Jump to content

Speakers die uitblinken in homogeniteit, dynamiek en mooi laag?


WanFie
 Share

Recommended Posts

2x 16,5= 33 :)

Jammer maar zo werkt het niet.

 

Het oppervlakte van de 16.5cm speaker is 213.71cm doe dit x 2 dan is dat 427.42cm2.

Het oppervlakte van een 30cm speaker is 706.5cm2.

Je hebt dus minstens 3.3 van de 16.5 cm units nodig om de zelfde lucht verplaatsing te krijgen.

Link to comment
Share on other sites

Guest tubejack

Jammer :(  Maar dat verklaart mogelijk het wat veel aan laag bij mijn vorige speakers.

Het kan nu ook erg laaaaaag  èn is razend  snel :)

Link to comment
Share on other sites

Dat kan ook wel met de kleinere units je hebt dan gewoon meer uitslag nodig om aan de zelfde lucht verplaatsing te komen.

Kort om je speaker moet lange slagen maken.

Daarmee wordt deze weer trager om dat er zo een lange weg afgelegd moet worden.

een groter oppervlakte hoeft dan minder te bewegen.

Je hebt dan echter wel meer massa om in beweging te zetten waar door je een afweging moet maken wat beter is groot en traag met meer kans op opbreken of klein en snel maar snel genoeg om de afstand af te leggen die nodig is voor de voldoende lucht verplaatsing?

Het is maar waar je voorkeur ligt.

Link to comment
Share on other sites

Wat een onzin!  :D  :D  :D  :D **

"Traag" klínken kan heel goed, dat is een term die we als audiofielen aan een bepaald geluid geven, maar "traag" zijn? De maximale snelheid van de conus wordt bereikt op de nuldoorgang (in de beweging tussen de twee uitersten). Hoe sneller, hoe meer geluid. Als je je conus dus sneller wilt laten gaan, moet je de volumeknop verder naar rechts draaien. Voor de rest geldt dat het geluidsniveau afhankelijk is van de versnelling van de conus.

Weleens een kickdrum door een 18" woofer gehoord? Dat zou dan toch heel "traag" moeten klinken, maar dat is niet zo.

De Bose subwoofers zijn een voorbeeld van traag klinkende woofers. Toch zit daar maar een 13 cm. drivertje in.

 

** (Ik snap dat het gevoel zegt: een grote conus is zwaar, dus traag. Echter natuurkundig zit het anders in elkaar. Pas in bepaalde omstandigheden zou een zwaardere conus trager kunnen klinken dan een lichte. Maar wat er dan in werkelijkheid gebeurt is iets heel anders.)

Link to comment
Share on other sites

Ja, vijftig hertz is vijftig hertz: zowel bij een grote woofer als bij twee kleinere.

Een belangrijk verschil ligt inderdaad echter wel in de amplitude: die moet bij kleinere woofers voor een vergelijkbaar resultaat veel groter zijn, wat meer vervorming kan opleveren. Bovendien kan een grote woofer, door zijn lagere eigenresonantiefrequentie, vrijwel altijd ongeveer een octaaf lager worden afgestemd (reflex) c.q. een octaaf lager binnen -3 dB doorlopen.

 

"Snel" klinken is vooral te danken aan afwezigheid van vertraagde resonantie / na-ijling, door goede demping en kaststijfheid.

Link to comment
Share on other sites

 

"Snel" klinken is vooral te danken aan afwezigheid van vertraagde resonantie / na-ijling, door goede demping en kaststijfheid.

 

Daar istieweer :D Je hebt het daar nu al jaren over Spido. Wat resonanties zijn weet ik wel maar wat vertraagde resonaties zijn heb je mij nog nooit uit kunnen leggen.

 

 

Mooi uitgelegd Threshold. Wel is het zo dat grote speakers in de praktijk over het algemeen een strakker laag neer zetten dan kliene. Maar op zich heeft het niet zo veel met de grootte te maken.

