Jump to content

Usher Be-718


velothrux
 Share

Recommended Posts

Geschiedenis of een kleine historie van het ontstaan van het upgrade-virus

Om deze review in het juiste kader te plaatsen, wil ik eerst iets vertellen over mijn audio-verleden. Mijn eerste serieuze luidsprekers waren afkomstig van Totem Acoustic, type Hawk. Deze vervingen mijn oude B&W V201 monitoren die ik ergens begin jaren 90 nieuw had gekocht bij Raf in Hilversum van mijn spaargeld (ik was een jaar of 14), tezamen met een Harman Kardon versterker en een Sony cd-speler. Na aanschaf van de Hawks volgde “noodzakelijkerwijs” de aanschaf van andere versterkers, want mijn oude Harman Kardon (30 Watt) trok die Totems niet lekker. Ik koos voor de Rega Cursa en de Rega Maia voor- en eindversterker. Na de Totems kwamen hybride magnetostaten van Martin Logan; de Mosaic. Ten opzichte van de Totems hadden de Martin Logans een betere weergave van het hoog. Dat klonk bij de Totems een beetje nasaal en fel. Ik leverde wel wat laag in, maar dat vond ik niet erg. Op alle andere punten scoorden de Martin Logans beter. Toen ik later de Rega versterkers verruilde voor versterkers van Michell (Orca voorversterker en Alecto monoblokken) maakte ik weer een grote sprong voorwaarts in de kwaliteit van de weergave. Daarna kwam een periode van experimenteren met verschillende luidsprekers. Voorbijgekomen zijn o.a. Xanadu (DS14), Celestion (SL6Si en SL700) en de Totem Model 1 Signature. Deze laatste vond (vind) ik heel bijzonder. De Martin Logans klonken heel mooi ruimtelijk en gaven een brede stage en een goed scherp stereobeeld. De Totems deden dit echter allemaal net even beter. Het grootste pluspunt van de Totems was de levendigheid van de weergave en het live-gevoel dat de ze boden. Het hoog was misschien iets feller dan van de Martin Logans, maar al met al mochten de Mosaics naar een nieuwe eigenaar.

 

totem1.JPG

 

Tevreden zo?

Ondanks dat ik steeds hoger op de audiofiele ladder klom, bekroop mij met de kleine Totems steeds meer het gevoel dat ik er net niet was. Met al mijn voorgaande speakers en versterkers was ik dik tevreden geweest tot het moment dat ze er in een direct vergelijk uitgespeeld werden. De upgrades ontstonden meer uit nieuwsgierigheid naar de prestaties van andere spullen dan uit ontevredenheid met hetgeen ik op dat moment in bezit had. De Totems boden mij nu een weergave van muziek die ik nog niet eerder thuis had ervaren. Zo levendig, dynamisch, het gevoel van erbij te zijn. En toch was ik voor het eerst niet geheel tevreden. Des te meer je perfectie benadert, des te meer wordt je ontevreden over kleine imperfecties.

Bij de Totems zat die imperfectie in een wat onaangename druk op de oren bij hogere volumes. En die hogere volumes waren nu juist weer erg wenselijk om de live-beleving te versterken. Ik verdacht eerst het hoog van deze onhebbelijkheid, maar was er later van overtuigd dat het vanuit het midlaag kwam. Ik ging dus toch maar weer op zoek naar andere speakers. (Wat hebben we toch een leuke hobby). Die moesten dan wel alle positieve punten van de Totems hebben, maar er moest geen vermoeidheid optreden bij het luisteren. Ook niet op hogere volumes. Om op ideeën te komen heb ik veel reviews gelezen. Je moet toch ergens beginnen.

