WanFie Posted 21 november 2009 Report Share Posted 21 november 2009 Afgelopen woensdag liet Fritz de With op onze audioclub wat van zijn opnamen en andere door hem op CD gezette muziek horen. Van de meeste muziek had hij twee CD's meegebracht. Soms dezelfde muziek met alleen een andere mastering, soms hetzelfde muziekstuk door verschillende muziekgezelschappen uitgevoerd. Vooral het puntje mastering bleek een lastige. Er waren n.l. bij alle vergelijkingen mensen die de "foute" opname kozen als beste. Dit behoeft even wat uitleg. Fritz liet dus muziek horen, die erg direct was opgenomen (zonder ruimteinformatie dus). Van deze "kale" opname werd er dan later (of soms ook eerder) een door Fritz opgepoetste versie gedraaid. Het oppoetsen betekende vaak het toevoegen van een beetje galm, het frequentiebereik een beetje wijzigen enz. Ik ken de opname's en de voorkeur van Fitz redelijk goed. Ik heb n.l. een behoorlijk aantal CD's die door hem zijn uitgebracht. En nou komt het: In mijn luisterruimte klinken die allemaal erg natuurljk. De sfeer van de muziek komt goed over. Het LIJKT alsof mijn luisterhok wat groter wordt en er soms een hele kerk in past (akoestisch dan h Link to comment Share on other sites More sharing options...
Miracle. Posted 21 november 2009 Report Share Posted 21 november 2009 Doe voor mij mogelijkheid 2 maar Hans. Bij de eerste luister je nog steeds naar een opname met een akoestiek erbij die niet in de opname thuis hoort. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Kraus vonBentinck Posted 21 november 2009 Report Share Posted 21 november 2009 Er waren n.l. bij alle vergelijkingen mensen die de "foute" opname kozen als beste. Dat behoeft weinig verwondering; toen een tijd geleden er onder de Hearleden een CD met testtracks werd rondgestuurd koos men massaal de kwalitatief slechtste tracks als de beste, zo heb ik vernomen. Als 100 mensen roepen dat 2x3 5 is dan verandert dat nog niks aan de werkelijke uitkomst. Kwaliteit herkennen is nog niet zo eenvoudig en vrijwel altijd voorbehouden aan een minderheid. De genoemde voorbeelden slaan trouwens, zoals ik het lees, wel op live opgenomen muziek; dat is altijd schipperen natuurlijk. Hoewel er zat fantastische live-opnamen zijn qua sfeer geven de meeste artiesten Link to comment Share on other sites More sharing options...
Duck-Twacy Posted 22 november 2009 Report Share Posted 22 november 2009 Optie 3 http://www.behringer.com/EN/Products/DSP2024P.aspx Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pjotr Posted 22 november 2009 Report Share Posted 22 november 2009 Zal deze maar weer eens van onder het tapijt halen: "Wat is werkelijkheid en wat is schijn? Waar kan ook iet ander zijn." Hans, van veel opnamen die heel mooi "echt" klinken zul je nog versteld staan hoe ze werkelijk in elkaar geknutseld zijn: Drie verschillende opnamen door elkaar gesneden, 1 foute noot die steeds maar weer terug komt kan knap irritant worden. En wat synthetisch galm komt ook vaker voor dan je denkt. Een goede productie is net als het bereiden van een goede maaltijd: Zomaar een hele rauwe kool en wat rauwe ongeschilde aardappelen op je bord is dan wel puur natuur en heel echt maar voor de meeste mensen niet te vreten. Link to comment Share on other sites More sharing options...
WanFie Posted 22 november 2009 Author Report Share Posted 22 november 2009 Doe voor mij mogelijkheid 2 maar Hans. Bij de eerste luister je nog steeds naar een opname met een akoestiek erbij die niet in de opname thuis hoort. Is dit zo...?? het hangt natuurlijk van het soort muziek af. Een groot synfonieorkest in je kamer proberen te proppen lukt natuurlijk volgens 1 niet. maar een combo, piano of andere kleine bezetting kan w Link to comment Share on other sites More sharing options...
WanFie Posted 22 november 2009 Author Report Share Posted 22 november 2009 Er waren n.l. bij alle vergelijkingen mensen die de "foute" opname kozen als beste. Dat behoeft weinig verwondering; toen een tijd geleden er onder de Hearleden een CD met testtracks werd rondgestuurd koos men massaal de kwalitatief slechtste tracks als de beste, zo heb ik vernomen. Als 100 mensen roepen dat 2x3 5 is dan verandert dat nog niks aan de werkelijke uitkomst. Kwaliteit herkennen is nog niet zo eenvoudig en vrijwel altijd voorbehouden aan een minderheid. De genoemde voorbeelden slaan trouwens, zoals ik het lees, wel op live opgenomen muziek; dat is altijd schipperen natuurlijk. Hoewel er zat fantastische live-opnamen zijn qua sfeer geven de meeste artiesten Link to comment Share on other sites More sharing options...