 

"Traag" klinken heeft i.d.d. weinig met mechanische traagheid te maken. Het is meer een aspect van vervorming en resonanties. Grote speakers kunnen nou eenmaal meer substantiële SPL met minder vervorming neerzetten dan kleine. Ook het mid-laag wat weergegeven wordt door de aansluitende midspeaker speelt daar een deuntje in mee en vooral de kwaliteit van het filter wat tussen woef en mid zit. Dat moet voor een naadloze aansluiting zorgen en kloppen.

Link to comment
Share on other sites

Ik heb deze link zeker al 10 keer geplaatst

http://www.soundstage.com/maxdb/maxdb061999.htm

 

 

 


What about bass detail? How come one speaker has so much more bass detail than another? This too is strictly driver integration and NOT the quality of the woofer itself, as you may have heard. The fact is, bass detail comes from the midrange driver. But your ear/brain is so completely fooled by this complex interaction of midrange and bass sound that you believe that it is strictly a bass-related thing. It isn’t, and you can prove it by listening to something very boring but also very instructive. Listen to a subwoofer all by itself for a while. You won’t hear anything vaguely resembling speed coming from that slow, soggy-sounding, plodding subwoofer. It has no detail and no speed whatsoever when heard all by itself. Integrate it carefully with a nice set of main speakers, however, and suddenly the subwoofer has scads of detail, and if the integration is off a little, the bass will sound fast or slow too. All of that sense of speed and detail is coming from the main speakers, but from the midrange, not the woofer. That is why the integration of the woofer and the midrange drivers is so critical to getting a good-sounding speaker.

 

En het klopt. luisteren naar alleen een woofer met een low pass rond 100 hz, klinkt niet. Lijkt meer op een zak zand die je op een houten vloer laat vallen van 3 meter hoog.

Link to comment
Share on other sites

Daar istieweer :D Je hebt het daar nu al jaren over Spido. Wat resonanties zijn weet ik wel maar wat vertraagde resonaties zijn heb je mij nog nooit uit kunnen leggen.

(...)

 

Beste Pjotr,

 

En daar is-t-ie óók weer: Pjotr die nèt doet alsof-ie z'n literatuur niet kent!  :P

 

 

 

(...) Delayed Resonances 

By taking a loudspeaker's impulse response, applying a window to the time data, using the FFT operation described in the sidebar to produce an amplitude response plot [35], then repeatedly moving the window along in time by an arbitrary number of samples and again taking an FFT, a three-dimensional graph can be produced [36]. This Cumulative Spectral-Decay (CSD) or "waterfall" plot—amplitude is plotted against frequency on the x axis and against time on the z axis—can be revealing of resonant problems in a loudspeaker's acoustic output that might not be associated with a peak in the amplitude response. (...)

http://www.stereophile.com/content/measuring-loudspeakers-part-two-page-5

 

En veel, héél veel (AES journals, KEF topics e.a.) publicaties vanaf medio jaren '70 van de vorige eeuw.

Link to comment
Share on other sites

Zeker Spido maar dat wat je quote legt nog steeds helemaal niets uit over vertraagde resonanties.

 

Er is wel een fenomeen wat je zou kunnen benoemen als vertraagde resonantie maar dat is dan meer het gevolg van diffractie van de kastranden e.d. Dat speelt meer in midden en hoog gebied en in grote hoornsystemen. Maar ook dan is het een gekunstelde term die alleen maar voor verwarring zorgt. Met de subjectieve indruk van "Traag" of "Snel" klinken van het basgebied heeft het weinig van doen. "Traag" of "Snel" zijn subjectieve termen bedacht door recensenten. "Vet" en "Droog" of "Wollig" en "Strak" proberen hetzelfde te omschrijven en hebben dan weinig met boter, water, truien en plastische chirugie te maken :D

Link to comment
Share on other sites

Een vertraagde resonantie of uitgestelde resonantie (beide zijn correcte vertalingen van "delayed resonance") is een resonantie waarvan het even duurt tot hij is uitgedoofd, bijvoorbeeld door weinig demping.