- Ik heb overigens ook nog even overwogen om een Lyngdorf RoomPerfect systeem aan te schaffen, maar ergens staat dat systeem mij een beetje tegen. Vraag mij niet waarom, maar het is gewoon een gevoel. Ik wil tunen met mijn oren. Rommelen met versterkers en speakers en met de plaatsing van de speakers. Ik wil geen computer die alles voor mij berekent. Daarbij wil ik per se niets doen aan mijn versterkers. De Michell Orca en Alecto's zijn zo goed, dat deze mijn upgrade-neigingen op het gebied van versterking volledig de kop hebben ingedrukt.

Daarnaast hebben sommigen mij geadviseerd om eens te experimenteren met andere luidsprekerkabels en interlinks. Nou geloof ik best dat kabels kleine verschillen kunnen maken, maar daar poets je een al te enthousiast midlaag van je speakers niet mee weg. Bovendien had ik al eens geëxperimenteerd met rommel van MIT en Transparent. Met die “externe filters” raken we alleen maar verder van ons doel verwijderd. Het moesten dus andere speakers worden.-

 

orca.jpg

 

De kandidaten

Hoewel ik tot nu toe alle audioapparatuur gebruikt had gekocht, besloot ik dat mijn ideale speakers best eens nieuw mochten worden aangeschaft. Ik ben eerst maar eens begonnen met Harbeth. De P3-ESR lag binnen het vastgestelde budget. Ik had inmiddels een paar Celestion SL12Si speakers gekocht (voor een prikkie) voor de bovenverdieping en had wel oren naar een stel deftige engelse speakers. Ik heb de Harbeths uitgebreid kunnen horen, zowel bij een dealer als thuis. Ze waren heel mooi, maar niet echt beter dan de Totems. De Harbeths klonken wel iets evenwichtiger, maar de totale beleving van de muziek via de Totems sprak mij meer aan. Bovendien konden ze sommige heftige orkestwerken niet goed verwerken. Bij een niet eens al te gek volume liep één van de woofers al tegen een grens aan en liet dat angstwekkend duidelijk horen. Nu moet ik wel toegeven dat dat gebeurde in een vrij grote luisterruimte bij de dealer. Bij mij thuis kwam het niet zo ver, maar mijn vertrouwen in deze speakers had toch een deukje opgelopen.

Vervolgens dacht ik aan een paar gebruikte (ja, toch maar weer) JMlab Micro Utopia's. De Utopia's uit de eerste serie pasten net binnen het budget. Het is er jammer genoeg niet van gekomen om deze te beluisteren.

Daarna kwam ik via via aan een recente editie van Stereophile met de fameuze lijst recommanded components. De Totem Model 1 stond in klasse B (restricted LF respons). Wat zou er dan in klasse A staan? Wel, haast alleen maar hele, hele dure speakers. Er waren maar twee uitzonderingen. De Acoustic Energy AE1 mk3 SE en de Usher Be-718 (Tiny Dancer). Nog steeds dure speakers, maar wellicht nog haalbaar voor mij als ik ze gebruikt zou aantreffen en de Totems goed zou kunnen verkopen. Zou daar dan mijn ultieme speaker tussen staan? Ik besloot dit idee een kans te geven.

 

Tiny? Hoezo tiny?

Na een tijdje speuren vond ik een paar als nieuwe gebruikte Usher Tiny Dancers voor een mooie prijs. Deze speakers zijn toch al veruit de voordeligste van het beoogde tweetal. Made in Taiwan (ja, u leest het goed). Ik besloot deze speakers te kopen om alle tijd te hebben om ze te vergelijken met de Totems. De beste speakers zou ik dan houden en het andere stel verkopen.

Na een flink stuk rijden heb ik de Ushers beluisterd bij de verkoper. Dat viel alvast tegen. De speakers klonken echt niet bijzonder. Ze werden aangestuurd door een Unison Research Triode 20 buizenversterker en waren verbonden met polsdikke luidsprekerkabels. De makelij van de kabels is mij ontschoten. Ik besloot toch om de speakers maar te kopen. Ik had al eerder meegemaakt dat iets niet overtuigend klonk bij een verkoper, maar dat ik mij acheraf thuis verwonderde over prestaties van de aanschafte spullen. De dozen met de speakers en de stands werden dus ingeladen en het spul werd afgerekend. Ik begrijp alleen niet dat, met de huidige arbo-eisen, Usher deze speakers samen in één doos mag afleveren. Dat is namelijk een pakket van bijna 40 kg en vanwege de afmetingen beslist niet handelbaar.

