Jump to content

Vintage - 1...?


Hans van Liempd
 Share

Recommended Posts

Hansko ji draait toch ook plaatjes via een buizenbak. Ik ook, nieuwe platenspeler, nieuwe buizenbak en SpidoSpeakers..

Ja en naar volle tevredenheid. Kan me helemaal vinden in de door Spido aangegeven omschrijvingen die aangeven wat de meerwaarde is van een goede buizenset. Is een gevoelskwestie en daarom essentieel.

Link to comment
Share on other sites

Ik schreef zojuist in een ander topic al dat je met alle actieve devices mooie en goedklinkende dingen kunt maken.

En ook al ben ik zelf technicus, ik denk gewoon niet wat we het in dingen als THD moeten zoeken (zolang dat getal maar onder een zekere grens ligt en die zou best nog wel eens hoger kunnen liggen dan wij allemaal denken).

Als de technische zaken kloppen blijft de imperfecte mens met zijn gehoor, zijn interpretatie en zijn stemmingsgevoelige waarneming over.

Link to comment
Share on other sites

Voor alle duidelijkheid...

 

Niemand heeft mij toch horen beweren dat ze slècht waren, de diverse transistor-versterkers en versterkercombinaties die ik gebruik / gebruikt heb?

Voor alle duidelijkheid: sommige daarvan klinken / klonken uitstekend! En de verschillen tussen die versterkers zijn / waren dikwijls voor 't gehoor heel klein of zelfs helemaal niet vast te stellen.

Sommige transistorversterkers bevallen / bevielen me zelfs zó goed, dat ik er urenlang zonder hoormoeheid naar kan / kon blijven luisteren. Voorbeelden: de Marantz PM80 MkII SE en de Denon PRA1200 / POA2800 combinatie.

Andere transistorversterkers bevielen op den duur wat minder goed, zoals de Philips F3238 / F4238 en de Bryston 0.4B/3B combi.

En van de versterkercombinaties die ik uit armoede slechts te leen heb gehad, beviel een combinatie van Mark Levinson me beter dan eentje van Krell.

Van de importeur van Bryston (Mafico) heb ik een tijdje een prachtige versterkercombinatie van de allernieuwste generatie mogen lenen.

Vreemd genoeg: die combinatie viel me in eerste instantie wat tégen! Want ik miste iets! Het geluid leek wel... kléiner te zijn geworden. Minder van "Moejje MIJ nou eens horen!" Minder opdringerig, minder spectaculair.

Maar al gauw besefte ik dat wàt ik bij die nieuwe Bryston combinatie miste, juist datgene was wat er bij mijn eigen oude Bryston combinatie te véél was.

 

Niemand heeft mij toch horen beweren dat die oude Leak buizen-versterkercombinatie beter klinkt dan welke transistorversterker(combinatie) dan ook?

Voor alle duidelijkheid: daar zou ik geen uitspraak over durven doen! Ik vergelijk alleen met de transistorversterkers die ik de laatste tijd - met heel veel genoegen - heb gebruikt.

En daarbij viel eigenlijk hetzelfde op als toen ik de nieuwe Bryston versterkers met de oude vergeleek: het geluid leek in eerste instantie "kleiner" te zijn geworden: wat "gewoontjes", wat "saaier", wellicht.

Maar zo nu en dan werd ik verrast door onverwachte onthullingen in voor mij overbekend materiaal: staccato "synthesizer" toontjes in "I Love You More Than You'll Ever Know" (Al Kooper met Blood, Sweat & Tears, eerste album) bleken bijvoorbeeld helemaal geen synthesizer staccatotoontjes (staccatoontjes?) te zijn, maar ferme, korte aanzetjes van een echt strijkersgroepje!

En er waren ook verschillen in luistermoeheid of -verzadiging. De CD "Paradise in Gazankulu" (1988) van Harry Belafonte, bijvoorbeeld, met veel Zuidafrikaans "township" materiaal (zowel ritmisch als melodisch tamelijk wild en complex), vond ik altijd wel heel boeiend en opwindend, maar ook tamelijk "druk" klinken. Lastig, om al die ritmische en melodische lijntjes apart te volgen.

Het wonderlijke feit doet zich voor, dat deze "drukke" opnamen via de Leak buizencombi rustiger en daardoor aangenamer klinken. Die is "analytisch", maar zonder de kilheid of leegheid, die daar vaak mee samen gaat.

Nou ja, dit zijn slechts een paar voorbeelden.

 

Niemand heeft mij toch horen beweren dat alle buizenversterkers beter klinken dan alle transistorversterkers?

Voor alle duidelijkheid: zo'n algemeen oordeel zou ik nooit voor mijn rekening durven nemen!

Om te beginnen zijn niet alle buizenversterkers even goed.

En om verder te gaan: hetzelfde geldt voor alle transistorversterkers.

Maar een paar jaar geleden kreeg ik bezoek van een audio-liefhebber die een zelfgebouwde Nelson Pass "Aleph" buizenversterker bij zich had. Die hebben we toen natuurlijk uitgebreid beluisterd.

Dat was leuk en leerzaam. Zo kon ik, met m'n eigen luidsprekers en in m'n eigen omgeving, aardig vergelijken.

Het leek wel of de basweergave wat minder stoer was, met die single-ended buizenversterker.

Maar dat zich steeds herhalende slide-guitar effectje in "Fast Car" van Tracey Chapman was me, via mijn eigen versterkers, nooit eerder opgevallen...

