De muziek van tegenwoordig is waardeloos, prut enz. enz.

[stefk]

Werkt iedereen hier voor een platenmaatschappij?

 

 

Erik ik niet

 

Kan mij wel vinden in je betoog, bericht 51 ...

Zeer goede verduidelijking die tot nadenken stemt ... in positieve zin

 

Gr

Stef

[Erikatn]

Wat is de klacht nu echt naar de platenmaatschappij toe?

Dat ze inderdaad ophouden met klagen, dat ze ophouden mensen van diefstal te beschuldigen die bereid zijn geld uit te geven aan repertoire dat ze zelf niet willen uitbrengen, dat ze ophouden handlangers te ronselen om hun gebrek aan realiteitszin na te papegaaien, en vooral dat ze zo vlot mogelijk ophouden te bestaan.

 

Dit betreft de majors (de industrie) die het bijv. nog steeds lukt om het uitgekookte Coldplay als best verkopende artiest weg te zetten.

[Erikatn]

Muziek is minder belangrijk (en inderdaad iets wat je downloadt) voor huidige jongeren, die veel meer afleiding (techniek en spullen) hebben dan oudere generaties tijdens hun jeugd.

 

Hier ook een paar voorbeelden van andere opvattingen en gedrag.

 

Link

 

Link2

 

Voor muziek zullen (niche) markten blijven bestaan.

Maar we hebben het over verschillende artietsten, output en hun klanten.

[tito]

Maar hoe betaalt een artiest zijn homestudio terug of zijn investering voor een album?

 

Zoals hier al eerder opgemerkt.

Vaak optreden.

Als je daarmee `n goede indruk achterlaat, wordt je vanzelf `n veelgevraagd artiest.

[kappa7]

Vaak optreden.

Als je daarmee `n goede indruk achterlaat, wordt je vanzelf `n veelgevraagd artiest.

Ja, maar niet iedere artiest is een podiumdier... Ok die eindigen meestal dan als producer of iets anders. Maar ik kan me niet voorstellen, dat iedere artiest dezelfde ambitie of tijd heeft om alle podia full time af te gaan. Dus iedere artiest is eigenlijk verplicht om te gaan optreden als hij uit de kosten wilt komen of hij/zij neemt het kostenverlies voor lief?

Ja dat klopt een goed artiest moet gewoon op het podium staan als hij wat wil verdienen.

Als ik niet naar mijn werk ga verdien ik ook niets.

Cd's zijn niet meer als promotie materiaal en mogen niet teveel kosten.

Ben je als artiest geen podium dier dan ben je volgens mij niet geschikt om dat vak uit te oefenen.

 

Groetjes George

[Pjotr]

Niet iedere artiest is een podiumdier...

Klopt, er zijn idd nogal wat broodspelers, maar of die nou het predicaat "Artiest" verdienen?

 

Nou ja Glenn Gould uitgezonderd dan. Maar die heeft toch niets meer aan de opbrengsten van zijn muzikale uitingen.

 

[buizenbart]

 

[Erikatn]

Ok, in de links zie ik 2 belangrijke argumenten:

1. De prijs van albums + consumenten die "geen" geld hebben, een laag inkomen.

2. De labels hebben de oude garde aan artiesten niet vergoed voor de legale downloads.

 

Punt 2 lijkt me moet gewoon worden opgelost, niet erg professioneel... Punt 1, Ja, de prijzen van CD's zouden wel eens om laag kunnen i.p.v. 17-20 euro naar 10-15 euro. Ook al komt veel na een paar maanden in de goedkopere prijsklasse terecht. Wat is de gevoelswaarde van muziek, wat is de werkelijke prijs van een CD, die een consument er voor over heeft en is er ook een relatie met hun inkomen?

De vergelijking tussen brood stelen of muziek stelen, zie ik niet zo, stelen blijft stelen. Moeilijkheid blijft dat de prijs voor velen toch afschrikwekkend is voor een album en dat een "CD" als fysiek muziekmedium niet meer hip is. Als luxe artikel heeft het voor velen afgedaan, ook door het makkelijk kunnen downloaden van muziek.

 

Het klopt dat alles een niche markt heeft en daarmee een rendement. Maar hoe betaalt een artiest zijn homestudio terug of zijn investering voor een album? Accepteren we alles maar als hobby, als kunst-om-niet en zijn artiesten geen "ondernemers," die geld mogen vragen voor hun creatie? Ik bedoel de kosten die een artiest maakt moeten ergens van betaald worden, dus of de familie/gezin ligt krom of er komt ergens anders een bron van inkomsten vandaan. Ik kan me voorstellen dat veel toekomstige artiesten er een gewone baan bij blijven aanhouden.