Eenmaal thuisgekomen heb ik de Tiny Dancers (echt tiny zijn ze dus volstrekt niet) direct aangesloten en laten spelen. De eerste indruk was niet overweldigend. De speakers klonken mooi, evenwichtig, lieten erg veel details horen en gingen verder door in het laag dan de Totems, maar ik miste een zekere mate van levendigheid en het stereobeeld was niet zo scherp als van de Totems. Over het geheel viel het mij wat tegen. Dan vond ik die kleine Totempjes toch leuker. Nu had ik wel vaak gehoord dat je speakers moet laten inspelen als ze (bijna) nieuw zijn, maar daar heb ik nooit veel geloof aan gehecht. Na een mailtje met de verkoper werd mij duidelijk dat deze speakers waarschijnlijk tussen de 50 en 80 uur gespeeld hadden bij de vorige eigenaar. Volgens hem moesten ze nog zeker 300 uur spelen voordat ze los zouden zijn. Nou ja, toch maar proberen dan. Anders was alle moeite zeker voor niets geweest. Ik heb de speakers in een paar dagen zeker 100 speeluren gegeven zonder er verder serieus naar te luisteren.

 

Usher1.JPG

 

Bouwkwaliteit

Ondertussen kan ik mooi iets vertellen over de bouwkwaliteit van de Tiny Dancers. Die is mijns inziens uitstekend. De speakers hebben een dikke laag pianolak (polymeer) en hebben donker gelakt berkenhout aan de zijkanten. Aan de achterkant zit een dikke messing plaat met vier aansluitterminals en dikke bruggen voor de verbinding indien er geen bi-wirekabel wordt toegepast. Er bestaat de mogelijkheid om per terminal apart losse kabel of spades en banaanpluggen te klemmen. Erg mooi. De bijpassende stands vind ik niet zo bijzonder, maar ze zijn wel degelijk. Over de vormgeving ben ik niet zo heel erg te spreken. Ze zijn beslist niet lelijk, maar ik vind ze teveel een kopie van Sonus Faber. De stands versterken dit gevoel. Het is aziaten bepaald niet vreemd om soms schaamteloos te kopiëren. De woofer lijkt sprekend op een unit van Scan-Speak. En nu we het toch over de units hebben; de tweeter zou van beryllium zijn. Wel..., er zit beryllium in. Wel anderhalf procent. Een beetje listig om de speakerlijn dan de Beryllium-serie (Be) te noemen. De tweeter is voornamelijk van titanium. Ook over het filter is wat te doen. Voor de speakers die via de amerikaanse importeur op de markt komen is een ander filter ontworpen met “dure spullen” erin. Elders worden de speakers alleen met het normale (goedkopere) filter geleverd. Dit is op zijn minst opmerkelijk te noemen. Ik snap niet waarom Usher geen uniform product wereldwijd aanbiedt.

 

Tweede kans

Na de inspeeltijd van ongeveer 100 uur ben ik weer serieus gaan luisteren. De speakers zette ik maar even neer op de plaats waar normaal ook de Totems staan. Precies uitvogelen waar de beste plaats is, zou ik later wel doen. Ik begon met een cd van l'Arpeggiata met muziek van Stefano Landi. Al bij de eerste tonen stond ik met een mond vol tanden. Wat zullen we nu meemaken? Ik vergaapte mij daar opeens aan een gigantisch, rotsvast en diep stereobeeld. Ik had het gevoel al in de opnameruimte aanwezig te zijn in die paar seconden voordat het ensemble de eerste klanken liet horen. Wat was er ongelooflijk veel detail te horen. Je kon gewoon horen hoe in een fractie van een seconde de klank ontstaat als een snaar wordt getokkeld van een luit of op het vel van een trommel geslagen wordt. De inzet van de zanger was de volgende verbazing. Hij stond recht voor mijn neus, op een meter of vijf afstand. Met de Totems stond hij ook voor mijn neus, maar verder weg en niet met deze impact. De afbeelding van de Ushers is groter, directer, realistischer en veel gedetailleerder, maar zonder een spoortje van scherpte.

