Jump to content

Kwaliteit Van Het Hedendaagse Vinyl


tube 300
 Share

Recommended Posts

Heb ik vaak pech of is het werkelijk zo dat het nieuwe vinyl meer "missers" heeft als oude originele persingen ?

Ik koop ongeveer 70% 2de hands en 30% nieuw

met de 2de hands exemplaren heb ik meestal meer geluk nou ja een kraakje hier en daar dat is alles.

Maar de nieuwe hebben vaak echt grove fouten, zichtbaar beschadigd vinyl, vervorming over hele passages

kraken van het begin tot het einde, fluittonen uit het niets, warps enz.

Er zitten ook juweeltjes tussen de nieuwe persingen het is niet allemaal slecht

maar als ik nu kan kiezen tussen een oude persing of een nieuwe uitgave kies ik de oude.

Link to comment
Share on other sites

Heb ik vaak pech of is het werkelijk zo dat het nieuwe vinyl meer "missers" heeft als oude originele persingen ?

Ik koop ongeveer 70% 2de hands en 30% nieuw

met de 2de hands exemplaren heb ik meestal meer geluk nou ja een kraakje hier en daar dat is alles.

Maar de nieuwe hebben vaak echt grove fouten, zichtbaar beschadigd vinyl, vervorming over hele passages

kraken van het begin tot het einde, fluittonen uit het niets, warps enz.

Er zitten ook juweeltjes tussen de nieuwe persingen het is niet allemaal slecht

maar als ik nu kan kiezen tussen een oude persing of een nieuwe uitgave kies ik de oude.

Volgens mij zijn er ook een hoop nieuwe LP's die goed zijn opgenomen.

Je moet alleen een aantal labels links laten liggen, maar dat was vroeger ook zo.

 

Mijn ervaring is dat vooral de zogenaamde "audiofiele" labels vooral veel aandacht besteden aan de opname en minder aan het vinyl.

Bij MFSL bijvoorbeeld staat er zelfs op sommige hoezen dat de plaat tikken kan bevatten, maar dat die slijten na een paar keer draaien. Ze denken bij MFSL vast dat iedereen nog steeds met een 60-ger jaren bijtel zijn LP's afdraait.

De LP's uit Haarlem ga ik maar helemaal niet meer over beginnen (dat weten sommige anderen toch altijd weer beter), en zo kan ik nog wel een paar zogenaamd "audiofiele" labels bedenken.

 

Ik koop meestal nieuwe LP's omdat ik de muziek goed vind, en ze in de winkel op een koptelefoon goed klinken.

Wat daar al niet goed klinkt ga ik nieteens mee naar huis nemen, tenzij ik de LP gratis mee mag nemen om te proberen (wat maar heel sporadisch voor komt, eigenlijk alleen bij Plato in Leiden).

 

Ook onder de tweedehands LP's zitten soms, neen, eigenlijk regelmatig LP's die ronduit slecht zijn, ondanks dat ze duidelijk geen krassen hebben en niet grijs gedraaid zijn.

Ook in het verleden zijn er voldoende slechte opnames gemaakt, maar ook goede opnames grondig verziekt door mensen die niet wisten hoe je die goede opname goed op de LP kreeg, en dat is tegenwoordig echt niet anders, helaas.

 

Mvg. Miracle.

Link to comment
Share on other sites

Ik heb het afgeleerd platen te kopen. Begon er net weer mee omdat zoveel adiofielen ermee weglopen, en stootte mijn neus direct op platen die meteen in de wasmachine wilden. Geen enkele plaat die ik in de 70'er en 80'er jaren kocht is zo vreselijk. Dus is het wat mij betreft schluss met de platenkoperij. De platenspeler heb ik uitsluitend en alleen voor de bestaande verzameling.

Uiteindelijk zijn die rare cd's bij mij toch beter gaan klinken. Zoals beloofd bij de introductie. Al moesten daar wat jaartjes overheen gaan.

 

M :ph34r: rc

Link to comment
Share on other sites

Het enige label wat ik ongezien blindelings koop zijn de heruitgaven van Speakers Corner en Audio Fidelity.

Deze zijn schoon en goed geperst en geluidskwaliteit is erg goed.

Naast het feit dat er in tweedehands LP's, meestal al een "kwaliteitsslag" is gemaakt, mocht de eerste klant een slecht geperste LP hebben, dan is hij/zij er vast mee terug gegaan om een goed exemplaar te krijgen. Maar hier slaat Audiofreak wel de spijker op de kop. Voor mij is nu de vraag, wat doet de ene perserij wel goed, wat de ander laat? Ik heb ooit eens een foto gepost op het forum van een oude platenfabriek en een video gezien uit Amerika van een hedendaagse fabriek, waar de LP's nog eens visueel werden gecontroleerd en schoongemaakt. Dat is al een pre, dan haal je de "gevlekte" en "gebochelde" LP's er uit. Maar tikken en dergelijke hoe krijg je die in de LP en hoe check je dat op kwaliteit?

 

Uiteindelijk is alles een kostenplaatje, zeker in Nederland. Mensen inhuren om de kwaliteit te checken kost geld. Tijdsdruk doet de rest, de machines moeten draaien, het liefst non-stop, waardoor de kwaliteitschecks misschien ondergesneeuwd raken en vanwege de salariskosten wordt het proces met zo weinig mogelijk mensen begeleid. Ik probeer er ook maar een plaatje van te maken, misschien gaat het op het basale kennisniveau al mis ofwel hoe pers je een plaat en waarborg je de kwaliteit binnen een bepaalde productie-set? Dat zou ook best eens machine-afhankelijk kunnen zijn.

