Jump to content

Ons Aller Kt


Arden
 Share

Recommended Posts

Vanmiddag komt de familie afscheid nemen en dan denk ik dat ze langzaam wegzakt en eindelijk de rust krijgt die ze al zolang moet missen.

We willen alle forumleden bedankt voor de fijne reacties, hier of via PM! We waarderen dit zeer!

Link to comment
Share on other sites

Gecondoleerd, vriend. Ik moet oprecht zeggen dat ik Wilma altijd heel bijzonder heb gevonden in haar moed en volharding en vooral het doorgaan na elke tegenslag. Het herinnerde mij elke keer weer aan mijn eigen vrouw Geerteke, die dat ook zo sterk heeft gehad.
Wilma was iemand die een ander troost kon geven/bieden, ondanks dat ze zelf erg ziek was. Ik herinner mij een keer dat ik bij je was en jij ´Tommy´ draaide van The Who. Ik werd zo door de muziek geraakt, dat het mij zwaar emotioneerde. Ik deelde dat met jullie wat mij raakte en Wilma die daarop reageerde met een liefde en compassie naar mij, wat mij nog meer raakte. Ik ben er dagen mee bezig geweest in mijn hoofd. Maar daarna heb ik The Who met Tommy weer omarmt en weer gaan draaien. Dat heeft Wilma bij mij voor elkaar gekregen en daar zal ik haar altijd dankbaar voor zijn. 
Ik hoor voor Wilma dat ze haar rust heeft gevonden. 

Sander, jou wens ik uit het diepste van mijn zijn veel kracht en sterkte toe de komende tijd. Ik ken de route die je nu gaat volgen maar al te goed en zou het volgende tegen je willen zeggen....... Neem je tijd en denk vooral aan jezelf. Wat anderen ook tegen je gaan zeggen in de komende tijd en hoe goed bedoeld........jij weet als geen ander waar je bent en hoe ver je nog moet in en met jezelf. Ik wens je veel sterkte en kracht toe en mijn deur zal altijd open staan voor je, net zoals een luisterend oor. 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Bedankt voor alle lieve, mooie, ontroerende en troostende berichten vrienden!
Ik heb hier ontzettend veel steun aan!

Ze is nu naar het licht, en dat licht is een stukje feller geworden.
En toch voel ik haar aanwezigheid nog om me heen. Dat had ze ook beloofd, dat ze altijd bij me zou zijn en op me wachten.

Ik heb nog een taak hier, ben nog niet klaar dus ga nog even door. Maar ik mis haar lijfelijke aanwezigheid nu al gruwelijk.
Dat slijt, zeggen mensen die het hebben meegemaakt.
Ik leef op dit moment volledig in het NU, alles en iedereen komt en gaat en doet zijn of haar ding en straks zal haar aardse jasje verbranden tot as.
Maar zij zal altijd voortleven. Haar rondjes hier zijn klaar, ze mag daar blijven maar haar kennende zal ze het niet kunnen laten om af en toe een helpende hand toe te steken hier op aarde.
Daar zijn engeltjes voor toch?

Dag Wilma, dag lieve, dappere, moedige, geweldige meid van me! Bedankt voor de 18 mooie jaren die we hier samen mochten beleven.
Je moet nog even wachten maar dan kom ik weer bij je en blijf dan ook bij je. <3

Link to comment
Share on other sites

Guest
This topic is now closed to further replies.
 Share

×
×
  • Create New...