Daarna een cd van Reference Recordings. De Vuurvogel van Stravinsky, uitgevoerd door het Minnesota Orchestra onder leiding van Eiji Oue. Het begin was spectaculair. Diepe bassen ronkten onheilspellend. Wat zit er een ruimte en diepte in deze opname. Het realiteitsgehalte is haast eng. Ademloos zat ik te luisteren. De rondedans van de prinses liep af. Ik schrok even, want ik had het volume twee keer een tikkeltje hoger gezet, maar besefte dat ik nu op een behoorlijk hoog volume aan het luisteren was. De knal van het volledige orkest die nu ging komen, zou vast pijn doen. Tijd om de afstandsbediening te pakken was er niet meer. WHAM! Een stomp in mijn maag. Maar..., geen druk op mijn oren. Hoe kan dat? De Totems hadden hier zeker pijn gedaan. Bij de Ushers klonk het allemaal zo natuurlijk en gemakkelijk. Indrukwekkend!

Na de cd geheel te hebben geluisterd werd het weer tijd voor oude muziek. Heel oude muziek. Een cd van het Huelgas Ensemble met muziek uit de middeleeuwen. Er klonken vedels, fluiten en trommels. Weer verbaasde ik mij over de ruimtelijkheid en de illusie van realiteit van de gespeelde muziek. Hoe zouden de Totems het nu doen in een direct vergelijk? De speakers werden vlug even gewisseld. Oeps... het ensemble was opeens een stuk gekrompen. Daar was ook direct weer die druk op de oren, terwijl de muziek beslist niet luider klonk dan daarvoor. Er was ook minder te horen van de ruimte en het geheel klonk een beetje kaler en een beetje gestressed. De instrumenten hadden echt kleur ingeleverd.

Een groot verschil tussen de Totems en de Ushers is ook de beleving van de muziek. Bij de Totems moet je luisteren. Er is geen ontkomen aan. Je zou denken dat dat juist positief is, maar dat is het toch niet. Het is vermoeiend. De Tiny Dancers geven weliswaar de muziek groter en directer weer (ook dichterbij), maar ze gooien de muziek niet in je gezicht. Je mag luisteren, het moet niet. Ze dringen zich nooit op.

 

Conclusie

Het moge duidelijk zijn, dat de Tiny Dancers het vergelijk hebben gewonnen. Betere speakers heb ik nog niet over de vloer gehad. Ik durf zelfs te stellen dat deze speakers de concurrentie aankunnen met bv. de Sonus Faber Guarneri Memento die ik enkele maanden geleden bij Rhapsody in Hilversum hoorde. Zo enthousiast ben ik over deze speakers. Het zou leuk zijn om ze eens naast elkaar te horen. De minpunten als vormgeving, en gedoe over filters en beryllium neem ik voor lief. Stereophile heeft het bij het rechte eind om de Tiny Dancer een klasse hoger te plaatsen dan de Totem Model 1 Signature. Tenslotte blijft slechts de vraag over of ze ook in staat zijn om het upgade-virus te beteugelen.

 

Usher2.JPG

 

Gebruikte apparatuur en kabels

Meridian 506.24 cd-speler

Michell Engineering Orca voorversterker

Michell Engineering Alecto monoblokken

Totem Acoustic Model 1 Signature op Partington Heavi 1 stands

Usher Audio Be-718 op Usher Audio RWS-708 stands

Klotz GY107 interlinks

Symo LS 5-SX luidsprekerkabels

Link to comment
Share on other sites

Velo, dat is lekker lezen zeg. Mag je vaker doen.