 

De benaming "delayed resonance" is een beetje onhandig gekozen. Kennelijk kom je daar zelfs bij de AES mee weg. 

Link to comment
Share on other sites

Ja, dat is wat men resonantie noemt, net als bij een gitaarsnaar die je aanslaat en uitklinkt.

 

Er is wel zoiets wat je met wat fantasie vertraagde resonantie kunt noemen. Dat is te zien bij een tweeter op een smalle baffle met scherpe 90 gr. randen. Over de breedte van de baffle kan daarbij een staande golf ontstaan wat op zichzelf een resonantie is. Het duurt even voordat het geluid van af de tweeter bij de rand van de baffle aankomt en de staande golf ontstaat. Dit kun je i.d.d. goed zien in een waterval diagram. Bij een normale resonantie zie je een rug die begint met een amplitude die even hoog is als op T = 0 en dan met een zekere snelheid afneemt. Bij een (vertraagde) baffle resonantie zie je ook zo’n rug maar die begint op een veel lager niveau en begint enkele ms later. Het zijn dit soort resonanties die de ruimtelijkheid en de definitie in het hoog behoorlijk kunnen verstieren, ze kunnen ook verantwoordelijk zijn voor scherpe s’en. Ze zijn te voorkomen door de baffle te bekleden met dempend materiaal en dat zie je bij sommige speakers ook. Een andere manier is om het werkgebied van de tweeter zo te kiezen dat het buiten die baffle resonantie valt. Hij kan dan niet aangeslagen worden. Het is vooral een euvel bij kasten  met evenwijdige scherpe verticale randen en de reden waarom fabrikanten kiezen voor schuin lopende randen.

 

B.t.w. Duck, bij jouw VS1'tjes (heb je die nog?) zit daarom ook achter het frontdoek een stukje dempend schuimplastic rondom de tweeter.

 

In het laag speelt dit allemaal geen rol. Daar is de golflengte van het geluid zo groot dat dit soort resonanties niet kunnen ontstaan.

Link to comment
Share on other sites

Ik heb mijn VS1 nog, doen nu even dienst ter vervangen van mijn zelfbouw mid/hoog kasten (die heeft afgeronde hoeken met 3 cm straal en Morel tweeter uit het midden). Er moet nog een schuimfrontje op ivm zonlicht die er nu steeds op staat (hoewel deze lente wel mee valt tot nu toe)

Link to comment
Share on other sites

Beste Pjotr,

 

En daar is-t-ie óók weer: Pjotr die nèt doet alsof-ie z'n literatuur niet kent!  :P

 

 

http://www.stereophile.com/content/measuring-loudspeakers-part-two-page-5

 

En veel, héél veel (AES journals, KEF topics e.a.) publicaties vanaf medio jaren '70 van de vorige eeuw.

Beste Pjotr,

 

En daar is-t-ie óók weer: Pjotr die nèt doet alsof-ie z'n literatuur niet kent!  :P

 

 

http://www.stereophile.com/content/measuring-loudspeakers-part-two-page-5

En veel, héél veel (AES journals, KEF topics e.a.) publicaties vanaf medio jaren '70 van de vorige eeuw.

Volgens mij hebben Spido en Pjotr allebei gelijk.

In de audiowereld wemelt het van de stokpaardjes. De een heeft het over resonaties, de ander over fasegelijkheid, weer een ander over unitkwaliteit met snelheid en (niet te vergeten) traagheid, enz. enz. En allemaal hebben ze op hun punt vaak gelijk. Wat ik mij afvraag is of er überhaupt iemand is die verstand heeft van alle aspecten van de hele audioketen. Ik heb het angstige vermoeden dat zo iemand (nog) niet bestaat. En omdat die niet bestaat, zijn computersimulaties dus ook maar benaderingen. Soms zijn de benaderingen overigens wel behoorlijk goed hoor!

