingen en geluid door materialen en denken dat spikes dempen etc. of dat een tegel niet trilt omdat die zo zwaar is.

 

ja aan alles kleven voor en nadelen, ook aan geveerde subchassis spelers. Mischien is dat luchtige en die drive van een Linn juist wel kleuring. Ik heb juist het gevoel dat door slappe veren dit, het plateau beweegt dus altijd, invloed uitoefent op de gelijkloop.

 

Robin

 

Jouw CA Performance is toch ook een geveerde draaitafel?

 

het draaiplateau wel min of meer zwevend wegens de magneetlager. Geen kogelgewricht.

 

robin

Link to comment
Share on other sites

Guest Rev. Fatman

Het hele verhaal komt me bekend voor. Ik heb vroeger nooit het geld gehad voor een massa loopwerk als een FB.

Het verschil klinkt me als het verschil dat ik hoorde tussen mijn Thorens 160 en een Technics sl120, of sl110 (ik lijk wel een Technics verzamelaar :blink: ). In principe het verschil tussen een afgeveerde draaitafel en direct op de ondergrond geplaatste draaitafels. Dit werd me later nog eens duidelijk toen ik een zwaar Sony direct drive motor eens op de drie poten van m'n audio rack plaatste met dikke stalen veren ertussen. Het geluid verloor z'n kernachtigheid, maar werd luchtiger en ruimtelijker, met meer "drive".

Uiteindelijk heeft dat bij mij onbewust een aversie teweeggebracht tegen draaitafels die direct op de ondergrond geplaatst worden.

Ik heb alles uitgeprobeerd als demper, zoals rubber, schuimrubber, kogels, spikes, maar niets tipt aan de gewone veer (nou ja, probeer ze maar eens te vinden!). De veren in een Linn en Thorens zijn dun en slap, maar het platteau is dan ook erg licht.

Je kunt dure elementen en armen kopen en allerlei stenen en kogels uitproberen, maar de luchtigheid en drive van een Linn krijg je nooit op deze manier.

Let wel: zo'n steen of tegel pikt ook geluid op! Het is een groot oppervlak dat vrij kan trillen, en dat gaat het ook doen. Die kogels maken vast en zeker contact met de hoeken van de plaat, daar waar de trillingsuitslagen het grootst zijn. Die kogels geven dit allemaal door aan het loopwerk. Weinig mensen snappen de wereld van trillingen en geluid door materialen en denken dat spikes dempen etc. of dat een tegel niet trilt omdat die zo zwaar is.

 

ja aan alles kleven voor en nadelen, ook aan geveerde subchassis spelers. Mischien is dat luchtige en die drive van een Linn juist wel kleuring. Ik heb juist het gevoel dat door slappe veren dit, het plateau beweegt dus altijd, invloed uitoefent op de gelijkloop.

 

Robin

 

Jouw CA Performance is toch ook een geveerde draaitafel?

 

het draaiplateau wel min of meer zwevend wegens de magneetlager. Geen kogelgewricht.

 

robin

 

Het chassis staat dat ook niet op magneten? Op de VAD toch echt een performance gehoord welke op magneten stond.

Link to comment
Share on other sites

Het hele verhaal komt me bekend voor. Ik heb vroeger nooit het geld gehad voor een massa loopwerk als een FB.

Het verschil klinkt me als het verschil dat ik hoorde tussen mijn Thorens 160 en een Technics sl120, of sl110 (ik lijk wel een Technics verzamelaar :blink: ). In principe het verschil tussen een afgeveerde draaitafel en direct op de ondergrond geplaatste draaitafels. Dit werd me later nog eens duidelijk toen ik een zwaar Sony direct drive motor eens op de drie poten van m'n audio rack plaatste met dikke stalen veren ertussen. Het geluid verloor z'n kernachtigheid, maar werd luchtiger en ruimtelijker, met meer "drive".

Uiteindelijk heeft dat bij mij onbewust een aversie teweeggebracht tegen draaitafels die direct op de ondergrond geplaatst worden.

Ik heb alles uitgeprobeerd als demper, zoals rubber, schuimrubber, kogels, spikes, maar niets tipt aan de gewone veer (nou ja, probeer ze maar eens te vinden!). De veren in een Linn en Thorens zijn dun en slap, maar het platteau is dan ook erg licht.

Je kunt dure elementen en armen kopen en allerlei stenen en kogels uitproberen, maar de luchtigheid en drive van een Linn krijg je nooit op deze manier.

Let wel: zo'n steen of tegel pikt ook geluid op! Het is een groot oppervlak dat vrij kan trillen, en dat gaat het ook doen. Die kogels maken vast en zeker contact met de hoeken van de plaat, daar waar de trillingsuitslagen het grootst zijn. Die kogels geven dit allemaal door aan het loopwerk. Weinig mensen snappen de wereld van trillingen en geluid door materialen en denken dat spikes dempen etc. of dat een tegel niet trilt omdat die zo zwaar is.

 

ja aan alles kleven voor en nadelen, ook aan geveerde subchassis spelers. Mischien is dat luchtige en die drive van een Linn juist wel kleuring. Ik heb juist het gevoel dat door slappe veren dit, het plateau beweegt dus altijd, invloed uitoefent op de gelijkloop.

 

Robin

 

Jouw CA Performance is toch ook een geveerde draaitafel?