Ja, als je er op lèt, dan hoor je het ook wel via mijn transistorversterkers. Maar... dan moet je er wel echt op lètten, dus.

Ik bedoel maar...

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Mooie foto's en merken die ik nog niet kon.

 

Uit die oude tijd als ik in mijn herrinnering spit hadden de meesten mensen receivers staan alla Pioneer en Marantz en waren de mindere spullen niet dominant zoals later in de tijd met plastiek midisets. Ok her en der was er een Aristona platenspeler cassette tuner combi te horen dat ver ondermaats presteerde maar dat was vooral bij mensen thuis waar muziek luisteren geen echte hoofdrol speelde. Bij rockende vrienden van mijn ouders stonden wel de quardraphonia Marantzen wel op 10 te blazen.

Link to comment
Share on other sites

Ik lees toch echt Phase Linear

Ja dat is een Phase Linear. Kost een duit, ook tweedehands. zeer zeldzaam volgens de site waar het plaatje vandaan komt.

Dit was een high-end merk waar Bob Carver werkte. Die hield wel van een grapje: had hij de naam zelf bedacht? Er is weinig lineair aan de fase bij zo'n cassettedeck.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...
Guest tubejack

Vandaag gekregen.

 

Kef Cadenza

 

kef-cadenza-151117.jpg

 

Sansui TU-666

 

 

4663-san_TU-666.jpg

 

 

 

Sansui AU-555a

 

2778-Sansui-AU-555A.JPG

 

Gisteren:

 

 

Maranz PM-64 II

 

pm-64.JPG

 

Met dank aan de gulle sponsors :)

Link to comment
Share on other sites

Guest tubejack

Die Sansui versterker heeft mijn broer ook Jack. Ding is gerestaureerd en doet het weer prima.

 

Op de voorganger de AU-555 zat ook een bijzondere schakelaar waarmee je de dempingfactor van 45

kon omschakelen naar 12. Ergens op het WWW las ik dat die versterker een buizenachtig geluid had. :)

 

Ik wil het ongeveer zo aanpakken, maar dan wel nieuwe beker elco's en geen lege gaten.

http://amp8.com/sansui/au555-20000/au555-2.htm

Link to comment
Share on other sites

Guest tubejack

Beste Tubejack,

 

Wie weet komen déze Sansui apparaatjes ook nog eens aanwaaien... :rolleyes:

Op tijd bùkken, dan!! :o

 

Mooi spul :) ik heb hier nog een paar oude HIFi Choice liggen en zowel de Sansui oudere AU-serie

dus AU- 2900.....7900 etc als de nieuwere AU-217 ....AU-919 zijn goed.

 

Ook de nog recentere AU-X serie is m.i. uitstekend!

 

Maar voor kwaliteit heb je m.i. niet zoveel vermogen nodig. De 1e watt zegt genoeg...

Link to comment
Share on other sites

Beste Tubejack,

 

Er werd van Sansui dikwijls beweerd dat het klankkarakter "warm" en "vol" was. Sommigen hadden het zelfs over "vet".*

Ga jij méé met die beschrijving? En zo ja, vind je dan dat het op je weg ligt om bij de renovatie dat karakter te veranderen in "neutraal" of zo?

 

* Misschien werd die kwalificatie wel veroorzaakt of beïnvloed door de apparatuur die de toenmalige importeur  (fa. Tempofoon in Tilburg) bij demonstraties van de Sansui-spullen gebruikte, en die hij ook vaak in budget-sets meeverkocht: Shure p.u. elementen en armen, Garrard draaitafels, AR en Celestion luidsprekers?

Link to comment
Share on other sites

Guest tubejack

Beste Spido,

 

Dat hangt een beetje van het model af.    Voor zover ik kan overzien, hadden de 1e modellen een lage demping factor.

Het  model AU-555 (dus zonder de a erachter)  Had zelfs een schakelaar waarmee je dit in 2 standen kon zetten

waarbij de laagste stand 12 was. Dàt kan, een wat warm buisachtig geluid geven.

 

De latere modellen en zeker de AU-X serie hebben dat naar mijn weten niet.

 

Het doel van een renovatie is volgens mij, altijd proberen het originele klankkarakter te behouden.

Dat is niet  eenvoudig, immers na 30 of 35 jaar zijn diverse onderdelen dusdanig verlopen dat zo'n apparaat 

nu in 2013 anders klinkt en lang niet meer de prestaties kan leveren, toen het uit de fabriek verliet.

 

In feite koop je "ouwe zooi"  zoals iemand laatst zo treffend opmerkte.   Aan de andere kant als je  zo'n restauratie

met respect voor de ontwerper en gebruik maakt van de moderne onderdelen. Durf ik bij sommige apparaten

rustig te zeggen.  "beter als nieuw".    Dat gaat echt niet "vanzelf".

 

Neem als voorbeeld deze gereviseerde Kenwood KT-8300 , die is net zo goed als de allerduurste nieuwe van

vele duizenden Euro's.   Revisie is, -vind ik-  bij dit soort apparaten zeer lonend en het is gewoon mooi om mee

te spelen. Het blijven natuurlijk oldtimers, maar als je er met beleid mee omgaat dan kun je er ontzettend veel

plezier van hebben en voor een fractie van de prijs op een zeer hoog niveau spelen.

 

Soms zelfs op wereld niveau zoals deze KT-8300.

 

P1050473.JPG

 

 

 

P1050485.JPG

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...
Guest
This topic is now closed to further replies.
 Share

×
×
  • Create New...