 

Just my 2 cents.

 

Leobus

Link to comment
Share on other sites

Ik heb het angstige vermoeden dat zo iemand (nog) niet bestaat. En omdat die niet bestaat, zijn computersimulaties dus ook maar benaderingen. 

 

Je trekt een conclusie op basis van een vermoeden.

 

Overigens klopt je conclusie wel, elke simulatie is een benadering, net als elke meting of schatting.

 

De beste remedie tegen al die stokpaardjes en onzin in de audiowereld is een gedegen en brede technische opleiding.

Link to comment
Share on other sites

Volgens mij hebben Spido en Pjotr allebei gelijk. (...)

 

 

Beste Leobus,

 

Het Polderantwoord! "Ze hebben allebei gelijk..." en de waarheid ligt natuurlijk, zoals altijd, in het midden.

Onzin, natuurlijk!

Als we de betekenis van het nauwkeurig omschreven en door alle luidsprekerdeskundigen aanvaarde begrip "delayed resonance" niet aanvaarden, is het einde zoek. 

Dan krijg je over dit onderwerp net zo'n oeverloze discussie als we reeds hadden over "buiken en knopen", "fasereinheid" c.q. "fasevervorming" enzovoorts.

Houd je dus aan de juiste terminologie... ook wanneer die jou niet bevalt.

Anders weten we van elkaar helemaal niet meer wat we bedoelen.

Link to comment
Share on other sites

Als we de betekenis van het nauwkeurig omschreven en door alle luidsprekerdeskundigen aanvaarde begrip "delayed resonance" niet aanvaarden, is het einde zoek. 

Maar Spido, zolang ik als ingenieur begrijp wat jij en andere luidsprekerdeskundigen met "delayed resonance" bedoelen (terwijl ik die term zelf niet zal gebruiken) is er toch niets aan de hand?

Link to comment
Share on other sites

Er is wel zoiets wat je met wat fantasie vertraagde resonantie kunt noemen. Dat is te zien bij een tweeter op een smalle baffle met scherpe 90 gr. randen. Over de breedte van de baffle kan daarbij een staande golf ontstaan wat op zichzelf een resonantie is. Het duurt even voordat het geluid van af de tweeter bij de rand van de baffle aankomt en de staande golf ontstaat. Dit kun je i.d.d. goed zien in een waterval diagram. Bij een normale resonantie zie je een rug die begint met een amplitude die even hoog is als op T = 0 en dan met een zekere snelheid afneemt. Bij een (vertraagde) baffle resonantie zie je ook zo’n rug maar die begint op een veel lager niveau en begint enkele ms later.

Hier ter illustratie een (extreem) voorbeeld:

 

http://forum.zelfbouwaudio.nl/viewtopic.php?p=1588045#p1588045

Link to comment
Share on other sites

Speksteen rules

 

 

Beetje flauw om het speksteen er weer bij te halen en wat men er ook van vindt... Goed opgesteld is de weergave voortreffelijk, zelfs in een harde nauwelijks gedempte ruimte. Mits ze ver van de achterwand staan. Dat is een must en dat heeft niks te maken met een poort aan de achterkant. Die poort dempen was geen oplossing. Een flink grotere afstand wel.

 

Geen krimp. Geen geboem. Strak in het laag, zelfs met buizen. Geen spoor van de nadelige effecten van resonanties. En veel rendement in het laag. Wie het horen wil is welkom.

Link to comment
Share on other sites

Create an account or sign in to comment

You need to be a member in order to leave a comment

Create an account

Sign up for a new account in our community. It's easy!

Register a new account

Sign in

Already have an account? Sign in here.

Sign In Now
 Share

×
×
  • Create New...