 

Het blijkt maar weer dat luidsprekers de grootste variatie kennen en het lastigst zijn te kiezen is een set. Ik ben benieuwd wat Sander er straks van vindt, mocht hij die indruk met ons willen delen.

En eerlijk gezegd wil ik zelf ook wel eens komen buurten, onze muzieksmaak lijkt toch wel wat raakvlakken te hebben.

 

M :ph34r: rc

Link to comment
Share on other sites

heb ze nooit gehoord maar als ze klinken zoals ze eruit zien....top

 

erg mooi

Link to comment
Share on other sites

Leuk om te lezen dit. Ik vind het wel dapper van je dat je zomaar deze speakers durft te kopen zonder ze thuis gehoord te hebben of zonder je op je eigen apperatuur gehoord te hebben. Ik weet niet of ik dat zou durven. Ik heb de Usher dancer 2 een keer beluisterd en ik denk dat ik weet wat je bedoeld met "ja mag er naar luisteren". Naar mijn persoonlijke smaak vond ik de Dancer 2 mischien wat te tam, rustig klinken. Ik heb daarna de Totem Mani-2 sig gehoord en deze viel bij mij meer in de smaak. De mani-2 (wel of geen sig) is op dit moment ook 1 van de speakers die hoog op mijn want to have lijstje staat.

 

Maar gefeliciteerd met je aanschaf, deze speakers gaan vast voor heel veel luister plezier zorgen.

Link to comment
Share on other sites

Daarna kwam ik via via aan een recente editie van Stereophile met de fameuze lijst recommanded components. De Totem Model 1 stond in klasse B (restricted LF respons). Wat zou er dan in klasse A staan? Wel, haast alleen maar hele, hele dure speakers. Er waren maar twee uitzonderingen. De Acoustic Energy AE1 mk3 SE en de Usher Be-718 (Tiny Dancer). Nog steeds dure speakers, maar wellicht nog haalbaar voor mij als ik ze gebruikt zou aantreffen en de Totems goed zou kunnen verkopen. Zou daar dan mijn ultieme speaker tussen staan? Ik besloot dit idee een kans te geven.

 

Hallo,

 

Is dit op internet terug te vinden ? Of komt het rechtstreeks uit een ( zeer recent ) nummer van het tijdschrift ?

Op de site van stereophile vind ik het niet, maar wellicht kijk ik er over ?

Link to comment
Share on other sites

Hallo,

 

Is dit op internet terug te vinden ? Of komt het rechtstreeks uit een ( zeer recent ) nummer van het tijdschrift ?

Op de site van stereophile vind ik het niet, maar wellicht kijk ik er over ?

Ik heb zojuist even gezocht, maar vind inderdaad niets online. Het nummer is van april 2010.

Link to comment
Share on other sites

Hallo,

 

Is dit op internet terug te vinden ? Of komt het rechtstreeks uit een ( zeer recent ) nummer van het tijdschrift ?

Op de site van stereophile vind ik het niet, maar wellicht kijk ik er over ?

Ik heb zojuist even gezocht, maar vind inderdaad niets online. Het nummer is van april 2010.

 

Verrek !

Link to comment
Share on other sites

Hallo,

 

Is dit op internet terug te vinden ? Of komt het rechtstreeks uit een ( zeer recent ) nummer van het tijdschrift ?

Op de site van stereophile vind ik het niet, maar wellicht kijk ik er over ?

Ik heb zojuist even gezocht, maar vind inderdaad niets online. Het nummer is van april 2010.

 

Verrek !

Ik kan je wel een scan sturen van de recommended components. Stuur maar een PM met jouw e-mailadres als je interesse hebt.