 

het draaiplateau wel min of meer zwevend wegens de magneetlager. Geen kogelgewricht.

 

robin

 

Het chassis staat dat ook niet op magneten? Op de VAD toch echt een performance gehoord welke op magneten stond.

 

ja dat klopt op magnetisch ontkoppelde voetjes. Alles is magnetisch :lol:

 

lager

anti skating

ontkoppeling van ondergrond

 

robin

Link to comment
Share on other sites

Het hele verhaal komt me bekend voor. Ik heb vroeger nooit het geld gehad voor een massa loopwerk als een FB.

Het verschil klinkt me als het verschil dat ik hoorde tussen mijn Thorens 160 en een Technics sl120, of sl110 (ik lijk wel een Technics verzamelaar :blink: ). In principe het verschil tussen een afgeveerde draaitafel en direct op de ondergrond geplaatste draaitafels. Dit werd me later nog eens duidelijk toen ik een zwaar Sony direct drive motor eens op de drie poten van m'n audio rack plaatste met dikke stalen veren ertussen. Het geluid verloor z'n kernachtigheid, maar werd luchtiger en ruimtelijker, met meer "drive".

Uiteindelijk heeft dat bij mij onbewust een aversie teweeggebracht tegen draaitafels die direct op de ondergrond geplaatst worden.

Ik heb alles uitgeprobeerd als demper, zoals rubber, schuimrubber, kogels, spikes, maar niets tipt aan de gewone veer (nou ja, probeer ze maar eens te vinden!). De veren in een Linn en Thorens zijn dun en slap, maar het platteau is dan ook erg licht.

Je kunt dure elementen en armen kopen en allerlei stenen en kogels uitproberen, maar de luchtigheid en drive van een Linn krijg je nooit op deze manier.

Let wel: zo'n steen of tegel pikt ook geluid op! Het is een groot oppervlak dat vrij kan trillen, en dat gaat het ook doen. Die kogels maken vast en zeker contact met de hoeken van de plaat, daar waar de trillingsuitslagen het grootst zijn. Die kogels geven dit allemaal door aan het loopwerk. Weinig mensen snappen de wereld van trillingen en geluid door materialen en denken dat spikes dempen etc. of dat een tegel niet trilt omdat die zo zwaar is.

 

Er zit veel herkenbaars in je verhaal.

 

Toch is die tegel niet zomaar 'n tegel. Het zijn n.l. twee verschillende natuursteentegels en een harde rubberplaat er tussenin. Dat klinkt zo dood als een pier, maar veert natuurlijk w

Link to comment
Share on other sites

Guest Rev. Fatman

Het hele verhaal komt me bekend voor. Ik heb vroeger nooit het geld gehad voor een massa loopwerk als een FB.

Het verschil klinkt me als het verschil dat ik hoorde tussen mijn Thorens 160 en een Technics sl120, of sl110 (ik lijk wel een Technics verzamelaar :blink: ). In principe het verschil tussen een afgeveerde draaitafel en direct op de ondergrond geplaatste draaitafels. Dit werd me later nog eens duidelijk toen ik een zwaar Sony direct drive motor eens op de drie poten van m'n audio rack plaatste met dikke stalen veren ertussen. Het geluid verloor z'n kernachtigheid, maar werd luchtiger en ruimtelijker, met meer "drive".

Uiteindelijk heeft dat bij mij onbewust een aversie teweeggebracht tegen draaitafels die direct op de ondergrond geplaatst worden.

Ik heb alles uitgeprobeerd als demper, zoals rubber, schuimrubber, kogels, spikes, maar niets tipt aan de gewone veer (nou ja, probeer ze maar eens te vinden!). De veren in een Linn en Thorens zijn dun en slap, maar het platteau is dan ook erg licht.

Je kunt dure elementen en armen kopen en allerlei stenen en kogels uitproberen, maar de luchtigheid en drive van een Linn krijg je nooit op deze manier.

Let wel: zo'n steen of tegel pikt ook geluid op! Het is een groot oppervlak dat vrij kan trillen, en dat gaat het ook doen. Die kogels maken vast en zeker contact met de hoeken van de plaat, daar waar de trillingsuitslagen het grootst zijn. Die kogels geven dit allemaal door aan het loopwerk. Weinig mensen snappen de wereld van trillingen en geluid door materialen en denken dat spikes dempen etc. of dat een tegel niet trilt omdat die zo zwaar is.

 

ja aan alles kleven voor en nadelen, ook aan geveerde subchassis spelers. Mischien is dat luchtige en die drive van een Linn juist wel kleuring. Ik heb juist het gevoel dat door slappe veren dit, het plateau beweegt dus altijd, invloed uitoefent op de gelijkloop.

 

Robin

 

Jouw CA Performance is toch ook een geveerde draaitafel?

 

het draaiplateau wel min of meer zwevend wegens de magneetlager. Geen kogelgewricht.

 

robin

 

Het chassis staat dat ook niet op magneten? Op de VAD toch echt een performance gehoord welke op magneten stond.

 

ja dat klopt op magnetisch ontkoppelde voetjes. Alles is magnetisch :lol:

 

lager

anti skating

ontkoppeling van ondergrond

 

robin

 

Dan is dit toch ook een "geveerde" draaitafel. Lijkt mij.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...