WanFie Posted 22 november 2009 Author Report Share Posted 22 november 2009 Zal deze maar weer eens van onder het tapijt halen: "Wat is werkelijkheid en wat is schijn? Waar kan ook iet ander zijn." Hans, van veel opnamen die heel mooi "echt" klinken zul je nog versteld staan hoe ze werkelijk in elkaar geknutseld zijn: Drie verschillende opnamen door elkaar gesneden, 1 foute noot die steeds maar weer terug komt kan knap irritant worden. En wat synthetisch galm komt ook vaker voor dan je denkt. Een goede productie is net als het bereiden van een goede maaltijd: Zomaar een hele rauwe kool en wat rauwe ongeschilde aardappelen op je bord is dan wel puur natuur en heel echt maar voor de meeste mensen niet te vreten. Helemaal mee eens. dat werd afgelopen donderdag dus duidelijk. Maar wat me het meest opviel, was dat muziek voor de huiskamer opgenomen in een grote zaal niet pers Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest KT88 Posted 22 november 2009 Report Share Posted 22 november 2009 De opnametechnici houden meestal maar met 1 ding rekening: het moet overal "goed" klinken. Met een beetje geluk klinkt het dan ook nog aardig op een topset. Face it: Hifi bestaat niet. Elke opname is een interpretatie van de opnametechnicus en de mastering engineer. Daarbij: microfoons horen niet zoals wij dat doen. Zet je een paar microfoons in XY, ORTF of voor mijn part met een Jecklin disc op de optimale menselijke luisterplaats in een concertgebouw, dan krijg je een ruk-opname. Dus wat doet men: men zet voor elke groep (strijkers, blazers, percussie, piano) 1 of meerdere microfoons, eentje voor de solist, overheadje erbij en maakt de balans op de mengtafel, OF men zet de zaak op 48 of meer sporen en dan mag de masteraar uitzoeken hoe e.e.a. in balans komt. Galmpje hier erbij, delaytje daar erbij, deze groep wat naar links pannen en die groep wat naar rechts en voila: de opname. Dan nog even een compressortje erover voordat de master naar de perserij gaat. En dan zwijg ik maar over meerkanaals-opnamen........alsof het al niet moeilijk genoeg is om een fatsoenlijke stereo-mix te maken. Alle opnamen zijn op zijn best slappe aftreksels van wat er ten tijde van die opname gebeurde. Het klinkt nooit zoals de dirigent op de bok of de liefhebber in het midden van de zaal het heeft gehoord. Dat KAN ook helemaal niet. Vraag maar aan iedereen die wel eens een opname heeft gemaakt of achter een mengtafel heeft gezeten. Vraag maar eens aan Erik Klijnsmit hoe moeilijk het is om een orgel fatsoenlijk op te nemen.......... Wat blijft er over: genieten van de muziek die je hebt met alle tekortkomingen daarin. Ik heb daar weinig moeite mee; een Hendrix LP uit 1969 klinkt ongelofelijk ruk maar de muziek is geweldig. Ik heb opnamen van Jaco Pastorius die met een walkman onder een jas lijken te zijn gemaakt. Maar zijn geniale spel komt toch wel tot mij. Heel af en toe, per ongeluk, is een opname blijkbaar goed gelukt en die noemen we dan "goed" omdat alle tinkeltjes, tierelantijntjes, hijgjes, zuchtjes, kraakjes van het krukje, gekreun van de pianist, het aanstrijken van de vioolsnaren of het speeksel uit de trompet goed te horen zijn. Maar een goede opname is nog heel iets anders dan een muzikale opname. In my humble opinion, for what it's worth enz enz. Link to comment Share on other sites More sharing options...
WanFie Posted 22 november 2009 Author Report Share Posted 22 november 2009 Toch Sander, is dat niet wat ik bedoel. Dat opnamen zo gemaakt worden is duidelijk. maar waar het om gaat is de hoeveelheid galm die de al dan niet over je heen krijgt. En dat deze bovendien voor verschillende ruimten anders zou moeten zijn. Met oplossing 3 zoals Duck die voorstelt zou je galm kunnen toevoegen. Echter weghalen gaat niet meer lukken. Bovendien hoeveel en met welke reflexietijd ga je werken. Een goede opname is eigenlijk slechts voor Link to comment Share on other sites More sharing options...
buizenbart Posted 22 november 2009 Report Share Posted 22 november 2009 Ik vraag me w Link to comment Share on other sites More sharing options...
WanFie Posted 22 november 2009 Author Report Share Posted 22 november 2009 Alleen Nederland heeft galmbakken? Foute trendsetters zijn we ook... Niet iedereen in nederland hoor. Er zijn er ook nog die stoffering om een aantal redenen waarderen (o.a. het voorkomen van galmbak). Link to comment Share on other sites More sharing options...