Link to comment
Share on other sites

Hallo,

 

Is dit op internet terug te vinden ? Of komt het rechtstreeks uit een ( zeer recent ) nummer van het tijdschrift ?

Op de site van stereophile vind ik het niet, maar wellicht kijk ik er over ?

Ik heb zojuist even gezocht, maar vind inderdaad niets online. Het nummer is van april 2010.

 

Verrek !

Ik kan je wel een scan sturen van de recommended components. Stuur maar een PM met jouw e-mailadres als je interesse hebt.

 

Dat is heel vriendelijk, maar ondertussen heb ik reeds op een andere manier een exemplaar bekomen.

Link to comment
Share on other sites

eindelijk iemand die ook met Symo ls-kabels speelt :D

 

 

leuk bericht.

 

 

 

groet

Ja, mooie kabel. Ik had eerst de Symo LS 4-X. Een half jaar geleden kwam ik de Symo LS 5-SX kabels tegen op marktplaats. Die kabels waren iets langer dan de kabels die ik had en dat kwam wat beter uit. Ik hoorde overigens geen verschil. Er zit alleen verschil in de isolatie en niet in het koper. De LS 5-SX is wel een stuk steviger uitgevoerd.

Link to comment
Share on other sites

ik speel al 22 jaar met de LS 4-x (heb de jouw ook liggen, nog eens proberen). veel geprobeerd, altijd weer hierbij teruggekomen.

 

groet

Alleen jammer dat ze zo moeilijk af te werken zijn. Toen ik de LS 5-SX kabels kocht, klonken ze heel slecht. Bleek dat het soldeertin echt heel slecht had gehecht aan de gelakte aders. Ik heb ontzettend zitten tobben om de lak van de aders af te krijgen en ze netjes af te werken met adereindhulzen.

Hoe heb jij de kabels afgewerkt?

Link to comment
Share on other sites

toen ik ze kocht waren ze al voorzien van spades en banaanpluggen, dus ik heb dat gedoe niet hoeven doen.

 

maar ik zou dit ook als bekabeling in de speakers willen gebruiken (heb wat stukken 'reserve'), alleen ik zie inderdaad op tegen het verwerken. soldeerpotje gebruiken is me ooit gezegd, maar dat heb ik niet. dus dat houdt me nog even tegen om dat te doen. je kan toch lastig draadje voor draadje schoonpeuteren ...

 

 

groet

Link to comment
Share on other sites

toen ik ze kocht waren ze al voorzien van spades en banaanpluggen, dus ik heb dat gedoe niet hoeven doen.

 

maar ik zou dit ook als bekabeling in de speakers willen gebruiken (heb wat stukken 'reserve'), alleen ik zie inderdaad op tegen het verwerken. soldeerpotje gebruiken is me ooit gezegd, maar dat heb ik niet. dus dat houdt me nog even tegen om dat te doen. je kan toch lastig draadje voor draadje schoonpeuteren ...

 

 

groet

Ik heb inderdaad eerst met een soldeerpotje gewerkt, maar dat vervuilde enorm door de afgebrande lak. Bovendien wilde ik de kabels liever krimpen met adereindhulzen. Ik bedacht toen het volgende. Het smeltpunt van het WBT zilversoldeer is 180 graden Celcius. Kennelijk is die temperatuur hoog genoeg om de lak weg te branden. Ik heb toen besloten om olie te verhitten tot deze temperatuur en daar de adereinden in te dopen. Ik heb hiervoor een pan met arachideolie gebruikt op een kookplaat. (Je kan beter geen gasvlam gebruiken met hete olie.) Ik heb mijn kabels dus gefrituurd! :D Het heeft prima gewerkt.

Link to comment
Share on other sites

hm das een hele exercitie. wie weet hoe ze nog gaan klinken als je ze bakt. wellicht met lijnolie doen :D

 

weer wat om over na te denken., ik wil de LS 4-x iig perse als binnenbekabeling hebben ook. ooit.

 

 

 

groet

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...