hansko Posted 27 maart 2009 Report Share Posted 27 maart 2009 (...) Misschien ligt het toch aan de dirigenten? Beste Hansko, Je bedoelt dat de musici beter hun best doen om het niveau van de dirigent op te krikken? ("Luister maar, z Link to comment Share on other sites More sharing options...
hansko Posted 27 maart 2009 Report Share Posted 27 maart 2009 beetje muzikant heeft geen dirigent nodig. die kent het stuk en speelt het met zijn hart. allemaal interessant doenerij zo'n man met een stokje. bukken M44 En een voetbal team geen coach en een bedrijf geen directeur en...... Kijk nu eens naar dat cluppie bij jou in het dorp. Allemaal sterspelers en toch degraderen en met een (redelijk) goede coach vinden ze de weg omhoog Link to comment Share on other sites More sharing options...
mordante Posted 27 maart 2009 Report Share Posted 27 maart 2009 Mijn kennis van klassieke muziek is zeer beperkt. Aangezien ik een abonement heb op de volkskrant kwam ik het volgende tegen. The Art of Bernard Haitink - 10 cd's Wat vinden jullie hiervan? Zijn er mensen die deze hebben aangeschaft, en hoe is de kwaliteit?. Heeft iemand ervanring met 1 van deze? Link to comment Share on other sites More sharing options...
donic Posted 27 maart 2009 Report Share Posted 27 maart 2009 Een uitspraak van Thomas Beecham (beroemde engelse dirigent): "Waarom engageren we in Engeland toch zo vaak derderangs dirigenten uit het buitenland terwijl we er zoveel tweederangs in eigen land hebben." Zo komt deze discussie over de kwaliteiten van Haitink ook bij mij over. Er bestaat een gewoonte om buitenlanders positiever te beoordelen als de eigen landgenoten. Gezien het citaat van Beecham zijn Nederlanders daar niet uniek in. Een dirigent die o.a. bij de Berliner Philharmoniker, Wiener Philharmoniker, Concertgebouworkest en Chicago Symphony Orchestra welkom is als vaste gastdirigent zal toch wel meer kwaliteiten hebben als de gemiddelde dirigent Of je hem nu in de superklasse (hoe is dat nu te bepalen) wil plaatsen, is volgens mij toch vooral een zaak van persoonlijke voorkeur. Je hoeft alleen maar naar een programma als Diskotabel te luisteren, om te merken hoe de mening kan verschilllen over verschillende opnames. Afgezien nog van modeverschijnselen waardoor dirigenten en solisten een periode als absolute top gezien worden en daarna totaal verdwijnen uit de belangstelling en alleen nog als gedateerd vermeld worden. P.S. Bij controle in mijn verzameling kwam ik ongeveer 6 LP's/CD's van Haitink tegen. Ik zou me dus geen fan willen noemen. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pjotr Posted 27 maart 2009 Report Share Posted 27 maart 2009 Tja, wat je van ver haalt is altijd lekkerder Laten we wel zijn Haiting is gewoon een eerste klas dirigent en vakman pur sang. En de taak van een dirigent is om de nootjes die al honderden jaren oud zijn, nieuw elan te geven, het is immers al vele malen eerder naar behoren gedaan. De jonge Haiting deed dat in de jaren '60 met verve, hij had toen nog een zekere onbezonnenheid die spanning en elan aan zijn uitvoeringen gaf. In die zin was hij toen veelbelovend zoals Spido opmerkte. Echter is hij later veel meer de perfectie in de techniek gaan zoeken: Steeds preciezer en steeds nauwkeuriger en eigenlijk lees ik dat ook een beetje in het commentaar dat Hansko geeft op de voorbeelden die hij aanhaalt. Perfect gespeelde stukken, maar waar is de ziel gebleven? Het experiment, de durf? Er bleef een uitstekend vakman/ambachtsman maar waar is de kunstenaar gebleven? Von Karajan was eigenlijk nog erger, in de jaren '60 fantastische uitvoeringen met veel durf die later in de jaren '70 verwerden tot perfect uitgepoepte nootjes, al maar perfecter en perfecter. Op het laatst stond ie als een generaal te commanderen voor het orkest en achter de mengtafel de technici af te blaffen. Jawel met witte zijden handschoentjes aan, dat wel. Link to comment Share on other sites More sharing options...
