Jump to content

cat stevens versus coldplay


luxmanL81
 Share

Recommended Posts

Sorry, maar alles wat met Coldplay temaken heeft ga ik niet beluisteren. Hoe slecht het ook gespeeld zou zijn, het overtreft Coldplay altijd.

De eerste keer dat ik die band hoorde dacht ik dat ik temaken had met de Engelse versie van de josiband. :mad2:

Smeu

Link to comment
Share on other sites

Ik vind Coldplay ook helemaal niks.

 

Dr zit geen kop en geen kont aan die muziek. Het begint, gaat door en stopt met hetzelfde melodietje. Alle instrumenten op hetzelfde (veel te harde) niveau en ritmisch en muzikaal weinig inhoud.

 

Mijn mening... helemaal niks dus.

 

:)

Link to comment
Share on other sites

Een goed voorbeeld van wat het corporate system onontkoombaar in uw huiskamer weet te brengen.

 

't Komt helaas niet voorbij voor de hand liggende melodie - en zanglijntjes, fantasieloze pianoriedeltjes en hoogdravende productie.

 

De toekomst van de popmuziek ligt blijkbaar in formules en het is dit soort nietszeggendheid dat mensen makkelijk doet concluderen dat het vroeger allemaal

beter was.

Link to comment
Share on other sites

Och, zoiets heet een generatiekloof. Mijn moeder vond de Stones vreselijke herrie..mijn oma verafschuwde de Beatles en bleef hangen in de crooners (ook leuk trouwens) en zei altijd dat er vroeger tenminste muziek werd gemaakt en dat Mozart het enige muzikale genie was.. is ie ook... en ik vind Coldplay een geweldig leuke band, net als Oasis,Snow patrol en nog veel meer...

Link to comment
Share on other sites

Het komt neer op (manipulatie) van smaak/gewenning. De standaard is datgene waaraan je wordt onderworpen. Door eigen keus, of keus van buiten af (het isoleren van het publiek).

 

Er zijn makkelijk jonge mensen te vinden, zeker als ze zelf muziek maken, die meer om oud - dan om nieuw repertoire geven.

 

Mijn punt is dat het wordt opgedrongen. Er is keus te over, maar het media-aanbod is voorgekookt beperkt.

Link to comment
Share on other sites

Och, zoiets heet een generatiekloof. Mijn moeder vond de Stones vreselijke herrie..mijn oma verafschuwde de Beatles en bleef hangen in de crooners (ook leuk trouwens) en zei altijd dat er vroeger tenminste muziek werd gemaakt en dat Mozart het enige muzikale genie was.. is ie ook... en ik vind Coldplay een geweldig leuke band, net als Oasis,Snow patrol en nog veel meer...

 

Coldplay is anders precies voor mijn generatie bedoeld <_<

He-le-maal in hun begin vond ik ze ook leuk hoor, dat eerste singletje. Maar vervolgens werd het zo uitgemolken en door je strot geramd. Beperkt aanbod zoals Eric zegt. Zou dat er ook niet mee te maken hebben dat platenmaatschappijen geen risico meer durven nemen en dus maar 'op zeker spelen'?

 

Ach ach ach, vroeger was alles beter. Ik begin oud te worden.. En ik moet nog zo lang :D

Link to comment
Share on other sites

Nee, je kunt nooit 'goede' smaak opleggen. Dat zou een muzikale dictatuur zijn. Met alle respect uiteindelijk bepaal jezelf of je er euro's voor over hebt, misschien is dat ook nog een factor... betalen voor muziek. Neem nu de Arctic Monkeys veel goede recensies. Ik hoor de kwaliteit, maar mij doet het niets. Het artikel zal ik lezen. Tja, het stikt van de bands en met name de Britten kunnen er wat van. Laatst had ik een negatieve gedachte: als het maar met een (regionale) Britse tongval gezongen wordt, is het muziek-waardig. Nou ja, wat ik bedoel is dat niet iedere band uniek is en wat toevoegt aan het bestaande aanbod. Maar voor een fan hoeft dat natuurlijk niets uit te maken! :)

Het komt niet meteen op smaak aan. Het gaat om eenzijdigheid van het aanbod dat (al heel lang) het resultaat is van het bedenken en uitmelken van formules. Niet de artiest maar de geldschieters bepalen hoe uitvoering en klank moeten uitvallen. Ten koste van creativiteit en zeggingskracht. Zo wordt het de luisteraar opgelegd, en dat leidt dus tot kritiek.

En het gaat niet om de een of andere naam, maar om het gehele beeld.

 

Oudere publiek

Ik denk dat muziek op zich, waarderen als fan, ook een initiatief van de persoon zelf vraagt, ofwel "het zoeken" waar jij het over hebt. En ik weet niet hoeveel echte muziekfans zich in de oudere garde bevindt: Zijn ze echt muziekfan? Of hoort het bij hun "jeugd"? Accepteren ze gewoon de status quo, ofwel alles was vroeger beter? Willen ze er echt tijd voor maken? Hoort het bij hun levenritme? Met een gezin erbij vallen er nu eenmaal enkele 'slachtoffers'. Of willen ze zich alleen maar 'jong' voelen, terwijl ze naar de radio luisteren en ge

Link to comment
Share on other sites

Mijn opvatting pedant vinden? Hahahaha...je hebt er niets van begrepen. iedereen de ruimte geven voor hun eigen muziekbeleving is verre van pedant. Arrogant voor een ander bepalen wat 'goed' cq. 'niet goed' is wel, indien er geen enkel valide argument aan te pas komt, (pop)muziek blijft smaakgebonden omdat er geen vaste beoordelingscriteria zijn. Geen probleem toch?

