Opnamekwaliteit

[Jitze]

Naar aanleiding van een bezoek van een muziekliefhebber, de muziek die hij me liet horen, en het topic over de remasters van de Beatles ben ik nogmaals in deze materie gedoken.

Inmiddels ook de - Japanse - remasters van de monobox gehoord en bekeken, hier Help! in beide uitvoeringen, duidelijk is de mono uitvoering mijn voorkeur :

 

 

Hetgeen echter mijn aandacht weer op dit onderwerp bracht, was de opvallend fraaie weergave die "Het Beste Van 2 Meter Sessies 1987 - 2009" ons bracht, dit moest ik bekijken en vergelijken, hier Dreams van de Nits op CD

[Seed7]

 

Nobele doelen, maar dit is een beetje vage club geworden door de wijze waarop ze te werk gaan, ze hebben in het thuisland dan ook nogal wat kritiek te verduren.

 

Ik ben bang, Jitze, dat de strijd al lang verloren is. Het enige wat ons nog zou kunnen redden is als de fabrikanten zouden besluiten om adaptieve compressie in hun walkpods/ autoradio's etc in te bouwen. Want daar ligt een groot deel van het eigenlijke probleem dat men aan de verkeerde zijde van de keten aan het oplossen is.

[stefk]

Kan er mij iemand uitleggen wat ik in beide grafieken dien waar te nemen, wat het verschil is tussen boven en onder op elke grafiek?

 

Zijn er waarden waaruit je steeds kan besluiten dat de geluidskwaliteit slecht goed prima is?

 

tanx

 

Stef

[Jitze]

Kan er mij iemand uitleggen wat ik in beide grafieken dien waar te nemen, wat het verschil is tussen boven en onder op elke grafiek?

 

Kijk en luister maar naar dit

[Jitze]

Ik ben bang, Jitze, dat de strijd al lang verloren is.

 

Ik vrees dat er zelfs geen strijd is geweest, zelfs als je veel geroemde " audiofiele " opnamen bekijkt zie je dat ook dezen soms verschrikkelijk verminkt zijn, zoals de luxe editie van Jazz at the Pawnshop, waarop zelfs sprake is van bovenmatig veel oversturing.

Ga je kijken naar andere cd's van Arne Domnerus blijkt een totaal ander en veel prettiger beeld, om even bij dit genre te blijven de mooiste opnamen die ik tot op heden heb gezien zijn die van Joe Zawinul.

 

De nieuwe cd van Eels is wat dit betreft een openbaring, als je die bekijkt zou je kunnen gaan geloven dat de aandacht die aan dit onderwerp wordt besteed enig effect kan hebben, dat reageren, door commentaar te leveren en bepaalde cd's domweg niet te kopen of in elk geval een klacht over de geleverde kwaliteit in te dienen bij de uitgever, beslist niet zinloos zal blijken.

 

Als we niet klagen en domweg maar pikken wat ons wordt voorgehouden is het inderdaad een verloren zaak, kunnen we ook stoppen met het verbeteren van de weergave installaties, wat is het nut als de bron van hetgeen je ten gehore brengt niet deugt...............

Klagen levert nu vooral verbaasde reacties van zowel muzikanten als platenlabels, hieruit mag blijken dat het veel te weinig wordt gedaan.

 

Vecht, eis kwaliteit voor je geld, misschien maken we dan nog mee dat je echt kunt genieten van al dat spul waar je wel mee bezig bent.

 

[stefk]

Jitze, hoe ervaar jij de nieuwe Eels - End Times?

 

Wat vind je zo openbarend?

Zelf heb ik de Lp, die ik nog deftig moet beluisteren ...

 

Gr

Stef

[Jitze]

Jitze, hoe ervaar jij de nieuwe Eels - End Times?

 

Wat vind je zo openbarend?

Zelf heb ik de Lp, die ik nog deftig moet beluisteren ...

 

Gr

Stef

 

End Times vind ik bijzonder, is in elk geval prachtig opgenomen, er zijn momenten dat ik er in kan wegzinken, maar denk dat ik erg moet wennen, dit voor wat betreft de inhoud.

 

Een openbaring is wat je ziet als naar een weergave in een audio programma kijkt.

 

 

Hier kun je zulk een programma downloaden.

[1ennalloor]

Klagen levert nu vooral verbaasde reacties van zowel muzikanten als platenlabels, hieruit mag blijken dat het veel te weinig wordt gedaan.

 

Vecht, eis kwaliteit voor je geld, misschien maken we dan nog mee dat je echt kunt genieten van al dat spul waar je wel mee bezig bent.