hansko Posted 27 maart 2009 Report Share Posted 27 maart 2009 Tja, wat je van ver haalt is altijd lekkerder Laten we wel zijn Haiting is gewoon een eerste klas dirigent en vakman pur sang. En de taak van een dirigent is om de nootjes die al honderden jaren oud zijn, nieuw elan te geven, het is immers al vele malen eerder naar behoren gedaan. De jonge Haiting deed dat in de jaren '60 met verve, hij had toen nog een zekere onbezonnenheid die spanning en elan aan zijn uitvoeringen gaf. In die zin was hij toen veelbelovend zoals Spido opmerkte. Echter is hij later veel meer de perfectie in de techniek gaan zoeken: Steeds preciezer en steeds nauwkeuriger en eigenlijk lees ik dat ook een beetje in het commentaar dat Hansko geeft op de voorbeelden die hij aanhaalt. Perfect gespeelde stukken, maar waar is de ziel gebleven? Het experiment, de durf? Er bleef een uitstekend vakman/ambachtsman maar waar is de kunstenaar gebleven? Von Karajan was eigenlijk nog erger, in de jaren '60 fantastische uitvoeringen met veel durf die later in de jaren '70 verwerden tot perfect uitgepoepte nootjes, al maar perfecter en perfecter. Op het laatst stond ie als een generaal te commanderen voor het orkest en achter de mengtafel de technici af te blaffen. Jawel met witte zijden handschoentjes aan, dat wel. Karajan nog erger??? Hoe kom je erbij dat Haitink een "erge" dirigent is? Over welke opname heb je het dan? Er is niets tegen een stuk wat perfect wordt gespeeld, zeker als het stuk perfecte muziek is. Haitink is in de door mij aangehaalde voorbeelden zeker niet zonder ziel etc. en is zijn hele dirigentenleven uitstekend blijven dirigeren. Juist de constante kwaliteit, het zeer brede werkgebied en zijn natuurlijke integere benadering maken van hem een uitstekende dirigent. Natuurlijk zijn er dirigenten die het orkest tot het uiterste drijven en dan ontstaan er soms prachtige uitvoeringen. Bernstein/ Mahler is zo'n voorbeeld, maar Bernstein/Schubert daar gruw ik van. Dan hoor ik Haitink 100x liever. Met je mening over Karajan ben ik het helemaal eens. Fantastische dirigent toen hij jong was (orkestwerken en opera's van Richard Strauss) en later een arrogante kwast, die het orkest voor hem liet spelen ipv andersom. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pjotr Posted 27 maart 2009 Report Share Posted 27 maart 2009 Vat het niet zo zwaar Hansko. Denk dat we er wat verschillend tegenaan kijken. Muziek is in eerste instantie gewoon inkt op papier, geniaal neer geschreven vaak dat wel. Een dirigent moet dat dan tot leven brengen. Als Haiting dat voor jou geniaal deed, prima. En mijn vergelijk met von Karajan betrof uitsluitend hun uiteindelijk beider hang naar technisch perfectie. Verder niets hoor. Hier speelt ook smaak denk ik een rol en de tijd zal leren of Haiting net zo gememoreerd zal worden als Mengelberg. Link to comment Share on other sites More sharing options...
mumsoft Posted 27 maart 2009 Author Report Share Posted 27 maart 2009 Mijn kennis van klassieke muziek is zeer beperkt. Aangezien ik een abonement heb op de volkskrant kwam ik het volgende tegen. The Art of Bernard Haitink - 10 cd's Wat vinden jullie hiervan? Zijn er mensen die deze hebben aangeschaft, en hoe is de kwaliteit?. Heeft iemand ervanring met 1 van deze? Ik kan alleen maar wat zeggen over de Sjostakovitsj-uitvoeringen van Haitink, en die zijn prima. Ik heb de 5e en de 9e van hem, uit 1982/1985. Is fijne muziek, zonder meer. Bij het Kruidvat kocht ik de Sjostakovitsj-doos met Rudolf Barshai, en dat klinkt toch mooier is mijn indruk, maar dat ligt vooral aan de opnametechniek, die moderner is. Van de andere opnames kan ik niets zeggen, heb de meeste muziek wel, maar dan van andere uitvoeringen. Voor die prijs, Link to comment Share on other sites More sharing options...
goodtube Posted 28 maart 2009 Report Share Posted 28 maart 2009 @m44 je mag nu wel weer rechtop gaan staan ! Link to comment Share on other sites More sharing options...
m44 Posted 28 maart 2009 Report Share Posted 28 maart 2009 dank je al dat gewichtige gepraat over klassiek, ik zal het nooit begrijpen. ik ben overigens wel met klassiek opgegroeid. vroeger veel met de langsspeelplaten voor de pick up gezeten. maar toen zag ik een plaat staan van queen(die stonden in een soort apart kastje) en creedence clearwater, cheap trick, deeppurple en toen hoorde en wist ik dat klassiek eigenlijk te ver van de mens af is gaan staan. te veel noten , te veel instrumenten, het is de passie kwijt. in mijn ogen is het een beperking wanneer iemand de persoon die het instrument bespeelt gaat vertellen dat die dat op een bepaalde manier moet doen. dan zit er minder van die persoon zelf in het stuk. snappie per definitie vind ik muziek die gespeeld word door iemand die het niet zelf geschreven heeft minderwaardig aan het alternatief. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Create an account or sign in to comment
You need to be a member in order to leave a comment
Create an account
Sign up for a new account in our community. It's easy!
Register a new accountSign in
Already have an account? Sign in here.
Sign In Now