Link to comment
Share on other sites

Muziek is niet artistiek omdat het onder een genre valt, of omdat het vooruitgang of verandering mee brengt. Maar dat laatste is wel een stimulans voor een artiest en anderen om wat uit te proberen en naar andere (opvolgende) methoden te blijven zoeken.

 

Ambacht impliceert echtheid. Voor muziek een belangrijke randvoorwaarde om de luisteraar tot bijblijven uit te dagen. En voor muzikanten onderling om met overtuigend materiaal te blijven komen. In de jaren zestig was dat een belangrijk concurrentiemotief. Kwam je met minder materiaal dan een ander, dan was je commercieel gezien.

 

Sindsdien zijn daarnaast veel andere manieren bedacht om commercieel succesvol te zijn. Emotie, stem en melodie kunnen ambachtelijk zijn of bedacht overkomen. Het oordeel is uiteraard aan de luisteraar en zijn gewenning.

Link to comment
Share on other sites

Er zijn altijd suffe dingen naar de radio toegegaan, dat is niet iets van de moderne tijd. Maar er waren ook artiesten en labels die wel iets probeerden en daar toen succes mee hadden (en nu nog hebben). Ook toen werd er voortgeborduurd op wat er al was. Muziek was en is meer evolutie dan revolutie.

 

Omdat dat, in vergelijking met latere perioden, op grote schaal gebeurde en artiesten en labels aan dezelfde kant stonden, lijkt het achteraf om vernieuwing te gaan. Maar het was vooral een benadering waar over en weer de ruimte voor was.

 

'Vernieuwingen'/andere benaderingen zien we ook in de decennia daarna met commercieel succes terugkomen, maar worden kwantitatief schaarser. Muziekproductie wordt een industrie waarin de uitkomst vast moet staan. Wie wel een idee heeft komt meestal in een niche terecht.

 

De Monkees leidden overigens een dubbel leven. TV fenomeen maar ook prima songschrijvers, die een paar prima klassieke platen hebben afgeleverd. Dat staat ver van flauwekul als Bros en Spice Girls.

Link to comment
Share on other sites

coldplat vond ik het eerste album helemaal niet slecht. ook niet denderend maar er stonden een paar leuke nummers op.

de 2e idem. ik kreeg toen een "van leest" waardebon (vast iemand die mij heel goed kent.......not) enheb toen de 2 albums gekocht.

 

blijf bij mijn mening dat er een aantal leuke nummers op stonden maar toen had ik al wel snel zoiets van "die stem daar moet je wel echt zin in hebben".

daarna hebben ze met allerle overbodige extra franje geprobeerd dezelfde muziek "anders" te maken.

gefaald. band heeft voor mij geheel afgedaan

Stem van de zanger irriteerd inmiddels ook.

Link to comment
Share on other sites

Normaliter zou dat voorbehouden zijn aan de onafhankelijke platenlabels, maar hoeveel er daar nog van zijn? Veel is in handen gekomen van de majors of deze zetten zelf sub-labels op om als 'indie label' te opereren.

Heel veel: 100 per pagina x 380. Het echte totaal zal wel iets verfijnder berekend moeten worden, maar in ieder geval ruim meer dan de vier dwingende (en jammerende) majors.

 

De oplossing zou liggen in de onafhankelijk opererende artiest via internet/sociale netwerken/optredens.

Velen willen die vrijheid per saldo niet ruilen met een onzekerder commercieel bestaan.

 

]De platenmaatschappijen moeten volgens een commissie rondom auteursrecht eerst met een digitaal verdienmodel komen.

Da 's nieuws, ga er eens naar zoeken.

Link to comment
Share on other sites

Dit soor artiesten bestaat al zo lang populaire muziek bestaat. Toen ik de Oor nog wat preciezer las (rond de twintig jaar geleden, ahem) stond het blad vol met artiesten die weer 's een (mooi) plaatje maaten wat rondtrokken en middels dezelfde cyclus later weer terugkwamen. Soms mijmerend over meer succes, maar met de gedachte aan bijkomstigheden toch maar tevreden met wat het is.

Internet maakt het wellicht voor meer artiesten van nog meer verschillend kaliber mogelijk zo' n leven te leiden.

At least, dat hoop ik voor ze, en de muziekscene in z'n algemeenheid.

 

Dank voor de links! :)

Link to comment
Share on other sites

...De oplossing zou liggen in de onafhankelijk opererende artiest via internet/sociale netwerken/optredens.
Misschien is dit een geschikt verdienmodel: Hind

 

Het loopt alleen nog geen storm.

 

De muziek van Coldplay vind ik best lekker klinken, zo'n nummer als Talk (net op de top 2000) vind ik toch knap gemaakt. Wat dat betreft maakt het me niet uit of iets commercieel bedacht is of origineel op een zolderkamertje in elkaar geknutseld. Rembrandt verdiende uiteindelijk ook goed aan zijn ambacht.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...