 

Ik vond altijd dat EMI bijvoorbeeld mooie LP's had, ik hoorde recent dat er in Alkmaar een vinylperserij van EMI ooit heeft gestaan. Misschien moeten we gewoon accepteren, dat er verschil is tussen de ene fabriek en de andere fabriek en dat bepaalde kwaliteit gewoon niet meer mogelijk is. :huh:

Link to comment
Share on other sites

Ik heb deze bijdrage even uit een andere thread geleend. Ik verwijder hem als je er niet mee eens bent Threshold! :)

 

De rede waardoor de kwaliteit zorg nu vele male hoger is: niets bizonders!

De perserijen kunnen er nog maar wenig van, als gevolg van:

 

Gebrekkige opleiding.

Slechte opvoeding.

Modern onderwijs.

 

(De predicatieve attributen "gebrekkig", "slecht" en "modern" zijn hier in volstrekt willekeurige volgorde geplaatst, en dus uitwisselbaar.)

 

Vroeger was àlles beter!

Ook de plaatjes!

En de plaatjesmakers... <_<

 

Nee, dat mogen we toch niet zeggen: " Vroeger was alles beter" . Want dat zeiden ze daarvoor ook, en daarvoor, etc. Dus altijd was vroeger alles beter.

Beter is het om te zeggen: Veel was vroeger beter. Door een langzaam ontstaan disrespect voor techniek en vakmanschap en het zichzelf de hemel inprijzen van de softe sector door gebrek aan kennis, inzicht en nuchterheid, leven we nu in een samenleving waarin alles creatief moet en vooral ook makkelijk. Dat je daarin ook te ver kunt gaan bewijst de recente ophef over de waarde van de InHolland diploma's, en dan vooral van de communicatie en media studies (lees: lekker knutselen en werkstukjes maken). Na vier jaar op school zitten kun je nog niet veel. Daarentegen leert men in China steeds beter hoe je iets moois of goeds moet maken, zoals bijvoorbeeld een luidspreker of pick-up element. Dat je voor zoiets een gedegen studie electrotechniek aangevuld met akoestiek moet hebben gedaan, vindt de Chinees niet erg. Hier in Nederland kijken we daarop neer. Helaas verdwijnt zo alle kennis en ervaring en inzicht en kunnen we nu niet eens meer een lp persen.

http://www.hear.nl/forums/index.php?showtopic=13008&view=findpost&p=389859

Link to comment
Share on other sites

Heb ik vaak pech of is het werkelijk zo dat het nieuwe vinyl meer "missers" heeft als oude originele persingen ?

Ik koop ongeveer 70% 2de hands en 30% nieuw

met de 2de hands exemplaren heb ik meestal meer geluk nou ja een kraakje hier en daar dat is alles.

Maar de nieuwe hebben vaak echt grove fouten, zichtbaar beschadigd vinyl, vervorming over hele passages

kraken van het begin tot het einde, fluittonen uit het niets, warps enz.

Er zitten ook juweeltjes tussen de nieuwe persingen het is niet allemaal slecht

maar als ik nu kan kiezen tussen een oude persing of een nieuwe uitgave kies ik de oude.

Tube helemaal mee eens. ;)

Dat probleem heb jij niet alleen. :D

Link to comment
Share on other sites

In mijn tijd (opa vertelt), heeft opa heel wat platen van de bieb geleend, en dat waren natuurlijk (opa vertelt) klassieke. Nou ik kan je wel vertellen (opa vertelt) dat die altijd onder de krassen zaten, zodat opa al gauw zijn heil zocht in de gloednieuwe aanwinsten. Dan kon opa tenminste z

Link to comment
Share on other sites

(...) Ook in het verleden zijn er voldoende slechte opnames gemaakt (...)

 

Beste Miracle,

 

Naarmate mijn afspeel- en weergave-apparatuur beter werd, verminderde het aantal "slechte opnames".

 

Eigenlijk h

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Ik heb nu een persing uit Canada van Terrence Trent D'Arby (1987). Ik hoor een detail en een rust. Stil vinyl. Dat is de term die ik wil gebruiken. Alsof nieuw vinyl toch altijd een snerp randje heeft. Hoe komt dat? Of is dat gewoon een gevoel gebaseerd op niets?

Link to comment
Share on other sites

Ik moet zeggen dat ik inmiddels (on)regelmatig weer nieuw uitgebrachte albums op vinyl aanschaf en die blijken gewoon goed. Een paar jaar geleden was het nogal wisselend.

 

De LP's uit Haarlem ga ik maar helemaal niet meer over beginnen (dat weten sommige anderen toch altijd weer beter), en zo kan ik nog wel een paar zogenaamd "audiofiele" labels bedenken.

Het wachten is nog steeds op een reactie m.b.t. Haarlem in dit topic:

 

Blijkt dat ding bij de firma Record Industries te Haarlem geperst te zijn. Een firma waar ik al enige jaren geleden van gezworen heb nooit meer iets te kopen wegens heel erg slechte LP's.

<knip>

Heerlijk, een firma die geen enkele kennis heeft van het product waar ze mee bezig zijn.

 

om gewoon even duidelijkheid te scheppen: noem eens enkele albums die uit Haarlem komen en zo slecht zijn als je beweert? Enkele voorbeelden geven lijkt me handig voor medeforummers.

Ik lees het graag, want ook ik koop net als jij liever geen slechte persingen.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...