Hoe leuk het ook zou zijn om alles in uitstekende geluidskwaliteit te kunnen beluisteren is het niet aan de luisteraar om de waarde daarvan te bepalen maar aan de artiest.

 

Indien de artiest/band/uitvoerende zijn werk heeft uitgebracht, of laten uitbrengen, zou de luisteraar er van uit mogen gaan dat die artiest/band/uitvoerende er tevreden over is. De ontevreden luisteraar die vindt dat zijn installatie niet ten volle benut wordt bij het afspelen heeft zelf een probleem. Klagen daarover kan altijd, maar in zo'n geval luisteren naar de muziek in plaats van de opname is misschien een betere oplossing.

Hoewel ik graag kies voor de fraaiste opname van een muziekstuk, op welk medium dan ook, is er niet altijd een serieus alternatief voor handen. In zulke gevallen pas ik mijn opname-kwaliteitswens met genoegen aan, ten behoeve van het genot van de muziek.

 

Slecht opgenomen muziek (of beter gezegd: uitgebracht op bedenkelijke wijze) niet meer beluisteren is voor mij geen optie. Hoewel ik graag geniet van mooie opnames is wat betreft interessante muziek het aandeel in het audiofiele deel van de uitgaves nihil.

[Jitze]

" zou de luisteraar er van uit mogen gaan dat die artiest/band/uitvoerende er tevreden over is...... "

 

Vrees dat dit in de praktijk niet erg veel voor komt, na de opname zijn er maar vreselijk weinig artiesten die nog enige belangstelling hebben voor het verdere proces,

[tito]

[1ennalloor]

Dat dacht ik ook.

 

Hierdoor zou de conclusie mogen zijn dat het de (gemiddelde?) artiest ook een worst zal zijn hoe het bij de consument de luidsprekers verlaat.

 

De artiesten die enige tijd geleden kozen voor een betere opname/weergave combinatie en dit als een kwaliteitsopname via een sacd of dvd-a versie op de markt brachten, zijn ook niet bepaald omarmd door die consument. In dat licht is het natuurlijk een giller dat de verkoop van vinyl weer aantrekt bij een aantal zelfbenoemde audiofielen. De maakbaarheid van de muziek aan weergave kant heeft de overhand bij de meesten in zelfbenoemd audiofielen-land en dat heeft weinig tot niets met hoogwaardigere opnamekwaliteit bij de bron te maken.

[Ivan10]

Och: if you can't beat them, join them.

 

Het blijft jammer dat labels en artiesten niet standaard kiezen voor minder loudness/compressie. En dat de consument geen geld over heeft voor een goede set of medium, beide die de muziek beleving kunnen verhogen.

[1ennalloor]

Het blijft jammer dat labels en artiesten niet standaard kiezen voor minder loudness/compressie.

Is het werkelijk zo dat ze standaard kiezen voor meer loudness/compressie?

Of is het helaas zo dat er eigenlijk alleen maar (of teveel) geluisterd wordt naar die populaire muziek waarbij het gebruikt is? Zelfs al zou er de laatste vijf jaar alleen maar muziek zijn uitgebracht die op die manier is behandeld, dan is dat nog geen reden om van wakker te liggen gezien de schat aan muziek uit de vele decennia daarvoor.

Maar ik betwijfel dat elk recent uitgebracht album mishandeld is en dat het simpelweg een kwestie van muzieksmaak is of je er mee te maken zult hebben.

Het is van een mug een olifant maken.

 

En dat de consument geen geld over heeft voor een goede set of medium, beide die de muziek beleving kunnen verhogen.

Een goede installatie is een mooi bezit en opgaan in de muziek een mogelijk mooi gevolg daarvan, maar besef wel dat die hobby maar door een heel klein deel van de luisteraars wereldwijd op die wijze beoefend wordt. We hebben gelukkig de mogelijkheid, maar wat relativeren kan nooit kwaad. Het is naar mijn mening een persoonlijk luxe-"probleem" als een opname niet klinkt als je zou willen. Je bent dan immers het stadium van onbevooroordeeld muziekgenieten voorbij, want de installatie heeft het laatste woord gekregen. Helaas.