Duck-Twacy Posted 22 november 2009 Report Share Posted 22 november 2009 Waarom doet de audio industrie niet als met sommige DVD en BD. gewoon meerdere versies er op zetten. Met of zonder effecten, kun je zelf kiezen wat het beste gaat. Op een DVD of DD is ruimte zat (voor stereo audio) Moeten we alleen even van het CD formaat af, maar streaming had toch al de toekomst... (ooit) Link to comment Share on other sites More sharing options...
Seed7 Posted 22 november 2009 Report Share Posted 22 november 2009 [...] je zou eigenlijk een standaard luisterruimte moeten hebben. Wanneer de muziek dan wordt afgemixt in zo'n standaard luisterruimte, klinkt het thuis ook goed. Anders blijft het altijd maar behelpen (wat de galm betreft tenminste). da's dan ook waar veel studiobouwers mee bezig zijn. Een opname uit de ene studio moet ook in de afluisterruimte van de andere studio goed te beoordelen zijn en zo zijn acroniemen als RFZ en LEDE toto stand gekomen. het geeft wel het belang aan van de "behandeling" van de eerste reflecties. De voorkeur is dat de eerste reflectie in de luisterruimte later komt dan die in de opnameruimte. Helaas voor grootschalige toestanden thuis niet te realiseren. Link to comment Share on other sites More sharing options...
buizenbart Posted 22 november 2009 Report Share Posted 22 november 2009 Alleen Nederland heeft galmbakken? Foute trendsetters zijn we ook... Het valt me gewoon op in NL. Ook dank zij de gordijnen die nooit dicht gaan Alles moet maar wit en kaal, bah.. (De goede verstaander heeft door dat ik ongenuanceerd generaliseer) Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Kraus vonBentinck Posted 22 november 2009 Report Share Posted 22 november 2009 Het is inmiddels volkomen geaccepteerd maar als je streeft naar echte natuurgetrouwheid is stereoweergave natuurlijk een onding; de redenering dat je twee oren hebt en dat je dus ook beter de werkelijkheid benadert door middel van twee luidsprekers over gescheiden kanalen, dat is echt onzin. Het valt me steeds vaker op de laatste tijd dat weergave in de zaal werkelijk in niets lijkt op stereoweergave. De monoweergave die ik een tijdje geleden bij Siep beluisterde gaf een veel groter gevoel van "erbij zijn". Dat neemt echter niet weg dat de indruk van ruimtelijkheid die met stereoweergave haalbaar is wel een gevoel van realisme oproept terwijl het in werkelijkheid eigenlijk tamelijk onrealistisch is. Het is een beetje de truc van het perspectief in een schilderij of in een film; ondanks de dieptewerking blijven doek & scherm toch zo plat als een duppie. Link to comment Share on other sites More sharing options...
rbh Posted 22 november 2009 Report Share Posted 22 november 2009 De monoweergave die ik een tijdje geleden bij Siep beluisterde gaf een veel groter gevoel van "erbij zijn". Mono is het allercoolste wat er is. Nu moet ik natuurlijk gaan onderbouwen wat ik hier roep. Mono heeft een makkelijkere swing & drive. Mono pakt meer. Ik zou willen dat alles nog steeds mono was. Waardeloze onderbouwing. Link to comment Share on other sites More sharing options...
spido Posted 23 november 2009 Report Share Posted 23 november 2009 (...) Dat neemt echter niet weg dat de indruk van ruimtelijkheid die met stereoweergave haalbaar is wel een gevoel van realisme oproept terwijl het in werkelijkheid eigenlijk tamelijk onrealistisch is. (...) Nagalm hoort van nature niet alleen later bij het oor te arriveren dan het primaire geluid, maar ook van een andere richting. Het is bijvoorbeeld vreemd om, bij een kerkorgelopname, van een staccato zowel het originele geluid als de nagalm (of zelfs echo) van voren te horen komen: in de kerk zelf "rolt" de nagalm immers van alle kanten op je af, en zeker ook - met de grootste vertraging - van achteren. Bij live opnamen van concerten geeft stereo je altijd een plek op de achterste rij: al het overige publiek zit immers v Link to comment Share on other sites More sharing options...
Seed7 Posted 23 november 2009 Report Share Posted 23 november 2009 Het is een beetje de truc van het perspectief in een schilderij of in een film; ondanks de dieptewerking blijven doek & scherm toch zo plat als een duppie. Wel een mooi vergelijk Kraus. Stereo is de "trompe-l' Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Create an account or sign in to comment
You need to be a member in order to leave a comment
Create an account
Sign up for a new account in our community. It's easy!
Register a new accountSign in
Already have an account? Sign in here.
Sign In Now