Vindt de (web) prijs van cd's gemiddeld (na verloop van tijd) ook niet hoog. Maar voor de Yanks, incl. Tom Petty , is het blijkbaar nog altijd te veel (het wordt daar alom veel genoemd). Wellicht ook in het licht van het deel dat aan artiesten toevalt, wat in veel gevallen met iets van twee kwartjes per schijf al veel is.

 

Het laatste maakt dat maar een gering percentage (ook voorafgaand aan het download tijdperk) van plaatverkoop kan leven.

 

Maar er zijn altijd meer wegen die naar Rome leiden. Zie bijv. dit idee.

 

Ontwikkeling maakt dat opnemen etc. technisch makkelijker en dus betaalbaarder wordt. Waarmee een afhankelijkheid van labels weg valt.

 

Een artiest is ondernemer en loopt risico, daar moet niet over worden gezeurd. Maar met internet ligt een enorme (onafhankelijke) exposure mogelijkheid voor handen. Bekend worden wordt dus makkelijker en zal tot inkomsten kunnen leiden.

 

De wereld verandert constant, met nieuwe andersoortige kansen tot gevolg. Ook voor hen die eerder of later door labels niet serieus worden genomen.

 

Labels zullen zich bijv. op concertpromotie moeten gaan richten (gebeurt dacht ik al) willen ze overleven. Zo niet, dan moeten ze accepteren dat ze een niche markt voor hen die cd's willen blijven kopen gaan bedienen. Aan het aantal eindeloze re-releases etc. is te zien dat die markt behoorlijk serieus wordt genomen.

 

Er zal veel geld in de muziek blijven omgaan, maar de verdeling en toewijzing zal veranderen. So be it.

 

Mooie hoes, Bart.

[buizenbart]

Mooie hoes, Bart.

 

Ik kon niks inhoudelijks bijdragen, maar deze was z

[Erikatn]

Ik denk dat als een artiest echt groot wordt, ze personeel toch nodig blijven hebben.

Afhankelijkheishalve is voor een maatschappij de artiest eerder personeel dan andersom.

 

Maar of de grote labels echt zitten te slapen... Staan alle artiesten al niet op iTunes, hebben ze allemaal al geen website? Is het niet meer een beetje de kont tegen de kribbe gooien, omdat de artiesten een geringe vergoeding per verkocht album kregen/krijgen?

Dus artiesten moeten genoegen nemen met een fractie (een dertigste oid) van de cd winkelprijs? Dat is intrensiek geen diefstal?

En omdat maatschappijen het monopolie op het leeuwendeel dreigen te verliezen hebben ze het recht de hulp van de wet in te roepen?

 

Trouwens hoe zit het met label-specialisatie, daarmee behoud je toch een dynamische blik op het artiesten-aanbod? Is dat ook al een aflopende zaak? Vroeger hadden al die grote platenmaatschappijen toch labels naar muziekstijl-specialisme, de uit fan-muziek-overwegingen geboren labels even terzijde?

Nog maar een keer: voor een grote maatschappij, en de artiesten zelf, is een artiest een (middel tot) verkoop van een produkt. Niet mijn verzinsel, maar uitgesproken beleid. Teneinde winst, ah-waarde, continuiteit etc. zeker te stellen. Het produkt is net zo 'dynamisch' ontdekt, lees produktioneel bedacht, als dat het zielloos klinkt. En overal te horen moet zijn. En nee, er is niet veel ruimte meer voor specialisaties die veel investering vragen maar relatief weinig opleveren.

 

Gelukkig zijn er 'fan-muziek' labels waar artiesten hun repertoire en klanten wel fatsoenlijk en vanuit respect voor de muziek worden behandeld.

 

Eind vorig jaar bestelde ik een cd by Not Lame, een fameus power-pop label. De eigenaar liet me weten dat de artiest zelf de cd's laat drukken ('dat kost niet zo veel') voordat het label ze via haar site verkoopt.

Omdat de man aan het toeren was (fungeert als zanger van ELO II), moest ik wachten tot hij met de kerstdagen thuis zou zijn. Ondertussen hield de laleleigenaar me keurig op de hoogte van de tussenstand, en wisselden we wat teksten uit, totdat het begin januari in de bus zat.

Aardige ervaring, een prachtige plaat en een prettig idee dat de opbrengst daar is gekomen waar het hoort.

[Pjotr]

Wel eens afgevraagd Ivan waarom veel muzikanten hun eigen platenlabel zijn begonnen? Dat is al van decennia her. W.d.b. doen veel huidige artiesten niet anders en de voortschrijdende techniek maakt dat alleen maar makkelijker.