[Jitze]

Jammer genoeg is dit niet alleen gebruikelijk in de kringen van de populaire - commerci

[1ennalloor]

Jammer genoeg is dit niet alleen gebruikelijk in de kringen van de populaire - commerci

[Jitze]

Ik denk dat je me inderdaad verkeerd begrijpt, plaatjes kijken doe ik vooral op het moment dat er in de weergave iets opvalt, zoals vorige week met de cd's van de 2 meter sessies, of als ik weer eens een cd heb gekocht en eigenlijk niet zo heel erg vrolijk wordt van hetgeen ik te horen krijg, of juist als dit w

[1ennalloor]

Ik denk dat je me inderdaad verkeerd begrijpt,

Je hebt gelijk. Ik begrijp wat je bedoelt, het is puur nieuwsgierigheid naar het bijbehorende plaatje.

 

Wat de Beatles betreft is het opvallend de verschillen te zien tussen de nieuwe stereo remaster, de mono uit Japan en bijvoorbeeld de live opnamen bij de BBC, verschillen die ook in de weergave zijn waar te nemen.

Had je op dit bericht van 11 november al eens doorgeklikt?

[Jitze]

Heb ik gezien, die serie plaatjes, overigens nieuwsgierigheid, ja klopt wel, maar probeer vooral zicht te krijgen op de materie.

Dit soort topics, ook bij de buren, leveren niet zo heel erg veel informatie, vind dat heel erg jammer.

Het betreft wel de grondstof waarmee we werken.

 

Wel blijkt dat er nogal wat lieden zijn die de opgep/i/o/mpte remasters beter vinden klinken, vraag me hierbij af of ze het vergelijk met een gelijke geluidssterkte hebben gemaakt.

 

[1ennalloor]

Wel blijkt dat er nogal wat lieden zijn die de opgep/i/o/mpte remasters beter vinden klinken, vraag me hierbij af of ze het vergelijk met een gelijke geluidssterkte hebben gemaakt.

Da's inderdaad een belangrijk punt om een vergelijk zo eerlijk mogelijk te maken, net als bij een vergelijk tussen cd en lp, overigens. Daarbij zonder pauzes kunnen wisselen van bron vind ik nog zo'n punt.

[Jitze]

..............eigenlijk vind ik het onbegrijpelijk dat we hier op dit forum zo vreselijk weinig aandacht hebben voor de kwaliteit van het materiaal vanwaar we onze muziek bekomen.

Veel gekker wordt het als er uitspraken worden gedaan met als strekking dat de dynamiek in muziek sterk wordt overdreven, dat musici vrijwel voortdurend op eenzelfde niveau geluid voortbrengen.

Wat zou er van muziek overblijven als dat waar zou zijn ?

Een vrijwel constante " wall of spund " waarin vrijwel geen detail te onderscheiden is, waarbij de gemiddelde luisteraar na enkele minuten afhaakt omdat de vermoeidheid toeslaat ?

Onbegrijpelijk is het dan ook dat een dirigent zich voor een orkest in het zweet staat te werken om er voor te zorgen dat muziek z'n zeggingskracht, levendigheid en dus dynamiek behoudt, volstrekt zinloos, beter ware het elk individueel instrument middels microfoon en mengpaneel op een gelijk niveau te brengen

 

Vanwaar is de belangstelling voor apparatuur en accessoires zo veel groter ?

Voor zover ik het kan overzien omdat er geen duidelijke criteria te vinden zijn waarmee de kwaliteit van de weergave is te bepalen, terwijl we - als we willen - dit zonder enig probleem kunnen horen, fiets zomers maar eens door stad of dorp en ontdek hoe een instrument kan klinken vanuit een openstaand venster, je zult geen moment enige verwarring vertonen, vrijwel feilloos onderscheid tussen werkelijkheid en reproductie valt je ten deel.

Dit onderscheid maken we op basis van detail in toon en dynamiek, zowel tonaal als dynamisch is de werkelijkheid altijd in het voordeel, rijker, voller en meer.................

 

Dit verschil zullen we nimmer kunnen wegnemen, hooguit kunnen we de scherpe randjes er wat vanaf halen, elk component in de lijn van opname tot weergave zal altijd enig verlies opleveren, dit valt niet te vermijden, echter de meest belangrijke factor is de mens, bij het opname proces en bij het samenstellen van een weergave keten, hier worden enorme miskleunen gemaakt.

Om dit uit te schakelen zullen we niet alleen aandacht moeten hebben voor het schijfje waarop de muziek is vastgelegd, maar ook op onderzoek gaan naar de achtergronden van onze keuzen.

We leven dan wel in de illusie dat we in staat zijn tot rationeel denken en handelen, in de praktijk blijkt dit niet echt het geval, ons onderbewuste, onze vooroordelen en gevoeligheid voor allerlei marketing praatjes en het uiterlijk of imago van zaken zullen ons voortdurend op het verkeerde been zetten en ons vaak in valkuilen doen belanden.